Hoi dames, Ik zit met het volgende, dit is mijn 4e zwangerschap. Mijn eerste zwangerschap is geresulteerd in een dood geboorte. Toen ik ontsluiting kreeg was ze al overleden waardoor de uitdrijving niet natuurlijk ging. Ik heb hierdoor medicatie gekregen om op te wekken en uiteindelijk ingeknipt door de gyn. Mijn 2e zwangerschap is goed gegaan gelukkig. Met 20 weken kwamen we erachter dat ik een groot kindje kreeg. Ik mocht absoluut niet over de 40 weken lopen anders werd ik ingeleid. Met 40 weken precies weeën gekregen en bij de ontsluiting hebben ze me weer ingeknipt (op dezelfde plek als de eerste), omdat ze te groot was. Na deze bevalling kreeg ik veel last van incontinentie en heb ik veel fysio gehad voor mijn bekkenbodem. Bij mijn 3e zwangerschap wederom een groot kindje en werd ingeleid met 38 weken. Ik had een subtotaal ruptuur waar ik nog veel last van ondervind zoals urine dat ik niet kan ophouden als ik nies, hoest of ren/spring. Ik kan niet lang en veel lopen, omdat ik dan pijn krijg bij de knip en een enorme druk beneden ervaar. Met gemeenschap voel ik amper iets. Als ik ongesteld ben heb ik veel pijn en druk bij mijn bekkenbodem. Ik heb na deze bevalling wederom fysio gehad maar de oefeningen hadden niet veel baat bij mij. Nu komt het ....ik ben enorm angstig voor de komende bevalling. Er is me afgelopen week verteld dat dit kindje wederom op groei voorloopt. Hierna sloeg de paniek weer bij me toe of mijn lichaam (vooral daar beneden) dit wel aan kan. Ik ben zo bang om weer zo ver in te scheuren en de gevolgen hiervan op lange termijn. Heeft iemand tips voor me om dit te bespreken met de gyn? En verwachten jullie dat hij/zij hier überhaupt iets mee kan? Zijn er andere dingen waar ik aan kan denken (las iets over perineum masseren, veel water drinken, squats oefeningen tijdens de zwangerschap etc)? Of gewoon herkenning...is ook al fijn. Liefs Lamode
Wow wat heftig dat je dit allemaal hebt meegemaakt en wat sterk van je dat je ondanks alles wel gewoon weer voor een kindje gaat! Dat gezegd hebbende is dit volgens mij een gegronde reden om eventueel een keizersnede aan te vragen. Of is dit niet een optie die je zou willen overwegen? Ik ken iemand met zoveel angst voor bevallen die na meerdere gesprekken met de gynaecoloog hierover een keizersnede heeft gekregen. (Dit is uiteraard ook niet zonder risico's en dergelijke... Maar met al jouw klachten kan ik me voorstellen dat je deze optie zou willen overwegen!) Wanneer je "kiest" voor een vaginale geboorte zou ik een cursus hypnobirthing aanraden.. ook heb ik gehoord dat bevallen in bad erg kan helpen bij het "week" maken van je perineum. (Hoop dat ik het goed schrijf) Ik durf niet te zeggen of masseren hiervan je kan verder helpen. Ik wil je alvast veel succes wensen en hoop dat er nog andere dames met goede tips reageren!
Kun je niet met de gyn bespreken of een keizersnede een optie is? Weet natuurlijk niet of dat voor jou überhaupt een optie is, maar zo te horen heb je best wat lichamelijke schade en over het algemeen wordt dat er na nog een bevalling niet echt beter op.... Hoe groot waren je kinderen bij geboorte?
@Newmom1986 lief dat je dit zegt en ik moet ook eerlijk bekennen dat mijn zwangerschappen enorm veel spanning en energie kosten. Keizersnee heb ik nog nooit overwogen, omdat ik er vanuit ging dat dit echt alleen uit medisch oogpunt kan. Bij ons in het ziekenhuis kon ik met me vorige zwangerschap niet in bad ivm de aansluiting van apparatuur voor mezelf en de baby. Denk dat dit deze keer ook niet zal lukken. @pietje1987 Mijn grootste angst is dat ik mijn plas dalijk niet meer kan ophouden en dat ik zoveel schade oploop dat gemeenschap helemaal niet meer te voelen is. Nu lukt het nog met bepaalde standjes dat ik iets voel maar dan moet ik me echt hierop focussen. Daarnaast is me onderkant ook flink toegetakeld en heb ik een mega litteken vanuit mijn onderste schaamlip tot diep in me vagina. Mijn 2e kindje woog 4300gram en 2e woog 4100 gram.
Zou toch de opties bespreken qua keizersnede. Mijn zoom was bij de geboorte 4500 gram eerste kindje. En deze word ontzettend goed in de gaten gehouden en ook ingrijpen wanneer het uit de hand loopt. Ben ook totaal uitgescheurd bij zijn bevalling gelukkig nu totaal geen last meer, maar wel heel bang voor herhaling. Wil eigenlijk wel graag thuis blijven alleen is die keuze heel moeilijk voor mij ivm het uitscheuren.
Misschien is het een idee om ipv 40 wk te vragen of ze met 38wk in willen leiden? Hier een groot kind en ik word daardoor met 38wk ingeleid om complicaties bij mij of kindje te voorkomen. Ik zou dat bespreekbaar maken, dan is het kindje minder groot dan dat ze je tot 40wk laten lopen.
Bedankt voor jullie reacties! Heb vandaag dit besproken met de VK en ze was erg lief en begripvol. Over 3 weken heb ik afspraak met de gyn en ga ik dit bespreken. De VK had het in me dossier gezet als aantekening om het hierover te gaan hebben.
Hier bij een groot kind met 38 weken ingeleid (en die was zeker niet zo groot als die van jou). De kans op blijvende schade lijkt mij bij jou zeker aanwezig. Ik zou het dus tijdig bespreken met he gynaecoloog.