Bij mijn zus is na haar bevalling de placenta manueel verwijderd. Haar gyn is met haar hand dus echt letterlijk de placenta gaan halen via de vagina. Ze moest hiervoor niet onder narcose gebracht worden vanwege een ruggeprik, maar deze was haast uitgewerkt en mijn zus heeft hier heel veel pijn van gehad. Wie kan er wat meer vertellen over deze procedure? Bij wij is dit al eens uitgevoerd?
Hier hebben ze het wel onder narcose gedaan vanwege het feit dat mijn ruggeprik niet goed zat, lijkt me heel heftig om bewust mee te maken!
Bij iemand op m'n werk hebben ze dat gedaan zónder narcose. Ze heeft het hele bevallingskwartier bij elkaar gegild. Ik denk dat met een hand naar binnengaan nog wel lukt als er net een baby is uitgekomen, maar die hand moet dus ook door de baarmoedermond en in de baarmoeder beginnen zoeken naar de placenta Meestal geven ze wel een roesje als je geen ruggeprik hebt. Bij een ruggeprik wordt de procedure zo uitgevoerd, maar je zal inderdaad maar de pech hebben dat je alles nog voelt...
Daar heb ik echt nog nooit van gehoord.. Ik dacht dat dat 1 x persen is. Of met een spuiten dat ie makkelijker loskomt ofzo?
Bij mij op de cursus hebben ze hier over verteld. Er kunnen verschillende redenen zijn waarom de placenta er niet uitkomt, maar als hij niet binnen een bepaalde tijd komt dan moeten ze soms de keuze maken om deze per direct te halen. Tijd om naar de OK te gaan is er niet. Ik kan me voorstellen dat dit heel heftig en ook zeer pijnlijk is, maar het moet. De placenta moet eruit.
Als ie zelf komt ja.. soms zit ie vast en verlies je teveel bloed. Je wordt dan meestal onder een korte narcose gebracht. Bij mijn oudste zat ie muurvast maar omdat een ks was konden ze m gelijk toen verwijderen. Jongste kwam ie makkelijk naar buiten maar je moet wel beetje moeite doen hoor
Ik kreeg een half uur de tijd om het zelf te doen. Maar er gebeurde niks. Dan krijg je een spuit en kijken ze nog 10 min wat er gebeurt. Weer niks. Toen gingen ze me 'helpen'... Als in 2 man houdt je vast en 2 man begint als een malle op je buik te drukken en te proberen dat ding los te krijgen. Ik voelde me net een koe in het slachthuis. Net toen ik wilde gillen dat iedereen verd#mme van me af moest blijven werd er besloten dat ik NU naar de OK moest. Binnen 10 min was ik onder narcose. En is dat ding manueel verwijderd. Ik vond dat trekken en duwen echt verschrikkelijk, erger dan weeën. Ik was liever meteen naar de OK gebracht.
Mijn baarmoeder trok niet meer samen en ondertussen kletterde het bloed op de vloer, ze moesten dus met spoed de placenta verwijderen. Ik werd meteen bedekt met warme dekens, kreeg zuurstof, extra infuus en ondertussen racen naar de OK.
Zo ken ik het ook niet. Wel dat je met spoed naar de ok moet om te opereren. Allebei lijkt me vreselijk
Hier helaas hetzelfde verhaal... Na t verwijderen bleef ik helaas heftig vloeien... De gyn heeft een hele tijd de wond gestelpt: 1 hand erin en de andere op mn buik. (Had de blauwe plekken erop staan) uiteindelijk een paraplu-behandeling gehad en na 3 uur kon ik naar de ic. Gelukkig allemaal onder narcose! Zou dit psychisch niet getrokken hebben...
Vergeet niet dat je zelf bepaalt wat er met je lijf gebeurt he! Een spuit kun je weigeren, je kunt zelf langer op de placenta wachten (in het ziekenhuis gaan ze vaak te vroeg ingrijpen, kan echt onnodig zijn), je kunt verdoving eisen. Lees je van tevoren in! Het ziekenhuis handelt vaak snel.
Meegemaakt bij de eerste helaas. Een onervaren verloskundige dacht om 1 of andere reden de mijn baarmoeder eruit ging komen nadat mijn zoontje eruit was. Ze duwde met heel veel kracht haar arm in me tot voorbij haar elleboog!!! Uiteindelijk bleek er niets aan de hand, maar op de terug weg nam ze gelijk maar even de placenta mee. O ja, deed heeeeel veel pijn! Vond het erger dan alle drie de bevallingen bij elkaar. Brrrrr
Als je in shock dreigt te gaan en het bloed letterlijk op de vloer klettert, zou ik niet te lang gaan liggen twijfelen aan het besluit van een gynaecoloog...
Voor mijn bevalling nam ik me ook van alles voor op het gebied van eigen regie. Echter is mijn ervaring dat als je eenmaal in die bevalling zit, alles in een waas aan je voorbij gaat. Dus op het 'moment suprême' werkt dat niet echt zo.
Wat een onzin. Artsen handelen als zij denken dat dit nodig is, in noodsituaties is er geen tijd om te overleggen. Ze gaan niet voor de lol je lijf in.
Dit. Mijn placenta is er wel uitgekomen maar ik bleef enorm bloeden doordat er nog resten achter gebleven waren in de baarmoeder. En over de eigen regie nemen... ik weet niet hoe het met de andere vrouwen zit die hetzelfde hebben mee gemaakt, maar ik was aardig van de wereld hoor. Sterker nog, ik had geen idee wat er aan de hand was en waarom ik opeens met een bloedgang met bed en al door de gangen werd geracet. Het kon me eigenlijk ook niks schelen, ik had het ijs en ijs koud en wilde alleen maar slapen. Ook op de operatiekamer is me niks verteld en toen ik het kapje met narcose kreeg werd me verteld dat dit zuurstof was. Over de eigen regie nemen is op zo'n moment dus geen sprake. Pas dagen later, toen de verloskundige op huisbezoek kwam, heb ik te horen gekregen wat ze nou eigenlijk precies hebben gedaan terwijl ik onder narcose was. Een gruwelijk idee dat je baarmoeder handmatig wordt schoongemaakt. Ik ben dan ook zeer blij dat dit onder narcose is gebeurd, moet er niet aan denken dat je zoiets bewust mee maakt!
Ik heb gelijk een prik weeenopwekkers gekregen voor de placenta en ik hoefde toen maar 1 keer te persen. Bij mij hebben ze niet gewacht. Ze waren gelijk bezig om op mijn buik te duwen en alles.
Oeh, lijkt me echt een nachtmerrie. Waarom lees ik dit, zit ik me net te bedenken... Zie al zo tegen de bevalling op en ben pas net 9 weken zwanger. Bij mijn eerste kwam de placenta de volgende perswee na dat mijn zoon was geboren, bij de 2e ging het infuus met weeënopwekkers nog weer even flink aan en hebben ze op mijn buik staan duwen omdat die niet meteen kwam en bij mijn jongste duurde het ook heel even maar kwam die wel zonder verder ingrijpen.