Hallo dames, ik vind het heel moeilijk om hier over te praten. ik ben sinds drie jaar samen met mijn vriend.ik bem in verwachting van ons eerste kindje. mijn schoonvader geeft mij altijd een enorm onbehagelijk gevoel. Ik ben niet zo van het knuffelen... en dat weet hij. En toch pakt hij me altijd vast om een knuffel te geven. Als ik dan subtiel weg draai dan kom ik nog niet echt los. Het is waarschijnlijk goed bedoelt. Mijn vriend en schoonmoeder zeggen dat hij alleen maar aardig wil zijn. Vanwege een enorme depressie bij mijn schoonvader in het begin van de relatie tussen mij en mn vriend. Moest ik het erg ontgelden. Ik kon niets goed doen. Dat heeft de band niet echt goed gedaan. Altijd als we op een verjaardag zijn waar kinderen zijn. Moet hij ze altijd evennop schoot hebben. Ook als ze niet willen dan denk hij ajoh kom op. Zelfs als hij de kinderen nog nooit gezien heeft. Ik persoonlijk vind dat raar voor een man... Misschien zoiezo omdat hij me geen prettig gevoel geeft. ik heb dus ook tegen mijn vriend gezegd dat ik niet wil dat hij op mijn kind past. Mijn schoonmoeder geen probleem. En als hij er dan bij is best. Maar niet alleen bij hem. ok wil ik liever niet dat hij hem of haar in badje doet of demluier verschoond.. Mijn vriend vond dit natuurlijk niet zo leuk en snapt mijn gevoel niet Het is tenslotte zijn vader en er is ook nog nooit iets voorgevallen. Maar toch heb ik een heel eng gevoel. Mijn moeder snapt mijn geboel overigens ook wamt zij vind het ook maar een rare vent. Heeft iemand hier ervaring mee? Ben ik nou paranoïde? Ik weet niet wat ik moet doen. Het maakt me.bang. ik zeg ook niet dat het een viezerik is. Maar hij geeft me een niet pluis gevoel
Ik zou dit loslaten tot de kleine er is. Ik kan me voorstellen dat je hier heel erg over in zit. Maar bepaalde dingen zie je heel anders als je kindje er is. En je hormonen spelen ook vast mee. Misschien als je hem straks samen ziet met de kleine verandert je gevoel. Zo niet, dan moet je zeker je gevoel volgen en doen wat volgens jou het beste is voor jouw kindje.
Jeetje, da's vervelend! Kan me goed voorstellen als je dat gevoel eenmaal hebt dat je hiermee zit! Heb hier voor de rest geen ervaring mee.... Maar dat gevoel heb je niet zomaar... Ik zou hier denk ik hetzelfde in staan als jij! Hou je ogen goed open en wees alert, meer kan je niet doen ben ik bang! Gaan ze als je bevallen bent een vaste dag(en) oppassen? Of komt het wss af en toe eens een keertje voor?
Dit is wel heel erg moeilijk ja. Maar dat gevoel heb je niet voor niks natuurlijk, je ziet iets wat niet klopt volgens jou. Zou daar toch heel voorzichtig mee omgaan en zeker goed in de gaten houden.
Iemand in mijn omgeving (gelukkig geen familie) is ook zo'n man die niet 'accepteert' dat ik geen zin heb in gezoen of een knuffel. En als ik mijn hand uitsteek als begroeting, dan trekt 'ie me gewoon in een houdgreep. Buitengewoon irritant. Ik kan hem gelukkig redelijk vermijden, maar zou hij mn schoonvader zijn, dan had ik die mazzel niet. :-/ Sterkte!
In dit geval zou ik zeggen: volg je gevoel. Je kan met dit soort dingen maar beter te voorzichtig zijn. Zeker weten zul je nooit, en dat maakt het flink lastig!
Fijn dat jullie ook zeggen dat ik mijn gevoel moet volgen. Ik ben ook zeker van plan om dat de doen. Ik weet ook zeker dat het niet de hormonen zijn wmat ik dacht er al zo over voordat ik zwanger was. Ik ga denk ik wel een vaste dag met mn schoonmoeder afspreken. En als zij dan een keer niet kan dan gaat het gewoon naar mijn ouders. Ik ben hier echt heel stellig in. Het gaat wel om mijn kindje. mijn vriend zal het dan wel niet leuk vinden en mn schoonvader ook niet. Maar daar heb ik dan serieus lak aan. Alles voor mn beeb
O, dat soort mensen ken ik, afschuwelijk. En dan ga ik er niet eens van uit dat het (potentiële) misbruikers zijn, maar het stelselmatig overtreden/niet aanvoelen van iemands grens vind ik al heel erg storend. Kun je het daar niet beter op gooien bij je man? Dat je schoonvader over grenzen heenwalst en dat je dat je kindje niet wil laten ondergaan/aanleren?
Als jij je er strx niet goed bij voelt dat hij bv op je kindje zal passen..... dan dus gewoon nooit doen... Jij moet je er goed bij voelen, samen met je vriend... Wie weet komt dag nog wel, en anders heeft ie toch gewoon pech? Als hij zich zo opdringt heeft ie t zelf na gemaakt. Lijkt mij ook niks zon iemand. Snap dat je nu gefrustreerd bent en je evt lullig voelt tegenover je vriend.... maar als ouder zijnde hoor je je bij de oppas helemaal op je gemak te voelen... is dat nie zo dan lekker niet...maakt niet uit wie... kan met van alles te maken hebben hoeft niets verwijtend te zijn. Succes!
Ik snap je gevoel heel goed. Wij hadden vroeger zo'n oom en als kind voelde ik me zo ongemakkelijk bij hem. Als ik jou was zou ik beginnen met nog duidelijker zijn naar je sv, elke keer als ie over je grenzen heengaat. Meteen terechtwijzen, ook al zijn er mensen bij. En je hoeft daar niet eens boos op te reageren, meer op zo'n moment: je weet dat ik daar niet van hou, waarom doe je het dan toch?' En over een tijd echt opkomen voor je kind. Heeft die geen zin in een knuffel, dan hoeft het niet.
Oh voor zo'n mensen ben ik echt allergisch, die denken alleen aan zichzelf en houden totaal geen rekening met de ander. Ik zou toch duidelijker je grenzen gaan aangeven, als hij je weer wilt vastpakken voor een knuffel gewoon rechtuit zeggen dat je dit niet prettig vindt en dat je dit niet wilt. Hij weet tenslotte dat je er niet van houdt en toch doet hij het, denk dat je gewoon harder naar hem toe moet worden. Als jij je er niet prettig bij voelt dat hij later op je kindje past dan moet je dat zeker niet laten doen. Vindt trouwens ook dat je vriend wel eens wat meer achter jou mag gaan staan? Het kan dat wel zijn vader zijn maar die man gaat wel over bepaalde grenzen heen en dan mag je vriend best wel eens voor je opkomen!
Ik heb ook zo'n schoonvader waarbij ik een raar gevoel heb. Hij kijkt heel vaak naar jongere vrouwen (en ook naar meisjes van 14-15 jaar als hij ziet dat ze in de zomer met korte broekjes lopen) en hij probeert bij mij ook bepaalde dingen (naar borsten proberen te kijken, hard tegen zich aan drukken bij een 'knuffel' en meer van dat soort dingen) Ik ga om die reden zo min mogelijk mee naar hem toe (schoonmoeder leeft helaas niet meer) en ik negeer hem die keren dat ik er niet onderuit kom om hem te zien. Wij krijgen een dochtertje en heb dezelfde angst als jij, wil haar ook absoluut niet alleen laten met mijn schoonvader en dat gaat ook niet gebeuren. Gelukkig is het contact tussen vriend en schoonvader ook niet zo best door het moeilijke karakter van zijn vader en daar ben ik ook erg blij mee (al vind ik het wel heel lullig voor mijn vriend dat zijn vader zo is) Ik zou dus op je gevoel afgaan!
Gelukkig heb ik een schat van een schoonvader, maar mijn man heeft wel een hele creepy oom! Zelfs mijn schoonmoeder zelf (haar broer) vindt het maar een engerd en heeft meerdere malen gezegd dat hij normaal moet doen . Ik geloof er niks van dat hij een kind wat aan zou doen, maar het is een super apart typje wat erg verzot is op vrouwelijk schoon, van 15 tot 85. Mijn schoonzussen en ik 'redden' elkaar altijd van hem op verjaardagen enzo , dat is dan wel weer grappig
Iedereen lijkt dit heel zwart-wit te zien maar ik vind het toch wat genuanceerder... Mensen zijn nu eenmaal heel verschillend en ik vind het juist fijn dat mijn kind met allerlei soorten mensen leert omgaan. Een vriendin van me is heel beschermd opgevoed en heeft nu weinig tot geen sociale voeling met mensen die anders zijn dan zij. Pas op, als je een eng gevoel bij hem hebt hoef je je kind absoluut niet bij hem alleen te laten, maar geef hen wel de kans om een band met elkaar op te bouwen. Zowel opa als kleinkind hebben het recht om elkaar te leren kennen, misschien worden het wel beste vrienden...
Meid als dat jou gevoel is dan kan ik alleen maar zeggen volg die! Niks raars aan dat het voor jou niet goed voelt, ik hou er zowieso niet van dat mannen op mijn meisje zouden passen.
Ik vind ook dat mijn vriend wat meer achter mij mag staan. Mn schoonvader geeft mij gewoon de kriebels. Hij mag mijn kindje best zien. Dat is geen probleem. mijn eigen vader gaat heel leuk met mijn nichtje om. Maar toch heeft hij niet de behoefte haar in bad te doen of de luier te verschonen. Daar voelt hij zichzelf niet prettig bij en vind dat als oma thuis is. Oma het maar moet doen. Daar kan ik me heel erg in vinden. van vrouwen hoor je bijna nooit gekke dingen met kinderen. In ieder geval veel minder. Ik wil gewoon niet dat hij alleen is met mijn kleintje of badje of luier doet. Mijn vriend vind dat gek. Ik heb wel gezegd dat dat gewoon echt niet gaat gebeuren. maar hoe maak ik dat op eem vriendelijke manier duidelijk aan hun. Mijn vriend wil nameijk dat zijn ouders 1 dag in de week oppassen. Hij heeft er tenslotte ook wat over te zeggen. maar ik wil mn schoonvader gewoon niet alleen. Punt. mssn heel hard maar krijg er nu al hart kloppingen van
Waarom zou je het niet gewoon bespreekbaar maken? Je hoeft niet te zeggen dat je denkt dat hij jouw kindje wat aan zou doen, op welk gebied dan ook, maar je kan toch sowieso zeggen dat je het niet fijn vind dat hij de "nee" niet kan en wil accepteren? Ik heb geweldige schoonouders hoor, en denk echt niet dat 1 van de aanwezige mannen verkeerd om zou gaan met mijn dochter, maar desondanks heb ik wel gezegd dat als mijn dochter nee zegt, het ook echt nee is. Ook voor haar vind ik dat ze mag leren om nee te zeggen als ze zich ergens niet fijn bij voelt. Kortweg als jij nee zegt dan hoeft hij niet te knuffelen, je kan ook aangeven dat je jouw dochter op wilt voeden met het idee dat nee zeggen goed is, en gerespecteerd moet worden. Hij mag beginnen met oefenen op jou, nee is nee. Vinden al die vreemde kindjes het dan maar ok dat hij ze gewoon op schoot trekt? Mijn dochter zou, als de nee niet helpt, behoorlijk lelijk uit de hoek komen, gewoon omdat ze geleerd heeft dat als zij niet wil knuffelen, op schoot zitten of kussen, zij dit ook niet hoeft te doen.