Mijn bevalling was een kadootje! Het is mij zo meegevallen! Ik heb dit verhaal ook in mijn dagboek geschreven vandaar in de ik vorm geschreven aan Joe: Vandaag 23 december 2008 om 1747 ben jij: Joe David geboren! Je weegt 4140 gr en bent 53 cm lang (wij denken zelfs 55 cm !) De bevalling is mij gelukkig erg meegevallen: Om 8 uur hebben ze mij aan het infuus gelegd, ik had vanzelf al 2 cm ontsluiting op dat moment dus de bevalling was vanzelf al begonnen, door het inleiden zou het in ieder geval wat bespoedigd worden. Ik rekende erop dat je rond 8 uur geboren zou worden want ze zeggen als je ungeleid wordt: ongeveer 1 uur per cm ontsluiting en maximaal 2 uur persen! Papa was ook erg moe want door alle spanningen had hij ook niet geslapen. Het ging eigenlijk allemaal rustig en toen heb ik papa naar de luie stoel die ook in de verloskamer stond gestuurd zodat we misschien beide een beetje onze ogen dicht konden doen er vanuit gaande dat het vanzelf wel zwaar ging worden dan hadden we nog een beetje energie gespaard. Om 1430 heb ik Oma gebeld dat het eigenlijk allemaal wel meeviel tot haar grote verbazing! Tot dat moment had ik ook nog helemaal geen pijn. Oma zei dat ik mezelf niet blij moest maken want dat het echt wel pijn ging doen! Toen ik Oma had opgehangen begon het echte werk: Ik kreeg ontsluitingsweeen, maar niet zoals ik verwacht had in mijn buik, rug of benen maar alleen maar in mijn "onderkant" alsof er continu messteken in werden gestoken, het was erg heftig maar wel goed op te vangen met mijn gepuf (lang leve de yoga) Papa was geweldig en deed precies wat hij wel of niet moest doen..eigenlijk kwam het erop neer dat ie niet moest bewegen, praten of mij moest aanraken hahaha. Tijdens een wee pakte ik hem bij zijn kraag alsof ik hem in elkaar ging slaan....tussen twee weeen in vroeg hij dat dus ook waardoor ik lachend de volgende wee inging! Na ongeveer 1 1/2 uur moest ik poepen, maar dat was helemaal niet zo ik kreeg al persdrang! Om 1618 kwam de verloskundige vragen hoe het ging, blijkbaar kon ze aan de ctg zien dat mijn weeen wel behoorlijk zwaar waren, ik zei dat het niet meer ging waarop zij pijnstilling aanbood. Ik zei dat ik dat niet wilde maar dat ik wel wilde persen. Nou dat leek haar geen best plan want ik had een uur eerder pas 3 cm ontsluiting. Papa had dat meegekregen maat het niet aan mij verteld. Achteraf was het maar goed dat ik dat toen nog niet wist want dat had zwaar demotiverend gewerkt. Ze ging toch even kijken en toen bleek het toch al 9 en een halve cm te zijn! Feest! Ik was zo blij, ik dacht dan kan het nooit meer lang duren, ik dacht bij mezelf je moest er voor 6 uur dus wel zijn! Ik heb tot Oma's verbazing om 16.18 haar precies 3 seconden gebeld met de legendarische woorden: negen en een halve cm DOEI! Oma was helemaal de kluts kwijt hahaha Om vijf uur mocht ik echt mee gaan persen! Dat was goed te doen qua pijn maar doordat ik zo verschrikkelijk moe was raakte ik als snel uitgeput. Ik kon bij de eerste perswee nog wel drie keer een teug lucht nemen maar dat was al snel nog maar 1 keer. Papa en de verpleegkundige moesten al vanaf het begin mij helpen mijn benen op te trekken omdat ik zo moe was... Na een half uur kon ik niet meer en zei ik ook hardop dat ik wanhopig werd daarvan is papa erg geschrokken want achteraf vertelde hij dat hij dacht "ja, en dan" wat als Mama het opgeeft? een knip? een tangverlossing? een keizersnede? Toen ging hij mij maar nog fanatieker motiveren dan hij al deed! De verloskundige vroeg of ik in een spiegel mee wilde kijken. Dat wilde ik wel maar ik kon mijn ogen amper open houden. Zij zei dat ik dan op de laatste seconde van een wee moest kijken...en toen zag ik jouw hoofdje met haartjes gewoon al zitten! Ik wist dat ik je al kon aanraken en toen kreeg ik oerkracht! Met al mijn laatste energie heb ik je toen met nog twee persweeen eruit geperst! Wat fantastisch: Daar was je dan! Zomaar lag je op mijn buik en het enige wat ik kon zeggen was "ach mannetje". Het is me allemaal enorm meegevallen, De tijd was in ieder geval mijn beste vriend! Mijn placenta kwam niet gelijk dus toen hebben ze je aan mijn borst gelegd, waar jij gelijk gulzig aan ging sabbelen en toen na 20 minuten kwam de placenta gelukkig! Wat waren we blij! Achteraf bleek dat Oma en Jerney de laatste paar minuten aan de deur hebben geluisterd waardoor ze jouw letterlijk geboren hebben horen worden! Dus jouw eerste huiltje hebben zij ook gehoord! Na ongeveer een halfuurtje waren ze bij ons binnen en ook opa en Paul en Robin kwamen je gelijk bewonderen! Ik had twee kleine hechtingen wat ik misschien wel het pijnlijkste van de hele bevalling vond... Ik heb echt een kadootje gehad van de natuur en als het uberhaupt al iets met mij te maken had dan was het dat ik mentaal zo enorm voorbereid was en toch nog heel helder kon denken en bewust met mijn lijf en de pijn om kon gaan. IK ben nu bijna 36 en ik geloof niet dat ik het 10 jaar eerder ook zo had kunnen doen! Ik ben heel erg trots op mijzelf en op Papa ook natuurlijk want hij was absoluut mijn rots! Eigenlijk zijn we nu al met z'n drietjes een top team! Ik hou van mijn mannen! xxx Mama
Mooi omschreven. Kreeg zowat tranen in mijn ogen. Van harte gefeliciteerd met jullie zoontje. Geniet er lekker van. Groetjes
hier nog zo'n snif-kont haha domme hormonen. geniet er maar lekker van, ik hoop dat ik het ook zo mag doen. het bemoedigd me wel, zie dat je 8 ponder hebt, die krijg ik waarschijnlijk ook en ben er wat huiverig voor, maar het hoeft dus niet knuffel maar lekker veel met je mannetjes!
Jeetje wat een mooi verhaal zeg! Ik sta ook op springen... Ben nu 40w2d.. Vind het nu wel genoeg geweest.. Ik heb nu al ruim 2 weken voorweeen. Kan amper een oog dicht doen... Ben alleen maar aan het rond spoken.. Heb al bijna me hele zwangerschap last van BI.. En het is alleen maar erger geworden door een val uit de trein... Gelukkig allemaal goed afgelopen... Maar ik ben het daarom dus een beetje erg beu aan het worden.. Wanneer komt ze nou?
Gefeliciteerd met je kleine mannetje! haha ik heb ook een traantje weggepinkt! leuk die hormonen hahaha, dat stukje waarin je schrijft dat je joe zijn oma opbelt en alleen maar roept 9,5 cm en dan weer ophangt! Dat vond ik echt super! Geniet lekker met zijn 3en!
pfff, daar komen de tranen weer Moet meteen weer aan mijn eigen (niet zo feestelijke) bevalling denken Wat heerlijk dat je het zo fijn heb ervaren, en heel veel geluk met jullie kindje!