@jes12; idd het onbegrip! Overal lees je ook dat een miskraam vergelijkbaar is met (iets heftigere) menstruatiekrampen. En nu was ik op dat vlak wel wat gewend, maar dit was idd niet te houden: puffen, geen houding vinden om het draagbaar te maken. Zijn er trouwens mensen die na het verliezen van het vruchtje aanhoudende pijn bleven houden? Ik kreeg op donderdag de miskraam ( verlies vruchtje), vrijdag een echo waarin het werd bevestigd en er nog wel bloed te zien was in mijn baarmoeder, maar ik heb zeker tot die maandag nog af en aan van die weeën gehad. Meestal hoor je toch dat de pijn na het verlies van het vruchtje weg is? Het verdriet speelt idd denk ik een grote rol in hoe je zoiets beleeft, en (iig bij mij) was het ook het onverwachte; opeens was de pijn overweldigend. Naar een bevalling leef je wat meer toe, misschien?
Mee eens met wat er hierboven gezegd is, ik vond de pijn ook overeenkomen. Hele zware menstruatiekrampen. Bij mijn miskraam leken ze een eeuwigheid te duren en wist ik van de pijn niet hoe ik moest zitten, staan of liggen. Dit zal ook wel iets psychisch zijn, bij mijn bevalling kon ik de krampen prima wegpuffen en in mijn herinnering waren ze dan ook minder pijnlijk. Je weet bij je bevalling waar je het voor doet, bij een miskraam speelt je verdriet ook een grote rol.
Ik vond eigenlijk bij mijn mijn miskraam dat het niks leek op menstruatiekrampen echt een totaal ander soort pijn!! @Kusho ik heb naar het verlies van het vruchtje ook nog veel pijn gehad. Ben hem om 6 uur smorgens verloren en heb die hele dag tot 18:00 savonds ongeveer echt nog naweeen gehad. Kon alleen in bed liggen en had net als snachts een komen en gaan van heftige pijn. iets draagelijker dan die nacht maar toch wel veel pijn! Achteraf was het logisch want die avond verloor ik nog een erg groot stuk weefsel en toen waren de krampen wel voorbij en ook een stuk minder bloed gelukkig. Nog 4 weekjes ongeveer dan kan ik zelf ook oordelen of het erop lijkt☺�
Ik heb ook een miskraam gehad (hartje gestopt met 8,5 week, erachter gekomen toen ik 11 weken zou zijn en daarna heeft het nog een maand geduurd voor het kwam en het vruchtzakje was doorgegroeid) en het is opgewekt met pillen vaginaal in te brengen. Ik zelf ken geen menstruatiepijn, ik ben gezegend wat dat betreft. Maar de pijn van de miskraam was wel intens. Ik heb twee nachten in bad gezeten (overdag geen last gehad van krampen) en de pijn weg gepuft. Er is mij nooit verteld dat het zo veel pijn kon gaan doen en ik denk dat dat ook wel een puntje is. Iedereen weet dat een bevalling pijn doet, daarom sta je er misschien anders in en je laat je vaak ook inlichten voor een bevalling. Maar ik had graag gewild dat ik wat beter was voorgelicht voor de miskraam. Ik zal binnenkort weten of het vergelijkbaar is. Ik vind het iig fijn te lezen dat het voor sommigen wel vergelijkbaar was en dat er bij een inlichtingsdag in het ziekenhuis ook is gezegd dat je een mini-bevalling hebt bij de miskraam. Zo weet ik dat ik de pijn aan kan!
Ik vond het wel vergelijkbaar inderdaad. Al was de pijn bij de bevallingen wel erger. Van de miskraam herinner ik me nog wel dat ik echt van ellende niet wist hoe ik liggen moest. En dat het inderdaad kwam en ging. Maar het meest herinner ik me nog die onzekerheid, het verdriet. Dat overheerst wel de lichamelijke pijn. Van de bevallingen staat de pijn me echt veel beter nog voor de geest. Maar dat is natuurlijk voor iedereen anders. Er zijn ook vrouwen bij wie het, bij wijze van spreke, in een zucht en een scheet gebeurd is.
Ik heb een miskraam met 7 weken gehad, veel krampen wat meer weg had van een flinke menstruatie. Absoluut niet te vergelijken met een bevalling
2 miskramen gehad maar absoluut niet ongeveer/dezelfde pijn als bij mijn bevalling. 1ste veel buikkrampen en wel drang om er iets uit te persen idd 2de alleen ongipijn geen persdrang. bevalling a terme rugweeen die niet weg te zuchten waren!
De ontslutingsfase is wel enigszins te vergelijken meestal. Het persen is wel heftiger, aangezien de baby ook groter is.
Ik heb ook een miskraam gehad rond de 10 weken. Ben toen midden in de nacht met helse pijnen en vreselijk veel bloedverlies opgenomen en platgespoten door de pijn die ik had. Twee dagen later heb ik een curettage ondergaan.
Vond het wel te vergelijken met de eerste fase van de ontsluitingsweeen. Zeg maar tot een 3-4 cm ontsluiting. Daarna worden de weeen tijdens een bevalling heftiger. Psychisch vond ik de miskraam heftiger. Ik vond het zó oneerlijk dat dit kindje niet mocht komen en ik ook nog zoveel pijn moest doorstaan...
Ik heb geen ervaring met bevallen, maar heb wel een miskraam gehad met 10 weken. Nou, als het bevallen nog meer pijn doet, durf ik niet meer... bij mij deed het ontzettend pijn. Het voelde alsof mijn baarmoeder constant werd samengetrokken en het duurde een uur lang. De pijnscheuten kwamen ook om de 3-5 seconden... kon ook niet meer staan, lag op de grond. Absoluut niet te vergelijken met menstruatiepijn. Nadat de kleine eruit was, was de pijn direct weg.
Ik heb een MA gehad met 12 weken,tot nu toe nog geen gewone bevalling,maar bij die ma kreeg ik echt weeen en voelde baarmoeder opengaan en had drie naproxen nodig om de pijn te dempen. Als ik ooit normaal ga bevallen wil ik zekers een ruggeprik. Bij ongi heb ik al 4 paracetamol nodig pff.