Heb nog een nieuwsgierige vraag... (ben goed op dreef he?) Moet bijna bevallen dus ben erg nieuwsgierig... Aangezien het mijn eerste is en ik nog moet gaan bevallen, svp geen horrorverhalen! Thanks! Welke pijnstilling vonden jullie zelf het prettigste? Volgens internet info kun je dus kiezen voor: - Pethidine-injecties - Remifentanil infuus (infuus met pomp) - Ruggenprik Zelf ben ik niet zo fan van de ruggenprik, waarom weet ik niet precies, ik denk omdat ik het een beetje een eng idee vind met die ruggenwervels en dat je stil moet blijven liggen als ze hem zetten... Welke vonden jullie het prettigst?
Haha je bent idd opdreef hihi maar kan me er wat bij voorstellen ik wilde ook alles weten! Ik heb s'nachts de - Pethidine-injectie gehad om wat rust te krijgen (weeën zetten niet door na het breken van de vliezen) en ik was binnen 10 minuten van de wereld...lijkt me echt niet prettig tijden de bevalling! Tijdens de bevalling hebben ze me even de Remifentanil infuus aangezet maar heb meteen weer gevraagd om deze uit te zetten daar viel ik dus ook in slaap van! En de Ruggeprik geen ervaring mee...ze hebben gevraagd of ik hem wilde maar heb geweigerd...ik heb echt bijna geen pijn gehad en zag die hele pijnstilling niet zitten en moet zeggen ik ben trots op mezelf dat ik het zonder heb gedaan hihi! Heel veel succes met je bevalling!!!
@ debke dankjewel voor je reactie wow, wat knap zeg, daar mag je ook trots op zijn!! ik hoop natuurlijk dat ik het zonder pijnstilling kan doen allemaal... maar als het echt nodig zou zijn dan is het wel fijn dat het mogelijk is natuurlijk.... alhoewel ik dan liever een pompje zou hebben dan ruggenprik... dat is echt laatste nood oplossing
Ja precies...bij ruggeprik voel je niets meer en dat zag ik niet zitten,wilde het graag "zelf"doen...lijkt me ook prettiger met persen...ook al zetten ze m optijd uit. Bij mij ging het ook zo snel...was ook eigenlijk geen tijd meer voor maar dat had niemand ik de gaten hihi...ben binnen 2 uur bevallen en ik zou t morgen zo weer doen hihi...vond het een geweldige ervaring! Maar de infuus zou ik dan als het echt nodig was ook doen...alleen je wordt er zo moe van hihi!
Dan hoop ik dat ik ook zo'n mooie bevalling krijg als jou, debke! Ik heb hier echt al dagen lang voorwerk, pijn, denk dan dat het begonnen is en dan zet het weer niet door.. dus ik weet niet wanneer het echt gaat beginnen... durf het straks niet meer te geloven als het echt begint... al zo vaak vals alarm gehad.. maar het begint me te lang te duren
Ja kan t me voorstellen...ik heb "gelukkig"niet hoeven wachten want ben met 36 wk bevallen! Hoop dat het snel gaat gebeuren voor je!
haha, ja ik heb zelf altijd geroepen dat ik dacht dat hij/zij te vroeg zou komen, maar nee hoor! althans,dan zou ukkie zich nog even voor vrijdag moeten melden.
Ik heb een Pethidine injectie gehad én een ruggenprik. De Pethidine vond ik erg fijn om een beetje wat tijd door te komen. Het duurde bij mij allemaal erg lang de eerste uren/centimeters. De Pethidine maakt je een beetje 'dronken' in je hoofd, en het ging daardoor wat vlotter voor mijn gevoel. Nadeel is dat ik me hierdoor niet beter kon ontspannen ofzo, dus het helpt (in tegenstelling tot de ruggenprik) niet om sneller ontsluiting te krijgen doordat je wat beter ontspant. Na 2 uur is het helaas uitgewerkt, en je mag het pas weer hebben na 6 uur (vanwege de morfine die er in zit), dus het werkt uiteindelijk niet echt langdurig ofzo. De ruggenprik lijkt me ideaal, als het eenmaal goed zit. Het zetten zelf vond ik niet heel erg (duurde ook heel kort), en het deed eigenlijk ook geen pijn ofzo. Daarna was het bij mij een paar minuten bijna pijnvrij, waardoor ik me goed kon ontspannen en de ontsluiting beter vorderde. Helaas zat de prik bij mij niet goed, en werd mijn rechterkant al snel weer pijnlijk. Normaal kunnen ze dan wel bijprikken, maar die anesthesist heeft natuurlijk meer te doen, dus die was bij mij wat laat. Ik zou niet te moeilijk doen over het "zelf willen doen" zonder ruggenprik. Ja tuurlijk is dat fijn, maar waarom pijn lijden als het niet hoeft? De persweeën voelde ik heel erg goed, ondanks dat de ruggenprik nog aan 1 helft wel werkte en ik ook niet zo goed kon lopen enzo. Dat was echt geen probleem. De nadelen van de ruggenprik vind ik niet opwegen tegen de voordelen. Mijn dochter was trouwens een sterrenkijker en daarbij had ik al 10 uur lang elke 5 minuten heftige weeën (de laatste uren ook onregelmatig), dus mijn situatie was ook al behoorlijk heftig voordat ik een ruggenprik kreeg. Ik wilde het eerst ook niet, maar na die uren heeeeel graag! Daardoor is ze uiteindelijk nog binnen 12 uur geboren!
Ik heb alledrie gehad en vond een ruggeprik absoluut de beste. Meest gezond ook voor je kind. Pethidine is leuk maar werkt zo kort en Remifentanil is gewoon niet genoeg als je aan een weeen wek infuus licht voor meerdere uren, uur of 10. Het hangt dus wel van de situatie af. Maar met een ruggeprik zit je altijd goed. Het zetten is niet eng, en dat je benen het niet meer doen ook niet. Maar het hangt dus ook van de hoeveelheid pijn af. Wens je veel sterkte. Groetjes Elba
Ik heb na 5 cm ontsluiting een ruggenprik gekregen en zou het zo weer doen. Het zetten vond ik helemaal niet erg en kon mezelf ondanks de weeen goed stil houden. Van het zetten heb ik niet meer gevoeld dan een beetje een koude rug. Mn benen waren verder niet verdoofd dus dat was wel fijn. Heb verder wat kunnen bijkomen na al 20 uur weeen en daarna was de ontsluiting ook ineens een stuk sneller
ik heb een infuus gehad, en vond het best prettig het was wel zo dat ik tussen de weeen door haast sliep maar de pijn was wel een stuk minder. de persdrang voelde ik wel gewoon en mocht toen ik 10 cm had ook gelijk persen. toen ik 10 cm zat en persen moch ging het infuus uit en voelde me gelijk niet soezelig meer. het nadeel van een ruggeprik lijkt mij dat je moet wachten totdat je echt mag persen of het evt wegvallen van de persweeen. maar... ik heb zelf geen ruggeprik gehad dus kan er niet over meepraten het is gewoon mijn gedachte erover
Ik vond de pijn echt meevallen. Tuurlijk, een dagje naar het strand is leuker, maar ik heb de weeën ervaren als iets ergere menstruatiepijn. Als ik kies voor pijnstilling, is het mijn 'eigen' pijnstiller, endorfine.
Ik ook, maar ja... mijn goede ontsluitingsweeën startten 22.00 uur en ik ben 6.20 uur bevallen (10 min persen), dus maar een goede 8 uur ontsluitingsweeën. Kan me voorstellen wanneer je al uuuuuren weeën hebt en de ontsluiting niet vordert, dat je dan toch anders denkt over pijnstilling.
ik heb er ook maar kort over gedaan. maar ik werd ingeleid dus bij mij ging het wel heeel snel. 4 42 min en het was mijn eerste kindje. ik vond de pijnstilling daardoor een welkome verademing. al had ik het graag zonder gedaan.
Ik heb remifentanil gekregen tijdens de bevalling ik ging ervan ijlen en zei dingen die niet helemaal klopte. De pijn nam het niet weg het zorgde er wel voor dat ik tussen de weeen door tot rust kwam. liefs trotse moeder
Ik heb de nacht voor mijn bevalling een pethadineprik gehad (morfine met slaappil geloof ik) en dat vond ik helemaal niks. Mijn weeen trokken weg, ik was misselijk en knetter stoned naar mijn idee. De dag van de bevalling had ik geen pijnstilling. Mijn kindje dronk niet goed en eerst dacht ik dat dat was omdat hij 3 wkn en 1 dag te vroeg geboren was maar later las ik hier verhalen dat ze van die pethadine dus heel suf worden en minder goed kunnen drinken. Soms denk ik weleens dat dat ook voor gezorgd heeft dat bv niet gelukt is bij mij. Ik heb mijn bevalling dus zonder gedaan maar was binnen een uur (had al wel 4 cm ontsluiting voor z mn vliezen braken) bevallen dus ook niet helemaal eerlijk Heel veel suc6 met de laatste loodjes.
het is dus echt de een voor de ander... wat de een prettig vindt, vindt de ander drie keer niks Ik ben een beetje huiverig voor pijnstilling... omdat ik bang ben dat ik redelijk heftig er op reageer, weet niet precies waarom.... maar ik ben denk ik gewoon nooit zo van de pijnstillers (pak pas een paracetamol als ik echt niet meer kan) ... denk dat ik daarom denk dat ik er heel fel op reageer, maar dat kan natuurlijk ook reuze meevallen... In elk geval bedankt voor jullie reacties!!
Ik wilde niks, wilde thuis, kwam door beetje rare toestanden toch in het ziekenhuis terecht waar de boel toch spontaan op gang is gekomen. Ik had alleen maar rugweeen die voor mij maar in 1 houding op te vangen waren (want ik mocht met alle toeters en bellen niet in bad of douchen). Toen ze over oxitocine begonnen om de intensiteit nog wat op te krikken (hoeveelheid was meer dan genoeg) heb ik al mijn bezwaren overboord gesmeten (het ging toch allemaal al niet zoals ik het gewild had) en gevraagd wat mijn opties waren. Ruggeprik was ik op voorhand erg op tegen maar ik wilde ook niks waarbij ik wazig of van de wereld zou raken en dat wilden ze me liever ook niet geven, dus was ruggeprik het enige wat overbleef. Anderhalf uur moeten wachten want het was nacht, superdruk op de verlosafdeling en ook nog een trauma tussendoor dus het mobiele pijnteam had een 'wachtlijst'. De oxitocine was alweer uitgezet omdat ze het te heftig vonden worden voor mij. De vent van de ruggeprik was een raar portret maar toen hij er eenmaal was was hij snel en goed, hij heeft me tot mijn tenen doof gespoten maar ik had nog wel controle: kon mijn benen bewegen en optillen, zelf opwippen etc.(dat schijnt trouwens wel vrij uitzonderlijk te zijn, ze waren iig verbaasd hoe mobiel ik was) ze zeiden dat je de weeen nog wel zou voelen alleen de pijn niet meer, maar ik heb geen gewone wee meer gevoeld (ik had ook alleen maar rugweeen dus misschien kwam het daardoor). Ik heb geperst met de pomp nog aan omdat ze dachten de vacuumpomp nodig te hebben, maar de persweeen heb ik wel gevoeld, niet de pijn maar wel de opbouwende druk en ook kon ik voelen dat het hoofdje steeds lager kwam. Ze hebben me keihard laten persen, soms perweeen laten overslaan om het kind tijd te geven om te herstellen, ondertussen onderzoekjes gedaan om te zien of het kind het nog wel goed deed, dat had ik allemaal niet getrokken zonder die ruggeprik. Het heeft anderhalf uur gekost maar ik heb haar er echt op eigen kracht uitgeperst, daar is geen pomp of knip aan te pas gekomen, ook de oxitoicine had maar nauwelijk gelopen vertelden ze me achteraf dus ik heb het echt op eigen weeen en eigen kracht gedaan, alleen zonder de pijn, dus ook zonder de ontlading erna als het kind er eenmaal is. \ Ik zeg niet dat ik het zo weer zou doen want bij een volgende wil ik echt nog steeds het liefste thuis. Maar wordt het weer ziekenhuis met alle toeters en bellen en die vreselijke rugweeen, dan zal ik er echt wel weer om vragen. Dit was niet de bevalling die ik gewild had maar mede door de ruggeprik (en de geweldige, pittige meiden van de nachtploeg die de bevalling gedaan hebben) werd het geen nare ervaring en heb ik geen vreselijke of gruwelijk zware rotbevalling gehad (wat het met nog 6 uur rugweeen opvangen zeker wel geweest zou zijn)
Klopt, maar dat weet je van te voren niet, ik ga er ook deze keer weer voor om zonder pijnstilling te beginnen. De horrorverhalen blijven maar rondzingen, terwijl er ook genoeg vrouwen zijn die het best te doen vinden.