niet gaan lopen en ook geen klein boodschapje doen. in 1,5 wk dat verschil vind ik veel. Volle rust, dat is wat ik je met klem adviseer geef je lichaam ook de kans om de kleine binnen te houden. Hier een extreem gevoelige baarmoeder, daardoor weeen/harde buiken vanaf 30 weken en vanaf 25 weken. Ben bij beide kids geremd en volledige rust gehad. Mij hebben ze vanaf 30 weken bij colin tot 31 week en vanaf 32,5 tot 33+6 geremd, omdat zodra de remming stopte de weeen wee begonnen, ik heb dus ook verschillende remmers gehad bij hem. colin bleef zitten tot 38 + 1 toen braken mijn vliezen(, 2 dagen later zou ik zijn ingeleid) Bij shannon met 25 weken hebben we na 1 remmer, daarna niets gedaan in overleg met mij, omdat ze anders bang waren te snel door de mogenlijkheden heen te zijn en ik was nog in volle beweging dus ben toen rust gaan houden en dat ging goed tot 33 weken toen ben ik met spoed binnen gebracht , naar verloskamer, couveuse stond al klaar en na de 5 adelat begon ik eindelijk te reageren en zwakte de weeen af, ondertussen wel van 4 cm baarmoedermond naar 3 cm onstluiting en longrijping gelijk gehad bij binnenkomst. Ben toen geremd tot 34 weken en daarna nog 2 dagen in het ziekenhuis gebleven omdat ze bang waren dat ik weer zou gaan weeen, maar gelukkig waren het geen weeen die echt wat deden. Dus naar huis (34+3)met de belofte zodra ik verschil voelde gelijk bellen. met 35+2 voelde ik al aan dat het niet heel lang rustig zou blijven,vk kwam op controle (ging al tijden niet naar hun toe meer, ze kwamen thuis) en die zei ook je buik is indd onrustig, bellen zodra het serieus word, ja hoor en de volgende dag om 10 uur voelde ik de verandering en ben even snel nog foto's gaan maken haha. belde de vk, die zei ga maar gewoon heen en inderdaad om 16.21 is shannon geboren met 35 weken en 3 dagen. Dus remmen kan het lang tegen gaan, maar dan moet jij wel je lijf daar de kans voor geven, dus gaan liggen ,ik had bed in de kamer zodat ik wel bij het gezin kon zijn. Ik hoop dat de komende 2 weken voor jou snel voorbij gaan, denk je ook in dat elke keer naar het ziekenhuis gaan ook weeen op kunnen wekken he. dus rustig aan doen evt. als je ver moet en je hebt behoorlijk last gewoon in een rolstoel gaan zitten. en inderdaad laat je partner evt. een plaspotje halen bij een drogist en schone urine inleveren voor kweek en checken op allerlei bacterieen voor je kan jij gewoon thuis plassen
Da's gek. Onze kleine heeft ook geen infectie opgelopen, ondanks de zeer langdurig gebroken vliezen. Toch gold de GBS en de daardoor veroorzaakte blaasontsteking wel als de meest voor de hand liggende reden voor de vroegtijdig gebroken vliezen en de vroegtijdige bevalling. Ik hoor en lees best veel dat vrouwen met een vroegtijdige bevalling achteraf GBS bleken te hebben, maar het is niet onomstotelijk bewezen volgens mij. Waarschijnlijk is het één van de factoren bij een vroeggeboorte en is de kans op een voortijdige bevalling vooral groot bij langdurige, onbehandelde blaasontsteking. Jammer dat lang niet alle artsen weten dat blaasontsteking uitsluiten met een dipstick geen betrouwbare methode is bij zwangere vrouwen...
maria dat is inderdaad eigenlijk van de zotte. Hier 1 gyn . die het echt 10000% zeker wou weten en die heeft zelfs gekatheteriseerd, om nierbekken onst. ook uit te sluiten.
Hoera voor die gyn! In het academisch waar ik uiteindelijk kwam waren ze er ook heeeel alert op. Maar ja, toen waren die vliezen al gebroken. Jammer.
ja hij zei het is niet de leukste manier maar wel de zekerste en aangezien ik toen 28 weken was wou het alles uitsluiten en zei anders laat ik je direct naar a dam brengen en dan blijf je daar liggen. je broedmachine doet het goed maar jij mag niet bewegen van je broedmachine .. haha niet de meest tactische arts maar wel de meest ervaren.
Ik vind het sowieso enorm raar dat zwangere vrouwen bij de vk niet gewoon regelmatig een urinecheck krijgen op GBS. 1 van de 5 vrouwen draagt het bij zich, dat is best wel een hoop!! Maar ik had er nog nooit van gehoord en er wordt ook geen aandacht aan geschonken. Wat eigenlijk enorm slecht is want behalve vroeggeboorte kan het nog veel meer narigheid veroorzaken bij pasgeboren baby's. Bij een eventuele volgende laat ik het regelmatig controleren in ieder geval..
Ook zo stom hè, toen ik klaar was met mijn ab-kuur moest ik mijn urine opnieuw laten controleren om te kijken of het weg was. Maar waar deden ze dat mee?? Juist, een dipstick. Dat is toch enorm dom!! En dat mens maar volhouden dat het echt weg was en het niet op kweek gezet hoefde te worden. "Ja, want dan moeten we het weer he-le-maal op gaan sturen!" Word weer kwaad als ik eraan denk. :x
Ik ben me aan het inlezen op de gbs, als ik weer naar de gyn ga volgende week zal ik zeggen dat ik dit graag gecontroleerd wil hebben. Je weet het natuurlijk nooit. Gisteren weer een bezoekje aan het ziekenhuis gebracht omdat ik de hele dag de kleine nog niet gevoeld had en normaal is het echt een druktemaker. We kregen en echo en alles is gelukkig goed, dus dat is fijn. Vandaag 22+4, we tellen de dagen af naar de 24 weken.
Wennepen hoe gaat het met de harde buiken? Overigens, wat lees ik enorme verschillen over gebruik van weeenremmers. Ons hebben ze destijds in 2 verschillende zkh-en verteld dat de remmers enkel en alleen gegeven worden voor inwerking van longrijpers, maximaal 48uur en max tot 32 weken. Omdat het niet aangetoond is dat de remmers 100% veilig zijn voor de baby. Ik heb in 2009 nog meegedaan aan een onderzoek over langdurige weeenremming, heb 2 weken (en dat was echt de absolute max) pilletjes geslikt en ik hoor over een jaar pas of het echte waren, of placebo.
Adi, dat is inderdaad een verschil van behandeling met weeenremmers. Ik heb bij onze zoon het een aantal weken achter elkaar gehad. Ik kreeg ze eerst voor de weeen en het inwerken van de longrijping, na een week moest ik afbouwen. Toen was ik een week zonder en moest ik weer opgenomen worden en weer de weeenremmers. Ook toen weer na een week afgebouwd en naar huis. Eenmaal thuis ging het weer niet lekker en toen heb ik ze zeker 3 weken gebruikt, (stiekem een weekje langer omdat ik genoeg pilletjes had) Welke pilletjes had jij gekregen voor het onderzoek? Best bijzonder dat je pas over een jaar hoort of het de echte waren of niet. Had je wel het gevoel dat ze hielpen? Ik durf niet te hard te roepen over de harde buiken (dus dan fluister ik het heel zachtjes, het gaat de afgelopen 2 dagen best goed) Gisteravond nog wel een kruik op mijn buik gehad omdat het een beetje zeurde, maar dat was snel over. Vanmorgen zeurde het nog steeds, maar mijn rug ook. Het waren geen harde buiken. Vanmiddag even met mijn zoontje en man een stukje in de straat gelopen en ook dat ging goed. Ik weet ook dat nu het goed gaat ik niet teveel moet gaan doen en dat dit voor nu echt de max is. Het zal vast snel teveel zijn en dat wil ik natuurlijk niet. Het is wel even fijn om 2 goede dagen te hebben, want ik zag het erg somber in.
Klinkt goed hoor, houden zo! En blijf het heel rustig aan doen, ook al heb je goede dagen. Ik weet eerlijk gezegd niet meer over welke remmers dit onderzoek ging. We hebben na 2 jaar nog een vragenlijst gekregen over van alles en nog wat en dat gaan ze ook in de resultaten verwerken. Na 4 jaar geven ze de resultaten vrij. Ik heb wel het gevoel dat het hielp, maar volgens de artsen kan dat ook tussen de oren zitten.
Helaas heb ik vele harde buiken. De baarmoederhals was 4.2 en is nu 2.5cm. De harde buiken zorgen dus toch voor verkorting helaas. Gelukkig de 24 weken gehaald (nu 24+2) maar ik zie het wel een beetje somber in
Oh meid, ik snap dat je bezorgd bent. En je hebt niks aan verhalen van anderen, maar ik hoop dat je een beetje hoop krijgt uit mijn verhaal. Ik had vanaf 14 weken flinke harde buiken en snel ingekorte bmm. Met 24 ben ik 4 dagen opgenomen geweest omdat de harde buiken echt flink waren en de bmm was geslonken naar 2,2cm. Ik had toen een goed gesprek met de gyn en de plan was dat ik opgenomen zou worden als de bmm onder 2cm komt, in een academisch zkh. Ik moest sindsdien echt strenge bedrust houden: - alleen naar de wc en douche lopen, niet meer de trappen op en af; - zo veel mogelijk plat liggen op de linker kant; - absoluut niks meer tillen. Met 27 weken ben ik met spoed opgenomen, de weeen kwamen op gang, die weer kunnen remmen. Bmm was toen bijna verstreken. Daarna nog 3,5 weken volgehouden met 3 babys in de buik. Het is geen ideale situatie, maar wel eentje met een goed afloop en dezelfde omstandigheden met 24 weken. Wat voor instructies heb je gekregen van de gyn?
Ik heb nu nog geen "echte" instructies gekregen behalve rustig aan doen. Ik vroeg of ik echte bedrust moest nemen, maar dit hoefde nog niet. Iedere 1 1/2 week a 2 weken wordt de bmh opgemeten. Over een week moet ik weer, maar zie het somber in omdat ik gisteren om de 2 minuten harde buiken had. ook vandaag weer veel harde buiken gehad terwijl ik echt rust heb genomen.
Als je ongerust bent over de harde buiken zou ik echt naar het zkh bellen en vragen of je langs kunt komen voor de ctg. Beter een keer te veel bellen dan te weinig. Hou je taai!
Ze doen nu niet echt pijn en zijn te onderdrukken met een warme kruik. Ik ben gewoon bang dat mijn bmh weer korter is geworden. Natuurlijk moeten we de meting afwachten of de harde buiken ook voor verkorting zorgen, maar dat heeft het afgelopen weken al wel gedaan. Ik vraag me af hoe lang ik op deze manier door kan blijven gaan. Is het mogelijk om preventief weeenremmers te kunnen krijgen, uiteraard in combi met bedrust. ik ben heel bang dat ik naar het ziekenhuis moet. Dat was bij onze zoon al zo vreselijk en nu zou ik mijn mannetje ook nog thuis moeten laten. Adi, wel fijn dat het bij jou nog zo lang heeft geduurd voordat je bevallen bent. Gaat het nu goed met je kindjes?
Wennepen, sterkte de komende tijd, wat fijn dat je in ieder geval die 24 weken gehaald hebt. Opdat je nog vele mijlpalen mag halen. Je bmh is een heel dynamisch ding, bij mijn laatste zwangerschap (cerclage) hebben ze die wekelijks gemeten en echt, hele grote verschillen. Maar, gewoon het ziekenhuis bellen als je je ongerust maakt. Beter 100 keer te veel dan 1 keer te weinig. Vanaf 24 weken kunnen ze weeënremmers geven en heel belangrijk, indien nodig (en dat hoeft helemaal niet zo te zijn!!!) je opnemen in een academisch ziekenhuis.