Elke nacht is het raak de laatste weken. Ik heb enorme last van mijn bekkenbodem en 's nachts omdraaien in bed en opstaan is gewoon een ramp. Fysiotherapie verzacht enigszins, maar neemt de pijn zeer zeker niet weg. Vannacht was niet de eerste (en ik ben bang ook niet de laatste keer) dat ik midden in de nacht huilend opgestaan ben van de pijn. Normaal ga ik dan douchen of op de bank zitten televisie kijken. Maar het breekt op. Ik was zó moe, dat ik op de bank ben gaan liggen en zelfs in slaap ben gevallen. Zodra ik me daarop om wil draaien, word ik licht wakker (omdat dat op de bank niet echt kan) en doe het dus niet. Opstaan gaat ook veel gemakkelijker omdat ik mijn voeten meteen op de grond kan zetten. Ons bed staat al op klossen, 80 cm hoog waarbij ik gebruik maak van een opstapje. Meestal moet ik me eerst omdraaien (vréselijk), vervolgens naar de rand van het bed toe (eveneens vreselijk) en dan dat hoge bed af (je voelt hem aankomen, vréselijk). En dat alles heb ik dus op de bank niet. Ik weet dat slapen op de bank funest is voor je rug. Maar zo kan ik wél slapen en heb ik minder pijn. Ik ben zó moe. Wat vinden jullie? Op de bank slapen of nog (maximaal) drie weken uitzingen in bed? Of hebben jullie andere suggesties? Kussens, rechterop slapen ed heb ik allemaal al geprobeerd..
ik heb geen tips voor je, maar zou gewoon op de bank slapen als je het daar wel kan. Je zal je energie nodig hebben voor de bevalling en je baby'tje nadien. Dus snel verhuizen naar de bank zou ik zeggen.
Misschien een optie om anders een (lager) logeerbed beneden neer te zetten waar je nog iets comfortabeler op ligt?
Dat is een goed idee maar we wonen in een flatje met twee slaapkamers... in één staat ons bed en de ander is de kinderkamer geworden... Ik denk dat ik het dus inderdaad met de bank zal moeten doen!
Misschien kan je ook even je vk of ha bellen voor een licht slaapmiddeltje. Dan kan je even goed bijtanken, want als je al zo moe bent en je moet de bevalling nog in, heb je daar bijna geen energie meer voor.
Ik weet niet of je 2 apparte bedden/matrassen hebt? Dus of je je mans bed afzonderlijk kunt verhogen met klossen en jou kant niet? Anders ga met je kontje op de bank liggen, jij voelt namelijk het beste aan wat goed is. Ik heb trouwens ook regelmatig op de bank geslapen tijdens mijn bekkenbreuk. Want een matras uit 1 deel is gewoon weg een ramp! Je zakt dan altijd in een soort kuil omdat je partner vaak meer weegt als dat jij doet, resultaat je ligt de hele nacht scheef. Sterkte meid, en anders even de kraamzorg vragen of je bed tijdelijk nog naar beneden kan (zonder klossen dus)?
We hebben een tweepersoonsbed met een tweepersoonsmatras, het zou dus ook kunnen zijn dat het meer zeer doet omdat het doorzakt? Want dan mag mijn man op de bank grapje. Maar jij hebt ook regelmatig op de bank geslapen, kreeg je daardoor overdag meer last van je bekken of was het gewoon een verademing om het zo maar te zeggen? Adine, een slaapmiddeltje sta ik niet echt achter, maar even overleggen met de VK voor eventuele oplossingen is zeker een goed idee, ik heb vanmiddag weer een afspraak met haar dus dan ga ik het zeker even aankaarten.
Ik heb toen zeker de eerste 3 weken op de bank geslapen toen ik eenmaal weer een beetje met krukken kon lopen ipv kruipen, ben ik weer naar boven verhuist. Ik had tijdelijk een bed van de thuiszorg in de woonkamer maar dat matras was weer zo hard dat slapen daarop ook geen aanrader was. Voor mij gold toen ieder uur slaap is er een, en ik heb tegen de tijd dat ik weer wilde gaan werken een slaaptablet van de ha gehad om weer in een normaal ritme te komen. Over slaapmiddelen, er zijn middeltjes die je sneller in slaap helpen, dus echt het slaapgevoel opwekken maar niet uren aan stuk werkzaam zijn, misschien is dit niet schadelijk? Sowiezo even vragen hoor aan de vk als het je kan helpen de slaap te vatten.... niet slapen is ook niet goed.
Nee daar heb je absoluut gelijk in hoor, niet slapen is erger dan slapen met hulp, ik ben alleen erg bang dat ik de baby schade toebreng en dat is het laatste dat ik wil. Maar als de VK iets heeft wat ze zelf als aanrader ziet in deze situatie moet het inderdaad gewoon kunnen. Ik zie het ECHT niet zitten om zo misschien nog wel drie weken door te gaan... ben nu al helemaal kapot en erg chagrijnig overdag Je hebt wel ERG veel last van je bekken gehad mamalieske, ik klop even af, maar zo erg heb ik het gelukkig niet... had je last van je bekken of van je bekkenbodem? Ik ga in ieder geval je tip ter harte nemen en het er met de VK over hebben, niet geschoten is altijd mis en jij lijkt me in dit geval best een ervaringsdeskundige
MamavanTim ik heb een aantal jaten terug een dubbele bekkenbreuk gehad, een scheur over de achterzijde en de andere scheur over het schaambot heen. Zo onstabiel als het maar kon dus, gelukkig maar tijdelijk last van de bekkenbodem dit herstelde redelijk nadat de breuk weer hersteld was. Het revalideren van de breuk duurde helaas veel langer het heeft zeker 2 jaar geduurt voor ik weer pijnvrij kon lopen. Geestelijk zit het me af en toe nog behoorlijk dwars, zeker omdat de artsen op de ehbo in het ziekenhuis me niet serieus namen. Ik een inval huisarts had (vakantietijd) die ook niet verder dacht als kinderasperine's. Foto's werden pas na 1 week genomen, want er was aan de buitenkant niets te zien..... dus ik stelde me aan! Na 1 week kreeg ik aan de binnenkant van mijn benen enorme bloeduitstortingen en toen gingen bij de artsen pas de alarmbellen af, maar ook pas na 3 uur zitten (op een harde houten stoel) smeken op de ehbo om een foto. En toen mocht ik blijven in het ziekenhuis.... of naar huis als ik verzorging kon regelen. Je begrijpt natuurlijk wel dat ik naar huis wilde.... deze verzorging beviel me niet zo best. Ooh ja als gouden tip: train je bekkenbodemspier niet te vaak. Als je pech hebt en een niet al te snuggere fysio hebt word je sexleven een ramp. Mij gelukkig niet overkomen maar omdat ik bij een groepje revalideerde heb ik wel diverse dames gesproken die dit probleem wel hadden gekregen/gehad. Zorg dat je bij een kei goede fysio komt, nu helpt het je niet meer maar na de bevalling moet je echt een specialist hebben op dat gebied.
Wat vervelend mamalieske dat je zoveel moeite moet doen voordat ze een keer willen bekijken waar je pijn vandaan komt. Ja, de medici lopen sowieso de kantjes er vanaf vind ik, maar wie ben ik, ik heb er niet voor gestudeerd... hoe gaat het deze zwanger met je bekken dan? Ik heb mijn vraag van hierboven bij mijn verloskundige neergelegd en het antwoord dat ik simpelweg kreeg, was: Tsja daar is niets aan te doen, iedereen heeft een zwakke plek tijdens de zwangerschap. Met andere woorden ik stel me aan? Nou dat doe ik dus NIET en ik ben absoluut niet van plan om zo nog drie weken door te gaan. Wat te doen?
Wat een lekkere dooddoener van vk. Zal morgen maar eens de ha bellen. Misschien heeft die nog tips. Er zijn echt wel slaapmiddelen die je als zwangere mag hebben hoor.
Moet zeggen dat het nu wel redelijk met me gaat, tuurlijk heb ik pijn en soms gaat het beter en soms wat slechter. maar ja dit is nog niets vergeleken met de pijn tijdens breuk en revalidatie. Helaas ben ik al vroeg moeten stoppen met werken, wat mijn baas zo vervelend vond dat hij me nu bijna dwingt ontslag te nemen (wat ik natuurlijk niet doe), na mijn verlof mag ik niet parttime terug komen dus.... tja ik moet eruit. Maar ik treur er niet meer om, ik zoek straks gewoon een leuke andere baan en ga gewoon lekker door. Genoeg leuke bazen lijkt me zo. ik word dagelijks gemaild en gebelt over mijn cv dus dat komt allemaal wel weer op zn pootjes terecht. Dat je vk je niet kan helpen, tja dat kan ze ook niet echt. Om eerlijk te zijn kan niemand je nu helpen. Ook een fysio niet, het enige dat jij kan doen is op tijd je rust nemen en lopen/zitten en staan afwisselen. Maar als ik jou was maakte een afspraak met de huisarts, een vk mag je niets voorschrijven een huisarts wel. Misschien dat hij je iets kan adviseren?
Hi MamaLieske en MamaTim Wat vervelend, en MamaTim, ik kreeg dat ook te horen. Al weet ik niet wat ik precies heb want het heeft nog steeds geen naam gekregen. Ik kreeg pijn in mijn onderrug en uiteindelijk deed mijn hele linkerkant pijn dat doorstraalde naar mijn bil. Ik had voornamelijk startpijn,draaien en moeite met normaal lopen! Mij werd verteld dat het niet altijd meezit, en zwanger zijn niet altijd leuk is. Ik vertelde dat ik al naar de HA was geweest en mij doorverwees naar de Fyshio. De verloskundige vertelde mij dat ze hetzelfde had gedaan. Nu heb ik 2x Fhysio gehad en het is niet minder geworden, kreeg paar oefeningen mee en ze masseerde mijn Bil. Om de doorbloeding goed te laten lopen. Ze vertelde dat ik waarschijnlijk een vorm van Spit heb. Een afgeknelde zenuw, dat kon spontaan weggaan maar ook blijven tot de bevalling. Ik vreesde voor het laatste omdat ik alleen maar zwaarder word. En nu ruim 2 weekjes later kan ik bijna helemaal niet meer lopen. Het is nu ook rechts. Ik weet nou niet of dit nou mijn bekken zijn.. Ik zou lekker op de bank blijven slapen als je dat prettiger vind. Succes
Mijn man heeft gisterenavond een luchtbed opgeblazen en er ons matras naast gelegd (hij wilde natuurlijk wel gezellig bij me slapen, lief he? ). Het luchtbed was echt heerlijk voor mijn bekken maar sliep niet echt lekker (vervelend voor je schouders en je rug) en toen ben ik bij mijn mannetje op het matras gekropen. Maar nu dat zo op de grond ligt? Heb ik veel minder pijn! En ik heb gewoon héérlijk geslapen vannacht! Zelfs mijn man is tevreden nu want die werd telkens wakker van mij haha
Ik heb van mijn gyn Temazepan 20 mg gekregen om te slapen, en dat mag je gebruiken tijdens een zwangerschap. Die dingen werken heel goed, je mag ze alleen niet 3 weken aan 1 stuk achter elkaar nemen vanwege eventueel verslavingsgevaar voor jou en je beeb, maar zo af en toe (zodat je eindelijk weer eens kunt slapen) mag wel. Liefs, Tanya
Ja maar ik blijf het een eng idee vinden hoor, slaapmiddelen. (Al zijn ze nog zo slecht). Of ik nou vannacht zo goed heb geslapen omdat ik beter lag of omdat ik gewoon helemaal kapot was, weet ik nog niet, maar daar kom ik na een paar nachten proberen wel achter