@kira! Jij ook gefeliciteerd en wat een verhaal! Uiteindelijk toch snel gegaan zo te lezen!!! Lekker genieten als gezinnetje nu!
Kira jij ook van harte met jullie zoontje! Bedankt voor het delen van jouw verhaal! Het lijkt me een pijnlijke maar geweldige ervaring!
Gefeliciteerd Kira! Wat een verhaal zeg! Ook flink heftig en nu lekker genieten! Wollywell ook van harte, ben benieuwd naar je verhaal! Hier gaat alles goed, ben nog wel moe maar voor de rest voel ik me prima. Herstel loopt ook goed, de vk en kraamzorg zeggen elke keer of het lijkt of ik al een week ben bevallen ipv 2 dagen omdat het zo snel gaat haha. Kleine doet het ook al goed, lekker al een doorgeslapen nacht . Ze heet trouwens Jayleigh, zag dat jullie het vroegen . Nog steeds beetje moeite met plassen, mn plasbuis is blijkbaar gekneusd. Heb wel aandrang en kan wel plassen maar voel het niet echt. Heel raar gevoel, dus nu goed mn bekken oefeningen doen. Ben de 7 kilo alweer kwijt die ik was aangekomen, wel een flubberbuikje nu haha! Ben benieuwd wie de volgende is die gaat bevallen
@blondje Wat fijn dat het zo goed gaat! En wow 7 kilo al kwijt top zeg! Dateerde zeker ook wel een goed gevoel! Hier is het wisselend. Heel de ochtend ongi krampjes en heb weer overgegeven en nu is het weer rustig en nergens last van. Behalve sinds vandaag een beetje obstipatie! Er is geen touw aan vast te knopen haha ach ja we hebben nog 14 dagen dus hard aftellen! Tot nu toe gaan de dagen redelijk snel dus dat scheelt! Jij lekker genieten meis!
Zo ik ben even niet geweest en wat een activiteit! Gefeliciteerd dames die bevallen zijn, wat ontzettend fijne! En leuk dat jullie je verhalen delen Met welke wachtende dames zijn we nu nog over? Hier vrij stabiel. 's avonds harde buiken, overdag rust. Ik voel me prima, als ie nog 2 weken wil zitten, moet ie dat doen vond mn uitgerekende datum wel spannend vandaag! Woensdag weer naar de vk.
@jojo Ik ben er ook nog steeds! Vond t vandaag idd ook spannend. Ik mag woensdag ook weer naar de vk. Merk wel dat ik er helemaal klaar mee ben ondertussen. Vanavond potje zitten brullen op de bank, hormootjes werken weer lekker haha
@ Kirsten: Hormonsters zijn het maar: Binnen 2 weken is je kleine er zeker!! En als je bedenkt dat we dit toppic al 3 weken gebruiken, gaan die laatste weken best snel Ik heb vond het tijdens mn hele zwangerschap zo vreselijk lang duurde en voelde me zo slecht dat ik hoopte dat het snel afgelopen was, maar nu is het echt bijna zo ver en die 2 weken meer of minder lijken peanuts, haha ik ben een beetje raar denk ik Heb wel weer rommelende darmen vanavond.. Jij nog symptoompjes?
@jojo Ja dat is ook weer zo! Opzich zijn de 40 weken voorbij gevlogen en mag verder niet klagen buiten de vermoeidheid nooit ergens last van gehad! Nu af en toe ongi krampjes, af en toe harde buiken maar dan vooral alleen m'n bovenbuik en sinds vandaag obstipatie. Ook heb ok zoals ik eerder schreef opeens af en toe dat ik moet overgeven (1x per dag). Heb wel het idee dat ik nu op alles let haha ach inderdaad nog max 14 dagen! En jij kwaaltjes?
Blondje, ik voelde het de eerste week ook niet als ik plaste haha en bij mij ging het ook direct al heel goed! Voelde me supergoed, had alleen veel last van mijn hechtingen. Heb de vk na 5 dagen gesmeekt of ze die krengen er alsjeblieft uit wilde halen en dat voelde echt als een verlossing.. Kon helemaal niet meer zitten, staan of lopen maar de pijn was echt direct weg toen de hechtingen eruit waren! Wat een opluchting was dat zeg! Maar als je je zo goed voelt, moet je ook weer heel erg oppassen dat je niet te snel teveel gaat doen.. Mooie naam heeft je dochtertje! Ons zoontje heet Levi trouwens! "Rommelende dames", succes! Nog veel last van dit warme weer?
@ jojo en Kirsten bij jullie rommelt het wel al flink! Ik denk dat het niet meer zo lang zal duren! Hier weinig harde buiken laat staan krampen. Wel aldoor last van mn darmen...... Ik weet bijna wel cker dat ik ook overtijd ga... Succes vandaag met dit warme weer! Zijn er nog meer dames die wachten?
Met een ventilator gaat het best ik heb wel harde buiken en rommelende darmen, verder vooral erg moe. Maar dat is al een week zo. We zullen wel zien wanneer het doorzet, vind het nog wel ff lekker rustig zo zei eigenlijk meteen in november al: dat wordt een leeuw, dus wat dat betreft zou die kleine niet voor zondag moeten komen maar ja, das nergens op gebaseerd natuurlijk
Haha ja het is erg warm vandaag!! Pff voeten in teiltje met water om Beetje af te koelen! Ga zo maar in een koud bad zitten! Zag net dat er alweer 2 kilo aan vocht bij m'n gewicht zat! Hier vanochtend weer een klein stukje slijmprop verloren en daarna rommelde het even maar het is weer gestopt. Nu af en toe nog harde buik. Morgen check up bij de vk, ga vragen of ze misschien al willen proberen te strippen. Mijn vriend heeft zondag namelijk een belangrijk optreden wat maar eens in de 4 jaar is en zou het sneu vinden als hij dat moet missen! Ben benieuwd...
Ja? Zou je dat echt willen? Ik snap dat niet zo goed, beeb komt wel als ie er aan toe is, ik laat m liever zo lang mogelijk aansterken. Vind het niet zo erg er geen controle over te hebben. Hij blijft echt niet zitten tot zn vierde
Wow jojo dat klinkt goed! Hopelijk zet het door! Ik heb af en toe harde buiken maar niet speciaal. Verder rustig merk dat ik liggen momenteel het lekkerste vind. Als ik zit lijkt de kleine wel tegen m'n maag aan te drukken wat niet zo'n prettig gevoel geeft!
Helaas heb ik dat al sinds 10 dagen meerdere dagen in de avond gehad. Als ik ga slapen stopt het en overdag rustig Ook last van maagzuur? Is niet fijn nee..
Nou dames ik ben al de hele tijd aan het duimen dat het bij jullie ook snel doorzet zodat jullie snel ook jullie kleintje kunnen vasthouden ! Word wel tijd he !! Mis mn buik wel een beetje, hij is zo leeeg Mis het getrappel haha
Even het bevallingsverhaal, voor de mensen die het leuk vinden. Om 12 uur lag ik nog wat tv te kijken en had ik al wat last van krampjes. Maar die vielen eigenlijk amper op. Hetzelfde soort krampjes die ik ook wel eens had met een harde buik ofzo. Ben toen ook gewoon in slaap gevallen. En om 3 uur werd ik wakker omdat ik naar de wc moest. Krampjes waren wat erger, maar daar had ik verder ook geen erg in. Als ik 's nachts naar de wc moet, heb ik ook wel vaker krampjes. Als ik dan naar de wc geweest was, dan was dat ook weg. Maar dit keer bleven die krampjes en had ik ook spoortjes rozig bloed bij het afvegen. Toen had ik ineens zoiets van: "Hmm, zou het dan begonnen zijn...?" Terug naar bed gegaan, maar niet meer kunnen slapen natuurlijk. Beetje op mijn telefoon liggen internetten en erop liggen letten of die krampjes met een regelmaat kwamen. Was toen ongeveer 10 tot 15 minuten. Rond 6 uur ging vriend uit bed om naar zijn werk te gaan, toen zei ik nog tegen hem: "Zeg maar tegen je baas dat hij je niet ver weg hoeft te sturen vandaag, want volgens mij is het begonnen." Toen ben ik weer terug op bed gaan liggen en heeft vriend de weeën getimed. Een uur lang rond de 3 a 4 minuten. Ik zei in eerste instantie nog tegen hem dat hij wel even heen en weer kon rijden om spullen weg te brengen, die had een andere collega nog nodig. Maar uiteindelijk heeft hij dat niet gedaan omdat de weeën toch vrij kort op elkaar zaten. Gelukkig maar! Vriend belde daarna het ziekenhuis en de verlos zei toen dat hij mij onder de douche kon zetten om de weeën op te vangen en daarna konden we op ons gemakje naar het ziekenhuis komen. Dus ik op een klapstoeltje onder de douche. En daar werden de weeën ineens een heel stuk erger! Ik voelde ook opeens een 'plons' tussen mijn benen, dus ik had zoiets van: "Damn, volgens mij zijn net de vliezen gebroken!" Maar ik wist het dus niet zeker, ik zat immers onder de douche Ik onder die douche vandaan, toen kwam er letterlijk met een gigantische plons nog meer vruchtwater uit! Ik hoorde vriend nog zeggen: "Euh... dus!" Toen werd de pijn echt niet te harden en zat ik op handen en knieën op de grond de weeën weg te zuchten. Met veel moeite aangekleed, tas gepakt en naar beneden gestrompeld, waar ik in de woonkamer weer op handen en voeten rondkroop. De weeën kwamen toen ongeveer om de 2 minuten, soms korter. Met moeite de auto in gekropen. Geen idee hoe ik nu eigenlijk hing. Ik zat op de passagiersstoel, met mijn hoofd achter vriend zijn stoel en mezelf vasthoudend aan dat handvat, haha! Gelukkig zaten alle stoplichten mee, dus binnen 5 minuten waren we in het ziekenhuis. En ik was nog bang dat ik het ziekenhuis niet ging halen omdat de weeën zo snel achter elkaar kwamen. Gelukkig wel. Vriend mij in een rolstoel gegooid en over die vervelende rotklinkers het ziekenhuis in gereden. Ik zat echt als een mellow figuur in die rolstoel! Ik kan me nog herinneren dat we de lift in gingen naar de eerste verdieping en er andere mensen in de lift stonden met ons. Daar zei ik nog tegen: "Ook goeiemorgen!" Om vervolgens weer terug te duiken in mijn weeënstorm Ik hoorde die mensen nog zeggen: "Succes hoor!" Afdeling verloskunde opgereden naar een kamertje met een CTG-apparaat. Of ik de kans zou krijgen om op dat bed te gaan liggen. Nou nee, zodra de ene wee weg was, kwam de volgende alweer! Ik kreeg de kans niet eens meer om op adem te komen! Ik hoorde de arts toen nog zeggen: "Als de weeën zo dicht op elkaar zitten, dan kunnen we beter gelijk doorgaan naar de verloskamers." Dus zo gezegd zo gedaan, weer een straatje verder werd ik een verloskamer ingerold. Ik zag toen nog net kans om op het bed te kruipen en de volgende wee velde me alweer. Ik hing dus half naast het bed en half erop! Allerlei bandjes om mijn buik gebonden die de weeën en de hartslag van de kleine registreerden. Ze kon zien dat de weeën behoorlijk heftig waren, dus de verloskundige zei al dat het niet verwonderlijk was dat ik het moeilijk had. Daarna even voelen hoeveel de ontsluiting was. Toen zat ik al op een goeie 8 cm! En ik had nog de hoop dat ik een prikje kreeg om de scherpe kantjes van de pijn te halen, maar die kreeg ik dus niet meer! Tegen de tijd dat de pijnstilling ging werken, zou de kleine er al zijn, dat had dus geen zin meer! Ik moest het dus echt zelf gaan doen! Ik no time zat ik al op mijn 10 cm en had ik het gevoel te moeten poepen Toen mocht ik ook voorzichtig meepersen. Maar dat kostte me echt bergen moeite en energie! Werd op mijn rug gerold om te persen, maar dat vond de kleine niet zo leuk. Dan ging het hartslagje naar beneden. Werd toen weer op mijn andere zij gerold en moest ik 1 been optrekken om te persen. Ook geen ideale houding! Ik was ondertussen helemaal kapot en op en riep maar dingen als "Ik kan niet meer!" en "Volgens mij schiet dit geen cm op!" Op een gegeven moment vond de kleine het echt niet tof meer en zei de verlos dat ze me een prikje ging geven daar beneden en daarna een knip ging geven. Ik riep al gelijk: "NEE, geen knip!" was als de dood voor nog meer pijn natuurlijk! Maar het was toch echt nodig, want de hartslag bleef elke keer zakken. Dus bij de wee erna kreeg ik een knip (die ik eigenlijk zo goed als niet gemerkt heb), voelde ik een hoop gesjor daar beneden, voelde ik mijn buik als een pudding in elkaar zakken en hoorde ik de verlos zeggen: "Kijk eens wie hier is?" En toen ik mijn ogen open deed (die ik al dicht had vanaf toen ik thuis de auto in kroop) hield ze Mila omhoog! Ik wist niet hoe snel ik haar aan moest pakken, haha! Hier met mijn kind! En ik kan me nog herinneren dat ik vroeg: "Wat is het?" en zag ik al dat het een meisje was! De pijn was ook gelijk over, geen weeën meer! Binnen een paar minuten kwam ook de placenta erachteraan, maar dat was natuurlijk piece of cake, haha. Mila heeft 3 kwartier bij me gelegen op de buik. Ondertussen ging de verlos haar breikunsten op me oefenen met hechten. Heeft ze ook nog een half uur over gedaan trouwens. En vriend ging de familieparade op de gang op de hoogte brengen. Die kon dat nageboorte en het bloedbad tussen mijn benen niet aanzien! Mila zat zo onder de smeer en de smurrie dat ze haar even 5 minuutjes in een badje hebben gedaan. Daarna heeft de kinderarts haar even nagekeken omdat ze in het vruchtwater had gepoept. Alles was goed, ze had ook een apgar score van 9/10. Ik ben nog even wezen douchen (hemels!) want ik zat ook van top tot teen onder de smurrie en het bloed! En daarna is de familie even binnen geweest om kennis te maken met de kleine aanwinst. Rond een uur of 2 ben ik naar een zaal gereden waar ik tot 7 uur heb gelegen. Ik moest nog wel even plassen, maar daarna mocht ik naar huis! En ik maar denken dat die kleine later zou komen, dus ik had nog wat klusjes in de planning staan die ochtend Het gaat hier wel goed, Mila doet het prima. Met mij gaat het ook goed, wel erg veel last van die vervelende knip! Maar dat is eigenlijk het enige. Dames die nog moeten, ik wens jullie alvast veel sterkte en geniet van de mooie momenten dan! Het was het dubbel en dwars waard!