Gistermiddag dus negatief getest met zo'n vroege test. En inmiddels de instorting nabij *zucht* Mijn lijf doet zo vreemd.... en vervelende is dat de kwaaltjes die ik heb zowel een ongesteldheid kunnen aankondigen als een zwangerschap. Bijvoorbeeld: ik kan niet slapen!!! Gisteravond om half twaalf het licht uitgedaan en echt klaarwakker. Kon draaien en woelen wat ik wilde ik kon niet slapen! Om 1 uur lag ik nog wakker. Nu draaien mijn hersenen ook overuren hoor momenteel dus dat zal meespelen, en normaliter als ik ongesteld moet worden heb ik ook hier wat last van maar niet zo extreem. Want, vanochtend was ik om 6:30 alweer wakker!! Ja gek he dat je je dan moe voelt Normaliter heb ik altijd al wat tekenen van een naderende ongesteldhied, echt een week vooraf begint het geëtter al met wat bruin bloedverlies enzo maar tot nu toe nog niks noppes nada... Mijn borsten zetten normaal meteen na de eisprong op, nu eigenlijk pas sinds donderdag... Oftewel om een lang verhaal kort te maken: ik word gek van die onzekerheid! Dat welles/nietes gedoe. En ik wou dat ik dat knoppie effe uit kon zetten maar helaas wat ik ook doe, werken, hobbyen, schoonmaken whatever het helpt gewoonweg niet! En het enige dat je kunt doen is.......... afwachten......
Tuurlijk mag je zeuren, dat doet iedereen wel eens. Heb je vanochtend nog een keer getest met ochtenurine? Liefs, DD
Oh ik herken dit zo goed! Ik had alle kwaaltjes van zwangerschap, maar nooit een positive test. Op een gegeven moment ben ik zelfs gestopt met testen omdat ik meestal de dag na het testen gewoon ongi werd Dan zat ik weer met dikke tranen op het toilet en probeerde ik me na 5min maar weer op te rapen om weer veder met de dag te gaan. KLAAG MAAR LEKKER HOOR! Ik heb dit nooit gedaan, en nu kamp ik met heel veel emoties omdat ik niet kan geloven dat ik een kindje heb mogen krijgen. Ik hoop echt dat jou dit wonder ook gegunt is! DIKKE KNUFFFFFFF voor jou xxx
oooh ik herken het ook op dit moment. Ben zo verschrikkelijk misselijk maar nee hoor geen positieve test vandaag. Snap er niks meer van en weet nu ook niet wanneer ik ongi wordt want heb nog steeds niet die buikpijn die ik altijd heb. Pfff ook mijn lijf houd me nu voor de gek en ga ook aankomende week niet testen, heb geen zin om telkens teleurgesteld te worden.
hey meid leef met je mee meid hier wil het ook maar nietlukken . dus kan me voorstellen dat je het gevoel hebt dat alle hoop vervliegt maar niet opgeven hoor. mn collegas is ook super lang bezig geweest 7 jaar en toen ze de hoop had opgegeven was ze ineens zwanger . en heeft ze een gezonde zoon van een jaar. en nu is ze zwanger van een tweeling dus je zietsoms maar dat wij mensen maar raar in elkaarzitten maar begrijp je wel hoor. het is gewoon ontzettend frusterend ik wens je veel sterkte