pfft voel me op dit moment weer zo klote het gemis van de uk ondanks dat het zo klein was. maar voor mijn gevoel echt mijn kleine uk het is nu bijna week geleden dat ik de miskraam heb gehad en paar dage gaat het goed en opeens boem helemaal van slag me wereld is ingestort en ik heb het gevoel dat ik er alleen voor staat ondanks dat iedereen vraagt hoe het met me gaat.. en de schijn hou ik op door te antwoorden het gaat goed.. terwijl het helemaal niet goed gaat schaam me om te zeggen dat het niet goed gaat .. en de opmerkingen het gebeurd bij meer vrouwen of de volgende zwangerschap gaat het vast goed .. ik kan daar niets mee ik voel me zoooo klote...
Je hoeft je niet te schamen. Misschien kan je zeggen hoe je je echt voelt. Met de schijn op houden, maak je het jezelf moeilijk. Het is een moeilijke periode. Veel sterkte ermee! En aan die opmerkingen heb je niks. Mensen weten vaak niet wat ze moeten zeggen en dan zeggen ze zulke stomme dingen En neem de tijd, dat is wat ik van de arts meekreeg. Nogmaals veel sterkte!
wat mensen zeggen van volgende keer gaat het wel goed. dit keer is het hier tot nu toe ook goed gegaan maar het haalt het gemis van de kindjes die je zou kunnen hebben niet goed het gemis blijft. in mijn gedachte speelt nu ik had nu 2 kindjes kunnen hebben ik had nu kunnen bevallen van mn 2 wondertjes ( zou uitgerekend zijn van een tweeling in juni) nu mag ik van geluk spreken dat ik 16 weken zwanger ben maar toch voel ik het gemis van de kleintjes die er niet hadden mogen zijn toch. hier slaat de angst en de pijn ook nog vaak genoeg toe denk dat het je altijd bij zou blijven.
Hoe beter je je voordoet voor de buitenwereld, des te vaker zul je terugslagen krijgen. Ik heb er juist met alles en iedereen heel erg veel over gepraat en zo heeft het bij mij snel een plekje gekregen. Natuurlijk wil ik nog steeds niets liever dan weer zwanger zijn en steekt het me als ik berichten hoor van iemand die tegelijk met mij zou zijn uitgerekend... maar de echte pijn is wel gesleten. Juist door je verdriet toe te laten verwerk je het een stuk sneller. Succes meid
schrijf het ook gewoon van je af, ik heb er een boekje voor, dat helpt echt. En die tegenslagen zijn niet gek, die zullen er nog wel meer komen. Bij mij is het bijna 4 maanden geleden en er is geen dag voorbij gegaan dat ik er niet meerdere keren aan denk. Ik denk ook dat het veel tijd nodig heeft.
gelukkig heb k wel een lieve vriend de me er in steunt ondanks dat t nu wel weer redelijk ff gaat vandaag is het alweer een week voorbij en helemaal klaar met bloeden miss helpt dat ook wel nu t bijna gestopt is om het te verwerken.. hopelijk over een tijdje weer een posi test in me handen voor nu ben k blij dat ik hier ook me verhaal kwijt kan:] me vk zei dat 1 op de 8 vrouwen een mk krijgt en me huisarts zegt 1 op de 10 beetje raar allemaal k heb nu ook een dagboek op me laptop zodat ik alles er in kan schrijven xx
Ah meid het is nog maar zo kort geleden. Een miskraam doet veel verdriet en je moet toch afscheid nemen. Wat je niet wilt. Stop je gevoelens niet weg. Miskramen gebeuren veel en de kans is groot dat het een volgende keer wel goed gaat ja, maar dat maakt het verdriet om dit verlies niet minder he. Besteed maar geen aandacht aan die opmerkingen van anderen. Ik weet niet of je iemand hebt waar je mee kunt praten erover, of van je afschrijven, dat is ook fijn om te doen. Succes en sterkte met het verlies