Ik ben nu 13 weken zwanger van de tweede. Het gaat allemaal goed, we hebben al een paar echo's gehad. Ik vind het iedere keer weer spannend maar mijn vriend niet zo. Ik voel me heel anders dan bij de eerste, ben al stuk dikker. En het is echt niet zo dat ik alles met hem wil doorspreken of ieder detail ofzo. Maar hij is er gewoon niet zo mee bezig. Toen ik hem erop aansprak zei hij ook dat hij het nu wat 'normaler' vindt en niet zo spannend toen alles voor het eerst was. Natuurlijk we hoeven niet eer van alles te kopen en ik zou niet weten wat we nu al moeten voorbereiden. Ik voel de baby sinds zaterdag voor het eerst. de verloskundige zei dat dit heel goed kon in verband met de ligging etc. ik vind dit toch weer heel bijzonder en dat wil ik dan graag delen.. Jammer dat hij daar anders over denkt. Wie herkent dit?
Ik herken het wel, al is dit wel ons eerste kindje. Voor mannen staat het gewoon allemaal wat verder weg ofzo.. wij zijn er constant mee bezig want wij voelen ons lichaam veranderen en voelen de baby. mannen zijn in het algemeen toch wat meer nuchter over van alles dus waarschijnlijk ook over een zwangerschap..
Maar inderdaad jammer dat dat zo gaat want het liefst praat je er de hele dag over☺ ik tenminste!
Kan er niet zo over mee praten, vriend is altijd heel erg betrokken met alles. Vind het toch wel vervelend voor je daarom wilde ik even reageren. Straks als de baby er is zal hij net zoveel houden van de baby als van de eerste! Ik merk het trouwens wel bij familie en vrienden. Ze vragen er minder over en hebben het er minder over als bij de 1e. Soms kan me dat wel een beetje storen. Komt soms over alsof deze het heel normaal vinden dat er een 2e komt. terwijl ik zelf het toch altijd weer een heel speciaal wonder vind.
Manne staan er gewoon wat verder vanaf. Ik betrek mijn ventje al sinds de 12e week met het luisteren naar het hartje, en nu met heb voelen van de baby. Verder praten we er veel over, het is voor ons beide spannend
Ik betrek hem er ook wel steeds bij. Maar hij vind het normaler dan bij de eerste. Dat vind ik zo jammer. Ik hoef er heus niet de hele dag met hem over te praten, maar zou toch leuk zijn als hij ook meeleeft enzo. Hij vindt het allemaal fantastisch dat we zwanger zijn, en ik weet zeker dat hij straks ook echt stapelgek is met de kleine. Maar toch. Familie en vrienden heb ik niet zo gemerkt nog, we hebben het nog maar een paar weken aan onze omgeving verteld. Maar dat geloof ik inderdaad dat ook dan de belangstelling minder wordt ja.
Ik heb dit ook met mijn man, het is onze eerste. Mijn man - en mannen in het algemeen - zijn er wat nuchterder in. Moet zeggen dat mijn zus, moeder, vriendinnen etc heel zorgzaam en behulpzaam zijn nu, ik mag bijna niks meer doen. Ook kan ik er met ze uren over praten. Met mijn man heb ik dat een stuk minder. Ik merk zelf ook dat ik een beetje extra mijn best doe om hem er heel de tijd bij te betrekken, maar is ook niet altijd ideaal, zeker als hij dan een beetje droog reageert. Voelt toch als een kleine afwijzing. Probeer het dan ook niet meer te doen, het moet toch echt van hemzelf komen.. (niet dat hij totaal niet belangstellend is hoor haha. Hij wilt gewoon mee naar elke echo etc, maar heeft geen behoefte om het er meerdere keren per dag over te hebben en al hele scenario's te plannen haha. Terwijl ik met mijn zus al hele middagen kan fantaseren over welke commode en welke kleding we gaan halen, haha)