Hoi dames, Wij hebben een aantal weken geleden een weekendje weg (met de hele schoonfamilie)van mijn schoonouders gekregen. Hartstikke leuk dat ze dit doen, alleen zie ik er enorm tegenop. We gaan namelijk met 14 man (8 volwassenen en 6 kinderen) in een grote bungalow. Aparte huisjes had ik goed gevonden, maar het idee dat we in een grote bungalow gaan krijg ik het echt spaans benauwd van..... Ik weet niet zo goed wat ik hiermee moet doen. Ik wil mijn man ook niet voor z'n hoofd stoten...(Overigens zou ik dit met mijn eigen familie ook niet trekken) Ik heb ook dus nog niets tegen mijn man gezegd hoe ik erover denk. Maar ondertussen zie ik er als een berg tegenop...
Knop omzetten en gaan. Het is maar een weekend... En je hoeft echt niet 24/7 bij elkaar te zitten, je kunt ook even iets voor jezelf doen of in een kleiner groepje.
Wij zaten met z'n alle in een grote boerderij. Iedereen had z'n eigen kamer (met zijn gezin). We waren met 14 volwassenen en 3 kinderen en ik zag er ook tegenop. Maar oh wat heerlijk dat je niet constant op je eigen kind hoeft te letten maar dat zij dit doen. Dat je 's avonds heerlijk kan babbelen of een spel kan spelen terwijl je kind gewoon normaal in bed ligt en daar kan blijven liggen. En heb je er geen zin in? Zit je lekker op je eigen kamer.
Ik herken je gevoel 😬 Wij gaan elk jaar een weekend (dit jaar zelfs een week 😳 met mijn ouders, broer, zus zwager schoonzus + kids! Ik zie er ook altijd als een berg tegen op. Iedereen in een huisje en "verplicht" met elkaar eten en leuke dingen doen. En uiteindelijk is het toch altijd weer leuk.. wel heel druk en ben ik blij als ik daarna weer aan het werk mag en "rust" heb, haha. Maar de kids hebben het altijd zoo leuk net elkaar, en opa en oma genieten! Dus dan maar ff doorbijten en later weer uitrusten!
Pfoe.. Daar zou ik ook niet om staan te springen. Maar ik denk niet dat je het kunt maken om het nu nog af te zeggen bijvoorbeeld. Je kunt er wel voor zorgen dat jullie op zaterdag en evt zondag een deel van de dag voor jullie zelf hebben. Door bijvoorbeeld alleen met jullie gezin ergens lunchen en dan iets leuks gaan doen. Verder gewoon maar gaan.. wie weet valt het mee!
Ik denk dat je 2 keuzes hebt: 1) er iets van zeggen en kijken waar het schip strandt 2) op je tong bijten en vrolijk mee doen wetende dat dit maar 1 weekend is. In iedergeval succes! Het zou ook niet mijn droom weekend zijn.
Waarom kijk je er tegenop? Vind je hen niet leuk? Denk je dat je geen tijd voor jezelf zal krijgen? Denk je dat jouw kinderen (als je die hebt) het niet zullen trekken? Eventuele oplossingen hangen namelijk af van je specifieke issue Wij doen het overigens één keer per jaar ook, met mijn familie. Mijn man is ook niet helemaal fan, maar hij gaat gewoon regelmatig een blokje om wandelen om even rust te krijgen van de drukte. Iedereen weet dat inmiddels al, en niemand zit daarmee.
Ik begrijp 100% hoe je je voelt. Ik ben op dezelfde manier ook eens met de schoonfamilie meegevraagd. Je voelt je onderhand bezwaard er iets van te vinden, want je hoeft er niets voor te betalen en je mag een gegeven paard niet in de bek kijken. Ondanks dat heeft iedereen toch gemerkt dat met name ik het echt niet leuk vond. Ik had totaal geen privacy. Alleen op je kamer gaan zitten leidde tot de vraag wanneer je weer terugkwam en we moesten de badkamer met z'n allen delen. Er bleek ook al een hele planning wat wanneer gegeten werd en wie wat ging doen overdag. Een mannen en een vrouwen activiteit... Echt afschuwelijk, hoe goed bedoeld ook. Ik heb mijn eigen ruimte nodig. Twee jaar later zijn we weer uitgenodigd, maar toen hebben we aangegeven dat we dan wel een eigen huisje willen met een slaapkamer voor ons en een slaapkamer voor onze kleine. Hiervoor wilden we uiteraard zelf betalen als dat voor meer kosten zou leiden. Uiteindelijk zaten we in een soort twee onder een kap en konden we via een overdekte gang van het ene naar het andere huis lopen. Ik vond het een verademing. 's Ochtends rustig wakker worden met je eigen gezin en pas als je zelf lekker wakker, fris en aangekleed bent naar de andere kant voor het verplichte gezamenlijke ontbijtje. Wederom alles gepland, maar zo veel beter vol te houden. Het enige wat ik vrij sneu vond was dat in het andere huisje dus de rest van de familie zat die ook duidelijk graag een eigen huisje hadden gewild maar er niet om durfden te vragen. Ik zou in eerste instantie heel transparant zijn naar je man, want een weekend is best lang om je beter voor te doen dan je je voelt. Zeker tegenover iemand die je heel goed kent. Je vindt het hartstikke leuk dat je schoonouders het initiatief genomen hebben, maar je vindt het heel jammer dat je er om reden 1, 2 en 3 niet naar uitkijkt. Misschien kan je met je man afspraken maken om het prettiger te maken, of kan er nog iets geregeld worden. Als je een uitstekende actrice bent en je bent bereid een weekend je blijdschap te faken voor je schoonouders dan kan dat, maar als je niet zo'n goede actrice bent zoals ik dan geef je je schoonouders alsnog een naar gevoel en had je beter vooraf eerlijk kunnen zijn. Zij doen dit waarschijnlijk met het idee dat het voor iedereen super gezellig is in één huisje.
Waar zie je precies tegenop? Wij plannen dat ook altijd zo met onze families, maar hebben dan 3 badkamers, kinderen allemaal eigen kamer, volwassenen allemaal een eigen kamer, dus genoeg privacy. En als ik even klaar er mee ben, ga ik gewoon een boekje lezen op bed o.i.d. Druk zo een weekend, maar ook heel gezellig. En ik hoef me gelukkig niet op te dirken voor (schoon)familie. Kan gewoon met slaaphoofd en pyjama aan de ontbijttafel zitten gelukkig!
Blijkbaar vinden je schoonouders het belangrijk een beetje tijd met elkaar door te brengen. In aparte huisjes gaat toch iedereen zijn eigen gang. Welk park zitten jullie? Wij zijn ruim een jaar geleden in een enorme bungalow van landal in Drenthe geweest, en ondanks dat we met 5 stellen en nog kinderen waren hadden we genoeg ruimte om je even terug te trekken. Dus even knop om, het is maar een weekend.
Is er de ruimte voor jou om je af en toe terug te trekken? Denk dat dat wel essentieel is voor je. Of met je man afspreken dat hij je halverwege de dag even naar jullie kamer stuurt voor een rustmoment of samen een wandeling maken. Zou dat helpen?
Nou wat herkenbaar! 2 weken gelden met 14 man in een "fancy" huisje gezeten. Ja, als t er maar hip uitziet hé dan maakt t niet uit dat je met 14 man 2 badkamers moet delen. Anyway ik werd echt gek daar. Met m'n baby van 8 weken die zich trouwens voorbeeldig gedragen heeft. Moesten ALLES samen doen. ALLES. eerste avond was iedereen tot 0300 uur op. Muziek etc. Ben met een kussen op m'n hoofd inslaap gevallen. Wat denken ze nou 8 weken na een bevalling?! Waren 2 drie jarige mee. Alles draait om die kinderen. Wat een horror. En dan moet je nog gezellig doen. Nou dat ging met moeite. Kreeg elke keer de vraag; heb je t wel naar je zin? Vreselijk. Hoop dit echt nooit en nooit meer te doen. Schoonouders zijn nogal van de verplichtingen terwijl mijn ouders heel relaxt zijn. Krijg er jeuk van als ik er aan terug denk. Was geen een moment in 72 uur dat je voor jezelf had. Al met al je moet je er over heen zetten hoe moeilijk ook. Moest er 2 dagen van bij komen. Maar je pokerface op en gaan. En hopen dat t snel voorbij is. Heel snel. Succes.
Ik zou het niet doen, waarom je pokerface opzetten en maar doen alsof het leuk is? Wij hebben het 1 keer gedaan en dit ging ten koste van ons hele gezin. 2 kinderen compleet van slag, wij als volwassene waren werkelijk gesloopt. Geen minuut voor jezelf, verplicht alles samen doen. Dit was een week. Nu een weekend mee gevraagd, we hebben toegezegd met de voorwaarden dat elk gezin een eigen huisje heeft. Dan kun je gewoon terugtrekken als dat nodig is. En nee ik ben niet ondankbaar of onbeschoft, ik kom op voor ons gezin.
Als je wel gewoon gaat, dan nog kun je toch tijd voor je gezin inplannen? Je bent er zelf bij, als je je laat leiden door anderen, dat alles bijvoorbeeld samen moet. Wij gaan elk jaar met mijn familie weg, sinds vorig jaar wel in eigen huisjes, omdat wij dat veel fijner vinden. Maar wij kiezen er wel voor om sowieso met ons gezinnetje te ontbijten en te lunchen, avondeten doen we wel met zijn allen. En mijn vader kan wel eens iets in zijn hoofd hebben, zoals naar een stadje gaan, 3 kwartier rijden verderop. Daar hebben wij geen zin in, als we maar 1 weekend weg zijn. Dus dan kiezen wij er voor om naar een plaatsje dichterbij te gaan met ons gezin. En nee, dat vinden ze niet allemaal leuk, maar dat zij dan maar zo. We voegen ons verder echt wel naar de wensen van anderen, maar echt niet 24/7 Dus ik zou gewoon gaan, en met je man je grenzen bepalen, zodat je soms ook voor iets kunt kiezen wat jij graag wilt.
Wij gaan regelmatig weekendjes weg met familie.. Ik vind het ook altijd erg druk, maar wel gezellig.. Wij zorgen wel dat iedereen een eigen slaapkamer heeft en dat er genoeg badkamers zijn. Gelukkig hier nooit problemen als iemand zich even terug wil trekken of een blokje om wil.. Hier is het juist andersom, dat je even met z'n 2tjes weg kan omdat opa en oma ff op de kindjes letten ofzo.. Dus dat je juist meer momentjes voor jezelf hebt Het hangt vooral af van het gezelschap denk ik en wat voor afspraken je daar indien nodig over maakt..
Dit deden wij ook jaarlijks met de schoonfamilie. Eerst altijd gezamenlijk in 1 huis met 7 volwassenen en vijf kinderen. alles moest toen ook gezamenlijk gedaan worden..... Afschuwelijk vond ik dat! Gelukkig veranderde dit twee jaar geleden in twee huisjes naast elkaar, wij met onze twee kinderen en schoonouders in 1 huis. Daarnaast met m'n zwager en vrouw hun drie kinderen en m'n schoonzus. En er was meer ruimte om dingen zelf te doen of je op te delen in kleine groepjes. Dat scheelde veel. Maar nog steeds was het gigantisch op je tenen lopen! Afgelopen jaar was de maat vol en viel de zo bekende laatste druppel in de emmer....... Kortom ruzie! Wij zijn zondagochtend dan ook naar huis gegaan..... Het is uiteindelijk allemaal uitgepraat maar we hebben wel gezegd dit nooit weer! Gelukkig waren bijna alle partijen het hier mee eens. Een leuke dag uit met z'n allen is prima, maar ik ga echt nooit meer een weekend verplicht op elkaars lip zitten en het gezellig moeten maken.
Wij gaan elk jaar, in het begin met een strak programma, maar sinds er kleinkinderen zijn een stuk relaxter qua verplichtingen.. Ik vind het altijd best een gedoe om het hele weekend gezellig te doen maar het is ook wel weer leuk om iedereen wat langer dan een paar uur te zien! En idd, de ooms, tantes, opa en oma gaan heel graag even er op uit met de kids, dus ik neem altijd een dik boek mee!
Ik zie het meest op tegen de drukte en het alles samen moeten doen. Ik merk altijd aan mezelf dat ik mij een beetje afzijdig ga houden als het mij te druk wordt. Ook zie ik erg op tegen de bemoeienis met de kinderen op. Vooral mijn schoonouders hebben daar een handje van. Mijn man vind dat ik niet zo moet zeuren en de leuke kant ervan moet inzien....En vind het ook wel leuk, maar meer voor een paar uurtjes...hooguit...
Hier zit zo'n weekend er ook weer aan te komen en ik zie het ook absoluut niet zitten. Ons zoontje heeft nog 2 slaapjes en dat is lastig plannen. Maar dat snapt niet iedereen. De datum staat nog niet vast maar het zal niet lang meer duren. Ik kan er niet goed tegen om de hele dag gepraat om me heen te hebben. Dan voel ik me al snel ontzettend moe. Daarbij kinderen die snel van slag zijn als ze uit hun ritme zijn. Niet erg leuk.