Poehhh, na alle stress van gisteren ga ik het nu maar even hier eruit gooien! Gisteren zat ik lekker met mijn ouder, 3 zussen, man en zwager op het terras. Behalve mijn man weet niemand dat ik zwanger ben (bijna7 weken). We hebben maandag 2 mei een echo en dan wilde we het goede nieuws vertellen. Het liep alleen een beetje anders.. Om 17.30 voelde ik ineens iets warms tussen mn benen lopen , en ben naar het toilet gerend. Daar schrok ik me helemaal gek! Ik bloede, en het liep zelf langs mn been. Wat erna is gebeurd was een beetje een waas, maar volgens mijn man ben ik het terras opgerend en vervolgens bijna van mn stokje gegaan. Het enige wat ik me kan herinneren is dat ik riep: We moeten naar huis!! Mijn zwager en man hebben me naar de auto gesleept en naar het ziekenhuis gereden, daar kwam ik weer een klein beetje bij. De huisarts die dienst had gaf aan dat het er niet goed uit zag. Waarop ik vroeg, heb je gezien of de baarmoedermond openstaat? Weet ook niet waarom ik dat vroeg. Ze zei dat het te bloederig was om het goed te kunnen beoordelen, maar dat het niet een goed teken was. Ik wilde natuurlijk direct een echo, maar daar konden ze me in dat ziekenhuis geen toestemming voor geven. Het ging immers om een miskraam, niets aan te doen. Vervolgens heb ik gevraagd contact op te nemen met mijn eigen ziekenhuis en de gyacoloog, waar ze me goed kennen. En gelukkig mocht ik direct komen. Eenmaal daar op de spoedpost aangekomen was er een heel erg lieve verpleegster die echt mn hart heeft geraakt! Ze stond zelf met tranen in haar ogen, en was zo vreselijk lief. Later bleek dat ze al jaren zelf tevergeefs bezig is met zwanger raken, en in mei start met IVF. Ik kan me zo goed voorstellen dat als je dan iemand als ik moet verplegen dat heel erg zwaar is. Maar wat een dappere meid was dat! Toen kwam de assistentgyncoloog en maakte een inwendige echo. Al heel snel zagen we het vruchtzakje veeeeeeeel groter dan de echo van vorige week. En toen (nou ik dacht echt dat ik droomde) een vruchtje met een kloppend hartje.... Ik kon gewoon even helemaal niet meer reageren, niet huilen, niet lachen helemaal niets. Dacht echt dat het in een klap over was. Mijn man heeft toen iedereen weg was even heel erg hard staan huilen, arme schat. En ik lag alleen nog maar met mn mond open, te staren. Wat een enge evaring, maar wat een prachtig gevoel als je dat kleintje onbezorgd ziet spartelen. Ze weten niet wat de oorzaak is, dat kunnen er meerdere zijn. Een zekerheid biedt het ook niet, want het kan nog steeds misgaan. Maar op dit moment ziet het er prachtig uit. Een goede zwangerschap, met een kleintje wat nergens last van heeft. Dat geeft me enigsinds rust. Totdat het bloedverlies over is mag ik niet werken. Maar gelukkig is het nu alleen nog met naar het toilet gaan, een goed teken zegt de gyna. Pffffffffff adem in adem uit, en toeleven naar de echo van 2 mei.
Jeetje meis! Fijn te lezen dat het hartje gelukkig nog klopt, maar de schrik zit er aardig in neem ik aan. Ik duim dat alles goed blijft gaan! *de tranen sprongen in m'n ogen toen ik het las *
Gelukkig dat alles goed is nu. Pff bij mij sprongen de tranen ook in mijn ogen. Lekker genieten nu. Trouwens wat zeiden je ouders dat je zwanger bent?
Och meid, wat een heftig verhaal. Ook hier tranen in mijn ogen hoor! Blij dat alles goed is, doe het maar rustig aan en geniet. Toen ik 6 weken zwanger was is er ook iets dergelijks gebeurd (geen bloeding maar enorme steken zodat er werd gezegd dat ik een miskraam had) maar alles gaat hier nog steeds goed. De schrik zat er bij mij goed in maar alles gaat dus nog steeds goed. Maak je dus niet al teveel zorgen, allles is oké en dat blijft zo hoor meid! Neem maar even rustig de tijd om tot rust te komen!
Heftig en ontzettend eng zeg!! Hebben ze iets gezegd over een eventueel hematoom? Ik heb een hematoom gehad en gruwelijke krampen en heel veel bloedverlies. Ik was 7 week en 6 dagen zwanger. Ik heb op advies van mijn Duitse IVF arts platte bedrust genomen. Het kindje heeft het gehaald, zie mijn banner!! Misschien kun je hier een beetje hoop uit halen in deze onzekere tijd. Als het een hematoom is (is niet direct nadat een bloeding begint al te zie op de echo!!!) is platte bedrust echt warm aanbevolen. Je baarmoeder moet dan rust hebben en niet onnodig geprikkeld worden. Want het grootste gevaar is dat je beebje met het bloedverlies eruit gewerkt gaat worden. Ik ging in die tijd alleen opstaan om naar de wc te gaan en bleef verder plat liggen. Ik zoek zo ff een link op van een topic die iemand anders deze week was gestart. Ik heb voor de topicstartster wat linkjes in dat topic geplaatst zodat ze er wat meer over kon lezen. Wie weet heb jij er ook iets aan, momentje...
http://www.zwangerschapspagina.nl/zwangerschap/271035-bloed-hematoom.html Hier heb ik een stukje geschreven en wat linkjes geplaatst. Wie weet heb jij er iets aan.
@ALL Dank jullie wel meiden voor jullie lieve woorden, ben zo blij dat ik het hier van me af kan schrijven! @Jerina Mijn ouders zijn in de eerste instantie ontzettend geschrokken, maar blij dat het tot nu toe goed is. Ze wisten dat we er mee bezig zijn, aangezien ik in jan. een MA heb gehad. Mijn zussen zijn helemaal in de 7e hemel hahaha, mijn ouders hebben een beetje tijd nodig. Ondanks dat zijn ze wel blij. @Mie Ik ga lekker in de tuin liggen, heb ik wel verdiend d8 ik zo. Jij hebt ook wat ellende gehad lees ik zo! Maar wat een mooie banner meid! Gefeliciteerd!
@ Maartje84 Leuke naam ! Ik ga straks even je link doorlezen. Ze hebben me hier nog niets over verteld. Zal het maandag 2 mei wel even ter sprake brengen je weet maar nooit. Thanks! Jij hebt ook een mooie banner Super!!!!
Jeetje wat een schrik!!! Zat het met tranen in mn ogen te lezen!!! Gelukkig ziet alles er nu goed uit!!! Pas goed op jezelf hoor meid!!! Liefs!
Ik heb het gehad bij mijn jongste, ik heb daar van week 4 tot 6 enorm gebloed. Net zoals bij een gewone ongi (het is dat ik getest had anders wist ik niet dat ik zwanger was) en nog een keer een bloeding in week 8 en toch een gezond meisje gekregen, een vechtertje dus! Hier waren de bloedingen onverklaarbaar, ze dachten even te zien dat het een tweeling geweest kon zijn maar daar stond verder niets van in het dossier.
Jeetje das schrikken zeg! Bah wat een verhaal! Meid ik duim voor je dat het niks ernstigs is en dat het met je kindje goed blijft gaan
Wat moeten jullie vreselijk bang geweest zijn. Hoop dat het goed blijft gaan en jullie beebje nog minstens 30 weken rond blijft spartelen!
@ALL Dank jullie wel voor alle opbeurende woorden! Mijn vriend heeft trouwens tijdens de echo een filmpje met zn tel gemaakt, de slimmerik.. Als ik nu enigsinds onzeker ben of me onzeker voel kan ik even kijken . Het neemt de onzekerheid niet weg, maar het helpt wel mee! Blijft mooi dat kloppende hartje..
Jee meis wat een schrik! Vreselijk... ik had ook enorm bloedverlies bij de derde, met stolsels en al. Echt enorme stolsels en daarom dachten ze ook dat het van een helft van een tweeling moest zijn geweest. Er zat ook een hematoom maar dan niet bij het kindje maar buiten de vruchtzak, maar zeiden ze, dat kan de hoeveelheid en zeker de stolsels niet verklaren.
@ Napoleon brrrrr ook zo'n schrik verhaal. Toch hoor je het best vaak valt me op. Dat geeft hoop.. Maartje84 vertelde me ook over een mogelijke hematoom, ga echt even het ziekenhuis er maandag naar vragen. @ALL gisteren gewerkt, ging goed, lekker afleiding. Bloed is zo goed als weg, durf het eigenlijk niet hardop te zeggen. Begin wel wat later. Moet normaal om 6.30 in de auto zitten om om ong. 9.00 uur op m'n werk te zijn.. Woon in het Oosten en heb klus in het Westen hahaha. Dus maak lekker iets kortere dagen dan normaal.
ooo meid wat erg joh.Ik heb zelfs tranen in mijn ogen gekregen van het lezen.Succes hoop dat het goed zal gaan.