Een half jaar geleden ben ik via een keizersnede bevallen van onze zoon. Vorig jaar was ik in deze periode zwanger en hadden we net aan iedereen verteld dat wij een kindje verwachtten. Het is heel gek, maar bij veel dingen die ik nu doe, denk ik; vorig jaar ging ik op dit moment naar de eerste echo, of was ik dit of dat aan het doen. Ik denk er nog veel aan terug en wordt soms een beetje weemoedig. Ik heb een normale zwangerschap gehad en ben ook niet bezig met een tweede, toch mist ik bepaalde dingen uit deze bijzondere periode. Dat is toch gek??? Wie herkent dit?
Vorig jaar om deze tijd waren we namen aan het uitzoeken ik herken het wel inderdaad, ik denk nog wel vaak terug aan het moment: 'vorig jaar deed ik dit of dat'. Vooral het idee dat we vorig jaar nog maar met z'n 2en waren en ik zo'n hummeltje niet voor kon stellen hoe dat allemaal ging
O ja, heel herkenbaar! Vorig jaar om deze tijd waren we stiekem aan het aftellen. Het was mooi weer en we wandelden heel veel in het park. Wiegje stond al opgemaakt, box stond klaar. Heel wonderlijk hoe dat kan gaan.
Heel herkenbaar! Ik heb het echt het hele eerste jaar gehad ongeveer. En met haar eerste verjaardag vond ik het ook dit gevoel afsluiten.
Hier ook!! Op 11 april ( de datum nadert dus ) hadden we de positieve test in handen en begon het grote avontuur. Hoe dichter we bij de datum komen hoe weemoediger ik word. Ik probeer echt vast te klampen aan iedere afzonderlijk herinnering die ik heb, want ik merk nu al dat de tijd zo verschrikkelijk vlug gaat. En het was zo'n bijzondere tijd, zo'n avontuur!
Hha heel herkenbaar, maar ik heb dit bij heel veel dingen hoor. Als ik een weekend iets heel leuks heb gedaan zit ik dat weekend daarna van oh rond deze tijd deden we dit. Voor mij is het dus eigenlijk normaal, dit is hoe ik ben. Ik onthoud heel goed de datum van alles. Vorig jaar gingen wij aankomend weekend een nachtje naar een hotel met mijn zwangere buik! en toen was het super goed weer, nou dit weekend word qua weer niet haha! Is helemaal niet gek!
Heel herkenbaar! Bij is het alleen maar erger geworden nu hij bijna 1 wordt. Alsof je alles weer meemaakt Volgens vriendinnen wordt dat na de 1e verjaardag minder, ik ben benieuwd.....
Erg herkenbaar! Bij mij is alles alweer twee jr geleden, maar ik denk nog zo vaak, twee jaar geleden om deze tijd... Ook omdat vorig jaar toch wel heel anders was dan alle andere jaren (thuis met een jonge baby) en mn leven nu weer wat meer lijkt op mn leven toen ik zwanger was. Overigens wil ik wel heel erg graag weer zwanger worden, dus dat speelt ongetwijfeld hier ook mee.
heel herkenbaar! Heb het het hele jaar wel een beetje gehad inderdaad. En gister is mijn zoontje 1 geworden en nu denk ik ook steeds, vorig jaar lag ik nu in het ziekenhuis.. Ging ik nu naar de couv afdeling om hem te voeden en te knuffelen enzo
Heel herkenbaar! Zei vd week nog tegen mijn man: vorig jaar hadden we nu een echte baby van ruim 2 maanden.. Wat vliegt de tijd.. Maar na de 1e verjaardag werdt het wel minder hoor!
Heeel herkenbaar! De tijd lijkt wel 10 x zo snel te gaan nu hij geboren is! Soms mis ik het zo erg en ben ik bang dat ik dingen vergeet (de bevalling, de kraamtijd het is allemaal zo hectisch). Moet er regelmatig van huilen. Gelukkig dat, dat dus normaal is!
Herkenbaar ja... Vorig jaar (toen donderdag 22 mrt) laatste keer CTG etc en toen werd er verteld dat ze morgen, 23 mrt gaan inleiden! Wat was dat even schrikken.. Gauw naar huis met mijn moeder en even gauw t huis nog opruimen en schoonmaken want ons meisje kwam er aan
Nien gefeliciteerd morgen .... Pfff ja maar het word erger naarmate je meerdere kids hebt Hihihi ... Zal wel altijd zo blijven Ik vind het ook heerlijk hoor ff weg zwijmelen
Heel herkenbaar hoor. dat veilige gevoel ; me meisje in me buik, kon haar voor alles en iedereen beschermen, nu natuurlijk ook wel .. maar toch! savonds dat getrappel in me buik enzo. heeerlijk!
Precies dit heb ik ook. Vooral ook omdat ik vrijwel zeker weet dat het er bij 1 gaat blijven om meerdere redenen en ik stiekem nog wel een wens koester om het nog een keer mee te maken. Afscheid van die periode nemen valt me soms zwaar.
Hmm, dus jij zegt meerdere kids lost dat gevoel niet op. dan ben ik een beetje gerustgesteld. Helaas wil mijn vriend er echt maar 1 (is voornaamste reden).
Ik heb 2 kinderen en wij zijn compleet. Hebben 6 jaar in de MMM gezeten dus wij zijn heeeeeeeeeel gelukkig dat we 2 kinderen hebben gekregen. Maar,.....................zelfs bij mij komt het weemoedige gevoel af en toe de kop opsteken. Overmorgen wordt de jongste 1 en dan is hij geen baby meer maar een dreumes. Dat vind ik soms wel moeilijk. Je hebt jaren gestreden voor een baby en nu is de babytijd officieel voorbij en komt nooit meer terug. Zwanger zijn vond ik geweldig en ook dat komt nooit meer terug. Ik denk als ik 5 jaar jonger was geweest dat we misschien wel voor een derde waren gegaan, nu niet meer. Maar terug denken aan de afgelopen tijd dat blijft.