Ik ben eind van de middag keihard buiten gevallen op m'n knieën. Ik had m'n kind in de maxicosi aan de arm. Op mijn knieën na, die kapot zijn, is er niets gebeurt. Ik ben natuurlijk enorm geschrokken. Maar sindsdien krijg ik geen TSR meer. 3x geprobeerd. Zoon van 6 maand is gefrustreerd doordat er niets komt. 1x lukte het om te kolven tot aan TSR en dan aan te leggen. Maar nu net lukt ook dat niet. Uit pure wanhoop nu maar een fles met afgekolfde melk gegeven. Bijkomend feit is dat m'n zoon niet lekker in z'n vel zit door doorbrekende tandjes. Wat kan dit zijn? Nog steeds adrenaline door de val waardoor er geen oxytocine vrijkomt??? Ik zit natuurlijk niet super relaxt te kolven nu, maar dit ken ik echt niet.
Wat vervelend van je val! Ik heb hier geen ervaring mee, maar ik denk inderdaad dat dit nog komt van de schrik en nu de stress van je val. Probeer toch regelmatig aan te leggen en/of te kolven, een beetje "baat 't niet, dan schaadt 't niet"-idee, om er weer wat relaxter mee om te gaan. Misschien heb je borstvoedingsthee in huis? Dat valt natuurlijk te proberen. Ook met de hand een beetje kolven onder een warme douche kan helpen om de bv weer op gang te krijgen. Mocht dit niet werken, kun je altijd even je ha bellen voor neusspray, hier zit oxytocine in en helpt dus de tsr. Succes ermee!
Ik zou even de huisarts bellen (desnoods de HAP) zodat je kunt vragen om oxytocine neusspray. Ik kan me best voorstellen dat het komt door de schrik waardoor je lichaam blijkbaar even alles stopzet. Probeer (voor zover dat kan natuurlijk...) je verder niet te druk te maken om je TSR. Het gaat er echt wel weer komen. Hier helpt het ook echt om te ontspannen. Ik doe 1 avond in de week yoga en tijdens die les krijg ik meerdere keren een tsr, terwijl ik er tijdens het voeden ook vaak lang op moet wachten. Adem een aantal keren heel goed door, je kunt ook nog vooraf je borsten verwarmen met een warme doek of compres zodat de vaatjes goed open gaan staan en de melk makkelijker stroomt. Succes!!!
Meiden bedankt voor jullie reactie. Ik merk dat m'n lichaam weer langzaam begint te ontspannen want het voeden begint weer goed te gaan. Mensenlief, wat was ik geschrokken zeg. Ik dacht echt even.. En nu moet ik stoppen. Prima als dat moment een keer komt maar dan liever doordat ik er zelf voor kies dan dat het zo abrupt gaat.