Zoon is 2,5. Vanaf het moment dat hij zijn eerste slokjes nam, waren we een team.Niet alleen qua bv, maar jeetje,het is een echt mama's kindje. Hoeveel knuffels ik wel niet krijg, het is genieten! Maar nu is het moment daar.. Na zijn 2e verjaardag heeft hij zelf de voedingen overdag afgebouwd. Op de vraag, gaan we drinken bij mama, was het antwoord opeens:nee, slapen (altijd voor zijn slaapjes). Alleen de avondvoeding bleef over en daar genoten we allebei heel erg van. En hij dronk zo goed! Maar de laatste weken geeft hij zelf aan dat hij eigenlijk niet meer wil. Tijdens de voeding is het liedjes zingen, en verhaaltjes vertellen. En knuffelen, heel veel knuffelen. Hij zit ook te rommelen aan de borst, met een klein mondje drinken, en knijpen. Kortom, ik denk dat het cirkeltje rond is. Als ik niet meer aanbied en we de rest wel doen maar het slokje zelf niet, denk ik dat hij daar vrede mee heeft. We waren laat thuis en hij heeft heerlijk in mijn armen gelegen, een paar slokjes meer genomen dan normaal, omdat ie zo moe was. Mijn verstand zegt me, dit is het moment. Hak de knoop door, eindig met zo'n mooie herinnering... Maar ik ben er zo verdrietig over. Er komt een eind aan 49 maanden bv.Want er komen geen kindjes meer. 9 maanden oudste dochter, 9 maanden jongste dochter. En ruim 2,5 jaar zoon. Het afsluiten van een tijdperk (toch al niet mijn sterkste punt). En niet meer dat bijzondere momentje samen.. Ik weet wel dat ik toch ook "blij" zou mogen zijn, Want dit is wat ik altijd heb gewild. Dat ik het aan zoon zou overlaten, dat hij het moment van stoppen zou bepalen. En zo gaat het nu dus ook. Maar toch.. Hoe verging het jullie, de mama's die wat langer een kindje aan de borst hadden? Ik kan de steun even goed gebruiken
ik hoop dat ik ook ooit in jou schoenen kom te staan en verdrietig wordt van afscheid nemen van borstvoeding! Is alleen maar een teken hoe erg genieten het allemaal is. Geniet van jullie laatste borstvoedingmomentje! verder heb je weinig aan mij, omdat ik nog niet weet hoe het voelt en hopelijk duurt dat nog even! Wij komen pas net kijken hele dikke knuf!
ik krijg er tranen van in mijn ogen... ik denk dat je mannetje groot geworden is en zijn beslissing genomen heeft, maar oh wat zal dat lastig voor jou zijn.
Oh wat moeilijk en emotioneel, slik! Persoonlijk zou ik het toch nog bij hem laten.. Misschien is het voor hem echt klaar, misschien is er morgen zomaar behoefte aan een enkel nipje/slokje. Dit mooie (mogelijk laatste echte) drinkmoment ga je toch niet vergeten. Ook al zouden er mogelijk nog eens een paar nipjes of toch plots meer volgen: dit is een prachtig moment dat je bij zal blijven. Petje af hoor: 49 maanden bv! Iets op super trots op te zijn
Wat jammer voor je! Ik kan er voor de rest niet over mee praten, ik heb onze dochter niet zo lang gevoed. Maar ik wil je wel sterkte wensen kan me voorstellen dat het ff flink slikken is
Zelf geef ik nu 21 maanden borstvoeding en ik ben dus nog niet op de helft van jouw maanden maar ik snap je reactie volkomen. Het is iets heel bijzonders waar ooit een eind aan gaat komen. Koester de mooie momenten en koester de eventuele (kleine) slokjes nog.
Poeh, slik. Ik kan nog niet meepraten over stoppen maar begrijp wel dat je verdrietig bent. Klinkt als een heel mooi laatste borstvoedingsmoment met je zoon maar het lijkt me enorm moeilijk deze periode af te sluiten.
Wat knap zeg 2,5 jaar!! Snap helemaal dat je het moeilijk vind, het is ook een fijn moment! Twee dagen terug ben ik gestopt ermee ( na 1 jaar en 5 dagen) En ik vind het best moeilijk al vraagt mn dochter er niet eens om. Gelukkig hebben we de fijne herrineringen nog!
Pfoe, 2,5 jaar.. Diep respect! Helaas geen ervaring om je mee te steunen, maar doe wat goed voelt voor jou. Je kan dit natuurlijk als mooie herinnering houden en hem alsnog laten beslissen of hij in de toekomst nog slokjes wil nemen bij mama. En als je toch de knoop doorhakt, heel veel succes met het emotionele moment! Liefs!
Ik heb het helemaal aan de kinderen overgelaten. En toen was er zo'n moment dat ik besefte: 'hee XX heeft al een week niet meer bij me gedronken' en dan vroeg ik wat ze wilden. Ene keer wilde kind het proberen, andere keer was het 'nee mama ik ben groot'. Allebei prima (maar, ja natuurlijk, toch ook even slikken).
Dikke knuffel voor jou. En je zal het missen, maar tjonge wat moet je trots zijn, op je zoon die al 2,5 jaar drinkt, maar ook op jezelf voor 49 maanden! Wat een mooi lijf heb je dat dat zolang heeft vol gehouden! Daar wordt je toch blij van.
Geen ervaring, maar koester het moment! (note to self: BV momenten koesteren!) Je bent een top mama! En troost jezelf met de gedachte dat je die intieme momenten ook zonder BV kunt beleven!
Wat schrijf je het mooi en ik voel je emotie. Een hele mooie periode van bv en daar heb je je kinderen het beste gegeven. Echt iets om trots op te zijn! Ik kan je niet echt adviseren, bij mijn zoon met een jaar gestopt en hij taalde er echt niet meer naar. Dus moeilijker voor mij dan voor hem.
Wow wat mooi! Ik heb er geen verstand van maar wat dirksmama zegt klinkt mij een mooie manier en misschien kan je dan toch nog even door.....
Ik heb mijn dochter 1,5 jaar bv gegeven en mijn zoontje krijgt nu ook al dik een jaar bv. Ik weet nog dat ik ook verdrietig was toen ik de bv afbouwde met mn dochter. Ik heb het zelf afgebouwd, maar zij was ook niet meer erg enthousiast. Ondanks dat ik er achter stond, was ook ik verdrietig; het is het laatste stukje zwangerschap wat je opgeeft voor mijn gevoel, het laatste stukje waarin je kindje helemaal "van jou"is, letterlijk met je verbonden is. Het voelt een beetje als een navelstreng die wordt doorgeknipt... Maar als ik je verhaal zo lees, hoe verdrietig ook, lijkt mij de tijd wel daar ja... Heel veel sterkte. En...goed gedaan!!!