Hoi allemaal, 25 augustus 2012 hebben we helaas afscheid moeten nemen van onze dochter,na een zwangerschap van 22 weken. Er was bij haar een ernstige hersenafwijking geconstateerd tijdens de 20 weken echo en na onderzoek in zkh Nijmegen hebben wij de bijna onmogelijke keus moeten maken om de zwangerschap af te breken. Ik zeg moeten omdat het voor mij niet voelde als een keus. Je gunt je kindje al het geluk van de wereld en het doet zoveel pijn dat Het niet zo mag zijn. Ik heb de eerste tijd voor mijn gevoel in een roes geleefd en het verdriet drong toen nog niet echt volledig door. Sinds een paar weken ben ik op het werk weer aan het reïntegreren. Ik heb het idee dat nu pas mijn gevoel los komt,ik ben steeds zo verdrietig en emotioneel,alsof het steeds erger wordt.....voor wie is dit herkenbaar? Ik vind alles zo moeilijk,babykleertjes in de winkels,vrouwen om mij heen die zwanger worden en de gedachte dat ik nu bijna met zwangerschapsverlof zou gaan,het is zo confronterend dat de tijd gewoon verder gaat,maar dat er geen kindje meer op komst is.... Dat alles wat je had gepland had niet meer door gaat....het voelt zo leeg... Ook ben ik bang voor een eventuele volgende zwangerschap....ik zou het wel graag willen......ik ben benieuwd naar ervaringen van anderen,hoe snel jullie weer zijn zwanger geworden na het verlies van je kindje??
Wat verdrietig! Ik weet nooit goed wat te schrijven, maar wil je in elk geval héél veel sterkte wensen. Liefs
Ik kan je gevoel erg goed begrijpen ... Ik wil je iniedergeval feliciteren met je meisje maar ook helaas condoleren ... Veel sterkte de komende tijd :knuff:
@ steenbok, gefeliciteerd met jullie dochtertje, maar wat verdrietig dat het zo heeft moeten eindigen. Die datums zullen moeilijk zijn, vind voor jezelf de beste weg. Een vriendin van mij die eert altijd hun kindje op zo'n dag door een wens ballon op te laten, of een helium ballon. Heb je hulp gehad om met dit verlies om te gaan? De confrontatie is moeilijk, hopelijk komt het geluk jullie kant op. Sterkte , liefs Yvonne
@ Yvonne, Sinds kort heb ik gesprekken met een psycholoog,om alles van me af te praten,dit helpt gelukkig wel....verder zal het tijd nodig hebben om alles een plekje te kunnen geven. Voor jou is het nog korter geleden dat je je zoontje hebt verloren,wat heftig zeg....hopelijk heb je veel steun aan iedereen om je heen! Sterkte! Ook jou wens ik veel geluk in de toekomst......
Lieve steenbok, Fijn dat je je gevoelens hier verwoord. Voor mij is het verlies ook nog maar kort geleden dus zit grotendeels met dezelfde vragen als jij... Volgens mij leef ik nog in die roes en gaat de klap later nog heel hard komen. Ik herken de leegte. Het nutteloze gevoel. Ik kan niet door met mijn leven, want daar zou Vlinder* een rol in hebben gehad. Ik moet een stap terug, terwijl de tijd gewoon doortikt, mensen om mij heen wel verder gaan, de dingen waar ik me op had verheugt zijn gewoon weg. Ik kan alleen maar opnieuw proberen, en hopen dat het ons nu wel gegund is. Wat verschrikkelijk oneerlijk dat sommigen van ons voor zo'n onmogelijke keuze komen te staan. Ik zou de hele wereld hiervoor willen behoeden... Natuurlijk nog gefeliciteerd met het moederschap. En helaas ook gecondoleerd met het verschrikkelijke verlies. Ik wens je alle moed en liefde toe die je nodig hebt om verder te gaan. Liefs Veronique
Heel veel sterkte met het verlies. Je hebt inderdaad geen keus gehad, je kon alleen maar doen wat het beste voor jouw kindje was...... Wij kregen te horen (nadat ons meisje een weekje geleefd had, na de bevalling met 24 weken en 3 dagen) dat ze een paar flinke hersenbloedingen gehad heeft en dat ze zo extreem eigenlijk nog niet gezien hebben. Dan heb je de 'keus' een einde te maken aan de behandeling. Ook zoiets..... Maar we doen allemaal wat het beste is voor ons kindje en daar mogen we trots op zijn, hoe moeilijk dat ook is! Betreft het opnieuw zwanger worden... ik mag nog geen seks hebben omdat de bevalling nog geen 6 weken geleden is, maar vanaf dat het mag willen wij er gewoon weer voor gaan. We zullen onze meid nooit vergeten en ze zal echt niet vervangen worden. Maar een mooi brusje voor haar, willen wij ontzettend graag! Je grote wens om een kindje te verwelkomen in je gezin is nogsteeds aanwezig, waarschijnlijk nu nog sterker dan ooit. Dus het is helemaal niet raar om dan weer snel voor een kindje te willen gaan.