Heftige verhalen allemaal, ook veel herkenbare punten! Ik lees graag mee want ook ik moet volgende week naar de gynaecoloog om de opties te bespreken. Ben dan 34 weken zwanger van de tweede. Mn eerste was groot, 4300 gram, en werd geboren met zn handje naast zn hoofd en ook nog eens behoorlijk snel. Heb maar 20 minuten geperst en hij gleed er zo uit voor mn gevoel. Heb de subtotaal ruptuur ook helemaal niet gevoeld en kijk met een prima gevoel terug op mijn bevalling. Maar nu moet ik natuurlijk weer en heb inmiddels het een en ander opgezocht over (sub)totaalrupturen en ben daar toch wel van geschrokken. In de richtlijn die gynaecologen hanteren staat namelijk dat de kans op herhaling wel degelijk verhoogd is en dat die zo'n 4-8% is, heb je nooit een totaalruptuur gehad dan is de kans kleiner dan 1%. En verder vond ik de kans op incontinentie voor ontlasting schrikbarend hoog en met name dat laatste zet me toch echt wel aan het denken want als iets me vreselijk lijkt..... En die incontinentie kan dus ook na jaren alsnog optreden. Dus dat je nu geen klachten hebt zegt niet alles. Bovendien zijn een aantal factoren die de kans op een nieuwe ruptuur vergroten nu eenmaal niet van te voren te voorspellen. Waar ik nu een beetje bang voor ben is dat als het toch een vaginale bevalling word ik tijdens het persen zo angstig word dat ik me niet durf te geven en het dus niet of moeilijk lukt.......Ik neig nu toch een beetje naar een keizersnee, maar eerst maar afwachten wat de gynaecoloog zegt, want ik denk dat veel afhankelijk is van het ziekenhuis en de arts waar je komt omdat er niet zo veel goed onderzoek naar gedaan is. Wat een lastige beslissing he! Ik lees graag mee wat jullie overwegingen en ervaringen zijn, de tijd begint te dringen voor mij!
Ik heb het er na mijn tweede bevalling met mijn gynaecoloog over gehad en hij was inderdaad van mening dat als je eerder een totaalruptuur hebt gehad, er bij een volgende bevalling een vergrote kans is. Volgens hem is er in Nederland een gynaecoloog die zich verdiept heeft in totaalrupturen en hieruit is naar voren gekomen dat bij een volgende bevalling zeker een knip gezet moet worden. Ook mijn eerste bevalling ging op het einde heel snel en ik heb ook 20 minuten geperst. Mijn Vk was ook een beetje verontwaardigt dat ik tijdens het persen niet goed heb geluisterd naar haar, maar onze dochter floepte er gewoon uit, daar had ik zelf geen controle over. Bij de jongste heb ik zelfs maar 2 minuten geperst, en op het moment van de bevalling was ik eerlijk gezegd niet heel erg bezig met uitscheuren. Alhoewel ik er wel op heb gelet of het gebeurde, maar weer voelde ik niks. Moet je nagaan hoe pijnlijk bevallen is.. Maar goed, de klachten die je beschrijft wat betreft incontinentie van de ontlasting herken ik wel een beetje. Gelukkig ben ik niet incontinent, maar als ik moet, moet ik, zeg maar. En das soms wel lastig als ik bv aan het winkelen ben. En dat was voor de bevallingen echt niet zo. Ik kon wel een dag ophouden als het moest. Dit is inderdaad pas later na de tweede bevalling gekomen. Maar goed.. Feit blijft dat jullie binnenkort de knoop moeten doorhakken. En das niet makkelijk..
De kans dat je na jaren alsnog incontinent voor ontlasting word is voor een vrouw die een totaalruptuur heeft gehad ong 8-10% groter dan voor een vrouw zonder totaalruptuur. De incontinentie treed meestal op na de overgang omdat de bekkenbodem dan nog slapper wordt door de verandering van de hormoonhuishouding.
Dat herken ik nu al idd, als ik moet dan moet ik ook en ook ik kon het voorheen dagen ophouden. Windjes ontschieten me wel eens per ongeluk en ook dat gebeurde me echt nooit. Dus incontinent ben ik niet, maar ik wil niet dat het erger wordt als dit. Had jij de keuze voor een keizersnee of niet? En ben je preventief geknipt of ging het daar te snel voor? En het stelt me wel enigszins gerust dat je onder al dat natuurgeweld van een bevalling niet bezig bent met al dan niet uitscheuren!
Bedankt voor je reactie! Die percentages kende ik nog niet dus die neem ik ook mee. Wat ik wel had gelezen is dat 1/3-2/3 van de vrouwen na een totaalruptuur ergens in hun leven last krijgen van fecale incontinentie maar een (groot?) deel daarvan zal deze waarschijnlijk in aansluiting op de bevalling hebben. Ik had nu ook een subtotaal ruptuur (3B) en daarmee is mijn interne sphincter dus onbeschadigd en deze is voor 70% verantwoordelijk voor het ophouden van ontlasting. Dus ik neem dan maar aan dat ik in de 'laagrisico' groep val. Maar ja, dat wil ik graag zo houden natuurlijk....... Ik ben ook heel benieuwd naar de ervaringen van mensen met gynaecologen, laten ze je vaak kiezen of zijn de meeste toch erg terughoudend met keizersnedes?
De interne sphincter is van groot belang, maar ik durf niet te zeggen of je door een onbeschadigde ook in de laagrisico groep valt.... Mijn interne is ,zover ik weet, ook onbeschadigd maar ik val toch in een hoog risico groep. Mijn ervaring is (gelukkig en hopelijk) niet te vergelijken met een 'normale' totaalruptuur maar bij mij is er geen sprake meer van vaginaal bevallen, dat is iets wat definitief is uitgesloten. Ik ben uiteindelijk in België 'geholpen' aan het herstel van mijn kringspier en die arts zei heel duidelijk dat ik een gyn moest vinden die een ks wilde doen, en zo niet, dan moest ik naar België komen voor de ks.
Het woord keizersnede is nooit gevallen. Ik heb er tijdens de tweede zwangerschap ook niet bij stil gestaan dat ik voor deze optie in aanmerking zou komen. Mijn vk wuifden mijn angsten vooral weg. Ik heb zelf wel aangegeven dat ik een preventieve knip wilde, maar dit had geen zin volgens hen. Mij gyn heeft na de bevalling van de jongste een pittig gesprek met de vk gehad. Volgens hem is een knip sowieso beter als de eerste bevalling een totaalruptuur heeft opgeleverd. Tijd voor een preventieve knip was er trouwens wel, de totale bevalling heeft ruim anderhalf uur geduurd. Bij de oudste had ik trouwens een graad 4 ruptuur (of zoals mijn gyn destijds zei 'het was volledig aan flarden'). Bij de jongste een subtotaal. De kringspier was net niet door..
Blub69: Dat is in ieder geval een duidelijke uitspraak! Niet dat je daar zo blij mee hoeft te zijn, het geeft wel aan hoe ernstig het was...... Bubbel: Wat je schrijft bevestigt wel mijn vermoeden, het is zo afhankelijk van de gynaecoloog of verloskundige die je treft. Wat vervelend dat de vk je angsten zo heeft weggewuifd, dan voel je je ook niet serieus genomen..... Wat ik heb gelezen is dat een knip een totaalruptuur zeker niet voorkomt. Dat stelt me dus niet zo gerust. Het wordt gewoon even afwachten tot vrijdag voor mij, ik ben benieuwd hoe de gyn er in staat en ik hoop maar dat ik voldoende tijd krijg om al mijn vragen te stellen. Ik merk dat ik steeds meer neig naar een keizersnee (als die optie er dus is) al weet ik heel goed dat dit ook zeker niet zonder nadelen is!
Hadden we dezelfde gyn bubbel? De mijne zei dat ook. Ik geloof op dag 3. Pas toen besefte ik dat het allemaal een stukkie erger was dan gedacht.. Hier intern kringspier wel heel. Maar ik heb nu sowieso weinig/ geen last..
Ik vind dit toch allemaal wel interessant om te lezen! Na de bevalling heb ik me er toen in verdiept, zal nu weer even informatie erover opzoeken! Ik had ook gradatie 4 en wonderbaarlijk (?) niet tot nauwelijks last gehad, maar goed.. Wil ook niet dat dat alsnog komt natuurlijk! Maar eerlijk, ik zou ook geen keizersnee willen. Puur omdat ik vaginaal bevallen zo speciaal vond! Lastig... En ben het met jullie eens, het zal ongetwijfeld meespelen welke vk of gyn je nu hebt!!
Ben het helemaal met je eens hoor dat een vaginale bevalling heel speciaal is! Ik kijk ook met hele positieve gevoelens terug op de eerste bevalling en zou heel graag weer gewoon willen bevallen. Maar..... ik wil niet levenslang met de gevolgen zitten. Nu ik me er in verdiept heb begin ik langzaam vrede te krijgen met het idee dat het mogelijk verstandig is voor een keizersnee te kiezen. Maar het blijft een moeilijke beslissing. Gevoel en verstand zeggen duidelijk iets anders.......
Precies! Ben ik helemaal met je eens! Wat ik me wel afvraag, en dat zal dan waarschijnlijk afhankelijk zijn van welke vk/gyn, krijg je überhaupt een keus?
Ben net terug uit de VU en heb een positief gesprek gehad met de arts assistent die aan gaf dat mijn klachten voort komen uit de ruptuur en dat op zich een reden kan zijn voor een keizersnede. Ze bespreken dit altijd nog in overleg maar nemen ook de voorkeur van de ouders mee. Over een week weet ik meer. Het lijkt er dus op dat je wel een keuze kunt hebben!
Ik kreeg ook een keuze tussen keizersnede of natuurlijk bevallen. Maar dit alleen omdat ik restklachten heb. Daarnaast zag ik ook we tegen de persfase op i.v.m. uitscheuren en de hevige gevolgen daar van. Een echte keuze was het trouwens niet want 4 gynaecologen waren het eens dat een keizersnede beter was in mijn geval dus dan was het wel dom geweest als ik natuurlijk was gaan bevallen. Het herstel ervan valt me wel vies tegen, maar dat komt ook door een dreumes van 19 maanden denk ik.
Kunnen ze niet preventief een knip zetten? De knip zelf heb ik geen eens gevoeld en het hechten was ook niet erg of pijnlijk . Ik kies deze x zelf voor een knip. Ben ook bang dat de boel open scheurt. Ik verwacht een baby die eerst met de billen komt en dus dubbel gekapt eruit moet. Ik maak me steeds meer zorgen hoe langer ik erover na kan denken.
Bij mij hebben de verloskudigen het niet eens gehad over een ziekenhuis bevalling tot 34 weken. Ik heb wel gevraagd om een groeiecho rond week 35, want daar wilde ik mijn beslissing van thuis of ziekenhuis van laten afhangen. Pas rond die 34 weken hebben ze me in het teamoverleg besproken en kreeg ik zelfs de vraag of ik van de gynaecoloog nog speciale mededelingen had meegekregen de 1e keer (bijv keizersnede of onder gyn-toezicht). Nou was dat niet het geval, maar de optie thuis werd al van tafel geveegd. De groei echo liet ook een flink jochie zien, dus mijn keus was ook ziekenhuis geworden. Uiteindelijk dus een medium risk bevalling (met verpleegkundige ziekenhuis ipv kraamzorg). Maar blijkbaar verschilt de aanpak nogal per situatie en arts..
Ja gek he deepfreeze dat ze daar dan pas zo laat mee komen. Dat was bij mij dus ook. Even een update voor degenen die hier nog informatie over zoeken. Ik ben net terug gebeld door de gynaecoloog en indien mijn klachten nu op acceptabel niveau zijn staat het gehele team achter een primaire keizersnee. Mochten de klachten op dit moment al onacceptabel zijn dan zeggen ze kun je net zo goed vaginaal bevallen en daarna een hersteloperatie laten doen. Waarbij het dan de vraag is in hoeverre dat mogelijk is..... Mijn keuze is in ieder geval gemaakt, ik ga voor een keizersnee! Hoe het nu is is het acceptabel en ik wil de kans dat het erger wordt zo klein mogelijk houden, en dat is een keizersnee. Maandag dus een gesprek in weer een ander ziekenhuis over een gentle sectio want dat wil ik dan graag. Spannend maar ook wel een geruststelling dat de kogel door de kerk is!
Ook ik ben bij de gynaecoloog geweest voor een gesprek. Deze was echter totaal niet voor een keizersnee. Heeft ook duidelijk uitgelegd en ik begin hem toch echt te geloven. Incontinentie heb ik gevraagd maar dat gebeurde echt niet zomaar als nu alles goed is daar. Een preventieve knip zetten doen ze ook niet. Dit geeft echter geen garantie voor het tegenhouden van totaal ruptuur. Ik mocht zelfs kiezen of ik thuis of ziekenhuis wou bevallen. Moet wel bekkenfysio afspraak maken die mij dan gaat leren om de angst te overwinnen bij het persen. Over paar wk weer gynaecoloog voor definitieve afspraken. Maar zo het nu lijkt poliklinisch bevallen, vaginaal. Wat ik echter heel erg raar vind is dat ze in elk zhuis en elke gynaecoloog er anders tegenaan kijkt. Wordt ik niet echt geruster van. Hoe denken jullie hierover?
Bloem: ik denk dat het er ook om gaat of je na de 1e TR restklachten hebt gekregen. Ze weten sowieso niet hoe die zich ontwikkelen. Het kan zijn dat je in de overgang meer klachten krijgt. Daarom wilden ze bij mij het risico niet nemen om natuurlijk te gaan bevallen. Dat een preventieve knip helpt is inderdaad helemaal niet bewezen. Overigens heb ik hier zelf moeten vragen om een afspraak met de gyn. Tijdens de kraamweek kwam de vk ermee dat het toch wel goed was dat ze me had doorgestuurd Blijkbaar willen ze de 'eer' aan zichzelf houden.