Dank je wel! zat al telkens te kijken of er nog iemand gereageerd had, dus gelukkig. Kan dat oprekken geen kwaad denk je? Of kun je daar ook evt. nadelen van ondervinden? Ik hoop zo dat het vanzelf nog komt.........
He Loe, oprekken van de baarmoedermond zou in principe geen kwaad moeten kunnen. Dat doen ze namelijk ook voorafgaand aan een curettage, dat beschadigt in principe niks. de vraag is natuurlijk of het nodig is. Als ze met een echo normaal slijmvlies zien, zonder stolsels of placentarest, zie ik eerlijk gezegd geen reden om op te rekken. Zoals ik zei, bij mij duurde het bijna 9 weken voor ik weer menstrueerde en hoewel dat wel wat aan de lange kant was, zei mijn gyn dat ze dat wel vaker zagen. Ik heb na de eerste curettage geen asherman gekregen. ik was gelukkig vrij snel weer zwanger! Mijn kindje is geboren met een keizersnede (dat stond los van de eerdere curettage) Wel bleek de placenta wat moeizaam los te komen (en dat kan wel weer met de eerdere curettage te maken hebben gehad) daarom moest er tijdens dezelfde ingreep nog een keer nagecuretteerd worden. Mogelijk heeft dat de problemen veroorzaakt. Bij mij blijkt er nu sprake te zijn van milde verklevingen en een soort placentarest, waarvan ze hopen dat het door mijn eigen cyclus vanzelf weer goed komt. Ik moet nog een dikke 4 weken wachten. Als ik dan nog niet gemenstrueerd heb, gaan ze onder narcose opnieuw kijken.
tja, ze gaat oprekken omdat ze denkt dat ik een vernauwing van de baarmoedermond heb. Ik snap er ook niks meer van! Donderdag maar uitgebreider vragen. Morgen gaan we naar fert.kliniek, misschien kan die beste man ook wat meer vertellen.
Pooltje: ik wilde je even feliciteren dat je de 12 weken voorbij bent, ik vind het zo geweldig fijn voor jullie dat het dan nu eindelijk goed gaat!! Ik hoop dat je kunt gaan genieten nu!!
Hoi allemaal, Lynn was me voor, maar ontzettend tof om te lezen dat je nog wist dat ik nu over de 12 weken bent, je bent een schat ! En inderdaad, we hebben het gered!!! Ik ben nu inmiddels al bijna 13 weken zwanger en afgelopen woensdag hebben we weer een hele mooie echo gezien met een druk bewegend en draaiend kindje, kloppend hartje en alles erop en eraan. De arts heeft echt heel uitgebreid de tijd genomen om alles te laten zien en uit te leggen en feliciteerde ons nu echt eindelijk. Ik heb de hele woensdag mijn tranen in bedwang proberen te houden (moest 's middags werken..), maar alle emoties van het verdriet van de afgelopen jaren waren gemixed met de vreugde dat het nu allemaal goed lijkt te gaan. We hebben het ook aan iedereen verteld inmiddels en vanaf nu probeer ik alleen nog maar te genieten van de zwangerschap. Ik voel me ook nog heel goed, zeker nu we de 12 weken hebben gehad en we toch weer een stuk meer zekerheid hebben. Dus geef de moed niet op meiden. Ik heb het geduld de afgelopen vier jaar velen malen opgegeven, het vertrouwen was af en toe tot een dieptepunt gekelderd, maar de hoop en vechtlust is nooit weggeweest en heeft ons tot dit punt gebracht! Loe, hoe is het gegaan in het ziekenhuis? Wannebee, ik duim voor je. Hopelijk ruimt je lichaam de placentarest alsnog zelf op en blijft een operatie jullie daardoor bespaard. Lynn, hoe gaat het met jou? Je bent minder online tegenwoordig, maar dat is een goed teken want meestal betekent dat dat alles goed gaat ! liefs, Pooltje
Hoi Pooltje, ik vind het geweldig te lezen dat je je nu gaat richten op het genieten, je klinkt super positief! Ik ben idd wat minder online, maar dat heeft een andere reden, met baby alles goed, veel controles en echo's gehad, zelfs gisteren een ctg en baby kreeg een dikke 10 voor dat onderzoek. Maar ik zit geestelijk echt beroerd in mijn vel, had gehoopt na de 12 weken dat dat beter zou worden, maar dat zit er gewoon niet in voor mij, dus ja de één heeft lichamelijk kwaaltjes, en ik heb ze helaas op geestelijk gebied. Hoop dan ook zo dat als baby er straks is dat ik me beter ga voelen. Word in ieder geval wel enorm in de gaten gehouden door alle artsen, vk, enz. Maar goed had niet zo de behoefte om dit alles te delen met iedereen, hebben die meiden die door de Asherman-hel gaan, toch helemaal niks aan...
Hoi Lynn, wat ontzettend vervelend. Het is ook een hele vreemde tijd hoor, zwangerschap, met alle emoties die daarbij komen kijken en voor ons daarbovenop ook nog eens onverwerkte emoties uit het verleden... Hopelijk ga je je snel beter voelen als de kleine er eenmaal is en kunnen jullie dan wel volop genieten van het wondertje. liefs, Pooltje
Ik ben net terug van de hysteroscopie. Heb gewacht en gewacht. Toen werd ik mobiel gebeld, waar ik bleef. Ik zeg; ik zit in de wachtkamer zoals afgesrpoken. O.............sorry, dan gaat er iets mis.:x Ja dat klopt. Nou ja, vijf minuutjes erna werd ik geroepen. Doc was wel ok. Heeft vooraf uitleg gegeven wat pco was. Wist ik natuurlijk al , maar ja. Mijn bloedwaarden waren niet eenduidig wat hij kon zien. Mijn cyclussen waren niet afwijkend vond hij. Maar hij zou na de hystero gaan kijken met echo. Later heeft hij dit niet gedaan. De hystero was afschuwelijk. Wat een pijn. Hij moest ook iets oprekken zei hij. Baarmoederslijmvlies was heel dun, er gebeurde dus ook niks bij mij. Wat een pijn heb ik gehad, kan het niet uitleggen. Toen het ding er eindelijk uitging, kon ik mijn schoenen niet van de grond oprapen,zulke krampen had ik. Nu is het trouwens flink afgezakt, gaat het wel weer. Maar ik denk niet dat ik dat nog eens laat doen, vreselijk. En dan het slechte nieuws: ik heb ashermann. Een lichte vorm. Er zat een vlies bij de baarmoederhals geloof ik, die heeft hij doorgeprikt met de scoop. Maar even erg: er zat een weefselrest! Nee.................. Ik heb tien keer gevraagd of ik geen restweefsel had, weten jullie nog.........nee hoor mevrouw, restweefsel is wit, u hoeft zich geen zorgen te maken. Gek word ik. Ja, het kon een nieuwe zwangerschap zijn, maar dat dacht hij absoluut niet aan zelf. Het was 8 mm in doorsnee! Beleid: afwachten...................snik. Nu de verkleving weg is, (bij ergere verklevingen had hij naar Haarlem gestuurd, maar dat was bij mij niet nodig zei hij) zou ik weer ongesteld moeten worden en grote kans (volgens hem) dat de rest meekomt met de menstruatie. Nou, ik heb niet vaak geluk, die ik weet het niet. Moest zo huilen toen ik thuis kwam. Moest me maar niet teveel zorgen maken zei hij toen ik wegging. Makkelijk gezegd. Goed bedoeld, maar makkelijk gezegd. Over twee maanden (TWEE MAANDEN!) mag ik begin november weer terugkomen als ik nog niet ongesteld ben geweest, dan wordt het op de ok verwijderd, dat restweefsel (moet dan natuurlijk ook weer eerst een afspraak voor gepland worden). Hij wilde de natuur toch haar werk laten doen. Begrijp ik, maar ik voel me in de war. totaal in de war. Ze zeggen geen restweefsel, wel restweefsel. Mijn hcg was 1.3, hoe kan ik dan restweefsel hebben? Ik ben zo verdrietig maar eigenlijk ook zo boos en gefrusteerd. Hij zei dat ik er maar een half jaar voor uit moest trekken voordat echt alles weer op de rit is........ Ben zo verdrietig..............ik had dit allemaal niet verwacht toen we zwanger wilden worden en ik heb al zoveel ellende gehad, waarom dit nou ook nog. Ik moet me ook geen slachtoffer voelen, heb ik niets aan zelf, maar ik ben zo enorm verdrietig. Wanneer krijgen wij eens geluk? (beter gezegd IK, want met mijn vriend is niks mis) __________________ Ik wil eigenlijk wel eens van jullie horen wat jullie hiervan vinden, als helaas-ervaringdeskundigen.
Hoi Loe Ik kan me je verdriet en radeloosheid goed voorstellen, helaas bij mij ook een traject van ruim anderhalf jaar en 6 artsen die mij allemaal konden vertellen dat asherman echt niet kon, het was zo zeldzaam, nee dat was het niet hoor bij mij. Maar uiteindelijk arts nr. 6 deed een hysto en ja hoor, verklevingen, gelukkig wilde zij mij wel doorverwijzen naar Hoofddorp (het is niet meer in Haarlem) en dankzij dr. E uit Hoofddorp ben ik nu tóch zwanger! Mijn advies: ga zelf naar Hoofddorp, dan voel je je tenminste begrepen! Als deze gyn. je niet wil doorverwijzen kun je evt. aan je HA vragen om doorverwijzing, maar zonder doorverwijzing kun je óók terecht in het Spaarne ziekenhuis, alleen dan moet je wel langer wachten. ook je verdriet en onbegrip (waarom jij wel en dat na al een ellendige weg) heb ik helaas moeten doorlopen, en ik voelde me net als jij een jaar geleden...maar zie dan toch, ik ben toch verkleving vrij geworden én zwanger geraakt...misschien dat dat je wat moed kan geven?
He Nijn, zo sporadisch komt asherman dan echt niet voor, als nu twee meiden in het temptopic het al hebben! Is statisch volgens mij echt niet mogelijk dat het dan zo'n ontzettende uitzondering zou zijn. Denk je wel?
Hoi Loe, Ongelovelijk, wat een verhaal weer. Ik blijf me erover verbazen hoe laconiek artsen reageren op Asherman en de pijn die het doet om 'maar een half jaar te wachten' voordat je verder kan. Ik zou het niet pikken en een second opinion vragen. Echt, assertiviteit is noodzakelijk in de medische wereld en als je zelf niet actief voor je zelf opkomt, ben je voor je het weet maanden verder en moet je alsnog onder narcose verholpen worden. Ik ben helaas zeer ervaringsdeskundig. Heb naast de Asherman ook drie missed abbortions gehad waarbij men bij de eerste twee eerst de natuur zijn werk wilde doen. Toen bleek dat mijn lichaam niet zelf het dode vruchtje of het restweefsel afstootte kreeg ik medicijnen, welke 3x herhaald werden. Ook dat bleek niet te werken zodat ik alsnog een curretage moest ondergaan. Inmiddels was ik maanden verder... En toen ik na de laatste curretage niet ongesteld werd hetzelfde verhaal, wacht eerst maar 2 maanden af.... Ik wil er niet aan denken hoeveel maanden ik afgewacht heb de afgelopen jaren, maar dat zijn er veels te veel. Uiteindelijk heb ik zelf rechtstreeks contact met een specialist gezocht en ben ik alsnog snel verholpen aan de Asherman. Maar het heeft me al met al bijna een jaar gekost. Gelukkig gaat het nu goed met me en ben ik net als Lynn zwanger, maar ik ben wel inmiddels al 36 en 37 als het kindje geboren wordt. En dat doet best pijn, ik had gehoopt nu al twee of drie kindjes te hebben en moet nu maar afwachten of dat ooit nog gaat lukken... Dus alsjeblieft, ga niet maanden zitten afwachten maar neem contact op met een andere specialist. Jouw arts klinkt echt als een zak met geen gevoel voor wat dit voor jou betekent. Heel veel sterkte meid! liefs, Pooltje