we waren in de eerste ronde voor het 'echhie' gelijk zwanger. allebei dolblij tranen van blijdschap. hele moeilijke zwangerschap gehad (duurde maar 10 wkn, hartje beeb was getopt in wk8)ik heb 10 jan een curretage gehad. misselijk, 2/3 keer per dag braken, eetlust was weg , moe. alles behalve een roze wolk. manlief deed alles (uitzichzelf) in het huishouden: koken, stofzuigen, de was,afwas ALLES. nu na de curretage hebben we even gehad om het te verwerken. nu wilde ik deze ronder weer beginnen maaaaaar meneer dus niet. hij zegt dat het te moeilijk voor hem was en zwaar om het verlies te verweken en dat hij bang is dat het opnieuw mis zal gaan ook omdat ik in mei ga vliegen ivm bruiloft van me broer (3 1/2 uur vliegen) dat zou dan als het lukt in het 11 trimester vallen en dat is schadelijk voor de beeb e.d. ik probeer met hem te praten dat het altijd mis kan gaan , dat zon kans nou eenmaal bestaat maar ik dring niet tot hem door wat raden jullie me aan om te doen want ik weet het niet meer
Geef hem tijd om het te verwerken.Misschien kun je afspreken om weer verder te gaan na die bruiloft? Als mannen ergens een hekel aan hebben,is het wel onder druk gezet worden. Sterkte ermee.
Ahhh wat vervelend.. is ook moeilijk een miskraam.. snap wel dat manlief nog even wilt wachten.. helaas heb k geen tips maar wil je wel veel sterkte wensen maar vliegen kan geen kwaad volgens mij hoor ik heb ook gewoon gevlogen.. veel succes liefss
Vliegen kan geen kwaad hoor. Vliegmaatschappijen willen het alleen na een bepaald aantal weken niet meer omdat er dan de kans is dat je aan boord bevalt. Meestal heb je na 30-32 weken een verklaring van een arts nodig en mag je na 36 weken niet meer vliegen. Dus die reden kan je bij hem wegnemen. Als hij aangeeft dat hij er nog niet aan toe is na de ma kan ik dat wel begrijpen. Iedereen heeft zijn eigen verwerkingstijd en ik denk dat je dat ook moet respecteren. Je kan er natuurlijk wel met hem over praten. Samen je angsten bespreken en eventueel een gesprek met je huisarts of gyn aanvragen. Die kan zijn angsten misschien beter wegnemen. Verder zit er niets op dan te wachten tot hij het ook verwerkt heeft.
waar ik eigenlijk meer bang voor ben is dat hij helemaal niet meer er aan toekomt want hij wil dat het ons niet meer overkomt tja ik kan hem die garantite niet bieden(niemand trouwens) nou dan wacht hij maar ja maar voor hoe lang vraag ik me af voor de rest zijn we beide weer bezig met onze dagelijkse bezgigheden ed. ik begrijp hem ook want hij is supeeer gevoelig / attent (sterrebeeld vis ) en ik ben echt een ram ik geloof daar een beetje in ik weet van me zelf dat ik soms een echte doordrammer ben maar zijn argumenten vind ik niet zo sterk, misschien kan het misgaan, het kan altijd misgaan vind ik overdrijf ik nu hij vind ook dat we wat geld opzij moeten hebben als de beeb komt. dus nu sparen. aan de andere kant wilt hij ook de auto omwisselen voor een nieuwer model ik zit echt in een knoop ik zou zo graag een beebje in mn armen willen
Probeer dan in een goed gesprek uit te leggen hoe jij die dingen ziet. De kans dat het goed gaat is natuurlijk een stuk hoger dan dat het fout gaat (om maar eens wat te noemen) Zou dan wel proberen om dit rustig te bespreken en niet te drammen
Ga een goed gesprek met hem aan, probeer over zijn angsten te praten, maar ook wat het jouw heeft gedaan, maar dat je het nog steeds een kinderwens hebt. Maar geef hem wel de tijd om het zelf te verwerken.
Ik herken je verhaal.. Alleen in mijn geval ben ik degene die het even niet meer wilt... ik heb het zelf ook nog niet goed verwerkt, ook al is het al ruim 5 maanden geleden! Ik moest toen ook met ruim 10 weken gecuretteerd worden. Mijn vriend wil niks liever dan er opnieuw voor gaan, maar ik kan het gewoon nog niet! Mijn tip is, geef hem de tijd dit een plekje te geven! Wie weet zegt hij volgende maand wel weer dat hij er weer voor wilt gaan! Ik denk dat pushen averechts werkt.. bij mij is dat in ieder geval het geval Over het vliegen moet je je geen zorgen maken! Wij gaan er waarschijnlijk weer voor over 3 maanden en in Oktober moet ik ook 3,5 uur vliegen naar mijn broer z'n bruiloft lol: Hebben we dezelfde broer in hetzelfde land? ). Voor zover ik weet is het echt niet schadelijk voor je beebje om te vliegen! Succes verder meis. Groetjes Eleni
ik was toen een paar weekjes zwanger.. maar vliegen gaat er mee om dat het meestal na 30 weken niet meer mag.. nou veel succes in iedergeval.. liefss
Ik denk niet dat je hem moet pushen. Dat kan namelijk ook averechts werken. Misschien moet je hem heel goed en duidelijk vertellen hoe jíj je voelt. Waarom wil jij wel meteen door? Misschien als hij weet hoe jij het voelt, dat hij erover na gaat denken... Dat het voor jou juist moeilijk is om te wachten..
Erg herkenbaar. Na mijn derde miskraam wilde mijn vriend ook rust en ik juist absoluut niet. Tja ik kan ook nogal een doordrammer zijn en we hebben er zelfs ruzie om gekregen Achteraf gezien was ik veels te emotioneel voor het gesprek en was het echt niet waard. Later toen ik wat rustiger was en hij weer wat tot zichzelf was gekomen hebben we er heel serieus over gepraat en begrepen we elkaar standpunten ook beter. Hij kon er niet meer tegen om mij elke keer pijn te zien leiden en mij helpt het juist om er weer voor te gaan om de nare tijd achter ons te laten. Dit werkte heel verhelderend en ik besefte ook dat ik niks anders kon doen dan wachten tot hij er weer klaar voor was. Ik wil ook geen kindje verwekken, terwijl we er allebei niet achter staan. Een maand later was hij er overigens alweer helemaal klaar voor. Praat er heel goed over en blijf er ook over praten om te voorkomen dat het tot irritaties leidt. Op zo moment is wachten erg moeilijk, maar achteraf gezien valt het altijd mee. Succes!
mijn schatje is aan het bijdraaien (uit zichzelf) hij heeft erover nagedaht en wil toch doorgaan MAAR hij vind dat ik er te veel mee bezig ben dat moet ik een beetje beperken. het moet leuk blijven zegt hij, en heeft helemaal gelijk. jammer dat meneertje dat nu bedenkt ben net mn vruchtbare periode voorbij maar goed wie weet, toch bedankt dames het lucht elke keer toch op om erover te kunnen "kletsen"