Ik heb donderdag te horen gekregen dat het hartje gestopt is met kloppen, dit is al drie weken zo. Nu is de miskraam gister echt doorgezet en het was echt een hel. Nu ben ik natuurlijk heel verdrietig geweest toen we het hoorde en de dag erna ook nog. Maar nu heb ik zoiets van het is voorbij en we willen verder. Ik vind het natuurlijk heel erg dat het niet goed is gegaan maar dat betekend ook dat er iets niet goed was met het vruchtje. Ik heb er verder niet echt gevoelens bij van verlorenheid of me leeg voelen. Mensen vinden dit heel raar en zeggen dat ik er niet te snel overheen moet stappen en er echt even bij stil moet staan. dit wil ik niet en ik wil er verder ook niet over praten, dat doe ik samen met mijn vriend wel, maar geen zin in om met andere erover te praten, gewoon geen behoefte aan. Ik voel me goed en we willen gewoon verder, is dit nou zo raar? Of kom ik mezelf over een paar weken nog wel tegen? Ervaringen?
Iedereen gaat er anders mee om, Joyce. Als jij je nu redelijk goed voelt en naar de toekomst wil kijken, dan is dat prima. Misschien kom je jezelf nog tegen, maar misschien ook niet. Ik zou me zeker geen schuldgevoel laten aanpraten. Hoop dat je snel goed zwanger bent. Suus
@Joyce: een ander kan niet voor je bepalen wat je moet voelen of wanneer je weer verder kunt gaan. En als je er alleen met je vriend over wilt praten is dat toch jullie keuze (en prima). Mijn mk was ook een hel en mijn verdriet ook groot. Toch had ik ook sterk het gevoel van zo snel mogelijk weer verder willen. Ik heb het daarna toch nog vaak heel moeilijk gehad. Het is toch een stukje rouwproces en verdriet wat een plekje moet hebben. Maar dat is ook voor iedereen anders. In ieder geval moeten jullie gewoon doen waar jullie je zelf goed bij voelen.
Inderdaad is het voor iedereen anders. Ik heb 7 weken geleden een miskraam gehad en had er in het begin ook niet echt moeite mee. Ik kan zwanger worden dat weet ik nu en voor de rest was ik niet heel verdrietig. Nu zijn we inmiddels verder en ben ik met vlagen wel heel verdrietig, niet perse om de miskraam maar meer het niet zwanger zijn. Maar ik heb zoiets van ik voel me verdrietig of ik voel me niet verdrietig. Het is zoals het is en dat is ok. Sterkte, blossom
ik heb zelf 21 april 2011 een mk gehad met 7 weken. ik ben er kapot van geweest maar wist ook dat het vruchtje gewoon niet goed was. mijn vriend en ik zijn hierdoor nog dichter naar elkaar toe gegroeid ( wisten niet dat dat nog dichter kon hahaha) en hebben ook besloten gewoon te kijken hoe het zou lopen. nou 5 weken later had ik dus weer een positieve test in mijn handen. Dat was best schrikken want kan dat wel?? is dat wel goed??? moet mijn lichaam niet eerst herstellen?? maar volgens de vk kon het gewoon. Als je lichaam er klaar voor is laat deze het gebeuren , anders nog niet. Inmiddels 33 weken zwanger van een zoon. Dus tja hoe positief wil je het hebben. Ga voor jullie eigen gevoel. Tuurlijk heb ik mt deze zwangerschap ook twijfels gehad, zou het wel goed zitten enzo maar dat hoort er denk ik bij. een miskraam is immers niet niks. Trek je in ieder geval niks aan van de buitenwereld. Het is jullie beslissing en als jullie er allebei achterstaan en het gevoel hebben het aan te kunnen moeten jullie er gewoon voor gaan. In ieder geval heel veel succes en sterkte