@ lisette! Sterkte! dikke knuffel @ Care, bedankt dat jij ook je verhaal met ons wilde delen. En ik ben ook heel blij dat hier geen oordelen of veroordelingen worden geuit. Dat we elkaar hier alleen maar steunen. Dat is de bedoeling. Het is al moeilijk genoeg. Je wenst dit gewoon je ergste vijand niet toe. Ik ben blij dat je opnieuw zwanger bent. En ik hoop dat je een hele voorspoedige zwangerschap zult hebben met als eindresultaat een schitterende van gezondheidblakende baby! Knuf! Muurtje!
@Lisette: ik ben blij te lezen dat jullie voor jezelf én de kleine de juiste keuze hebben gemaakt. Heel veel sterkte, voor nu en voor later. Dikke knuffel!
Hier even een update, de test is binnen in plaats van morgen.. kans 1:5 echt kut gewoon dat is toch wel heel hoog ben ook erg verdrietig... zo komt de verloskundige praten om te beslissen wat nu te doen... sas
@ muurtje, Dank je wel, ik hoop ook op een goede afloop. Het klopt wat je zegt je gunt het je ergste vijand niet. @sassiesas, dat is heel rot voor jullie. Stel zoveel mogelijk vragen zodat jullie de juiste beslissing kunnen nemen. Ik duim voor je!
thanx... ik heb trouwens een eigen onderwerp ervan gemaakt... (niet lullig bedoeld natuurlijk) maar ik blijf ook bij deze kijken hoor.... x
Ik heb gisteravond trouwens nog een echo gehad, alles was weer goed. Was om onverklaarbare reden weer onwijs zenuwachtig, lag echt verstijfd op die bank daar. Terwijl ik er eigenlijk geen reden meer voor heb, alles is al bekeken en onderzocht en voor zover goed bevonden... Denk dat mijn lichaam gewoon denkt: echo = spanning. Ben volledig geconditioneerd
Ook niet zo gek he Kussentje, dat je lichaam zo reageert... Na wat je allemaal hebt meegemaakt, kan ik me goed voorstellen dat je pas opgelucht zal ademhalen als je straks je kleintje gezond en wel in je armen hebt.
Meiden, Ik heb een nieuw topic geopend. Kreeg geen antwoord van de mod, dus ik heb zelf maar bedacht waar het het beste kan. Hij staat onder: zwangerschaps clubs en heet : lekker kletsen over onze zwangerschap.... Ik weet niet of het een goede titel is, maar kon even niets anders bedenken.
Beste allemaal, Hieronder het mailtje dat ik vanmorgen aan mijn collega's heb verstuurd..... Hoe gaat het nu met je? Een vraag die je normaal gesproken bijna altijd beantwoordt met 'goed'. Dat ligt nu anders: de ene keer gaat het heel goed, en het volgende moment gaat het echt een stuk minder; er zit nog geen patroon in. Gisteren had ik een goeie dag; we hebben vakantie geboekt, ik heb veel bezoek gehad en ik ben bezig geweest met het maken van een fotoalbum van ons kleine mannetje. Zo'n dag lijkt dan niet stuk te kunnen maar oh oh oh, niks blijkt minder waar. Een opmerking die Geert in de binnenstad hoorde (van mensen die ik helemaal niet ken nota bene) heeft me weer een slapeloze nacht opgeleverd. In die opmerking werd onze situatie vergeleken met die van kennissen van ons die hun baby 4 jaar geleden verloren met 40 weken zwangerschap. Volgens deze mensen was hun situatie 'erger'. (Alsof het een wedstrijd is). Ik merk aan mezelf dat ik deze opmerking toch nog niet zo makkelijk tot 'onnozelheid' kon bestempelen, terwijl het dat natuurlijk wel is. Dat zal de komende tijd nog wel veel vaker gebeuren. Ik zal me dus moeten pantseren tegen dit soort situaties. Weet nu alleen nog niet hoe... Tot op heden is mijn wereldje dan ook binnen, in huis. Daar gaat het redelijk. Ik kijk terug op een week waarin alles verlopen is zoals we ons dat wensten. De bevalling van vorige week woensdag ging goed. Binnen 5 uur is ons kereltje geboren. Ik heb de hele middag naar het zitten kijken. Alles erop en eraan, ongelofelijk. Je kon zelfs al zien dat hij de handen van z'n vader had! Klinkt misschien gek; maar het was niet alleen een verdrietige dag. Het was ook een mooie dag. Er was niet alleen een mini-mensje geboren, maar ook twee hele trotse ouders! Vrijdag hebben we 'm in het ziekenhuis weer opgehaald en hebben we hem naast z'n opa gelegd. Dat gaf ons een veilig en vertrouwd gevoel, opa die hem beschermd. Die dag was heftig; het is zo raar dat je iemand kunt missen die je eigenlijk nog helemaal niet kent. Toch is dat zo, ik mis 'm iedere dag heel erg. Ik neem dan ook de tijd om het gemis een plekje te geven. Nogmaals dank allemaal voor jullie medeleven, dat doet ons heel er goed. Groet Lisette
Lisette, wederom met tranen in mijn ogen. wens ik jullie heel veel sterkte. Helaas zijn er dan van die mensen die niet weten wat ze moeten zeggen... dus zeggen ze stomme dingen zoals een soort van vergelijking aangaan met. Hoe onwetend en dom kan je zijn... Schenk geen aandacht aan hun. Ze weten niet beter...
Hoi Lisette, Goed dat je vakantie hebt geboekt. Er tussenuit, dat hebben jullie verdiend. Ik begrijp precies hoe je je voelt door die onnozele opmerkingen van mensen. Mij hebben ze ook veel pijn gedaan en ze zijn lang blijven hangen. Sommige ben ik nog steeds niet vergeten. Keihard waren ze, zonder rekening te houden met mijn gevoel. Wat fijn en wat mooi dat jullie je zoontje zo'n vertrouwd plekje hebben kunnen geven. Neem je tijd om het te verwerken, want ondanks dat je hem niet hebt gekend, heb je wel alle dagen van je zwangerschap voor hem gezorgd. Dus zo raar is het niet dat je hem mist. Heel veel sterkte X Romy
Lieve Lisette, Ik weet niet wat ik moet zeggen de tranen lopen gewoon over mijn wangen... Meid heel veel sterkte dikkie kus en een hele stevige knuffel
YouTube - Austin John Swenby Dit lied heb ik een paar keer geluisterd hij is zooooo mooi... ook al heb ik er geen rechten toe dit is een liedje voor alle ouders die hun dierbare kindje hebben moeten verliezen...
Dit is een liedje dat ik al een tijdje ken, maar wat sinds een paar weken over mij gaat.... Katie Melua- I cried for you Luister maar eens naar de tekst....
Lisette, zo herkenbaar. Moet ook weer huilen. Vooral dat stukje dat je schrijft over wat mensen te zeggen hebben grijpt me zo aan. Daar kan ik nu nog steeds last van hebben. Ik ga jullie liedjes niet luisteren, misschien later. Sterkte wijffie.
@kussentje.. Ik begrijp het, ik heb net wel het liedje van lisette geluisterd... ik heb het liedje eerder gehoord maar ik had er nooit eerder naar geluisterd... meid tranen...!!! ooh lieve Lisette, ik wou zo graag dat ik iets voor je kon doen... dikke kus en knuffel