Onze dochter van 2,5 is veel ziek (ooronstekingen). Als ze ziek is, ben ik niet al te streng in de nacht, ze voelt zich immers niet lekker. Dat resulteert erin dat ze meestal bij ons in bed belandt. Als dat een paar nachten in de maand is, oke, maar het gaat de laatste tijd weer van kwaad tot erger. Vorige week had ze 2 lastige nachten omdat ze erg aan het hoesten en proesten was, maar dat is sinds vorige week vrijdag echt wel weer voorbij. Toch is ze elke nacht aan het spoken. Ze begint te brullen, is ook echt overstuur en staat dan al rechtop in haar bedje met haar armen omhoog, zo van: neem me maar mee. Bij ons in bed is ze dan ook meteen stil. Er spelen nu een paar problemen: - deze nachten volgen vooral na een dag op de opvang (ze slaapt al enige tijd niet meer tussen de middag en wil dat ook absoluut niet, ik dacht nl dat ze wellicht overprikkeld is na zo'n dag, maarja, ze wil gewoon niet slapen overdag dus dat biedt geen soelaas) - op de nachten na een dag thuis slaapt ze zo ongeveer van 19.30 uur tot 09.00 uur, zonder een kik te geven.. - als ze zo ligt te brullen, wordt onze oudste van 6,5 ook wakker, en die krijg ik dan ook met geen mogelijkheid meer in haar eigen bed, met als gevolg dat ik dan dus 2 kinderen in mijn bed heb en ik geen oog meer dicht doe - oudste is overdag steeds moeilijker hanteerbaar, logisch: ze is gewoon moe! Ik weet het: we zullen weer aan de slag moeten met het doorbreken van dit patroon, maar zowel mijn man als ik zijn op..Ik vraag me af of we de kracht hebben om dit te doen. Iemand tips??
Ik zou vooral investeren in ontprikkelen voor het slapen gaan. Samen echt een momentje rust pakken, warme douche, lekkere massage, goed de dag doorspreken, samen boekje lezen. Dat geeft m’n zoon veel meer rust en slaapt dan beter. Bij nieuwe dingen en drukke dagen zijn de nachten prut, maar even een moment rust voor t slapen helpt wel.
Ik haalde mijn oudste vroeger altijd eerder op bij de opvang toen ze eenmaal niet meer sliep. Voor haar was het ook een heel lange dag en ik was altijd al rond 4:45 uur daar. Ik zou dus proberen je werkdag wat proberen te verkorten/aan te passen, zodat je haar wat meer tijd geeft om een beetje tot rust te komen. Bij mij, en ik denk bij veel anderen, werkt het ook zo dat als ik thuiskom een uur voordat ik naar bed moet ik ook nog wat onrustig ben wanneer het bedtijd is. Oftewel als je kind rond zes uur pas thuis is en dan moet om 7:00 uur naar bed, dan is het niet zo gek dat ze nog niet helemaal tot rust is gekomen
Dit is ook een moeilijke fase, dag op de opvang zonder slaapje is wennen (duurde hier wel een paar maanden). En meer / langer bed ritueel zodat ze ook kans krijgt om de prikkels wakker te verwerken? Of Proberen af te spreken dat ze jullie roept s nachts en dat ze dan bij jullie mag liggen? Zodat de oudste niet wakker wordt? Of een bedje bij voor haar bij jullie op de kamer? Dan ligt ze er al?
Nou, dat is geen optie; geen familie in de buurt en we werken allebei 32 uur dus helaas. Daarbuiten is het niet altijd zo geweest; slecht slapen wel, maar niet altijd na een dag opvang. Dat is iets van de laatste tijd.
Daar heb ik zelf ook al aan gedacht. Dat is wel lastig; ik kan niet eerder beginnen dan 8.45 uur omdat ik eerst de oudste naar school moet brengen, dus om 16.30 uur stoppen gaat echt niet lukken.. We doen altijd wel heel rustig na het eten; samen nog even spelen, de dag doornemen en dan nog een boekje lezen en een slokje water. Overigens is het inslapen echt nooit een probleem.
Hier lukte dat wel, al duurde het wel een paar weken en soms lukt het niet. Maar na een week of 8 ofzo, riep/roept hij keurig nu , mama, papa!
Hier een dochter van dezelfde leeftijd die ook nog niet doorslaapt en de ene periode beter slaapt dan de andere. Bij ziek zijn mag ze bij ons in bed, maar niet structureel, ik slaap dan zelf gewoon niet goed. Als we merken dat het versloft dan proberen we weer wat consequenter te zijn, maar dat kan inderdaad heel lastig zijn als je zelf zo moe bent. Wat wij dan doen is bij haar blijven tot ze weer slaapt in haar eigen bedje, meestal is ze dan na een paar nachten weer 'vergeten' dat ze ook in ons bed kan. Hier was het een paar weken geleden ook elk uur wakker/huilen en direct al roepen dat ze bij ons in bed wil. Even weer doorgepakt zoals hierboven en nu wordt ze nog wel 2-3x per nacht wakker, maar gaat na even troosten zelf weer in haar eigen bed slapen tot vroeg in de ochtend, dan komt ze vaak wel bij ons in bed. Het blijft hier ook wat rommelig, maar ooit zal het wel goed komen hoop ik.
Ja dit ga ik denk ik ook maar weer doen; we hebben een schommelstoel op haar kamer en daar ga ik dan met haar zitten tot ze weer slaapt..hopelijk kunnen we het verkeerde gedrag er dan weer uit 'schommelen'
Ja je moet er vaak zelf weer even aan toe zijn om het probleem aan te pakken, dat 'gejojo' is vreselijk vermoeiend, je wilt dat ze gewoon lekker de nacht doorslapen, zeker als je weet dat ze het kan. Succes!
En over naar een groot (/peuter) bed? Hier vond ze dat fantastisch, vooral met mooi dekbedovertrek, en wou dan ook wel liever in haar eigen bed dan daarvoor. En misschien helpt het dat ze dan in de nacht gewoon zelf uit bed naar jullie toe kan komen, zonder de oudste wakker te maken. Danwel dat je er even naast kan liggen in de nacht, wat met een ledikant niet past. En dan rust je zelf beter dan in de schommelstoel waarschijnlijk. Dochter is ook redelijk gevoelig voor stickers, als ik aangeef dat ze een sticker kan verdienen bij gaan slapen zonder huilen helpt dat wel. Als ze al overstuur is helaas niet meer, dus midden in de nacht helpt het misschien niet zo...
Ja, maar ook dat is herkenbaar voor een volwassene toch? Je valt wel in slaap doordat je heel erg vermoeid bent, maar wordt vervolgens ‘s nachts wakker omdat je toch de dag nog niet helemaal verwerkt hebt. Is het niet mogelijk om iets in de week indeling aan te passen? Bijvoorbeeld dat je man ook een of twee keer in de week brengt en dat je dan op die dagen extra vroeg begint en dus wat meer uren werkt, zodat je op de dag dat jij ‘s ochtends naar school brengt, toch eerder kunt stoppen ‘s middags? Of met je werkgever in gesprek dat je ‘s avonds nog een uurtje thuiswerkt?
Als ze ziek of beroerd is pak ik t matras op en leg ik die naast haar bed. Tegenwoordig heeft ze gewoon een 1 persoonsbed dus kan ik er ook gewoon bij. Je kan kijken of een grid met stickers werkt. Nieuwe gewoonte aanleren kost een volwassene 30 dagen is de theorie. Ik zou niet zien waarom dat bij een kind anders is, dus ik heb een a3 gepakt, groot grid er op getekend en in beste kunnen er boven uitgetekend wat ik bedoelde (schets van kindje in bed slapen, lijkende met zoals haar kamer er ook ongeveer uitziet) en allemaal bloemetjes en hartjes etc. Her en der een symbool getekend in t grid van "beloningen" die te verdienen zijn als daar een stickertje komt. Klein cadeautje, glijbaan symbool (extra speeltuin), ijsje, balon (balonnen gevecht), groot cadeautje op t einde. Die heb ik op de deur van de voorraadkast geplakt en een vel stickers ernaast. Voor de goede orde, flesje bubbelblaas is t niveau van een klein cadeautje. T stelt werkelijk geen bal voor maar goed zij heeft t "verdiend" en dat voelt heeeeel groot.
Wat wij vroeger als belong kregen is uitkiezen wat we gingen eten. We mochten geen pannenkoeken of patat kiezen. Dat werkte echt als een malle. Zowel ik als mijn broertje vonden dat een heel leuke beloning.
Ik denk dat je kindje gweoon moet wennen aan het overdag niet slapen en dan snachts haar prikkels verwerkt. Het niet slapen smiddags is echt een fase waar je door heen moet. Kunnen ze je kindje op t kdv niet even op de bank leggen of in een kinderwagen? Even een rustmomentje inbouwen zonder echt te slapen? Anders zou ik savonds echt je kindje eerst helemaal tot rust laten komen voor het naar bed gaan. Samen de dag doorspreken, lekker laten badderen, boekje lezen, liedje zingen, massage iets waar jullie kindje rustig van wordt. Ik gebruik voor dit soort momentjes mn draag zak. Kind op mn rus en ondertussen stofzuigen, eten koken, tafel dekken. Samen kletsen of juist beetje heen en weer wiegen en rust geven.
Ik heb ook een peuter van bijna 2.5 die dramatisch slecht kan slapen. Wij zijn al een half jaar bezig met slaapje overdag afbouwen, maar ze heeft het nu weer even nodig. Als ze te moe is dan slaapt ze s nachts heeeeeel slecht. Dus nu mag ze weer slapen overdag.... Ze slaapt ook slecht als ze niet zeker weet of ik wel thuis ben en als mijn man dan haar komt troosten wordt ze hysterisch... En als ze verkouden is dan is het ook hommeles We hebben periodes gehad dat we zo moe waren dat we aan het hallucineren waren. En ze maakte dan ook de oudste wakker en als die slecht slaapt kan dat een hele negatieve cascade aanzwengelen welke eindigt in een epileptische aanval dus dat willen we absoluut niet-vandaar dat we altijd toegeven aan het gemopper van de jongste.... Tja kiezen uit twee kwaden. Maar wonder boven wonder slaapt ze nu 50% van de nachten van 7 tot 7! Hallelujah. En als ze wel wakker wordt dan leg ik uit dat papa, zus, de kat, al haar opvang vriendjes etc slapen dus nu moet zij ook weer lekker slapen. Knuffel en kus en ik loop weg. Bij ons werkt duidelijkheid. Ze moet niet het idee krijgen dat ze me kan overtuigen langer bij haar te blijven.
Hier ook heel herkenbaar. Onze peuter van (bijna 2,5 jaar) komt ook steeds weer in een verkeerd ritme, door ziekte, oorontstekingen ed. Als we hem duidelijk maken dat hij echt niet mee mag naar ons bed wordt het krijsen, maar na paar nachten is het steeds korter en dan daarna accepteert hij het. Hij kan het dus wel! Probeer hem nu ook te negeren, heb tegen hem gezegd dat het midden in de nacht is en hij in bed moet blijven (het is hier een uur vroeger). Dus als ik dan mezelf afleid en boek luister is dit wat makkelijker door te komen!
Ik zou bed op haar kamer zetten en bij haar blijven tot ze rustig is en dan eventueel weer naar je eigen bed. Een bed waar je samen in kan is denk ik ideaal, kan zij blijven liggen als ze weer in slaap is gevallen en kan jij terug naar je kamer, of blijven liggen als je in slaap bent gevallen