Hoi, Zoals ik al eerder geschreven had, hebben ze een hematoom(bloeduitstorting met bloed erin)in mijn baarmoeder ontdekt bij mij. Ik had bloedingen, niet normaal! Nu zit de hematoom een beetje naast het kindje, er niet tegenaan voor zover ik heb gezien. En er ook niet boven. Advies; rust, zo min mogelijk doen voor de komende 7 weken nog! Ik word al gillend gek na 3 dagen bankliggen. Vreselijk, maar heb het er natuurlijk graag voor over. Nu lag ik gister de hele dag en had ik gisteravond nog bloedingen. En dat maakt zo bang. Aan de ene kant heb ik er gek genoeg niet direct een slecht gevoel over, maar aan de andere kant is dit allemaal zo onzeker. De gyn gaf ook aan dat dit een verhoogd miskraam risico met zich meebrengt. Logisch....maar ze zeggen het met zoveel gemak. Voor ons is dit zo eng. We hebben het hartje al horen kloppen, het kindje zien bewegen, heeeeeele kleine beentjes en armpjes....Alles erop en eraan. En nu heb ik een grote kans dat ik het kindje ga verliezen. Ik heb me nog nooit zo hulpeloos gevoeld als nu. Het enige dat je kan doen is liggen en wachten of het goed of fout gaat.Afschuwelijk! De eerste keer dat ik zwanger was heb ik moeten kiezen voor een abortus omdat ik tijdens de eerste 3 maanden ernstig ziek werd. Niet door de zwangerschap maar door wat anders. Ik heb toen bij 14 weken moeten kiezen voor een abortus. Ik kon niet behandeld worden voor mijn ziekte als ik zwanger was....Dit was een erg moeilijke keuze. En nu dit...potverdikkie! Ik heb al tegen mijn vriend gezegd dat als dit mis gaat ik niet meer zwanger wil worden. Hoeveel verdriet kan je jezelf aandoen , vraag ik me af?! Ik heb besloten dat ALS dit mis zou gaan, dit de laatste keer proberen was. Maar goed, het KAN ook zeker GOED gaan....Tis gewoon afwachten. Ik ga vandaag mijn best doen mijn angst ff weg te zetten en van het goede uit te gaan. Groetjes en fijne dag Marieke
Jeetje zeg, ik ben hier gewoon stil van en weet niet goed wat ik zeggen moet. Heel veel sterkte voor je voor de komende tijd en ik duim hard dat het goed gaat.
Een bekende van mij had precies hetzelfde als wat jij omschrijft en dat was erg spannend ook voor hun of alles wel goed zou komen en het is gelukkig goed gekomen en ze is nog steeds zwanger nu zo'n 25 weken geloof ik, dus hoop dat voor jou hetzelfde gebeurt meid! Sterkte!