Enige tijd geleden postte ik een berichtje dat ik een vreemd begin van een zwangerschap had (veel bloedverlies). Ik zou één echo krijgen om te kijken wat er nou precies aan de hand was. Die echo was niet meer nodig. Afgelopen vrijdag kreeg ik onwijs veel buikpijn aan de rechter kant. Ik vertrouwde het niet en belde de Vk. Ik moest even douchen, paracetamol en een kruik nemen en afwachten. Ik was het er eigenlijk niet mee eens maar het was 12u 's nachts dus wat kon ik nog meer doen. De volgende dag heb ik het zh gebeld. Gezien de voorgeschiedenis mochten we langs komen om een echo te laten maken. De ergste buikpijn was wel over maar ik voelde me niet prettig. In het zh maakte een arts in opleiding een echo. Ze kon niks vreemds zien en verwachtte dat het restjes waren van een natuurlijke miskraam. We mochten naar huis. Beetje tegen mijn gevoel in, maar goed....de pijn verdween even...tot dinsdag...ik was op mijn werk en kreeg weer extreem buikpijn rechts. Weer Vk gebeld..ook nu moest ik afwachten. Mijn baarmoeder kon naar 1 kant gekanteld liggen waardoor de pijn aan 1 kant kon zitten. Goed...beetje met tegenzin weer maar ze belde nog wel met het zh om te vragen wat ze nou precies hadden gezien zaterdag. Ik inmiddels thuis op de bank met paracetamol. 's nachts wederom onwijs buikpijn. De volgende ochtend was ik het zat en na allerlei omwegen kon ik, bij een gynaecoloog die eerder een curettage bij mij had gedaan, een echo laten maken. Hij nam de tijd om goed te kijken en zei dat hij er niet van overtuigd was dat het een normale miskraam was...hij zag iets in mijn rechter eileider...zucht...dat hadden we dus niet verwacht. Ik vreesde er wel voor met die eenzijdige buikpijn maarja...ik moest bloed laten prikken zodat mijn hcg duidelijk werd. Binnen een uur werd ik gebeld...het hcg was hoog genoeg om een bbz te kunnen zijn dus of ik naar het zh kon komen....uiteindelijk lag ik 's avonds op de ok. Ze hebben nu een besparende operatie gedaan en ik sta onder flinke controles. Meerdere malen bloed laten prikken komende tijd om het hcg in de gaten te houden zodat ze zeker weten dat er geen restjes meer zitten. Ze zeiden wel dat ze normaal gesproken de eileider er helemaal uithalen. Gezien onze situatie (we hebben nog geen kinderen en ze willen ons nog wel een kans geven om op natuurlijke wijze zwanger te raken en de eileider zag er verder heel goed uit) hebben ze een besparende operatie gedaan. Ik word er onderhand wel een beetje moedeloos van eigenlijk. Er zijn geen aanwijzingen voor oorzaken anders dan domme pech. We hebben woensdagnacht nog de dokter gesproken, dat was wel heel fijn. De vraag waarom bleef (en eigenlijk nog steeds) rondspoken in mijn hoofd. Volgende week hebben we een afspraak om uit te vogelen "hoe nu verder"...aan de ene kant heb ik daar eigenlijk even helemaal geen zin in maar het is wel goed denk ik. Ze hebben wel gezegd dat wanneer ik weer een volgende keer zwanger ben (positieve test en 10 dagen overtijd) dat we dan al een echo mogen laten maken in het zh. We zijn blijkbaar een uitzonderlijke situatie maar dat beseffen we niet helemaal nog vrees ik. Zijn er meer mensen met een soortgelijke situatie (meerdere ma, meerdere bbz) en bij wie het allemaal goedgekomen is? Sorry voor het lange verhaal maar ik moest het echt even kwijt
Wat erg meid...en je bent echt niet de enige helaas...zie onderschrift. Heel veel sterkte...als je vragen hebt,stel ze gerust.
Hee meis, Wat ontzettend klote! Heel veel sterkte! Ik heb het 5x meegemaakt... 3x kwam het zel op gang, 1x curretage en 1 bbz op rechts. Ook besparende operatie gehad. Na de bbz aan de pil gegaan omdat ik er niet meer tegen kon. Alle onderzoeken gehad en ze noemde het nog steeds domme pech! De waarom vraag begrijp ik daarom al te goed! Uiteindelijk zwanger geworden (na 3 jaar en 5mk/ma) en vorig jaar bevallen van een gezonde meid! Ik wilde daarna niet meer aan de pil ofzo omdat ik bang was dat het weer zo zou gaan. En toen in 1x zwanger en.ben ondertussen 30 weken. Ook hebben wij goede begeleiding gehad in het zkh. Ik kreeg vroege echo's en werd goed in de gaten gehouden. Rond de 8 weken gewoon overgedragen aan de vk. Tijdens deze zwangerschap werd er tijdens een echo naar mijn eileiders gekeken en gaf ze aan dat mijn rechtereileider er zwart uit ziet hieruit haalde ze dat hij waarschijnlijk dicht zit. Ik heb bij de controle na mijn bbz de beelden mogen zien van de operatie. Ik vond het erg confronterend maar ben blij dat ik het gezien heb. Ook heb ik hulp gezocht om het allemaal een plekje te geven. Sorry voor het lange verhaal. Mocht je vragen hebben stel ze gerust. En hoop Dat het geen warrig verhaal is!! Dikke knuffel!
Dank jullie wel voor de reacties. Het gaat hier inmiddels vrij goed. Weinig pijn eigenlijk. Waarschijnlijk komt dat ook doordat ze nu de eileider hebben laten zitten. Vandaag bloed laten prikken en het hcg was al gezakt van 980 naar 250 dus dat is een goed teken denk ik Het blijft allemaal een beetje onwerkelijk. Je hoopt toch dat een kindje krijgen zo gaat zoals je meestal hoort...misschien duurt het wat lang, maar dan is de eerste wel meteen raak zeg maar. Dit mocht voor ons helaas niet zo zijn. Dat is gewoon raar...zeker als er steeds meer mensen in je omgeving zonder al teveel problemen zwanger raken of zijn. Natuurlijk komt er dan wel wat jaloezie bij kijken maar ik denk dat dat er soort van bij hoort. En dat is natuurlijk Ook niet erg. Volgende week nog een keer bloed laten prikken en vrijdag naar de specialist. Volgens mij heeft hij onze "zaak" zichzelf toegeëigend want we hebben over 6 weken ook de controle afspraak bij hem staan. Wel heel fijn dat er steeds een bekend gezicht komt dan die onze situatie goed kent. Volgende week zal het gaan over: hoe nu verder? En dat zullen we op ons af laten komen, want we weten absoluut niet wat we moeten en kunnen verwachten.....