oke, de titel doet misschien over komen dat ik helemaal niet blij ben, maar dit is niet helemaal waar... ik voel me ontzettend gezegend met onze lieve dochter en dochter in spé, maar moet toch even mijn verhaal van me afschrijven ik heb een dochtertje van 15 maand oud en mijn zwangerschap van haar was niet echt een pretje... met 18 weken ben ik van de trap gevallen en toen begon de ellende... ik had harde buiken en met regelmaat! dus het ziekenhuis heb ik regelmatig van de binnenkant bekeken. hierdoor ben ik ook met 22 weken volledig in de ziektewet beland.. (en ik ben echt een beetje verslaafd aan mijn werk zeg maar) maar goed, alles voor het kind toch? ik had echt regelmatig veel pijn, maar goed ik wist waar ik het voor deed, maar leuk was anders en ik had het me dus ook compleet anders voorgesteld... nu ben ik weer zwanger (wij wilde heel bewust 2 kindjes die kort op elkaar kwamen als het ons gegund was en dat was het!) helemaal in de 7e hemel natuurlijk! dit keer wilde ik het ook heel anders doen en gelijk goed naar mijn lichaam luisteren! maar stiekem ging ik ervan uit dat deze zwangerschap heel anders zou gaan en dat ik dus echt volop zou kunnen genieten! de 22 weken heb ik op mijn werk gevierd... ik voelde me zo goed en was er van overtuigd dat ik het deze keer tot het eind ging halen! (heb dus ook echt genoten van mijn zwangerschap tot die tijd gelukkig) toen begon de ellende... bekkeninstabilliteit inmiddels is het zo erg geworden dat ik weer volledig in de ziektewet zit en niet eens goed en optimaal voor mijn dochter kan zorgen dat vind ik nog het ergste van alles! en als ik door de pijn heen bijt en toch iets met haar ga doen... kan ik weer naar het ziekenhuis, want de eerste hardebuiken die met regelmaat kwamen heb ik alweer gehad! ik voel me nu soms echt rot.. ik weet dat ik blij moet zijn dat ik uberhaupt zwanger kan raken... maar toch... sorry voor mijn lange zeur verhaal, maar moest het even kwijt.
Heel veel sterkte meid. BI is idd enorm vervelend en die harde buiken, daar wordt je oo kniet gelukkig van. Echter niet te veel zorgen maken hoor. Ook hier ontzettend veel harde buiken. Vandaag ook weer in het ziekenhuis gezeten omdat ze om de 3/4 minuten kwamen, maar het hoort ook een beetje bij mij. Ik ga in ieder geval niet weer iedere keer naar het ziekenhuis, als het echt pijn gaat doen, dan merk ik het wel en ga ik heen. Ik beval er voorlopig nog niet van, dus ga me er ook maar niet te veel zorgen over maken. Sterkte iig!