Eerlijk: Hebben/hadden jullie een voorkeur (geslacht)?

Ik wilde heel graag een meisje? Waarom?!?! Geen id, misschien vanwege de kleertjes en lekker tutten enz
...ik was er ook heel eerlijk en open in bij de geslachtsbepaling. Dat als het een jongen zou zijn, ik wel even aan het id zou moeten wennen want mn gevoel zei ook al een meisje. Uiteraard zou ik er niet meer van houden of minder blij mee zijn...

Uiteindelijk was het een meisje haha..

 

ja ik heb en had een voorkeur, ik vind jongens veel makkelijker en gezelliger in de omgang, een 3e zoon had mijn voorkeur.

 

bij mijn eerste maakte het me niets uit, bij de tweede toch wel een voorkeur voor een meisje, moest ook echt even slikken toen ik hoorde dat we weer een zoon kregen. Ook omdat we het bij 2 zouden houden.
na 2 dagen helemaal aan het idee gewend, superstoer, 2 jongens!
Deze derde zwangerschap was ongepland, en ik ging er al helemaal vanuit weer een jongen te krijgen, misschien ook een beetje zelfbescherming, ik wilde geen teleurstelling voelen.
Ik weet nu uit ervaring (mijn jongens zijn bijna 5 en 7) dat jongens heel leuk en lief zijn, maar ook heel baldadig en lichamelijk.
Veel testosteron in huis! Alles is met draken, skeletten, monsters, als het maar eng en stoer is.
En dan mis ik dat tutten soms wel. schminken, tekeningen maken van vlinders, en ook een meisje kun je zo leuk aankleden. jongens ook wel, maar meisjes toch anders. en de haartjes doen etc.
Het voelt echt als een cadeautje dat ik het nu allebei mag meemaken!
Gelukkig vinden de jongens het ook heel leuk dat ze een zusje krijgen

 

Ik heb nooit echt een voorkeur gehad.. wel wou ik het liefst eerst een jongen en daarna een meisje.. zodat de grote broer zijn kleine zusje kan beschermen 😁 natuurlijk is dat vaak toch nooit zo.. heb ook 2 grote broers waar ik niks van hoor.. maar het idee vond ik altijd zo leuk

 

Ik wou graag een meisje, maar toen ik ml zijn gezicht zag toen ik vertelde dat het een jongetje was maakte mij het helemaal niet meer uit dat het geen meisje was.

Nu acheraf denk ik dat een jongetje ook eigenlijk waarschijnlijk wel wat makkelijker is.

 

vroeger wilde ik graag een meisje en zag me ook echt als meisjes moeder.

Toen ik zwanger raakte maakte het me echt niks meer uit, als het maar gezond was (hoe cliché maar zo waar). Nu helemaal gelukkig dat ik een klein mannetje krijg <3

 

Ik heb een lichte voorkeur voor een jongetje, omdat ik helemaal niet meisjesachtig ben en ik het denk ik moeilijk zou vinden om 'meisjesdingen' te doen. Aan de andere kant, als we een dochter krijgen die enigszins op haar moeder lijkt dan hebben we alsnog een huis vol met dinosaurussen, autootjes, planeten en technisch LEGO.

 

Het maakte mij echt niks uit, maar heb altijd gedacht dat ik alleen maar meiden zou krijgen.... Was er ook meteen van overtuigd dat we een dochter kregen.

Een jongen zou even welkom zijn geweest natuurlijk, maar wel verrassend! Was er zo van overtuigd!

 

We willen graag 2 kindjes als het ons gegeven is. Als ik vooraf had moeten zeggen of ik liever twee jongens of twee meisjes zou willen, dan had ik twee meisjes gezegd. Maar nu meisje 1 er is, zou ik in de toekomst een jongetje erbij toch ook wel héél erg leuk vinden!

 

Deze 3e zwangerschap leek een meisje mij gewoon heel praktisch omdat ze een jaar scheelt met mijn dochter en dan alle kleertjes mooi konden delen haha

 

Bij de eerste niet.

Bij de tweede wel lichtelijk, omdat ik direct een meisjesnaam wist en een jongensnaam vond ik ZO moeilijk!

Maar uiteindelijk is het allemaal gelukt

Mocht er ooit een derde komen heb ik, denk ik, een lichte voorkeur naar een jongen. Gewoon omdat ik het gewend ben

 

bij mijn geen voorkeur, mijn man had bij de derde wel een lichte voorkeur voor een jongen na 2 dochters. wel begrijpelijk en de derde is een jongen

 

Ik wilde als eerste heel graag een jongen, met idee van; dan kan hij z'n zusje beschermen later.
Maar vanaf het moment dat ik zwanger was, wist ik gewoon dat het een meisje was. Had al roze spullen gekocht voor ik überhaupt op een echo had gezien dat het een meisje was.
Tweede maakte me echt niet uit en bleek een jongen.
De derde is nu opkomst en vanwegen het praktische (2 jongens met weinig leeftijdsverschil op 1 kamer) ging mijn voorkeur naar een jongen. En m'n gevoel zei ook heel sterk een jongen. En dat is de kleine in de buik ook.

Heb bij de eerste nooit een gevoel van teleurstelling gehad. Besef me heel goed dat ik gezegend ben met het (makkelijk) krijgen van kinderen.

 

Zo grappig om te zien hoe iedereen het anders ervaart

Mijn beste vriendin heeft twee meisjes en ik twee jongens. Ik merk dat ik jeuk krijg van al dat roze en meisjesachtige gedoe Had ik nooit verwacht, omdat ik vroeger zelf nogal een meisjes-meisje was en ik dacht dat ik zelf later ook meisjes zou krijgen.
Nu ben ik eigenlijk heel blij met mijn jongens. Ik houd van het spel van jongens. Hoe meisjes spelen....ik weet niet goed hoe ik het moet uitleggen. Het is te zoetsappig of zo
Maar ja....als ik meisjes had gekregen dan was ik daar waarschijnlijk gewoon 'in gegroeid'. Je gaat toch mee met je kinderen en wat zij leuk vinden. Of het nou jongens of meisjes zijn

 

bij de eerste niet echt een voorkeur.
Maar wist gewoon dat het een meisje zou zijn.
En ik vind het heerlijk het tutten haren invlechten jurkjes roze spulletjes in huis.
Nu met deze zwangerschap. Toch zou ik graag weer een meisje willen. Puur omdat ikzelf ook meisje meisje ben.
En tot nu al de jongetjes in onze familie/omgeving van die stoute jankers zijn.

Maar ook ik weet dat een jongetje nu zo leuk zou zijn. Is dan weer helemaal nieuw en zo.
Ah ja eigenlijk maakt het ook niet uit. Zo lang het maar gezond is.

 

Mijn toekomstplaatje van vroeger was altijd dat ik graag een jongen en een meisje wilde en dan graag ook in die volgorde. Ik had vroeger namelijk altijd een oudere broer gewild (heb een oudere zus), zoals hierboven ook aangegeven, een oudere broer die je beschermt etc (en leuke vrienden mee naar huis neemt ).
Ik dacht dan ook echt tijdens mijn zwangerschap dat ik zwanger was van een jongetje, bleek na 18 weken zwangerschap toch echt een meid te zijn haha.
Dus vanuit het oogpunt van mijn 'toekomstbeeld' wel enigszins een voorkeur, maar geen moment moeite gehad met het feit dat het een meisje is geworden. Wil wel nog graag een kindje in de toekomst en dan zou ik het leuk vinden als dat een jongetje zou worden, maar mocht dat utieindelijk (als het ons gegeven is) ook een meid worden dan ook geen teleurstelling ofzo.

 

Had vroeger graag een meisje gewild.
Toen ik uiteindelijk na MMM zwanger werd van een jongen was ik helemaal blij, geslacht deed er echt totaal niet toe!
Na onze 1ste zoon, hoopte ik er toch nog wel een beetje op dat er daarna een meisje zou komen..

Nu hebben we 2 zoons en ik zou niet anders willen!!

 

Ik vind andermans kinderen al snel stoute jankers, die van mij zijn veel leuker volgens mij vind elke moeder haar eigen kinderen het leukst

Ik had bij de eerste geen voorkeur, ik wist gewoon meteen zeker dat ze een meisje was. Dat klopte maar helaas is ze overleden. Daarom maakte het me bij de 2e niet uit, als het kindje maar kon blijven. We waren en zijn dolblij met onze zoon! Bij de derde hoopte ik wel op een meisje maar toen hij geboren was steeg ik zowat op van geluk. Twee jongens zijn druk maar ook heerlijk! Voor onze laatste hoop ik wel weer op een meisje. Ik wil meemaken hoe dat is. Niet eens om de jurkjes en frutsels, ik ben benieuwd naar een dochter van ons samen.

 

Lichtelijk een voorkeur voor een meisje bij eerste zwangerschap. Niet hele duidelijke reden, vind dat tutten wel leuk en de babykleertjes toch wat schattiger.
Tweede is om t even. Een jongetje nu zou erg leuk zijn natuurlijk, maar een zusje voor ons meisje ook. Ml. hoopt stiekem op nog een meisje. We wachten af tot hij/zij geboren is.