hai, 2,5e week terug ben ik bevallen middels een keizersnede, omdat ons meissie in stuit lag. Nu weet ik dat je dan 6 weken rustig aan moet doen, niet tillen, niet teveel strekken en bukken. Maar in hoeverre mag je andere dingen doen..en hoe lang hebben jullie echt rust gehouden..en wat voor rust bijvoorbeeld? hebben jullie echt plat gelegen, of veel gezeten? en na hoe lange tijd gingen jullie bv weer lopen, naar buiten etc? bouwde je dat op? ben wel benieuwd..voel me al weer een hele pief nl....maar ben bang dat ik te snel dingen op me neem. ik til bv nog zeker niet de maxi cosi met kind erin, of onze 2jarige zoon of zo...dat niet, maar wel wasjes draaien, stuk buiten lopen, was opvouwen, brood smeren, koken etc....dat soort dingen waarbij je niet moet tillen en zo....stofzuigen niet en zo
Na zo'n vijf weken deed ik eigenlijk alles weer. Soms voelde ik het dan wel en dan was het even rustig aan doen. Luister naar je lichaam. Beetje lichaamsbeweging kan geen kwaad denk ik, dus lekker wandelen zou ik zeggen! Ik wilde echt per se weer lekker naar buiten naar de kraamdagen.
Ik was met 2 weken al weer helemaal op de been, en deed eigenlijk alles weer (met mate) alleen geen zware dingen tillen. Want dat vernam ik écht wel aan mijn wond (auw auw auw) Gewoon naar je lichaam luisteren en dingen doen waar jij je fijn bij voelt. Als het niet meer gaat, of het wordt te zwaar, merk je het echt wel.
Hey Danili, lees dat je bevallen bent! Een meid, van harte! Hoe vind ferron het allemaal? (weet niet of je het nog weet, maar wij hebben beiden geschreven bij de prematuurmama's) Ik heb me wel extra rustig gehouden, en dan met name op die gebieden van tillen en stofzuigen. De zorg voor de kleine ging gewoon door natuurlijk. Ik heb wel echt 6 weken goed last gehad van het litteken, hoor!
ik ben 10 nov bevallen van keizersnee ik doe ook alweer het huishouden op stofzuigen en dweilen na. maar de strijk de was en huis soppen doe ik ook gewoon weer. soms merk ik wel aan mijn lichaam dat ik te veel heb gedaan de ene dag wil ik smiddags wel slapen de andere dag heb ik er geen tijd of zin in. ik vind het erg moeilijk om naar mijn lichaam te luisteren omdat ik graag de touwtjes zelf in handen heb. ben wel blij met vriendin die elke vrijdag komt zuigen en dweilen voor t weekend.(dan heeft mijn man ook beetje weekend volgens haar) mijn man doet ook wel veel hoor!
Ik ben na een week weer naar buiten gegaan, in het begin gewoon een klein rondje met de kinderwagen, en dan steeds een stukje verder gaan. Na 2 weken deed ik alles alweer, alleen dan heel rustig aan want ik was erg snel kapot. Het beste is om gewoon goed naar je lichaam te luisteren, heb je pijn of ben je moe, dan doe je gewoon weer even niks. Gefeliciteerd nog met je kleine
Gefeliciteerd! Ik begon 1 1/2 week na de bevalling weer met wandelen. Na drie dagen liep ik alweer een half uur en nog een week later ruim een uur. Ik heb de eerste 6 weken niet zwaar getild. Na 6 weken bleek de nacontrole prima en toen ben ik ook weer begonnen met sporten. Ik voelde snel genoeg als ik teveel deed!
oh meiden wat zijn jullie toppers met jullie ervaringen... blij om jullie reacties zo te lezen.. naar mijnn idee kan ik idd net als jullie ook al wel wat aan, maar wordt een beetje onzeker van mijn omgeving, die zegt dat ik eigenlijk al te veel doe... idd net wat jullie zeggen, luister goed naar je lichaam. zoals vandaag heb ik de ochtend voor het eerst een rondje wijk gelopen met kinderwagen en onze 2 jarige zoon op het kiddyboard erachter..en dat ging prima, maar dacht al laat ik nog niet helemaal naar de winkel gaan lopen (is ongeveer 10 minuttjes lopen, niet ver hoor, maar je weet het nooit die eerste keer!) en dacht nou dan vanmiddag maar weer ff rustig aan doen en ff op bed liggen..(staat een bed beneden om even bij te tanken) en vanmiddag ben ik weer even een klein blokje om geweest met onze zoon. Ik voel wel wat trekken bij mijn wond, maar wilde zelfs vanavond al weer even naar de bieb in het dorp hiernaast met de auto...haha...ging dan wel niet door, omdat hubs nog evenachter de compu moest werken en ik 2 jengelende kids moest entertainen. maar als ik jullie verhalenzo lees, dan voelen jullie het net zo als ik nu doe...en kan ik toch wel met een beetje geurst hart wat dingen ondernemen. fjoe...en ja dat tillen dat laat ik nog wel ff voorlopig hoor,. dat voel ik nog wel ja. Sporten wacht ik nog wel ff mee sowieso tot na de nacontrole, alhoewel ik al sta te popelen, stilzitten en niks doen is niets voor mij hoor..haha... en net als bij jou Mirrel, heb ik ok graag de touwtjes zelf in handen...bv de sint inkopen wil ik graag zelf doen, maar hubs denkt dat het nog teveel is...dat weet ik ook nog niet zo, maar wil het zo graagzelf doen.... en idd bij ons komt mijn zus de komende 3 maandagen in huis helpen, vloer dweilen, stofzuigen en de badkamer, hubs heeft daar ook helemaal geen tijd voor. Erg fijn dat ze dat voor mij/ons wilt doen. * grappig trouwens Mirrel, we zijn beiden op 10 november bevallen! * en Setteke, ja ik zag je nickname staan, en er begon we iets te dagen...wist even niet meer waarvan, maar jij hebt het goed onthouden zeg! Ferron reageert heel leuk en lief op zijn zusje...elke keer kusjes geven, en reageren als "beebie" geluidjes maakt of huilt. Hij is heel betrokken bij haar. Sowieso is het een lieverd 9ja zeggen alle moeders van hun kind) maar qua karakter bedoel ik. Jij ook al weer twe kids zie ik..goed man! Alles goed gegaan bij de 2e bevalling? Niet weer te vroeg? Wat een verhaal weer...sorry hoor!
Ik ben op 20 oktober bevallen via een (spoed) keizersnee ivm HELLP. De eerste dagen na thuiskomst kon ik nog erg weinig. Maar zodra de kraamhulp was vertrokken was het huishouden goed te doen. Vanaf 2 weken wandelde ik weer met de honden en kinderwagen en deed ik ook weer de boodschappen. Sinds 1,5 week ongeveer doe ik echt alles weer en dat gaat prima!
ik denk ook dat de meeste een keizersnee best wel onderschatten hoor! vraag maar aan je gyneacoloog en ze zal beamen dat het een zware buikoperatie is. en een bevalling tegelijk met hormonen rommel enz. dat ik beetje moeilijk op gang ben gekomen is door een nabloeding van anderhalve liter daar ben ik behoorlijk ziek van geweest. bedenk ook dat vroeger een keizersnee een opname was van 15 dagen! en tegenwoordig mag je binnen 4 dagen al naar huis. dat de meeste van ons al zo veel doen heeft ook te maken met het feit dat we niet kunnen accepteren dat we het zelf niet kunnen. en mensen om ons heen denken vaak dat we het makkelijk hebben gehad met een keizersnee(je hebt er niets voor hoeven te doen zeggen ze doodleuk.) maar ik kijk ook niet neer op een natuurlijke bevalling maar had die ook t liefst gehad en na een paar uur weer lekker naar huis en gewoon meteen je baby kunnen tillen. nee ik lag als een oud wijf in een bed en moest op een belletje drukken zodat ze mijn kindje op mijn buik konden neerleggen.maar dat zien de mensen niet! en aghhh joh dat kleine sneetje in je buik stelt ook niets voor. dat daaronder nog 3 lagen open zijn gehaald en gehecht ziet niemand en volgens mij weten de meeste dat ookniet eens. nee meiden we mogen best trots zijn op ons doorzettingsvermogen. als iemand een blindedarm heeft laten wegnemen(kleinere operatie dan keizersnee)en hij ligt 2 weken dagenlang op bed hebben mensen er wel begrip voor maar een keizersnee word echt onderschat.
ja daar heb je wel gelijk in hoor...mensen denken al wel weer gauw dat je "gewoon" de oude bent...en ik denk ook wel dat je je dan ook daardoor zo gaat gedragen.. en ook ik heb me een oud omaatje gevoeld, zo net na de bevalling, met je katheter naast je bed, en de volgende dag al proberen weer zo snel mogelijk mobiel te worden, want dan is er weer zsm eenziekenhuisbed/kamer vrij...want dat is het nu ook he waarom je zo snel al het ziekenhuis uit mag/moet, je kost teveel!) probeer je dan met je lichaam het bed uit te slepen, en dan naast je bed staan als een oude oma...eigenlijk wel lachwekkend achteraf...maar je voelt je dan echt ff hulpbehoevend hoor. Jullie weten vast wat ik bedoel..maar datzien de meeste kennissen dan weer niet van je..die zien je thuis pas weer, en dan is de meeste pijn en ellende toch al wel weer over... maar moet gezegd, ik wist dit van tevoren en je stelt je erop in dat je voorlopig even niks kan, en het rustig aan moet doen..en gelukkig heb ik veel hulp van familie om me heen, die wel inzien dat het niet zo'n pretje is. en ja ik wil natuurlijk ook wel weer wat mobieler zijn, en veel zelf oppakken...maar soms vraag ik me af of ik niet al te veel doe, vandaar dit topicje... vind het wel prettig om te lezen hoe andere "ks dames" dit ervaren, of ervaren hebben.
Eeeuuuhhhh... Van mijn blindedarm-operatie had ik een veel langer en vervelender herstel dan van mijn keizersnede! Het verschilt denk ik per persoon. Doe waar je je goed bij voelt! Manytroubles
Het verschilt zeker per persoon maar ik ben het wel eens met Mirell dat een ks vaak heel erg wordt onderschat. En als je dan dingen erover vertelt, zoals idd de wond van je baarmoeder staan ze je raar aan te kijken omdat ze dan pas beseffen dat het niet alleen huid is dat ze opengesneden hebben! Ik heb heel lang gedaan om weer een beetje mezelf te worden. Na een week/anderhalve week ging ik voor het eerst lekker wandelen maar het heeft zeker een week of 4 geduurd voordat ik de meeste dingen weer zelf kon.
Hier heeft het herstel ook lang geduurd, de eerste 2,5 weken kon ik nog niks zelf eigenlijk, mede door het vele bloedverlies van de bevalling. Nou als er dan iemand op kraamvisite komt en die zegt vervolgens : 'lekker makkelijk zo'n ks, doe mij dat ook maar', dan knap ik echt af hoor. Ik kon niet zelf naar de wc, niet zelf mijn kindje oppakken, niet even een rondje wandelen met mijn grote trots.. Nee, het was noodzakelijk, maar zeker niet makkelijk.
Dat mensen het onderschatten heb ik gelukkig niet meegemaakt. Ik werd er echt op gewezen dat ik rustig aan moest doen. Mensen verklaarden mij voor gek dat ik mijn dochter gewoon in bad deed. Maarja ik wilde ook gewoon lekker voor mijn meisje zorgen, en niet toekijken als mijn vriend alles deed. Een vriendin/collega belde ook regelmatig of ze iets voor me kon doen, of dat ik nog boodschappen nodig had. Wel heel lief natuurlijk maar ik wilde zelf ook gewoon lekker even bewegen.
Om heel eerlijk te zijn geniet ik stiekem wel van het feit dat ik in principe 6 weken helemaal niets mag doen. In het ziekenhuis zeiden ze dat ik zelfs geen was mocht insteken Het enige dat ik dus doe zijn korte wandelingetjes met onze zoon... in huis een beetje rond lopen en ik til dus alleen onze zoon. Koken heb ik nog maar 1x gedaan en dan alleen als mijn man de zware pannen (met water enzo) van het vuur haalde! Ik moet wel zeggen dat ik enorm veel geluk heb met mijn man. Hij doet de was, strijkt, stofzuigt en zorgt voor eten (vaak afhaal of laat zijn ouders meekoken maar goed, da's ook eten he)! In 1 woord... ik geniet! Mss dat ik over enkele weken het wel beu wordt maar voorlopig zijn de nachten zo zwaar dat ik blij ben dat ik voor de rest niets anders hoef te doen!
Bij mij is het nu bijna 4 weken geleden en heb nog best last van de wond, prikt af en toe nog. Wat hier geschreven word herken ik inderdaad ook, in het ziekenhuis op de alarmbel drukken omdat Megan huilt en graag wilt eten, of ze haar even uit bedje willen halen. Ben ook pas na ruim een week naar buiten geweest voor het eerst. Vandaag, 4 weken verder voor het eerst weer boodschappen en naar de stad geweest. Doe verder ook weinig nog, gewoon omdat het nog niet gaat, zoals stofzuigen dweilen was ophangen. Enige wat ik doe en kan is afwassen en strijken.
nou ik ben nu 19 dagen na keizersnee en ik doe alles al op stofzuigen en dweilen na(omdat dat niet mag) ik was, hang t op ,strijk,sop,enz enz gewoon omdat ik het ook niet wil laten liggen. pas als ik savonds op bed lig denk ik ja iets te veel gedaan vandaag. nou moet ik ook zeggen dat ik normaal erg graag schoonmaak dus dat zal t ook wel wezen hoor!
Euhm.. Rust? Wat is dat? Mijn dochter lag ook in stuit, dusik heb een geplande keizersnede gehad! In het ziekenhuis was ik braaf! Maar ik had een kraamhulp die me zei: als jij denkt dat je het kunt, moet je het doen! Ik rende thuis op dag4 na de bevalling de trap weer op, en na 4weken reed ik weer zelf ind e auto. Ik ben ook na 4weken het huishouden weer gaan doen. Want het liep voor geen meter met mijn vriend. We varen, en hij deed het varen al voor zichzelf nemen, ik de verzorging alleen en dan hij weer het huishouden, maar ook koken.. Nou dat werd dus niets Na 5weken draaide ik mijn huishouding, de verzorging van mijn dochter de boodschappen ik deed alles weer lekker zelf. Bij mij in het kraam boek staat dat ze maar weinig mensen zien die zo ongelofelijk vlug en actief zijn na de bevalling. En de gyn zei: Als jij NU voor een tweede wilt gaan mag dat, want jij bent zo ongelofelijk snel genezen! Mij deed dat natuurlijk wel goed. Maar we gaan volgend jaar pas weer voor een tweede. Of het dan weer een keizersnede word? Ikw eet het neit, ik wil het ook wel eens zelf proberen denk ik...
Ik las hier iemand die zei dat de blinde darm operatie zwaarder was.. daar ben ik het mee eens! Ik heb in het begin van mijn zwangerschap een blinde darm operatie gehad en dat was veel zwaarder voor mijn gevoel!