Nou ik doe er ook niet aan maar kan wél garanderen dat er geen 3 komt. Man wacht nog op afspraak (nouja hij moet nog maken mja dat gaat niet zo hard). Ik heet geen maria dus ik geef me 100% kans in nr 3 voorkomen, engelengeduld. 2 is voor ons wel t matje. Ik wil ze financieel genoeg meegeven dat ze niet net als mij met een studieschuld hun leven opstarten. Bedoel ik ben nog bezig tot mn dochter 9 wordt, t wordt wel serieus een blok om je nek en een lading irritatie en die bedragen elke maand hakt er flink in. Had de pech niet te kunnen werken tijdens studie omdat mn knie compleet in puin lag en kraakbeen weghalen toen me nu mn eerste kunstknie had opgeleverd (en achteraf gezien ook niet nodig was geweest). Ouders ook niet in staat te kunnen helpen, dus dat is iets wat wij anders willen. Gaan ze niet studeren kan t ingezet worden voor een woning, tegenwoordig heb je daar ook een aardige zak geld voor nodig en uiteraard verwacht ik dat ze zelf ook gaan werken en sparen. Een ander vindt dat allicht hun eigen verantwoording, of brengt iets meer salaris thuis. Zoveel huisjes zoveel meningen en ieder zn eigen stijl uiteraard. Wij hebben er nu gewoon last van, dat wil ik hun besparen.
Nee daar heb je geen maatregel voor. Maar wij zien wel een flinke toename in het aantal kinderen van buitenlandse komaf die onder toezicht worden gesteld. Veel en veel meer dan pak hem beet 5 jaar geleden.
Bij ons vinden veel gezinnen dat ze ‘gewoon’ recht hebben op geld. Vooral de gezinnen die kinderen in huis hebben die onder voogdij staan van ons. En het gaat als een lopend vuurtje: laptop? Kreeg de buurman ook. Zwemlessen? Betaal maar. Waar blijft het pleegzorggeld? En waarom krijgt de buurman €100 meer? Soms word ik daar wel wat moedeloos van.
Zo leuk die verschillen! in mijn beleving lijkt t idd alsof t merendeel groots word… maar eigenlijk valt dat ook wel weer mee dus . wel grappig dat zulke dingen vaak in vlagen komen en gaan!
In onze omgeving veel gezinnen met 2 of maximaal 3 kinderen. Zelf hebben we 4 kinderen en een 5e op komst. Onze kennissen/vrienden/familie vinden dat erg bijzonder. Heb zelf wel het idee dat het weer meer voorkomt, wat je zo op social media en zo ziet.
3 is we hip merken we hier Veel zoals wij dat ze al 2 kinderen op school hadden en nummer 3 erbij kwam. Mijn oudste heeft 4 beste vrienden en die komen allemaal uit een gezin van 3 Meeste vriendinnen van mij ook 3. Maar verder vooral 2, soms ook 1. 4 kom ik vrijwel niet tegen of ze zijn gelovig. Maar 3 zien we sinds Corona dus wel ineens heel veel.
Om ons heen veel gezinnen met 1 a 2 kinderen juist.. wij hebben al veel commentaar gehad op de derde op komst. Daar vindt men nogal wat van blijkbaar, of het móet dan wel een 'ongelukje' zijn geweest (nope) Wij verwachten nu de derde dus, en twijfelen (eeuwig) over een vierde. Niet gelovig. Ik kom zelf ook uit een groot gezin
Ik doe vrijwilliger werk waar dus veel gezinnen met heel veel kinderen komen vaak ook na elkaar. 1 in de buik 1 in de draagdoek 1 in de wagen en nog 1 lopend tja ik vind daar wel wat van, maar zolang hun vinden dat, dat kan tja. Of een 2 leg 3 boven de 10jr en dan nog weer een kindje. denk dat ze het geld nodig hebben of zo het een en ander willen mijden.
Bij ons veel zonder kinderen (bewust) of 1, Max 2. Ken niemand met meer kindjes eigenlijk (van onze generatie dan).
Ik ken alleen van het forum mensen met grote gezinnen, in het 'echt' 1 iemand met 5 kinderen. Verder ken ik echt niemand, ook geen vrienden van vrienden of via de school van mijn zoon met meer dan 3 kinderen. Ook geen collega's trouwens waar best wat mensen gelovig (gereformeerd zijn).
Ik denk inderdaad dat het wel omgeving afhankelijk is. Bij ons houdt vrijwel iedereen om ons heen op bij twee en is de derde wel echt een reden om al te zeggen "wauw, 3, dat is wel echt iets anders" alsof het al een heel groot gezin is. Terwijl dat voorheen toch meer de norm was. Gezien het gemiddelde in Nederland in 2020 nog 1,54 was, denk ik ook niet dat het enorm verandert is recent hoor. Maar het kan in je omgeving natuurlijk zeker anders zijn!
Boeit hun niet waar het vandaan komt, I guess... "we hebben er recht op DUS we doen niks verkeerd" is de mentaliteit idd. Maar die vader zegt dat dit ook door een bedrijfsarts steeds bevestigd/gecontroleerd wordt en dat die bepaald of je wel of niet mag werken. Maar omdat de moeder de afgelopen 17 jaar om de paar jaar een nieuwe baby had is ze ook nooit aan het werk gezet. Hoe dat werkt snap ik ook niet... normaal zitten ze overal bovenop bij de gemeente. En gezien hun lage standaard qua behoeften zijn ze juist blij dat ze samen thuis zijn.
Over gelovige gezinnen gesproken. De kraamverzorgster die we bij de 4e hadden, dacht ook dat wij gelovig waren. Blijkbaar maken ze hier dus niet snel gezinnen met 4 kinderen mee.
Vanuit mijn werk zie ik enkele gezinnen met 3 of 4 kinderen maar de meeste met 1 kind of 2 kinderen. Wij worden ook geen groot gezin. Misschien ooit een tweede als dat tegen die tijd lukt.
Een groter gezin dan het onze, ben ik in het echte leven nog niet tegengekomen, alleen online. Nu hebben we wel een samengesteld gezin, maar toch. Heb overigens zelf wel het idee, net als TS, dat gezinnen met vier of vijf kinderen wel degelijk weer vaker voorkomen dan pak ‘m beet 15-20 jaar geleden. Welvaartsdingetje misschien? Wat het financiële aspect trouwens: ja, een groot gezin hebben is echt bizar duur. Wij hebben allebei een prima inkomen (behoren in theorie qua inkomen tot de rijkste 2% van NL) maar we moeten al-tijd bewust met ons geld omgaan willen we ook nog fatsoenlijk wat kunnen sparen.
Ja, dat merk ik dus ook bij dat gezin wat ik beschreef. Nee, een dochter mocht (als enige) niet mee schoolkamp. Want, o.a. het bedrag dat er betaald moest worden was een probleem. Toen had de school geopperd het te betalen en ging ze wel mee. Maar als ik zie wat hun daarnaast kopen af en toe, kan ik me daar best boos om maken. Je hand ophouden als het even kan en voor de rest lekker leven van de kinderbijslag en andere tegemoetkomingen. Triest maar zo gaat het wel vaak. En ze doen het er niet slecht op.
Ik heb 4 kinderen, maar eigenlijk telt dat niet echt want ik heb er maar 3 van op de wereld gezet. Mijn zus heeft 4 kinderen, maar daar bleek ‘nummer drie’ een tweeling te zijn. Ik kom zelf uit een gezin van 3. Ik zie niet veel gezinnen van 4 om me heen. Vriendinnen hebben vrijwel allemaal 2 of 3 kinderen.
Omdat ik vind bij zoveel kindjes dat er ruimte moet zijn in aantal kamers en financieel . Wat dus vaak ontbreekt ze krijgen subsidies en hbeben vaak 2 a 3 kamer appartementje. Maar dat is mijn mening.