He meiden, (deze mag evt ook verplaatst worden maar omdat het een vervolg is zet ik hem eerst hier neer) Hier nog even een vervolg op kans op zwangerschap even het verhaal dat ik toen typte en het vervolg: Ten eerste ja ik weet dat ik ontzettend dom ben geweest enz . Mijn man en ik hebben 5,5 maand geleden ons eerste kindje gekregen en willen in de toekomst nog zeker 2 kindjes erbij. Eerst maar even het verhaal uitleggen: 5,5 maand geleden bevallen maar elke keer tussentijds bloedverlies en tijdens menstruatie hele grote stolsels en nog veel meer klachtjes etc. Naar ha geweest doorverwezen naar gyn met verzoek om een echo en inwendig onderzoek. Gyn had waarschijnlijk zijn dag niet want hij was heel sacherijnig en had geen zin om al die onderzoeken te doen dus na 5 minuten stond ik weer buiten de deur met het advies om een paar maanden met de pil te stoppen. Zo gezegd zo gedaan ik ben op 24 juni 2011 gestopt met de pil. Ik heb altijd een regelmatige cyclus gehad en was vorig jaar in een keer zwanger-miskraam-weer in 1 keer zwanger. Dus ik ging ervan uit dat mijn cyclus redelijk normaal was. Dus op 8/7 ongeveer mijn eisprong. We hebben toen geen seks gehad, wel geprobeerd met condoom maar dat deed zo'n erge pijn dat we maar even geen seks hebben gehad. Ook meende ik mijn eisprong te voelen... Zondagavond dacht ik nou volgens mij is het nu wel echt heel veilig want die eisprong is zo lang geleden... (Nogmaals heel naief ik weet het ) Maar goed zondag dus seks gehad zonder condoom... Vanochtend moest ik weer naar de gyn want de ha heeft inwendig onderzoek gedaan en vertrouwde het toch niet helemaal... dus een echo gehad vanochtend (bij een hele leuke andere gyn)... Alles was gelukkig goed, maar zegt die man doodleuk o er staat ook een eitje op springen zie je dat en ik zie een inmens groot eitje, zegt hij ik denk dat hij vandaag gaat springen dus je moet de komende dagen even uitkijken met seks... Wat ik kan zien is dat het eitje heel mooi is en het bedje ligt gespreid dus het zou heel gek zijn als dat dan geen zwangerschap wordt (zegt de gyn..)... Ik doodleuk oooh maar dan duurt het dus ook nog een tijdje voordat ik ongesteld moet worden hij ja dat duurt nog minstens 2 weken dus ik loop blij die kamer uit, alles is goed en voorlopig nog niet ongesteld wat wil je nog meer... nou ja eventjes geen seks dus totdat ik weer aan de pil mag en totdat de vruchtbare dagen voorbij zijn. Eenmaal thuis aangekomen begin ik me vaag wat te herinneren van seks voor de eisprong... daar was toch ook iets mee... dus ik vul online alles is en tot mijn schrik komt dit er uit: Een beetje vruchtbaar:16 Juli 2011 Vruchtbaar:17 Juli 2011 --> dit is de bewuste zondag... Erg vruchtbaar:18 Juli 2011 Eisprong: 19 Juli 2011 Innesteldag:24 Juli 2011 Vanaf hier kun je testen: 2 Augustus 2011 Wat denken jullie?? Als ik naar dit schema moet kijken is de kans dus aanwezig dat ik zwanger wordt... toch??? Nogmaals het is erg gewenst zou het opzich ook niet erg vinden want we willen er toch nog minimaal 2 als het ons gegund is... maar de timing is een beetje jammer... Erg lang verhaal geworden maar bedank voor het lezen/reageren... Het vervolg: Ik testte negatief en had wat roze slijmverlies dus ik dacht ik ga ongesteld worden en ben toen begonnen met de pil (moest op eerste dag menstruatie). Ik ben toen niet echt meer ongesteld geweest nog wat roze slijmverlies maar verder niet wat mij goed uitkwam want we gingen net op vakantie ... Tijdens de vakantie voor de zekerheid toch nog een keer getest dacht dat ik een ministreepje zag maar man zag niks dus maar beschouwd als negatief. Tot het moment dat ik afgelopen maandag opeens zonder waarschuwing veel bloed begon te verliezen. Ik maar stoppen met de pil want dacht ik, nu wordt ik toch ongesteld. Dinsdag kwam er langs mijn tampon iets groots naar buiten gelukkig wel langzaam dus ik kon het opvangen, ik had ook erg veel buikpijn maar dat heb ik wel vaker als ik ongesteld ben, ook mijn rug deed veel pijn, hierna was dit bijna helemaal weg. Ook het bloedverlies werd gelijk wat minder. Ik vond het verdacht veel op mijn miskraam van vorig jaar lijken en heb het aan de vk (waar ik tijdens de zwangerschap van mijn miskraam en die van mijn dochter bij zat) laten zien en die wist eigenlijk ook na het horen van mijn verhaal bijna wel zeker dat het een miskraam is geweest. Ook de vk op dit forum vermoed dit... Dus dat is het vervolg, hoe ga je hier mee om, ik had niet gerekend op een zwangerschap door de negatesten, het verklaart wel een hoop, wat misselijkheid en emobuien en 'het gevoel' hebben zwanger te zijn. maar wat nu... ik voel wel een soort van verdriet want het was wel heel welkom maar het voelt ook ongegrond omdat ik het niet wist... zijn hier meer meiden dit dit hebben meegemaakt? Hoe ging je er mee om? Ik heb het mn moeder wel verteld hebben jullie het anderen ook nog verteld?