Voor de tweede keer in een half jaar is het mis gegaan. Ik kan het nog eigenlijk niet geloven. Begin februari heb ik een miskraam gehad, ik was vrij snel weer zwanger, maar vrijdagavond begon ik te bloeden (waarom moet dat toch altijd in het weekend gebeuren?). Zondag was het bloeden gestopt, dus eigenlijk had ik wel goede hoop. Ik voelde me ook nog steeds erg zwanger (last van mijn borsten en zo). Vanochtend op de echo bleek het helaas toch mis... Het vruchtje was ongeveer 8 weken groot, maar had geen hartslag. Het was eigenlijk zo totaal onverwacht, dat het nog steeds niet echt tot me doordringt. Mijn man moest helaas naar zijn werk om iets af te maken, maar komt hopelijk over een paar uur weer thuis. Nu zit ik dus in mijn eentje achter de computer te sippen. Ik dacht, misschien kunnen jullie mij een beetje steunen.
Owh Nijnja vreselijk zeg! Gelukkig komt je mannetje zo thuis en kan je ff lekker in zn armen kruipen. Heel veel sterkte gewenst!
Ow wat erg, voor een 2e keer mis, dat is echt afschuwlijk, hopelijk komt je man gauw weer thuis want je hebt hem nu nodig... een dikke knuffel en inderdaad heel veel sterkte. liefs
Gelukkig, mijn man belde net, hij komt nu naar huis. Dan kunnen we lekker de duinen in of zo. Ik denk dat we maar een weekendje weg moeten plannen, even er helemaal uit om het tot me door te laten dringen... Bedankt voor jullie lieve woorden.
nijnja, heel veel sterkte meid, fijn dat je man nu naar huis komt! Kunnen jullie dit samen verwerken. Oh meid ik leef met je mee, neem er de tijd voor.
Lieve Nijnja, Toen het bij ons mis ging zijn wij ook een weekendje weg geweest. Dat heb ik als heel fijn ervaren! STERKTE
Jeetje Nijnja, wat verschrikkelijk dat je dit weer moet meemaken. Ik wens je heel veel sterkte toe! Marie