hmm dat is idd een heel ander verhaal van wat ik veel heb gehoord... goed te horen dat het dus ook een hele andere kant op kan! ik heb dus voor de curretage gekozen omdat ik me daar toch wat fijner bij voel, ik wil gewoon niet zitten wachten en volgens de gyn maakt het niet veel uit en is er niet bewezen dat het ene beter is dan het andere. maar ik heb meer zoiets van: ik kan er niet op gaan wachten, dat lijkt me heel erg moeilijk!! dank je
Meid, je moet echt doen waar je het beste gevoel bij hebt en als dat curettage is, moet je dat doen. Ik vind het alleen jammer dat de pillen zo'n slechte naam krijgen terwijl dat vaak onterecht is. Volgens mijn gynaecoloog zouden de dames die bijvoorbeeld veel bloedverlies hadden en daardoor een nare ervaring met de pillen hebben, hetzelfde hebben meegemaakt als de miskraam spontaan was gekomen. Maar aangezien ze die pillen hebben genomen, krijgen die de schuld. Ik wilde ze eigenlijk ook niet nemen maar voordat ik eindelijk hier in het zh eens een afspraak kon maken voor een curettage....dat duurde me echt te lang. Ik wilde er vanaf...dan maar met pillen. Als het me nog een keer zou overkomen, zou ik denk ik weer voor de pillen gaan. Maar nogmaals... je moet doen wat bij jou het prettigst voelt. Het is allemaal al erg genoeg. Sterkte meid.
Ik blijf helaas aan het kwakkelen Het bloeden was gestopt, maar nu is het weer begonnen (heb ook een vraag daarover geopend in een nieuw topic). Sinds vandaag ook weer wat rugpijn, pijn in m'n liezen en wat licht bloedverlies. Net alsof ik ongesteld moet worden, maar dat kan nog helemaal niet! Voor de zekerheid maar morgen de vk weer bellen. De test is inmiddels nog héél licht positief, maar dan moet je er echt met een vergrootglas op gaan staan. Ik merk dat deze lange sleep vooral psychisch echt zwaar is. Ik wil weer door met mijn/ons leven. Sowieso wachten we nog even met zwanger worden. Als dit een tweede keer weer gebeurt (en wéér zo'n geëmmer is) dan kan je me opvegen voor mijn gevoel...
@Rossi: zie bovenstaande reactie naar waterroosje. Ik heb geen idee wat beter is voor je lijf. Waarschijnlijk de natuurlijke weg, maar goed ik ben geen arts en mijn mening is dan ook nergens op gebaseerd. Denk ook vooral aan je psyche hoor, want het wachten doet echt wel wat met je. In dat opzicht is curettage misschien wél weer een optie... Ondanks het gedoe waar ik nu in zit zou ik trouwens nog steeds niet kiezen voor een curettage. Ik ben bang voor de gevolgen daarvan. En ik heb nog nooit een operatie of maar iets ondergaan waarvoor je onder narcose moet. Dat lijkt me zo eng! Heel veel sterkte nogmaals. Ik hoop dat het goed op gang komt bij je en dat je daarna maar helemaal schoon bent en klaar voor de volgende stap
ik heb het gezien ja...heb ik met de laatste curettage ook gehad psychisch ga je kapot... ik dacht ook als ik het nu weer doormoet maken ga ik dood... maar ik voel me sterk het is gewoon zo oneerlijk en daar heb ik het eigenlijk het moeilijkste mee!! maarja wachten.. dat moet ik nu ook! alleen ik hoef niet te wachten totdat ik de miskraam krijg... ik zal blij zijn als het dinsdag is pffff jij ook sterkte.... ik kan je niets zeggen anders dt ik de 1e keer ook gecureteerd ben en ik een week later opeens weer begon te bloeden en kramp etc... toen moest ik terug want er was wat achtergebleven, daarna geen last meer gehad!