Hopelijk jij ook een mooie eerste echo MammaBS!! Ik duim voor je! @Binalo: kan me goed voorstellen dat deze weken even heel spannend zijn. Hopelijk komen jullie deze weken een beetje goed door. Knuffel! @conejita: hoe is het met je meis? @de rest: en met jullie? @hier: gister weer compleet van streek, een kennisje is bevallen van haar meisje. En zo oneerlijk, maar het steekt dan gewoon dat haar meisje gezond is en leeft (terwijl dat natuurlijk gewoon zo hoort, zou ook niet anders willen). Dikke tranen weer waarom mijn meisje nou zo'n stomme knoop had moeten hebben. En dan lees ik een reactie dat pasgeboren baby's allemaal heel lelijk zijn, maar dat die van haar heel mooi is (diegene is ook een kennis van mij). En daar kan ik dan zo kwaad om worden! Dus mijn meisje was heel lelijk? Want tjah, ik heb alleen maar een pasgeboren beeld van haar....geen opgedroogd beeld met roze wangetjes en glinsterende oogjes. Maargoed, ik ga er maar niet op in, ze zal het vast ook niet zo bedoelt hebben en het zijn ook gewoon mijn hormonen die zo fel reageren De misselijkheid is ook flink toegeslagen, voel me zo ziek. Bij mij hoort die erge misselijkheid er gewoon bij en ik ben er ook 'dankbaar' voor, maar blegh...zou het liefste onder een dekentje kruipen met een kopje thee. Maar dochterlief wil ook aandacht natuurlijk En helaas niemand die even op dr kan letten, donderdag pas...dus nog even volhouden Liefs!!
Heey meiden Mamabs gefeliciteerd, op naar een mooie echo. Daisy, ik snap je gevoelens, soms zegge mensen dingen en beseffen niet hoe dat voor ons overkomt. Waarschijnlijk hebben ze niet door en niet kwaad bedoelt Binalo, ik denk aan je, k merk dat alle spannend vind vooral k nu richting27weken gaat. Conejita hoe gaat met jou? Dikke knuffel. @hiero; K ben gisteren naar ziekenhuis gegaan. Hadt van weekend harde buiken, en nog erger last van m'n stuitje wat naar m'n rug en buik uitstraalde, vertrouwde het niet. Baby maakt het gelukkig goed, ze konde niks vreemds vinden. Wel kreeg k advies om minder te gaan werken, dat waarschijnlijk stress bewust of onbewust op m'n lichaam slaat. Dus k ga nu halve dagen werken 50%. Hopelijk geef me dat meer rust, merk dat gespannen ben en om alles kan huilen. Heb gistere bij m'n man ff gejankt, zo bang dat weer herhaald, was ik maar voorbij28weken. Sorry voor m'n geklaag. Hoe gaat het met iedereen? Xxx
Binalo, wat fijn dat de 20 wkn echo goed was!! En nu spannende weken, dat begrijp ik helemaal. Gatver was je er maar vast voorbij. Dan blijft het nog spannend, maar ben je niet elke keer aan het herbeleven. Khloe, goed dat je aan jezelf denkt. Alles om die kleine gezond ter wereld te laten komen. Je doet wat je kan. Meer kan je niet doen. Je trekt iig op tijd aan de bel. Daisy, wat een rotdagen zijn dat. En wat een rotgedachten. Alles lijkt sommige dagen zo verschrikkelijk veel erger. Net of het dan harder inslaat ofzo. En natuurlijk had jij een hele mooie pasgeboren baby. Je eigen babys zijn toch altijd het mooist. Dus zo'n opmerking slaat echt nergens op. Balen dat je weer zo ziek bent. Al ben je nog zo blij dat je zwanger bent. Dit stukje had je al gedaan. En dit stuk is gewoon echt niet zo heel erg leuk. Helemaal niet als je je zo beroerd voelt. Sterkte meis. Mamabs, wat is het spannend, dat wachten tot de eerste echo. Sterkte met wachten en dat de tijd maar snel voorbij mag gaan. Wachten duurt zoooo lang. Hier gisterochtend een controleecho gehad. Het zag er allemaal weer goed uit gelukkig qua groei. Maar dan zit je mee te kijken en zie je dat ze met bijvoorbeeld buikomvang een paar dagen minder meet. Dan krijg ik wel de zenuwen hoor. Maar gelukkig de benen waren bijna een week groter (wij hebben allebei lange benen). Dus dat stelde wel weer gerust. Maar bij een gyn is zoveel anders dan bij de vk. Tenminste bij mij. De vk zijn zoveel meer betrokken en denken ook nog een beetje geestelijk mee. Deze weken vind ik wel erg lastig. Net als Binalo, alle weken weer herbeleven. De vorige keer had ik de 19e week zo weinig leven en zoveel angst dat er iets mis was. Achteraf bleek dat dus ook zo te zijn. Maar de angst dat het weer gebeurd is nog zo erg aanwezig. Maar nu ga ik de kleine juist meer voelen. En de vk zijn zo lief met controles. Heel fijn. Met de gyns heb ik het gewoon wat minder getroffen. Nou ja hoop dat ik die nu ook niet meer nodig heb. Maar gisterochtend kon ze dus nog steeds niet zien of het een meisje of jongen was. Ze hadden al bij 3 echos de verdenking van een meisje uitgesproken. En mijn hoofd trok het niet meer. Elke keer de hoop dat ze het goed kunnen zien en dan toch weer niet (ja voel me verwend dat ik me daar druk over kan maken). Dus voor gisteravond toch een geslachtecho ingepland. En samen met mijn dochter daar naartoe. Ze wil graag een zusje, maar besproken en ze vindt een jongen gelukkig ook leuk. Na lang zoeken (navelstreng tussen de benen) en een hoop oh en achs van mijn dochter blijkt dat we een jongen krijgen!! Maar ze was al zo blij dat het kindje lekker aan het bewegen en schoppen was, dat ze ook helemaal blij met een jongen is. Dus goed dat we dat samen hebben gedaan. Ergens ben ik ook wel blij met een jongen, want dan is het geen vervanging van E*. En van zo'n bewegend babietje hou je toch meteen?? Ergens stond een topic vanaf wanneer je nou echt mama bent. Nou, inmiddels weten we volgens mij allemaal dat als je een bewegend babietje of uberhaupt een kloppend hartje hoort, dat je dan eigenlijk al mama bent. Mee eens?? Je houd er toch meteen van. En je ziet gelijk een toekomst. Eigenlijk al bij de positieve test. Al is de toekomst nu wel wat lastiger in te vullen voor je gevoel, omdat je ook wat terughoudender bent. Nou meiden, sterkte allemaal met wachten op eisprong, positieve testen, echos, en geboortes. Er is inderdaad echt niemand die begrijpt wat je doormaakt, tenzij je hetzelfde hebt meegemaakt.
Oooh een jongen, wat leuk!!! En ook superleuk dat je dochter mee was, zo voelt het misschien extra veel als 'haar' broertje En fijn dat alles er goed uit zag meis, even weer genieten tot de volgende controle!
Wendy wat leuk een jongen. Ik was ook heel blij dat jonge is.. want kan nooit elise vervangen. Ben het met je eens. Gyn is minder persoonlijk ve4geleking met de verloskunde. Dat k paar weken gelede aan gaf last van mn stuit kreeg te horen tja hoort er bij. Verloskunde was gistere veel meer meegaand en persoonlijker. En dat k aan mezelf moest denke en mn werk op lager pitje moet zetten. Al is het soms moeilijk wil geen zijkerd zijn. Gelukkig kunne we hier ons gevoel kwijt. Elkaar herkennen in ons gevoel,verhaal,verwerking. Blijft lastig. Dan denk k dat plek heb gegeven door ga.. niks laat merken maar ondertussen weet ik dat k er nog lang niet ben. Iedereen suc6 met eisprong..wachte of zwangerschap K blijf voor iedereen duimen en hopen. Xx
Hoi dames, Wat fijn om al het nieuws te horen over groeiende kindjes en kloppende hartjes. Hoop voor jullie allemaal dat het zo voorspoedig blijft gaan en dat jullie over een aantal maanden een mooi gezond kindje in jullie handen hebben. Ik snap dat het spannend blijft tot en met de geboorte. We hebben hier allemaal ervaren hoe dicht blijdschap en verdriet bij elkaar kunnen liggen. Een onbezorgde zwangerschap zit er voor vele van ons niet meer in, maar ik hoop dat jullie tussen alle emoties en tranen door toch nog kunnen genieten van de zwangerschap. Hier heb ik net mijn man naar het station gebracht (om 5:45 pff), want hij gaat een week offshore. Er kan dus even niet geklust worden. En we zullen weinig contact hebben. Net een ruime week klaar met menstrueren weer een bloeding. Ik maakte me zorgen, heb dit namelijk nog nooit gehad, maar lees op internet dat het een tussentijdse bloeding kan zijn en een teken van mijn eisprong. Gelukkig hebben mijn man en ik afgelopen dagen flink geklust en hoop ik dat het waar is dat kort na de bevalling extra vruchtbaar bent. Het zou mooi zijn aks ik over twee weken een positieve test in mijn handen krijg. Duimen, maar nog niet teveel hopen. De geboorte van de meisjes is immers nog geen twee maanden geleden. Eerst de week zonder man door zien te komen. Iedereen een fijne dag gewenst met binnenkort hopelijk veel positieve testen voor iedereen hier. Xx
sorry meiden, kom er niet toe om alles bij te lezen wij hebben maandag nabespreking gehad in uz... het is - en blijft - wiegendood ... wat op zich goed nieuws is voor deze zwangerschap, geen genetische afwijkingen of dergelijke gevonden ....
Ergens wel fijn dat er geen genetische afwijkingen gevonden zijn, maar misschien wel wat meer bezorgdheid als de baby er uiteindelijk is. Of misschien heb ik het wel mis en heb je dat helemaal niet. Hopelijk kun je zoveel mogelijk van je zwangerschap genieten. Wij wachten nog steeds op het volledige rapport.
goh kans op wiegendood is 0,02 % , voor ons volgend kindje wordt de kans tot 6x verhoogd wat dus 0,12 % maakt ... op zich is het quasi nihil ... ik had het moeilijker gevonden als er wel iets genetisch zou geweest zijn ... nu is het eerder het lot geweest
Allereerst gefeliciteerd voor alle zwangeren Mag ik hier mee komen praten? Ik heb drie jaar geleden mijn zoontje verloren met 28,6 weken zwangerschap ... Vliezen braken spontaan toen ik op de wc zat, hierna een week in het ziekenhuis gelegen met veel bijkomende complicaties. De navelstreng kwam naar buiten, kreeg een infectie etc. Jason heeft het ondanks alles tot de bevalling geredt maar de bevalling zelf heeft te veel van hem gevraagd. Inmiddels ben ik met mijn huidige vriend, samen toe aan een gezinnetje.. Ik ben nog niet zwanger maar merk wel dat ik vaak denk aan wat als het nu nog een keer mis gaat etc.
Lieve dames, allemaal veel succes gewenst met het 'proberen' en de zwangerschappen! Ook ik ga het nu weer proberen na bijna 5 maanden. Ik mocht de eerste maanden niet zwanger worden ivm een stollingsonderzoek. Dat is eindelijk geweest. Ik vind het erg spannend, maar zie er ook een beetje tegenop. Hoe zal ik omgaan met teleurstellingen als 't niet is gelukt... gaat het weer een jaar duren? En wat als het toch is gelukt? Ik heb ook weer een afspraak gemaakt met de Fertiliteit in zkhs, of ik weer opnieuw Clomid zal slikken of niet. M'n cyclus is sinds de bevalling wel onder de 32 dagen Dus ik denk dat we het eerst 'natuurlijk' moeten proberen. Tja spannende tijden, maar wel fijn dat er hier op het forum ook dames zijn die hetzelfde meemaken. Sta je toch niet helemaal alleen... Als alles goed was gegaan, was mijn zoontje nu al bijna een maand oud Blijft erg vreemd.
sterkte komende tijd, ik spreek uit ervaring als ik zeg dat het nu opeens wel snel kan gaan (oudste kwam er ook pas na mmm) en de volgende zwangerschappen kwamen spontaan en snel veel succes ermee
hoi meiden ik neem even wat afstand, er is hier ook heel veel om mee te lezen en het is me een beetje te veel. ik ga wel oké de laatste tijd, de knop is om naar nu leven, en die zwangerschap die komt wel. heb geen zin om er alleen maar op zitten wachten. dus ik doe meer leuke dingen en dat bevalt me goed. afgelopen dagen wat minder maar ik had niet goed geslapen en ik had stress omdat we ons ene berdijfje aan het verkopen zijn. ik wil er zo graag van af!! dat zal ons echt minder stress geven. Noa*´s datum komt eraan: 20 juni een jaar geleden. heb dagen dat het heel moeilijk is. maar over het algemeen gaat het redelijk. hier is het heel warm geweest en ik woon 5 min vh strand dus ik kan heerlijk bruin bakken en echt vakantiegevoel krijgen. Noa*´s boompje komt volgende week bij ons op het terras te staan!! zo blij! ik ga vrijdag naar een retreat met alle vrouwen van de kerk en heb er wel zin. gewoon léven in het moment en als ik me daar niet goed voel, trek ik me gewoon terug. heb denk ik vorig weekend mijn ei gehad maar ik voelde m niet zo duidelijk en heb niet getest dus geen idee. weet dus ook niet wanneer nod precies is en dat is wel fijn eigenlijk. wat leuk Wendy een jongen! khloe, gelukkig was alles nog goed. rustig aan lieverd de rest: zwaai en knuff
Ik mis je hier wel een beetje hoor conejita, maar ik snap ook zo goed dat je afstand wil nemen. Ik had dat vorige maand ook, wilde me toen ook gewoon meer focussen op leuke dingen doen enz. En toen bleek ik ineens zwanger. Vind het stom om toe te geven omdat ik er eigenlijk niet in wil geloven, maar in mijn geval klopt het toch; als je er minder mee bezig bent lukt het ineens. Nu ik weer zwanger ben komen al die angsten en onzekerheden ineens weer naar boven en is dit hoekje juist weer een mooi toevluchtsoord. Ik duim nog steeds dat je snel zwanger bent en hopelijk laat je af en toe hier even weten hoe het met je gaat En volgende maand alweer een jaar geleden...sjee wat gaat dat snel! Knuf! @Lies en Dametje: spannende tijden voor jullie, hopelijk gaat het snel lukken!
lief dat je het zegt Dais. maar jullie zijn mij een beetje te zwanger (dat bedoel ik niet verkeerd hoor ) ik kom wel weer terug als ik een posi test heb Dametje84, welkom hier. ik reageerde net op jouw reactie in de lounge. heel veel sterkte en succes! andere nieuwkomers ook. ik kwam een mooi artikel tegen: 12 Things to Say to the Mom Pregnant Again after a Loss - Pregnancy After Loss Support als ik zwanger word, zet ik die op me fb liefs!
Lieve meiden, Ik heb een tijdje niet geschreven hier en heb ook besloten om hier even afstand te nemen. Het is allemaal te heftig en confronterend op dit moment. Ik ben echt ontzettend blij voor alle zwangeren hier, dat meen ik oprecht. Maar dan merk ik hoe graag ik zelf ook wil. Met mijn man gaat het inmiddels na omstandigheden een stuk beter. Gisteren heb ik zelf helaas de vreselijke teleurstelling gekregen dat ook IUI 2 is mislukt. Ik was, en ben nog steeds, ontzettend verdrietig hierover. De vorige keer was ik na twee iui pogingen zwanger, nu moet ik dus alweer verder. Het afwachten iedere maand is echt verschrikkelijk. Gisteren kreeg ik ook nog eens het bericht dat degene waarmee ik gelijk was uitgeteld is bevallen, dat kon ik er echt niet bij hebben op dat moment. Dat deze ronde mislukt is betekent dus ook gelijk dat ik niet zwanger ben op de uitgerekende datum en dat ik ook geen nieuw kindje zal hebben op de geboorte en overlijdensdatum van mijn zoon en dochter. Ik had zo gehoopt dat dit wel zo zou zijn Morgen start ik weer met prikken voor ronde 3, hopelijk brengt deze ronde wat ik zo graag wil. Liefs
Heey meiden @laute, ik wou dat k iets kon doen,zeggen aleen weet niet precies wat. Ik hoop dat gauw raak is en dat je weer licht puntje hebt om vooruit te kijken. @conejita, k snap dat je ff afstand neemt. Die gevoelens zo herkenbaar.. Ik hoop dat we gauw bericht met positieve test zien. Het is jullie zo gegund @hiero, tjah gaat niet echt positief, Meting gehad van cervix en was verkort ze hebben 5keer gemeten maar helaas verkort, wat nog niet moet. Moet als donderdag ochtend weer terug op nieuw meting, kijke of nog meer verkort of ff stabiel blijft. Onzekerheid maakt me gek, heb gejank als kleinkind. Als verkort is dan gaan ze kijke wat we kunne doen, helaas kunne ze geen zekerheid geven of dat effect heeft of helpt, Ben blij dat k aan de bel heb getrokken maar maakt me bang, Bang om m'n mannetje straks te verliezen, Emoties, gedachte gaan alle kante op, weet niet meer wat k moet voelen, alles wat k voel voelt als niet goed, weet het gewoon ff niet meer. Xxx
Conejita en Laute, begrijp het helemaal. Conejita het is wel opeens een stuk minder druk hier. Khloe, wat heftig. Weer de angst. Weer de onzekerheid. Het huilen als een klein kind begrijp ik helemaal. Ben je al helemaal gestopt met werken? Jeetje moet veel aan je denken. Sterkte met weer afwachten. En denk goed aan jezelf. Alleen jij en je babietje zijn nu belangrijk. Dames, druimen voor jullie allemaal. Schone baarmoeder (Pluis, waar ben je???), positieve testen, goede echo's en vooral dichte baarmoedermonden tot een week of 38 en goede bevallingen (Bee, gaat het nog goed??). En dan nog voor gezonde lieve kindjes waar we goed voor kunnen gaan zorgen en die een lang en gelukkig leven tegemoet gaan. Genoeg te wensen nog.... Liefs
Conejita: Ook ik begrijp heel goed dat je even afstand wilt nemen van het forum. Zwangerschappen kunnen zo confronterend zijn! Ook al gun je het iedereen, jezelf ook! Laute: Ik hoop dat de IUI aanslaat, maar wat een onzekerheid! Je weet nu wat het is om zwanger te zijn, om uit te zien naar een kindje. Dat kindje word je afgenomen en vervolgens mislukt de tweede IUI-poging dan ook nog. Dan kun je je erg verdrietig voelen! Ik hoop dat je de kracht en energie vindt om voor de derde ronde te gaan. Sterkte! Khloe: Wat een schrik voor je! Is dat ook de reden geweest van de vroeggeboorte van je eerste kindje? Kunnen ze iets doen tegen een verkorte baarmoedermond? Ik heb zelf mijn kindje verloren door een zwakke baarmoedermond, ik weet niet of dat hetzelfde is. Bij een eventuele volgende zwangerschap krijg ik dan een cerclage. Wat een onzekerheid voor je zeg! Ik wens je heel veel sterkte de komende dagen! Hier een periode van pieken en dalen. Vorige week ben ik weer begonnen met werken, acht weken na de geboorte van Kjeld. Het was heerlijk om weer te beginnen, maar ik merk wel dat ik thuis weer wat huileriger ben. Afgelopen maandag kreeg ik te horen dat collega was bevallen van een jongetje, vervolgens kreeg ik een filmpje over mezelf te zien mét dikke buik, toen zag ik nog een bekende lopen met kinderwagen, vervolgens had ik een afspraak met zwangere vriendin... Daarna was de koek op en ben ik heel verdrietig naar het kerkhof gereden. Daar heb ik erg gehuild bij het grafje van Kjeld. Gisteren was ik vrij en dan kan ik me ineens bedrukt voelen, dan denk ik weer aan Kjeld en dan komen de tranen. Ergens denk ik ook dat het opnieuw zwanger willen worden ook de nodige impact heeft. Alles komt weer boven. We zijn nu 10 weken verder en ik zit nu op het wachtbankje, DPO5. We hebben goed geklust, dus de kans zit erin dat ik zwanger ben. Dat zou natuurlijk fantastisch zijn, maar ook zo dubbel. Tsja... Het is een lang verhaal geworden, maar ik vind het fijn om het van me af te schrijven. Ik wens iedereen sterkte bij het zwanger willen worden, de teleurstellingen die dit kan geven, de pijn die het hebben van een vlinderkindje met zich meebrengt. Tegelijkertijd wens ik iedereen veel vreugde toe bij de dingen die wel mooi zijn: de zwangeren onder ons, en andere goede dingen die er zijn!