Heey conejita Lief dat je dat zegt Ik voel me bij jou en derest van meiden ook verbonden, kan altijd alles zeggen, voel me begrepen. Die onzekerheid snap ik wel, eene moment voelt het of ik alles aan kan en andere moment ben ik weer terug bij af. Vorige week is mijn vriendin(ook collega) eerder bevallen met 32wk haar mannetje doet zo goed, best dubbel gun het d'r zo, maar hadt wel ff van waarom wij niet vorig jaar. De waarom vraag spookt vaak door m'n hoofd Vrijdag eindelijk echo en meting, k heb niet zo goed gevoel waarom geen idee, ben zo onzeker dat maakt me soms gek. Maar dat zal jij en derest ook hebben. Hopelijk kunne we straks allemaal baby foto's laten zien. Conejita weten sommige mense het al dat je een wondertje bij je draagt of wacht je nog ff op echo? Xxx
ja, dubbel is dat he. dat andere kindjes het dan wel redden. fijn natuurlijk, maar waarom onze kindjes dan niet? de realiteit is dan zo kei-hard voor ons.. mijn ouders en zusje wisten het meteen. en me twee beste vriendinnen. ik heb het verder aan een aantal close vriendinnen verteld. verder niet. succes met je echo vrijdag meid. missch heb je ook geen goed gevoel omdat het gewoon heel spannend is? ook omdat dit de week is waarin het bij Elise mis ging... dikke knuf
He meiden, Na een cyclus van 36 lange dagen is mijn tweede ongi weer begonnen. Had er voorheen nooit zo last van, maar nu ben ik een brok ellende. Pff was het ook maar weer over. Ben de laaste weken heel moe, alsof nu pas alle energie op is en het reservepotje nu weer gevuld moet worden. Alles van de afgelopen 2,5 maand komt er nu uit. Ben helemaal op. Gelukkig kan ik elke middag gewoon even mijn ogen dicht doen. Morgen gesprek bij de gync, over de toekomst. Ben heel benieuwd. Hopelijk worden al mijn vragen en onzekerheden beantwoord. Welterusten dames.
Sterkte Rinsje, laat alles er maar uit komen. Het is ook niet niks... Khloe, ik denk aan en en duim voor jou! Laat ons weten hoe het ging?
meiden. echt interessant programma ZEMBLA: Hormoonverstoorders kijk je op npo.nl ik heb folder opgevraagd via mail in pdf. zal het later met jullie delen het gaat over stoffen die schadelijk kunnen zijn voor je ongeboren kindje
Hoi, Gesprek bij de gync. was heel prettig en positief. Daarnaast heb ik ook de reden van mijn vermoeidheid ontdekt. Heb in 5 jaar geen buikgriep meer gehad, maar nu is het weer zover. In bed met 37,9°C verhoging dus... voel me ontzettend belabberd en alleen. Jammer genoeg dus niet genieten van het zonnetje. Knuffels
Heey meiden. Ben net terug van ziekenhuis. Gelukkig was meting zelfde gebleven als 2weken geleden. Nu over 2 weken weer een echo en meting. Als die goed is dan krijg k geen extra echos meer. K hoop echt wk 32 lief at wk 36.. krijg weer beetje hoop en zelfvertrouwen. Conejita k ga ff je link kijken. Intressant. Xx
Fijn khloe! Dat je je nu ook wat rustiger voelt Beterschap Rinsje. Trouwens ik heb nu ook een folder uit België over de hormoonverstorende stoffen en wat je kunt doen. Zal het later posten hier .
Deel 2. Ik heb ook nog wat linkjes met info toegestuurd gekregen van de vk praktijk in Groningen. Wie wil stuur ik ze door.
Eindelijk even rustig zitten voor een lange reactie. Het is zo druk op het moment, de tijd vliegt. Binalo, herkenbaar. Het voorbij de termijn gaan van de vorige keer. Dacht eigenlijk dat het daarna relaxer zou worden. Helaas. Afgelopen weer een paar dagen wat minder beweging en gelijk weer in de stress. Denk eigenlijk dat het nooit meer relax wordt. Ik voel me schuldig naar het kindje in mijn buik, want eraan toegeven dat ik heel blij ben blijft lastig (zelfbescherming?) en schuldig tegenover E*, want ondanks dat ik haar echt niet vergeet gaat de tijd zonder haar wel verder. De as staat nog steeds in de kast. We zijn met een flinke verbouwing bezig en de as staat nu in onze kledingkast. Het plan was om het bij te laten zetten op het sterretjesveld. Nu zegt mijn gevoel, wachten op 24 wkn zwangerschap, want dan kunnen ze toch niet meer samen naar het sterretjesveld. Wat een rotgevoel. Altijd maar de wat als in mijn hoofd. Khloe, wat een supermooie fotos!!! En zo fijn dat de meting weer goed is. Weer een paar weken verder . En elke keer bloedkijken als je naar de wc hebt. Dat gaat dus ook niet meer over..? Hoe bevalt het stoppen met werken? Fijn dat de keuze voor je gemaakt is? Wat ontzettend gaaf, op je verjaardag je babyshower!!Heel fijn dat ze dat voor je geregeld hebben. Wat positieve energie erin. Gefeliciteerd nog!! Mamabs, ook alweer een half jaar geleden. De tijd gaat zo snel en ook zo langzaam. Balen he, dat je niet mee kan doen als je bloed hebt gekregen. Maar het scheelt wel weer misselijk boven een pot plas hangen. Heb inmiddels vaak genoeg meegedaan. Mag je wel een keertje van mij hebben hoor Fijn dat je EMDR gaat krijgen. Hoop dat je daardoor wat relaxer bent in de zwschap. Daisy, wat mooi, een monumentje!!! En wat mooi op de begravenis van de opa van je man. Daisy die er helemaal bij hoort. Ik krijg er helemaal kippevel van. Zo lang het bij ons nooit zijn. Het is vooral mijn kindje merk ik. Opas omas tantes en ooms benoemen haar niet meer. Heel lastig en soms zo confronterend. Vorige week ben ik gaan zwschapszwemmen. Vroeg 1 van die vrouwen hoeveelste kind dit is. Slik . En toch zei ik voor het gemak 4e kind. Maar in mijn hoofd hoor ik alleen maar de hele tijd gezoem 5e, 5e, 5e Vriendin van mijn zusje is pas bevallen van een gezonde zoon. Nadat het vorige keer mis ging door een knoop in de navelstreng. Zij was heel relax op het eind. Hoop dat jij tegen die tijd ook wat meer vertrouwen krijgt. Ik vond het knap, kon het me eigenlijk niet voorstellen. Wat heerlijk om mooie echos te krijgen!! Conejita, het is zo fijn om weer zwanger te zijn. Maar de kwaaltjes, die zijn af en toe wat minder. Net zoals Daisy zegt. Je wordt er af en toe zo boos van. Wel fijn dat je niet misselijk bent. En de grootste kwaal is uitblijven van de ongesteldheid. Dat is wel duidelijk toch !!! Rinsje, het is zo verschrikkelijk te verwachten wat je nu doormaakt. Denkt dat bijna iedereeen hier een potje ellende weer over zich heen heeft gehad met de eerste menstruatie. (Pluis hoop nog steeds dat die van jou heel snel komt ..) Bij mij was de ellende weer helemaal compleet met de eerste keer ongesteld. Zie me nog met dikke ogen op de bank zitten. Gatver. En dan al die opmerkingen laat je lichaam toch even bijkomen . Tuurlijk achteraf is dat beter geweest. Maar op dat moment wil je gewoon zwanger zijn zonder legebuikgevoel. Dus sterkte deze dagen. Bij mij werd het met de keer ongesteld zijn minder. De wanhoop om zwanger te worden ook. Maar dat is achteraf gepraat. En wat een verschrikkelijke opmerking van de secretaresse. Hoe haal je het in je hoofd. Mijn eerste menstruatie was 35 dgn na de bevalling. De volgende 2 33 dgn na de bevalling (en vele testen later .) en door de termijnberekening was de zwangerwordt cyclus achteraf zo ongeveer 26 dgn. Zo irritant als je niet weet waar je zit in je cyclus. De eerste 3 mnd vond ik de ovutesten heel fijn. Daarna de zwangerwordt maand niet gedaan. Fijn dat je gesprek bij de gyn goed was. Soof, wat fijn he als je MvM weer een test krijgt. Hier is het druk. Ma en di heel weinig beweging gehad. Echt met stress gaan liggen om het hartje te luisteren. Achteraf heb ik gewoon veel te veel gedaan. Dus niet even gaan zitten om kleintje te voelen. Overal in huis was het een troep. De zolder is nu gelukkig zo goed als af, dus die verdieping kan nu aan kant. En de tussenverdieping ook. Dat scheelt zoveel rust in je hoofd. De komende weken zitten we alleen nog met een puinhoop beneden. Maar als ik maar de mogelijkheid heb om boven rustig te liggen. Dan is dat niet zo erg. Hoor van mensen dat ze dan elke dag beneden gingen zuigen en dweilen. Dat heb ik snel opgegeven. s Avonds veeg ik alles aan kant en dan komen de volgende morgen toch weer de bouwvakkers. Dus kies ike ven voor rustig boven zitten ipv beneden alles elke keer nutteloos schoonmaken. Verder nu tekeningen aan het maken voor de keuken. Die gaan we zelf plaatsen. Heel leuk. Heb er helemaal zin in. Elke keer een half kastje in elkaar zetten en dan weer rust Maar merk dat ik nu in de ontwerpfase van de keuken weer wat meer achter de pc zit en dan voel ik mannetje veel meer bewegen. Zo fijn. Na de echo woensdag is hij veel blijven bewegen. Zelf mijn dochter en jongste zoon hebben het gevoeld. Ze schrokken er helemaal van. Zo grappig. En nu nog 1,5 week en dan ga ik de as wegbrengen van E*. Dan kunnen ze niet samen meer naar het sterretjesveld. Zal wel weer een stap worden. Maar dit is ook niks. Ze staat een beetje respectloos in de kast. Mijn man zei, we moeten er wel wat mee doen. Of een mooie urn, of naar het sterretjesveld. Ben nu nog een beetje dubbel door zijn omslag. Want hiervoor was hij erg van het sowieso wegbrengen. Maar denk dat het sterretjesveld beter is. Dan hebben we een plek om elk jaar naartoe te gaan en even bewust stil te staan bij de geboorte van E*. Dames, fijn weekend allemaal, liefs
Hey meiden, @dewendy: zeker knap van die vriendin van je zusje! Ik denk ook niet dat ik dat ga krijgen. Want nu ben ik onzeker omdat ik de kleine nog niet voel, maar ik weet zeker dat ik zodra ik wel wat voel nog steeds onzeker ben. Want voel ik maar even wat minder beweging, dan ben ik bang dat er weer wat mis is En ik denk vooral hoe dichter ik bij die 37 weken kom, want dan wordt de navelstreng dikker en evt knoop gaat dan steeds strakker zitten. Niet dat ik verwacht dat er weer een knoop in de navelstreng zal zitten, maar die angst dat er vlak voor het einde weer wat misgaat zal denk ik wel blijven... Ik kan me goed voorstellen dat het jou ook stress gaf om je kleine mannetje minder te voelen. Ook al horen ze nou eenmaal ook te slapen, we willen ze stiekem gewoon de hele dag door voelen Heel veel sterkte alvast over 1.5 week met het as wegbrengen. Zal wel een hele stap zijn meis, maar misschien voelt het idd wel goed om iets te doen. Om haar niet zo in die kast te laten staan maar haar as echt een eindbestemming te geven. Ik had dat met de rouwkaarten enz, op een gegeven moment vond ik dat ik ze weer weg moest halen. Gewoon omdat ik niet goed vond voelen dat ik ze daar maar liet staan en het kamertje een beetje liet verwaarlozen voor mijn gevoel. En dat veld zal zeker een mooi plekje zijn om af en toe naar terug te kunnen, want ze blijft jullie 4e kindje, ook al was ze nog klein...ze was een echt mensje met een naam, jullie mensje Knuf! @conejita: interessant die brochures! Al vind ik het tegelijkertijd eng om te lezen. Ik ben ergens ook bang om teveel te lezen en me om 'teveel' druk te maken deze zwangerschap. Ik weet niet of ik al had verteld dat er ook een cyste was gevonden tijdens de echo? Ik vroeg toen of het kwaad kon en volgens de gyn was het totaal niet erg. In eerste instantie wilde ik het thuis nog gaan googlen, maar heb het maar gauw weggeklikt. Ik vertrouw maar op de gyn voordat ik mezelf gek maak Hoe voel jij je trouwens? Nog steeds niet misselijk? Dat is wel heel erg fijn, zegt niks over je zwangerschap natuurlijk en niet misselijk zijn is gewoon een stuk prettiger @hier: pffff gisteren zoooo'n pijn mn buik gehad. Voor de obstipatie slikte ik sinds maandag 15 ml lactulosestroop per dag. Maar gister sloeg dat om naar enorme buikkrampen en diarree. Ik ben wel 4x achter elkaar gegaan en het deed me een zeer! Ik ben uiteindelijk met een kussen stijf tegen mn buik aan in slaap gevallen en sindsdien gelukkig geen last meer van gehad. Ben gelijk bijna een kilo afgevallen en weer terug op mn startgewicht en ik heb ook niet meer zo'n bolle darmenbuik nu hihi Ik slik die stroop maar even niet meer totdat het weer nodig is. Maak me dan wel weer meteen zorgen om pukkie, maar dat zal vast nergens voor nodig zijn. Donderdag gelukkig de termijnecho, kan ik weer even spieken Liefs!!!
Daisy, ik heb ook erg last van constipatie en nu eet ik 's ochtends een eetlepel lijnzaad door de yoghurt met muesli. Het helpt mij goed. Conejita, handige info! Ik ga het doornemen! Dewendy, herkenbaar die vraag! Ik had van de week via MP wat positiekleding gekocht. Gisteren haalde ik het op. Die vrouw vroeg hetzelfde. Ik heb toen gewoon verteld dat ik voor de tweede keer zwanger ben, maar je hebt er niet altijd de energie voor om dat te zeggen. Hoelang ben jij nu zwanger? Hier gaat het z'n gangetje. Maandag ben ik zes weken zwanger. Ik sta er positief in, merk ik. Wel ben ik sneller emotioneel. Afgelopen weekend waren we met mijn ouders bij een dorpsfeest. Toen zag ik veel oude bekenden met baby's. En ondanks dat ik zelf weer zwamger ben, voel ik me dan jaloers en wenste ik dat ik Kjeld bij me had. Ik ben dus ook weggegaan en eenmaal thuis in een jank bui uitgebarsten. Het is spannend en toch gaan we er voor. Dinsdag naar de gyn en dan hopen we een hartje te horen.
Ladies! Ik reageer morgen even uitgebreider. Ben ook even een weekje weggeweest. Even ego bericht. Ik had net een knaller van een ovutest. Gelijk geklust natuurlijk. Buikpijn pijn in mijn onderrug enz. Ik heb zeven maanden niets aan mijn lijf gevoeld dus ben nu even heel blij om deze ongemakken weer een keer te voelen. Het lijkt erop dat mijn lichaam eindelijk weer wat begint te doen ondanks dat er nog geen zw is ben ik weer een beetje blij
Fijn Pluis! Als je lijf weer werkt en het zo aangeeft! Hoop dat het klussen heeft geholpen Soof, wij l,open precies tegelijk op! Ik ook maandag 6 wkn. Toevallig. Ik heb donderdag eerste echo. Dais wat heftig die buikpijn. Je kleintje heeft er vast geen last van hoor. Fijn dat je weer echo hebt volg week! Wendy wat heb jij het druk meis, met de verbouwing. Pfff wel fijn als het straks af is! Leuk dat je de keuken zelf maakt en supergoede dat je rusten kiest boven schoonmaken! En dan heb je ook meteen de rust om je ventje te voelen. Sterkte met het wegbrengen van de as van jullie meisje. Hier hele pittige daagjes. Veel verdriet om Noa en boosheid weer naar het ziekenhuis. Waarom hebben ze me niet gecontroleerd, wat als, etc etc. Boos op gyn die in mijn ogen te laks was. Alles komt weer heftig boven omdat het nu een jaar geleden is dat dit haar laatste daagjes waren dat ze nog leefde... @zwanger: nou Dais ik voel me suuupermoe en prikkelbaar dus dat zit wel goed. Echt wel anders als normaal. Vind mijn man ook haha . Ik word sneller boos en kan weinig hebben. Is ook wel normaal nu met Noa's verjaardag die er aan zit te komen. Hoe noemen jullie die dag eigenlijk ? We moeten die dag zelf werken maar gaan zondag naar haar grafje en daarna uit eten. Ik ga haar hartjes ophangen waar iedereen toen zo mooi iets op geschreven heeft. Liefs voor iedereen
Heey meiden. Wendy, dankje wel. Nee gaat niet over, wc blijft een ding, elke keer weer, zit tussen m'n oren Ben blij dat de keus voor me gemaakt is dat k moet stoppen met werken, Vond lastig te horen maar denk dat het verstandiger is. K heb het met verloskunde besproken en zei gaf aan dat verstandig is want staant werk heeft hoog risico en nu kan ons kleine man alle voedingstoffen pakken alles er uit halen wat hij nodig heeft. Merk dat m'n stuitje nu ook minder pijnlijk wordt. Doe jij ook rustig aan meid. Dais, wat spannend bijna je echo, zo fijn als je kleine ziet. Soof k herken dat dat je je kindje bij je wou hebben, vooral als beetje rond zelfde leeftijd/maande is, ik rekening nog steeds van Ooh nu zou ze 10maanden zijn. Ik hoop dat bij gyn beetje spanning er af gaat, ook al zal deze zwangerschap met ups en downs gaat zal nooit zonder zorge gaan. Weten jullie waarom jullie zoon te vroeg kwam? Sorry als je dit al verteld hebt, ik weet het niet meer. Pluis k blijf voor je hopen meid, Conejita, geboorte dag noemen wij ook verjaardag en 4dagenlater hebben wij afscheid moete nemen. Blijft lastig he, ik zat al te denke of ik zit met kleine man of k loop op het eind met de geboorte en afscheid dag van elise. Hihi die kwaaltjes klinkt als zwanger Xxx
Hallo dames, Ik ben nieuw in dit onderwerp maar ben uitgenodigd door Conejita (wat ik heel erg lief vind) Ik zal even mijn verhaal in het kort uitleggen, Vorig jaar kwam ik er achter dat we zwanger waren, enorm blij en het verliep tot de 9 weken prima. Toen kwamen de bloedingen, ik bleek een hematoom te hebben. Het kon geen kwaad zei het zkh, beetje rustiger aan doen en het zou er zelf afkomen. Heb zo weken doorgelopen tot 22-01-15. Vroeg in de ochtend kreeg ik direct spoedecho omdat ik grote stolsels verloor, ik was toen 15 wkn, 3 kwartier met de echo hebben ze gekeken wat mij BM precies deed, en weer de woorden, dit komt helemaal goed, je BM is het hematoom aan het uitdrijven. Ik gaf nog aan dat ik het niet vertrouwde maar moest naar huis met bedrust. Zo gezegd zo gedaan, om 18.00 ging ik terug, kreeg pijn en steeds meer stolsels. Met Milan ging alles goed om 18.00, erg levendig maar het hematoom zat er nog, en was niet meer kleiner geworden. Ik moest weer naar huis. In de avond om 20.00 lag ik huilend op de bank van de pijn, ik dacht aan wat het zkh zei, nam een paracetamol en ging weer liggen. Tot mijn vriend het niet meer aankon en me in de auto heeft gezet om 21.30, net 100 meter voor het zkh, braken mijn vliezen. meteen naar de verloskamers, alleen maar witte jasjes om me heen. Milan hing al met zijn hele lichaampje uit de BM, alleen zijn hoofdje was nog zichtbaar. Ik kreeg morfine voor de pijn, en om 22.46 lag hij in mijn handen Ik was zo boos en verdrietig, ik wist dat dit niet goed afliep maar niemand luisterde voor mijn gevoel. Uiteindelijk heb ik onze kleine man laten cremeren en staat hij hier in een urntje. Ik loop bij een psycholoog om alles te kunnen verwerken omdat ik zo een angst heb voor zwangerschappen, en omdat ik dit nog niet goed verwerkt heb. Pff in het kort uitleggen zeg ik dan , het verhaal word nog ietjes langer sorry dames. Nu 5 maanden later kwam ik er afgelopen donderdagavond achter dat ik weer zwanger ben. Ik kon niet lachen, ik barstte in tranen uit in mijn vriend zijn armen en keek alleen maar naar Milan. '' daar gaan we weer''. Ik bedoel het niet verkeerd maar ik ben zo bang, vandaar ook de psycholoog. Elk steekje, krampje, geen symptomen gevoel, het maakt me doodsbang. Morgen word ik gebeld door de HA en moet ik contact opnemen met mijn gyn. Ik wil zo graag mama worden, maar ik ben zo bang. Nu zijn we ook nog bezig met een koophuis, spanning op goedkeuring, spanning van de zwangerschap. Ik zie het gewoon even niet meer. Sorry voor mijn lange verhaal, maar hopelijk begrijpen jullie dan wat ik bedoel. Ik wil iedereen heel veel sterkte wensen die dit ook heeft meegemaakt en uiteraard hoop ik dat iedereen heel snel mama mag worden. Liefs Sanne