Lieve sanne. Helaas welkom hier. Wat een nachtmerrie, vrezelijk. Wil je heel veel sterkte wensen. Maar je angst snap ik. Wij zijn onze dochter verlore met 27weken kreeg ik een bloeding. Opgenome.. na huis gestuurd na 2 dage en na 2dage was k weer oogenomen en uit eindelijk is ze met 27.6 wk geboren. Start was goed.. maar helaas nac4dage afscheid moete nemen. Oorzaak vroeg geboorte en overlijden is niks uitgekomen. We zijn nu weer zwanger maar angst zit er in. Bang om weer afscheid moete nemen. Wij krijge om 2weken controle en baarmoedermond /cervix meting. Hopelijk kunne we over paar weken beetje genieten. Maar blijf lastig vinden. K hoop dat je vertrouwen krijgt bij de gyn. Xxx
Hee Khloe, Dankjewel voor je woordjes, en krijg tranen in mijn ogen van jou verhaal. Wat een nachtmerrie, dit zou gewoon niet mo gen gebeuren. Ik snap je angst heel goed en denk dat het pas weggaat op het moment dat jullie wonder veilig in je armen ligt. Ik hoop en bid dat iedereen een goede zwangerschap en een prachtige kleine mag krijgen. Wat een enorm fijne club is dit, eindelijk mensen die het begrijpen.
Heey sanne Ja get is fijn dat we dit clubje hebben. Je voelt je meer begrepen dan mensen om je heen. Iedereen om ons heen bedoelen het goed maar snappe niet wat we door maken. Hier kan je lekker je hart luchte alles vertellen en vragen Ik hoop dat jullie gauw een mooie echo hebben. Fijne avond. Xx
Welkom Sanne, wat enorm verdrietig van je ventje Dit is idd een heel fijn clubje, je kan hier zoveel soorten emoties kwijt. Dus schroom niet als je even wil schelden, 'klagen' enz. Alles mag hier. En uiteraard ook gefeliciteerd met je nieuwe zwangerschap! Superspannend he? Ik kan er nog steeds niet aan wennen, terwijl ik nu bijna 10 weken ben.
Welkom Sanne, Gefeliciteerd met je zwangerschap. Moeilijke tijden zullen komen waar de onzekerheid weer toeslaat. Maar gooi alles hier er maar uit. Iedereen begrijpt je hier. Ik zal ook voor jou duimen en hopen dat alles dit keer goed verloopt, zodat jullie je kleine uiteindelijk in jullie armen hebben. Ik heb een uitlaatklep gevonden voor al mijn gedachtes. Ik ben begonnen aan een prentenboek voor een broertje/zusje. Waarin ons verhaal op een positieve manier kan worden verteld. Het verhaal is er en ik zit vol met inspiratie voor de tekeningen. Dus vandaag ga ik naar de bieb (de kinderafdeling) om de eerste schetsen te maken. Zo is de tweeling nog een beetje meer bij ons. Fijne dag
Wat fijn dat je hier nu bent! Hier kun je steun vinden, onze verhalen zijn helaas soortgelijk. Wat vreselijk dat je niet gehoord bent en steeds weer naar huis gestuurd! Ongelovelijk! Ben er er nog achter kunnen komen of je ventje wel een kans had gehad als je bijv opgenomen was geweest? Gefeliciteerd met je zwangerschap maar je angst is ook zo logisch. Jullie probeerden wel al weer om zwanger te worden? Omdat je zegt dat je zo schrok... en zo angstig bent nog. Zijn er nog verder onderzoeken geweest of zo? Omdat ik ook zie dat je miskramen hebt gehad net als ik.. Trouwens hier wel onderzoeken maar niks uitgekomen. Ons meisje is met 38.5 zomaar overleden. Tis nu precies een jaar geleden dus ik heb een enorm verdrietige week. Wat mis ik haar... Ze was te licht 2140 kg maar dat werd niet gezien. Alle controles waren supergoed. Zelfs een Doppler met 36.5 maar daarna geen controles meer... en toen inene voelde ik haar niet meer en was het te laat. De volgende dag bevallen van ons prachtige perfecte meisje.. Ze leek op haar vader met haar krulletjes en vele haar. Haar papa zegt weer dat ze op mij lijk. Wat mis ik haar vreselijk. Vooral nu het precies een jaar geleden is... Elke dag erge huilbuien .. donderdag heb ik mijn eerste echo maar ik ben er totaal niet mee bezig. Als ik er aan denk denk ik het zal wel weer foute boel zijn gewoon te vaak meegemaakt nu. Ik ben doodmoe en slaap superveel. Hoever ben je nu?
Hoi Sanne, welkom hier. Wat is het fijn om met vrouwen te kletsen die hetzelfde hebben meegemaakt en nog meemaken. Khloe. Je vroeg me naar mijn verhaal. Kjeld is met 22 weken geboren. Ik begon s nachts te bloeden vanuit het niets. Ik bleek een zwakke baarmoederhals te hebben. Verschrikkelijk. Daarom zal ik bij deze zwangerschap ook een cerclage krijgen die de baarmoederhals bij elkaar probeert te houden. Conejita, wat toevallig dat we net zolang zwanger zijn! Ik ben vandaag weer bij de gyn geweest. En het hartje klopt! Het zag er allemaal heel goed uit. Wat een blijdschap! Na afloop maar 'gevierd' met een lekkere Big Mac Hoe gaat het met jou?
Hoi Soof.. Allereerst gefeliciteerd met deze zwangerschap. Even een vraagje. Hoe hebben ze bij jou geconstateerd dat t om een zwakke baarmoederhals ging? Sorry ben benieuwd want ik ben mijn zoontje ook verloren met 22 weken en ze zeggen dat ze niet weten waardoor t kwam en ook niet meer konden nagaan of t om zwakke baarmoederhals ging. Ik ben nu ook weer zwanger en bij gaan ze vanaf 16 weken cervixmetingen doen.. En pas als nodig is cerclage.. Weet nog niet of ik t ermee eens ben.. Succes met deze zwangerschap!
Voor de rest, was er paar dagen tussenuit dus vandaar de radio stilte.. Sanne helaas welkom hier.. Maar ook gefeliciteerd met je nieuwe zwangerschap.. Duim voor je..spannend en dubbel he.. Gelukkig kunnen we hier bij elkaar onze gevoelens storten. Conejita, leef met je mee. Je hebt al zoveel ellende meegemaakt, duim echt voor je dat deze keer goed gaat.. Zo spannend allemaal.. Hoe gaat t met de rest? Hier nu bijna 9 weken zwanger. Do weer een echo. Ik vond 4 weken wachten te lang dus mocht eerder al. Maar nu t bij à do is vind ik t weer heel spannend. Wat als hartje niet meer klopt of iets.. Voelde me bij M heel beroerd en nu veel minder (alleen int begin veel misselijk) dus als ik niets voel maak ik me gelijk zorgen.. Wordt soms gek van mezelf.. Voor iedereen een duim en een knuffel!
Den, bij mij zeiden ze dat het om een zwakke baarmoederhals ging om de volgende reden: ik begon s nachts te bloeden en de baarmoedermond stond open, zonder dat ik pijn heb gehad. Pas uren later begonnen de weeën en toen kreeg ik pijn. Hoe was dit bij jou? Misschien is het goed als je een seconde opinion aanvraagt in een ander ziekenhuis? Hoelang ben je nu zwanger?
Daisy, het voelt zeker goed om iets te doen met de as. Het voelt nu zo onaf. Wat betreft je onzekerheid over deze zwangerschap. Ik heb heel veel aan de angelsound. Dat heeft met nu al een hoop keer de verloskundige bellen gescheeld. Vanaf een week of 12-14 hoorde ik het goed en kon ik m meestal wel vinden. Zelfs nu ik meer beweging voel heb ik af en toe nog zon paniekmoment dat ik t even niet gevoeld heb. Even hartje luisteren stelt mij dan iig gerust. Voor nu helpt het nog niks en vanaf week 10 heb ik het ook echt alleen na echos geprobeerd. Dan heb je geen stress als je het niet vindt, want je hebt het net gezien. Maar nu heb ik er echt veel aan. Merk dat ik zon 2 keer in de week luister. Maar mocht het je meer stress geven dan goed doen, dan zou ik er niet aan beginnen. Die lactulosesiroop werkt idd perfect, maar het geeft flinke buikpijn. Je buik gaat goed in de kramp. Misschien vragen om forlax? Dat zijn van die vezelzakjes en houden het continu soepel. Heeft bij mijn zoontje heel goed geholpen. En geen buikpijn ervan. Ik neem nu elke dag een stuk of 5-8 pruimen. Ivm de staaltabletten zeiden dat dat ook obstipatie kon geven. Nog geen last van gehad en geen pijn in mijn buik ervan. Sterkte met je buik. Succes morgen met de echo!! Soof, heftig he, al die mensen met babies. Pluis, wat onwijs fijn dat je een knaller van ovutest had!!!! Op naar de andere 2 streepjes. Maar dit is zo fijn dat er iig weer iets gebeurd. Succes met wachten. Het duurt zooooo lang. Conejita, heel veel sterkte deze week. Wat is het toch moeilijk. Ondanks de nieuwe zwschap en de hoop voor de toekomst is het verleden zo verschrikkelijk pijnlijk. Hoop dat je wat mooie dingen kunt doen voor je meisje. Bidden, naar de kerk, praten etc . Het is niet veel, maar fijn en emotioneel om weer met Noa bezig te zijn. Ik zou het trouwens geboortedag noemen. Geen zware lading met dood ofzo erin. Het was ook haar geboortedag. Zo noem ik het voor ons meisje iig wel denk ik. Khloe, het is zo herkenbaar. Elk wc bezoek even controleren en even die schrik voelen. Ik heb ook echt een hekel gekregen aan die page wc rollen met oranje hondjes. Leek elke keer net bloedverlies. Elke keer weer even realiseren dat het niet zo was. Terwijl het bij ons niet eens met bloedverlies begonnen is. Maar het is zon ding in je hoofd. Je bent de 28 weken voorbij! Weer een stapje in de goede richting!! Kan je je nog een beetje rustig houden? Sannie92, welkom bij ons fijne van je afschrijf clubje. Wat heftig om jouw verhaal te lezen. Wel heel fijn dat je nu weer in de zwangerschapachtbaan zit. Maar helaas zal het niet meer hetzelfde zijn. Fijn dat je gelijk bij de psych loopt. Merk dat ik nog steeds af en toe in de ontkenningsfase zit. Het is zo moeilijk om weer volledig over te geven aan het zwanger zijn. Ergens toch zelfbescherming. Rinsje, wat onwijs mooi dat je een boekje gaat maken. Mocht je het gaan delen, dan hou ik me zeker aanbevolen. Ben zelf totaal niet creatief of tekenerig. Dus ben altijd heel jaloers op mensen die hun verhaal wel zo kunnen verwoorden. Dus hou ons op de hoogte en als je het wilt delen . Dan heel graag!! Wat onwijs fijn om zo met de tweeling bezig te zijn. Den, wat lastig he om te bepalen wat goed is. Je bent zo afhankelijk van de artsen. Sterkte donderdag met de echo. Het blijft spannend. En om de 4 weken is echt veel te lang. Dan ben je al 10 keer krankzinnig geworden. Ik had vanaf 8 weken elke 2 weken een echo. Was de gyn het niet zo mee eens en ze probeerden er elke keer wel 3 weken van te maken. Maar ik ben elke keer blij geweest dat ik op mn strepen stond. Je voelt je dan wel een zeur, maar dat is dan maar even jammer. Ze zeiden op een gegeven moment ook elke keer met deze termijn meten we nooit. Nou, dan doe je het bij mij maar wel. Het gaf mij erg veel rust die regelmatige echos. Voor ik krankzinnig werd kreeg ik de volgende echo. Daarna weer paar dagen gerustgesteld en dan begon het zenuwen weer. Voor nu ben ik aan het bedenken of ik nog meer echos wil. De laatste is nu een week geleden en heb nu nog wel rust in mijn hoofd door veel bewegen en bij tijdje afwezigheid van bewegen gelijk de angelsound erop. Maar weet niet hoe het over een week voelt. Dus ga echt op je strepen staan hoor. Al is het alleen maar om jezelf rustig te houden. Die misselijkheid kan echt compleet verschillen per zwschap. Dames sterkte met deze voor velen spannende week. Ga na 2 uur werkontwijkend gedrag nu toch maar eens starten. Zo schiet het niet op en er moet nog zoveel gedaan . Weer een klein werkprojectje, ondertussen keuken bestellen, vakantie regelen, huis grof schoonhouden, want is met doorbraak niet echt haalbaar. We gaan het zien. En anders crash ik vanavond weer om half 8 in bed. De kinderen zijn trouwens ontzettend lief deze dagen. Kwam ik gisteren beneden had dochter zelf de tafel gedekt zonder het te vragen. En kwam ik bij haar boven (ze lag nog in bed) dus ik een beetje geïrriteerd vragen of ze nou een keer ging aankleden, lag ze met haar kleren onder de deken. Schatje. Ze droomt wel vaak over haar zusje. Vannacht had ze een soort nachtmerrie achtige droom. Maar was uiteindelijk toch een mooie droom geworden, want ze had ervoor gezorgd dat haar zusje haar pop mocht houden. Terwijl ze die eigenlijk in moest leveren (soort concentratiekamp, dus nachtmerrie). En daarna was opeens iedereen er en was alles weer goed en vierden ze feest. Ze is dus nog wel veel bezig met haar zusje. Kreeg weer echt even tranen in mijn ogen toen ze het er zo over had. Ik vroeg of ze ook wel goed voor haar broertje zou gaan zorgen. Natuurlijk, mama, maar hij krijgt dan wel vooral poppen van mij!!! Vertel niet zoveel over de andere kinderen, omdat ik met toch een beetje verwend voel wat dat betreft. Maar dit wilde ik jullie niet onthouden .
@dewendy: ach wat een lieverd is je dochter toch. En geeft niks hoor, als je wat kwijt wil over je kids, gewoon doen Bijzonder hoe ze zo bezig kunnen zijn met een kindje wat er niet meer is en ook 'amper' geweest is he? Hier is Vienna ook nog steeds dagelijks bezig met haar zusje. Altijd haar tekenen als ze een familietekening maakt, als ze bordjes neerzet voor het eten moet haar zusje er ook 1, enz. Vanochtend schrok ik even van dr, want ze zei ineens iets over 'baby dood'. Dus ik vroeg meteen wie er dood was en toen zei ze 'baby-zusje is dood en in de wolkjes, baby-broertje (ze is overtuigd dat het een jongen wordt hihi) leeft en zit in jouw buik'. Hopelijk klopt het gewoon en heb ik morgen weer een mooie echo Wat betreft die forlax, zijn dat die zakjes poeder die je in water moet oplossen? Want dat krijg ik helaas niet weg. Ik ben inmiddels weer met de siroop begonnen, want zaterdag en zondag had ik het niet gebruikt, maar dus ook die dagen niet naar de wc geweest. Nu weer vanaf maandag wel gebruikt en tot nu toe gaat het goed. Hopelijk blijft dat zo. Die angelsound durf ik zelf niet zo goed. Ergens lijkt het me heel fijn, maar als ik even niks kan vinden weet ik nu al dat ik compleet in paniek raak. Want zo kwamen we erachter dat Delilah overleden was. Doordat ze bij de CTG het hartje niet konden vinden. Het meest vreselijke 'geluid' wat ik ooit heb gehoord...die leegte in mijn buik. Ik krijg in het zh nu ook altijd eerst een korte echo voordat ik een ctg krijg. Maar ergens is het wel fijn om thuis ook je kindje te kunnen horen....dus ik ga er nog heel goed over nadenken. Ik wil het sowieso dan pas doen na 16 weken. @conejita: sterkte meis deze dagen. Zo dubbel en spannend he? Toen het van Delilah een half jaar geleden was, had ik net positief getest, ging ik het aan mijn ouders vertellen, enz. Dus blijdschap en verdriet samen. En dan krijg je morgen ook nog eens je eerste echo. Hopelijk gewoon een heel mooi knipperend hartje te zien! Zodat je met een sprankje hoop deze dagen doorkomt. Knuffel! @de rest: knuffel en zwaai!
Hallo lieve dames, Ik weet helemaal niet hoever ik nu ben, heb 2 maanden geleden gezegd dat ik rust wilde en even niet meer zwanger wilde raken. Niks meer bijgehouden dus en opeens voelde ik het, ik zal toch niet zwanger zijn. En jawel hoor. Vrijdag om 13.20 moet ik naar de gyn. Ik heb geen idee wat me die afspraak te wachten staat. Ik ben doodsbang ervoor. Ik ben wel erg misselijk laatste dagen maar heb ook last van lage rugpijn. @ Conejita Ze hebben van allerlei onderzoeken bij ons gedaan maar daar is niks uitgekomen. Milan was een kerngezonde baby, maar dit had nooit goed kunnen gaan. Ik ben zoveel bloed verloren, waar ik nu ook fikse bloedarmoede aan over heb gehouden. Wat een vreselijke nachtmerrie om je kindje op het laatst nog zo te moeten verliezen. Maar ik weet zeker dat ze over jullie waakt. Ik snap je gedachtes precies over de eerste echo, mijn moeder zei gisteren nog, kom op Sanne probeer positief te zijn. Ik zei sorry mam maar ook dit zal wel weer fout gaan. Ik geloof er ook gewoon niet meer in. Uiteraard ga ik enorm voor jou duimen donderdag!! @ Den Het is inderdaad spannend maar ik laat het echt over me heen komen en wil er zo weinig mogelijk mee bezig zijn. Zodra ik eraan denk, heb ik haast het gevoel dat dit niet goed kan gaan. Alsof ik geen volledige zwangerschap uit kan dragen. @ de rest! Dankjulliewel voor het hartelijk ontvangst hier. Wat verschrikkelijk dat we allemaal in deze situatie's terecht zijn gekomen. Ik duim en bid dan ook dat we allemaal een keer geluk mogen hebben.
Ladies, Er is weer een hoop geschreven, gezellig. Rinsje dat klinkt idd super mooi dat boek wat je gaat maken. Ik vind het ook altijd super knap als mensen zo crea kunnen zijn. Ik doe wel mijn best maar het is het altijd net niet Lieve conejita heel heel veel sterkte deze dagen. Alles komt dan weer terug he. Had dat bij een half jaar al, dus laat staan bij een jaar. Ik ga morgen ook kei hard voor je duimen, je verdient dit zo. Sannie ook welkom hier. Altijd een brok in mijn keel als ik weer een 'nieuw verhaal' lees. Maar wat fijn om te horen dat je weer zwanger bent. Al zal het heel dubbel zijn. Mijn verhaal in het kort. Mijn meisje is met 29 weken geboren omdat ik Hellp had. Ze had een goede start, ademde zelf en huilde direct na de geboorte. Na zes dagen werd ze ziek door een ziekenhuisbacterie en op dag 10 is ze overleden. Ik ben er heel blij mee dat ik haar heb nog mogen leren kennen maar het doet zon verschrikkelijke pijn dat ze er niet meer is. Ik heb zes maanden in de wachtstand gestaan. Vanwege mijn ks mocht ik niet zwanger worden. Daarnaast heb ik nog drie curretages gehad omdat er placentaresten in mijn bm bleven zitten. Afgelopen weekend kwam er eindelijk wat beweging in mijn lichaam en had ik mijn eerste eisprong weer dus ook ik kan nu aan de slag. Wendy wat bijzonder om te lezen van je meisje. Vind het ook fijn/leuk om dit soort verhalen te lezen. Voor alle zwangere hier (jullie zijn in de meerderheid) blijf hopen en duimen op allemaal goede echo's. Morgen krijg ik zelf de uitslag over mijn hellp onderzoek. Dus ook weer even spannend en hoop dan dat ik even ziekenhuis klaar ben Liefs
wat een lieve reacties allemaal. erg bedankt. gister kon ik niet meer en heeft mijn man voor mij mijn dienst gedraaid. de rust doet me echt goed, ik voel me ietsje beter. nu heeft hij zijn enkel geblesseerd met voetbal en kan er niet op lopen... lekker handig!! hij voelt zich ook schuldig en rot erover maar ja hij doet het niet expres. ook vandaag zijn verstandskies eruit... alles bij mekaar. wrsch zal de buuv wel helpen met hond uitlaten, zij is echt een lieverd. maar ik moet wel extra werken deze dagen en ben benieuwd of ik dat vol houd... het enige leuke is dat mijn man dan weer zó verliefd gaat doen, de hele dag zelfgemaakte liedjes voor me zingt hoeveel hij van me houdt voel me vandaag redelijk maar ojee die spanning voor morgen... dank voor alle duimen die draaien! liefs
Heey meide Zo dr is veel geschreven. Ja ben nu voorbij 28 weken.. verder als.met elise. Heel raar..maar onzekerheid van mij blijft. Vandaag met mn vriendin mee naar ziekenhuis. Haar zoon is met 32 weken geboren en gaat al goeie kant op. Best confronterend hoor al dienkleine hummeltjes. Conejita sterkte deze week.. blijft moeilijk he K zal morge ff bij lezen van iedereen. Dikke knuffel
Hoi Soof, Bedankt voor je reactie. Ik ben nu 9 weken zwanger. Bij 20,6 weken kreeg ik klein beetje bloedverlies. Ik zat toen voor weekend in belgie. Heb meteen vk gebeld. Ze zei dat er niks aan de hand was en me geen zorgen moest maken. Snachts kreeg ik krampen. Heb sochtends weer naar vk gebeld (2x) en ze zei dat ik waars blaasontsteking had en me vooral geen zorgen moest maken want kindjes worden zelden op dat termijn geboren. Ook huisartsenpost in belgie leek r niet nodig.. Natuurlijk geloof je dat omdat je niet wilt geloven dat niet goed is. Een uur later vertrouwde ik t niet meer en zei tegen man en vrienden dat ik toch naar huisartsenpost daar wou. Wou niet zo de auto naar nl in. Daar aangekomen kon ik niet meer staan of lopen van de pijn en hebben ze meteen ambulance gebeld. Na 10 min op de verlos kwam ons zoontje al.. Hebben dus niet kunnen checken of ie bm al openstond.. In zkh denken ze dat al langer aan de gang was... Ik weet t niet.. Voelde me wel al week of wat niet lekker.. Loop nu int wkz in Utrecht dus wel goed zkh. Maar ik ga er bovenop zitten.. Vind moeilijke beslissing omdat cerclage ook complicaties met zich mee kan brengen.. Denk dat ik t nog maar even aankijk.. Eerst maar morgen weer kloppend hartje zien.. Hoop dat alles goed is en kan ik er hopelijk weer 2 weken tegenaan