ff kort mijn gyn heeft me letterlijk gezegd dat het niet hoeft dat hcg helemaal op 0 staat om weer vruchtbaar te worden ... dus ik denk zeker dat het kan!
Ik zou er gewoon voor gaan, June. Proberen . Een ei is een ei. Ik las hier op het forum een verhaal van een vrouw die een kindje heeft van 28 w en niet doorhad dat ze al 22 weken zwanger van haar tweede! Wendy, ik vind het zooo knap hoe jij het doet, een verbouwing, zwanger van je regenboogje, pas je kindje verloren en nog meer kids in huis ook. Vertelde het gister aan mijn man dat ik jou echt stoer vind! Fijn dat de kleine zo hard schopt. Echt zo van mam, hier ben ik hoor. Dais, wat zwaar meid. Dat het knuffelen fijn is en de volgende dag weer extra hard binnenkomt. Knuffel maar fijn met je meisje. Je krijgt echt nog een ander babietje maar de weg is lang en moeilijk he . Sterkte meis. Hoop snel op een nega test en daarna op een positieve! Hier gaat het wat beter, minder angstig, meer zin om dingen te doen. Minder humeurig dacht ik ook even, en dat maakte me zelfs ongerust, maar dat is alweer terug merk ik haha. Gelukkig. Ik ben dus nog wel echt zwanger Ik merk wel dat ik intimiteit, kussen en knuffelen met mijn man niet zo goed kan "hebben". Het is ook zo warm, maar ik heb ook gewoon geen zin in dat "geklef" herkennen de zwangeren dat? Had het bij Noa* ook het eerste trimester. Soms zei ik ok, dan maar dan niet zoenen, want ik was zo misselijk . Haha. Gelukkig halen we de schade wrsch dubbel en dwars in na de eerste 12 weken. Maar nu vind mijn man het soms wel moeilijk dat ik zo anders ben en hij zegt " ik mis je". Maar ik kan er niets aan doen! Voel me gewoon zo anders! Andere behoeftes etc. Dat snapt hij ook wel hoor. Vroeg me af hoe dit bij jullie is...
Ps Laute ik kan me iets herinneren dat je je ei had (of iui) en je er een goed gevoel bij had? Hoe is het nu?
Lieve meiden, Weer eens even een kort berichtje van mij, want lees vreselijk nieuws van Daisykesie wat ontzettend erg dat ook deze zwangerschap niet goed mocht gaan. Ben er stil van... Hoe hard kan het leven zijn. Veel sterkte meid, en lees dat jullie alweer vooruit kunnen kijken, ondanks het verdriet. Knap hoor. Dikke knuffel! Conejita: ben zo blij om te lezen dat het goed gaat met je zwangerschap! En dat jullie op een mooie manier hebben stilgestaan bij Noa op haar geboortedag. Moet een moeilijke maar ook bijzondere dag zijn geweest. En wat een prachtige slinger. Morgen is de geboortedag van ons ventje... Ben zo blij dat zijn kleine broertje nu bij ons is, maar beleef alles van vorig jaar weer opnieuw. Heftig zo'n datum. Khloe: wat fijn dat het stabiel is nu, al zal het spannend blijven. Stap voor stap komt het einde in zicht en dan mag ook jij je kleine in je armen sluiten! Mamavanmenno: ook bij jou mocht de kleine niet in je buik blijven, wat een naar nieuws. Sterkte! Dewendy en Binalo: bij jullie gaat ook alles goed he? Wat fijn! Pluis: hoe gaat het met jou? Alle andere dames: zwaai zwaai en een dikke knuffel! X Bee
@conejita: die weg naar een tweede is idd lang...maar we houden gewoon vol. Ik kan niet anders. Ik kwam vlak na de curettage een tekst tegen en die probeer ik te onthouden: "It's a slow process, but quiting won't speed it up". Het was/is ook gewoon mentaal enorm wennen. Toen we voor onze eerste gingen, ging het zo snel; stoppen met de pil en 2 maanden later was ik zwanger. Geen bloedverlies, alleen maar mooie echo's, ze kwam alleen iets te vroeg. Dan besluit je november 2013 voor de 2e te gaan en uiteindelijk hebben we nog steeds geen levend brusje voor ons meisje Maar zo moet ik er eigenlijk maar niet naar kijken, want in de tussentijd hebben we wel een prachtig stil meisje er bij gekregen die we voor altijd in ons hart dragen en ben ik zelfs nog een keer zwanger geweest. De volgende moet gewoon goed gaan! @Bee: fijn weer van je te horen meis en bedankt voor je knuffel! En wat hebben jullie toch een knap klein mannetje! @hier: pfff, al die weken tijdens de zwangerschap last van mn darmen gehad. Begon dat net minder te worden na de curettage, heb ik sinds vrijdag een buikgriepje (Vienna had het al voor mij, de arme kleine meid). Dus weer rommelende darmen en buikpijn Gelukkig vandaag al iets minder, maar ik ben nu wel even klaar met buikpijn hebben. Mag pas weer als ik goed zwanger ben Vienna blijft zeggen dat ik snel weer een babybroertje in mn buik ga krijgen. Soms zegt ze nu al, maar dan zeg ik dat dat niet kan, dat het babietje in mijn buik overleden was en dat daarom de dokter hem eruit moest halen. Maar dan zegt ze dat dát babybroertje (ja, ze is overtuigd dat het jongetjes zijn) dood is, maar dat de volgende niet dood gaat en groot mag worden. Ach gos, ik hoop toch zo dat ze gelijk heeft. Vind het zo verdrietig als ik haar zo hoor kletsen; ze krijgt al veel te vaak het woord dood te horen in dr korte leventje En hoe veel we haar ook proberen te beschermen, ze heeft het veel te goed door. Ze ziet mama wekenlang misselijk op de bank liggen, vervolgens weer heel verdrietig.... Bij een evt volgende zwangerschap ga ik het echt nog veel langer proberen voor me te houden (bij Delilah* vertelden we het al bij de pos test, bij de laatste na de echo met 9 weken)...maar ben benieuwd of ze het niet gewoon alweer door gaat hebben. Liefs!!!
Bee wat een prachtig mannetje! Pff ja heftig he zo'n datum. Hoe heb je het verder beleefd? Fijn dat je af en toe weer meeschrijft trouwens! Dais, och die kleine V heeft alles zo goed door he. Met haar broertjes haha ben benieuwd of ze gelijk gaat krijgen... Knap van je dat je probeert je oude beeld los te laten en er anders naar probeert te kijken. Bij mij heeft dat heel erg geholpen: loslaten van hoe je in je hoofd had voorgesteld en je richten op hoe het nu is. En op het hier en nu. Ik duim dat je binnenkort weer zwanger mag zijn van je regenboogje! Knuffel
Hallo dames, Hebben jullie het warme weekend een beetje overleefd? @ Khloe: fijn dat je alweer 30 weken bent en je op zich goed voelt. Ik hoop dat je het een beetje kunt volhouden met deze warmte! @ Dewendy: Gelukkig dat de verbouwing bijna klaar is en er daarna wat meer rust komt. Goed dat je af en toe even gaat liggen, want je moet natuurlijk ook goed aan jezelf en de kleine denken. Maar ik kan me voorstellen dat het met de verbouwing allemaal wel heel hectisch is. @ June: Dat is wel gek... maar als er een eitje klaar staat kun je het natuurlijk altijd proberen. Ik heb zelf eigenlijk geen testjes gedaan na de bevalling dus ik heb geen idee hoelang het hcg nog actief blijft. @ Conejita: Goed dat je minder angstig bent en meer zin hebt om dingen te doen! @ Bee: Wat fijn om weer wat van je horen! Hoe hebben jullie gisteren beleefd? Hebben jullie nog iets bijzonders gedaan? @ Daisy: Ik heb wel heel veel respect voor jou hoe je alles schrijft en op probeert te pakken. Heel erg vervelend dat je nog zoveel last van je darmen hebt gehad en nu weer een buikgriepje hebt. Ik hoop inderdaad voor jou dat het nu genoeg is en je pas weer last van je buik hebt als er weer een kindje is aan het groeien! Wat bijzonder dat Vienna alles zo goed door heeft, het is allemaal heel verdrietig voor haar. Maar je hoeft het natuurlijk ook niet te verstoppen! Ik vind het altijd heel bijzonder om te zien hoe snel kleine kindjes alles doorhebben en hoe ze omgaan met het verlies. @ Hier: Ik vind het wel een beetje gek om hier nu te schrijven, maar ik had vorige week een positieve test in handen!! Ik ben blij, maar ook wel onzeker, mede doordat ik nog heel weinig klachten had. Al weet ik dat dat niets hoeft te zeggen, want toen ik zwanger was van de tweeling had ik ook bijna nergens last van. Vandaag ben ik (als het goed is) 5 weken. Volgende week heb ik een eerste vroege echo. Het is echt zo bijzonder dat het deze derde IUI gelukt is, ik had er niet heel veel vertrouwen in nadat ik eerst ruim 3 weken heb moeten spuiten voor ik een mooi eitje had. Al had ik deze ronde ook voor het eerst het gevoel dat ik lichamelijk en mentaal er echt klaar voor was. Ik hoop gewoon zo erg dat we volgende week een mooie echo krijgen en dan stapje voor stapje verder kunnen gaan kijken. Komende week doe ik nog zo'n clearblue testje, hopelijk staat er dan 3+ en dan wacht ik verder gewoon af op de eerste echo. Knuffel voor iedereen!
Lieve allemaal, Wij zijn gisteren teruggekomen van vakantie. Was even lekker eruit. Alles gaat nog goed verder, donderdag weer controle. Maar we blijven het zo spannend vinden. En ik kan me nog steeds niet zetten tot het inrichten van het kamertje enzo. Bah, ik wilde zo graag dat dat gevoel anders zou worden.. Ben soms zo bang en verdrietig. Ik reageer vast niet op iedereen, sorry! Maar ik doe een poging: @Bee, wat fijn wat van je te horen! En wat een mooi mannetje zeg!!! Wauw! Gisteren was dus geboortedag van jullie mannetje! Logisch dat je alles opnieuw beleeft. Hoe gaat het nu? Wel bijzonder met zijn broertje in je armen erbij. Geniet van hem en elkaar! @conejita, Wat fijn dat het zo goed gaat met de zwangerschap!! @Laute, Jeetje wat goed zeg!! En volgende week een eerste echo! Spannend! Ik duim voor je! En toch alvast gefeliciteerd natuurlijk!! @Daisy, Wat vind ik jou toch sterk!! Wat lief van Vienna dat ze blijft zeggen dat je snel weer een babybroertje in je buik krijgt! Schatje lijkt ze me! En zo slim. Ik duim dat ze gelijk krijgt en je snel een babybroertje weer in je buik krijgt, of zusje natuurlijk. @khloe, hoe gaat het met jou? kon je het een beetje volhouden met het warme weer?
Conejita, bedankt voor je lieve woorden. Doet me wel goed dat iemand even zegt dat een inzinking helemaal niet zo gek is Daisy, Knap als je alweer wat positiever gericht kan zijn. Je moet wel, maar als het je dan voor een deeltje al lukt, dan vind ik dat heel knap. Nu maar hopen dat Vienna snel gelijk krijgt!! Bee, wat heerlijk dat het bij jou goed gaat! Moeilijke dagen zo rond de geboortedag van je eerste mannetje. Laute, wat spannend!! Hoop op een mooie echo volgende week. Maar stap 1 is weer gezet!!! Binalo, je gevoel is zo herkenbaar. Gatver. Ook dat je er eigenlijk zo verdrietig van wordt dat dat irritante verdrietige gevoel niet weg gaat. Het blijft gewoon heel erg spannend. Hier, de verbouwing heeft vrijdag zijn dieptepunt bereikt. Dat was even de druppel toen ik weer thuis in de zooi kwam. Het was ook echt het dieptepunt qua gevoel en qua werk. Maar we zijn weer aan het opbouwen!! Knop om, eetadressen zoeken van ontbijt tot avondeten. En dat lukt gelukkig goed. Gisteren heerlijk geknuffeld met mn mininichtje. Kreeg gelijk lachjes. Zo fijn. Verder vanmorgen weer een opmerking van iemand goh, je hebt nog een bescheiden buikje. Kan er zoooo slecht tegen. Begin gelijk weer te malen. Wat als baby niet goed groeit Morgen weer naar de vk. Maar waarom houdt niet gewoon iedereen zn kop dicht zodat ik niet zo verschrikkelijk onzeker wordt. Terwijl ik het idee heb dat mn buik echt enorm gegroeid is. Binalo, echt zo herkenbaar. Ik durf nog niet echt gevoel toe te laten. Maar merk dat als het geen dansfeest is in mn buik smorgens dat ik dan echt een beetje paniekerig wordt. Pfff wachten duurt lang. Nou genoeg geklaagd. We gaan deze week weer met frisse moed in! Mn neefje (2,5) is nu hier, zit in mn zusjes huis en gaan hier ook eten vanavond. Ben er zo blij mee dat ik hier altijd welkom ben. Voelt beetje als 2e huis. Maar kijk er ook naar uit om smorgens aan onze eigen tafel in de zon te kunnen zitten. Liefs
Laute, jeeeej! Ik dacht juist dat je schreef dat je juist wel een goed gevoel over had Gefeliciteeeeeeeerd! Echt zo fijn. Ik duim dat alles goed mag gaan meis. Gefeliciteerd ook voor je man! Wendy, grrrr zooo irritant die opmerkingen van anderen :x Waardeloos is dat he. Ik zie nu al op tegen al die dingen (adviezen) die ik v iedereen zal krijgen :x Inzinking echt normaal hoor. Ik vind dat je zo sterk bent! Je mag heeeel goed voor jezelf zorgen <3 (hartje) Dat verdien je.
Laute, gefeliciteerd!! @opmerkinge/advies van andere vrezelijk. Ik wordt zo gek van, mense denke beter te weten. Of hebbe gegoogelt en met dinge komen die ik niet wil horen. Moeders die overbezorgd zijn, kan dat niet altijd goed hebben. @hiero, gaat het redelijk, begin beetje verveling te krijge van thuis zitten. Maja heb geen keus. Morge 31weken bijna m'n streef 32ek gehaald. Blijft spannend en eng. @bee hoe gaat het met jou en de baby? @ dais dikke knuffel wijffie @wendy, niet over in zitte hoor, bij elise was m'n buik heel bescheiden, en nu juist meer aanwezig veel groter als toen, maar bijde keren was groei goed, laat je niet gek maken. Xxx
Waarom kan verdriet je zo verschrikkelijk overvallen. Opeens helemaal verdrietig. Opeens zit ik weer met mijn hoofd bij het moment dat we hoorden dat het mis was met ons meisje. Jeetje, wat blijft het toch heftig. Ego, moest het even kwijt.
Jaah wou dat k je antwoord kon geven wijffie. Aleen dat weet ik ook niet. Maar die gevoelens herken ik. Leven is zo oneerlijk, waarom onze baby's? K weet zeker dat ze van boven af naar ons kijken en trots zijn dat we proberen verder te gaan. Hoop dat ze alemaal samen zijn, en met elkaar kunnen spelen. Dikke knuffel wijffie Xx
Natuurlijk moet je het kwijt. Zo herkenbaar. Ik heb dit elke week wel.. Dat ik denk, al deze zorg nu bij deze zwangerschap, iedereen zit er zo bovenop, waarom bij Noa niet? Had zij deze zorg ook maar gehad... Merk dat ik weer boos ben op mijn gyn. Bijna drie weken geen controle inplannen! Is toch raar! Ze kan wel zeggen is normaal maar ik vind het niet normaal , mijn meisje was ook klein, waarom hebben ze me niet gecontroleerd? Het is zo oneerlijk, missch had ze het dan prima gered.
Heel herkenbaar DeWendy.. Wij hoorden in november met bijna 14wk dat ons kindje ook niet langer leefde. Met 15wk is het geboren. Dat moment dat ze het zei zal ik nooit vergeten. Wij hadden onze andere kids mee voor een pretecho. Ik voelde echt de grond onder me wegzakken. En dan daarna..steeds in je hoofd doortellen..dat je nu zo en zo lang zwanger was geweest anders..pff. En die uitgerekende datum die kwam en ging.. Ik had zo gehoopt dan weer zwanger te zijn.. Mijn nod viel zelfs rond de datum vd geplande keizersnede.. Maar helaas. Ik zie dat jij wel vrij vlot weer zwanger was. Dat lijkt me fijn. Ik heb echt nu pas het idee dat ik weer adem kan halen. Af en toe dan..want ik leef nu van echo naar echo. Knuffel.
Lief van jullie meiden! En daarom durf ik het ook alleen hier te zetten. Omdat jullie het herkennen en niet zeggen 'knop om en doorgaan'. Merk zo vaak dat het verdriet komt en dan weer even wat minder aan de oppervlakte ligt. Blijft lastig. Meiden op naar mooie lieve huilende babies!
Hey meiden, @Binalo: welkom terug van je vakantie! En hopelijk donderdag een mooie controle, snap heel goed dat je het spannend vindt. @dewendy: die opmerkingen zijn echt killing. Zelfs al zijn ze nog zo goed bedoeld (meestal wel gelukkig) dan nog kan het je aan het twijfelen brengen. Onze hersenen draaien gewoon overuren doordat het gevuld is met zoveel verdriet, maar ook geluk, liefde enz. Onze gedachten schieten sowieso al alle kanten op, laat staan als mensen zich daar nog mee gaan bemoeien. En dat verdriet blijft heftig....ik denk voor altijd @Laute: wow, wat bijzonder meid!!! Van harte gefeliciteerd!! @conejita: ik zou 3 weken ook te lang vinden hoor! Mocht ik weer zwanger raken, dan 'eis' ik dat ik tussen 6 en 12 weken elke week een echo krijg. Ik zou niet weten waar ik anders enige geruststelling vandaan moet gaan halen.... @Julia: zo logisch dat je van echo tot echo leeft. Hopelijk snel weer een goede echo meid! @khloe: bijna 32 weken!!! Knappe kleine beeb luistert goed naar zn ouders @hier: vanochtend weer een zw.test gedaan (nu 2 weken na de curettage) en hij is nu nog maar heel licht! En hij kwam ook pas na een minuut een beetje tevoorschijn. Ben heel blij dat het hormoon netjes afneemt. Deze week gaan we gewoon alvast weer een beetje klussen, wie weet wat het al uithaalt Hier een fotootje van de testen: https://scontent-fra3-1.xx.fbcdn.net/hphotos-xpt1/v/t1.0-9/11059395_10153447273099049_4070137067164944525_n.jpg?oh=5fd4b70788052a29fea285a696d09bb9&oe=56119F63 Verder is het vandaag ook weer een emotionele dag...het is weer de 7e...zucht. Vandaag had Delilah alweer 8 maanden oud moeten zijn. Maar 'gelukkig' is ze niet alleen en heeft ze haar vlinderbrusje bij zich. Al hadden ze beiden gewoon hier bij ons moeten zijn natuurlijk. Maar helaas is het niet anders... Knuf voor iedereen!
Daisy, fijn dat de zwangerschapstest nu iig lichter wordt. Wat zou het mooi zijn als het snel weer zou lukken en dan eindelijk goed. Sterkte met wachten. Hier net een moodswing gehad van jewelste. Eerst kreeg ik het nr van Dela om te bellen om een afspraak te maken om de as van E* weg te brengen. Ongelofelijk, verdriet barste compleet los. Kan het (nog) niet. Het is het laatste stukje dat ik van haar heb. Geloof dat het nu niet de tijd is, dus heb niet gebeld. Daarna stond de kraamzorg op de voicemail. Heel fijn dat ze de namen van alle 4 de kinderen wilde hebben en dat ze alle kinderen betrok bij het gesprek. Hoort Eva er toch nog bij. Zo moeilijk en toch zo mooi. Dus nu kan ik zo met droge ogen naar school. Soms voelt het zo nep aan, alles wat we beleven en voelen. Maar het afgelopen half uur was het gewoon weer echt voelen en beleven. Blegh.
Dag iedereen, het verdriet dat je zomaar kan overvallen... Ook ik herken het enorm. Het zijn soms kleine dingetjes die me doen denken aan mijn kleine meisjes en dan kan ik van het ene moment op het andere ongelofelijk triest worden. Intussen heb ik een week na mijn HCG van 90 een nieuwe bloedtest gedaan. Het is verder gedaald naar 17, het gaat dus de goede kant op maar het gaat blijkbaar toch erg traag... We zijn vandaag 6,5 weken na de bevalling. Geduld is een schone deugd, maar soms kan het wachten toch wel erg lang duren. Ik moet volgende week een nieuw bloedstaal laten nemen en dan maar duimen dat het op 0 staat en we stilaan opnieuw kunnen proberen. Liefs, x