Thnx meiden! Kan het gewoon niet geloven. Petra13 kan me het zo voorstellen! Elke maand wachten is lang en al helemaal als je al zo dicht bij een kindje was! Hopelijk ben je snel zwanger
Bedankt voor de reacties. Ik zie dat je zwanger en verloofd bent Jajo. Gefeliciteerd! Geniet van beide .
Jajo wat romantisch zeg gefeliciteerd. Wauw dubbel gefeliciteerd. Daisy hoe gaat het met jullie? Sorry dat k zo weinig heb laten horen. Het is soms zo dubbel he. Gemis, verdriet maar ook weer happy gevoel om zwanger te zijn of broertje of zusje er bij. Het blijft een strijd met gevoelens. Hiero gaat het redelijk ups en downs. Gemis blijft er, vraag me doms zo af hoe het zou zijn geweest met onze dochter. Terwijl joey mn alles nu is. Voel k me soms zo down depri of het tijd stil staat terwijl alles door gaat. Augustus is het al 2jaar geleden al voelt het de dag van gisteren. De wens voor 3e kindje is er.. aleen zwanger zijn zie ik tegen op. We wille graag 2 of 3jaar tussen. Maar meek dat sommige mense in mn omgeving het raar of niet verstandig vinden omdat k dan weer risico op vroeggeboorte heb. Probeer niks van opmerkinge aan te trekken ook al is dit soms lastig. De een blijft ons steune en onze dochter noemen en de ander doet of niks gebeurd is. Maar denk heel herkenbaar voor jullie. Xx
Mooie tekst Khloe. Wat een strijd blijft het he. Ontzettend blij zijn met je mannetje en juist hiermee je meisje zo missen... Dat doen alsof er niets gebeurd is vind ik zo vreselijk. Alsof ze je kind verloochenen. Ik denk dat ik me altijd af zal vragen hoe ons meisje geweest zou zijn. Dit getuigt ook van mijn liefde voor haar. Dus aan de ene kant vind ik het mooi en aan de andere kant is het zo intens verdrietig dat we het nooit zullen weten... Sterkte voor jou!
Petra wat verdrietig van jullie zoontje.. Begrijp dat iedere maand teveel is. Ik vond iedere ongesteldheid een gemiste kans.. Ik kon maar moeilijk vertrouwen op dat het zou komen wanneer het zou komen. Al die gevoelens, gemis en verlangen...
Pluis, wat goed, ook bij jullie een goede guo. Hier ook, al krijgen we nog wel een medische guo op aanraden van het zh. Ik krijg dan meteen een glucosetest. Zie er tegen op maar is vast snel voorbij...
Fijn om te horen dat het met de meeste van jullie inmiddels goed gaat! Hier net mijn eisprong gehad en nu dus weer een spannende twee weken . Ben benieuwd wat ik nu weer voor 'symptomen' te verduren krijg. Iedere maand na de ovulatie is het raak: buikpijn, misselijk, ontzettend moe etc. Hoop dat het dit keer met een goede rede is!
Hallo Dames, Het is alweer een tijdje geleden dat ik me heb laten horen. Allereerst gefeliciteerd aan iedereen die een positieve test in handen heeft gehad. Jajo ook gefeliciteerd met je verloving. Maar ook weer zo vervelend om weer een aantal nieuwe mensen te moeten verwelkomen op dit forum. Hier gaat alles goed met de kleine meid. Ze is een kleine maar sterke dame en heel erg tevreden en gelukkig. De tweeling zal ik nooit vergeten en hebben een eigen plekje in mijn hart, maar door Veerle heeft het verdriet en de angst nu plaats gemaakt voor, dankbaarheid, vreugde en vooral heel veel liefde. Ik heb nog geen moment gehad dat verdriet en gemis van de tweeling de overhand heeft genomen. Met 'de meisjes' in mijn gedachten geniet ik vooral van onze kleine meid. Xx
Hey meiden, ik heb vrijdag de eerste echo gehad en die was gelukkig goed. Ik vind het zo gek dat ik me deze zwangerschap zo veel relaxte voel dan de vorige. Terwijl ik juist heel bang was dat ik nu iet echt zou kunnen genieten. Was ook helemaal niet zenuwachtig voor de echo en dat had ik vorige zwangerschap wel. Elke echo was ik op van de zenuwen! Hoe zou dat toch komen Hoe is het verder met jullie?
@ jajo wat fijn gefeliciteerd! Ik moet zeggen dat ik ook altijd een slecht voorgevoel heb gehad bij mijn zwangerschappen en helaas achteraf bleek het ook niet goed. Dus denk dat je voorgevoel vaak wel goed zit. Had je nog wat gehoord van de klinisch geneticus? Hier helaas wat minder geluk. De verklevingen zijn terug dus moet hier wederom aan geholpen worden voordat we weer verder kunnen proberen.
He bah mamavanle, wat ontzettend k****! Weet je al wanneer je geholpen wordt? Uitslag van de klinischgeneticus was goed! Het was geen erfelijke vorm van skelet dysplasie
@ Jajo, ik herken je gevoel daarin heel erg. Ook ik 'wist' dat het bij ons zoontje niet goed zat. Dat bleek inderdaad toen ik aandrong op een groeiecho met 25w. Deze zs maak ik me nog niet echt zorgen. Wel bang dat het straks komt maar voor nu voel ik me er goed onder
Wat fijn dat het geen erfelijke vorm is! Dat stelt alvast iets gerust voor dit kindje ik word over twee weken geholpen....
Wat fijn Daphne! Krijg je nu ook extra controles? Jeetje mamavanle, nog even geduld dus. Hopelijk ben je hierna snel weer zwanger van een gezond kindje. Het wilt nog niet echt opschieten voor jou he.
Hoi dames, Ik lees nog steeds mee... @ zwangere, wat fijn dat het weer zover is en om te zien dat een aantal al redelijk ver zijn. Dat geeft goede moet en hoop voor de anderen. Alle andere dames wens ik hetzelfde toe. Gelukkig zijn er afgelopen periode niet heel veel dames geweest die zich hierbij hebben gevoegd. Het blijft lastig om te lezen dat er weer een wondertje door iemand z'n vingers is gegleden. Veel succes en sterkte allemaal en ik blijf meelezen.
Jajo wat fijn dat de uitslag goed was. Ik herken niet wat jullie zeggen, dat er iets "mis" was. Maar dat komt misschien ook omdat er ook niets mis wás.. En ze toch overleden is. Ik lig hier nu met mijn fantastische zoontje naast me van alweer ruim vier maanden, maar deze maand (juni) heb ik het weer extra moeilijk. De 18e voelde ik haar voor het laatst, de 19e kregen we het slechte nieuws, en de 20e ben ik bevallen van onze prachtige Noa*. Herinneringen komen weer sterker terug, boosheid en verdriet. Als anderen in mijn omgeving hun eerste kindje krijgen ben ik blij voor hen, maar voel ik een steek van jaloezie. Mijn man mist haar ook erg, ze had er gewoon bij moeten zijn. We hebben haar boompje eindelijk hierheen kunnen halen. Dat is fijn. En ik wil alvast gaan bedenken wat we gaan doen op haar verjaardag. Zowieso mooie pioenrozen kopen, dat zijn "haar" bloemen. Taart houden we niet van, maar waarschijnlijk gaan we wel iets feestelijks eten. En natuurlijk naar haar grafje. Mijn zoontje is daar ook nog niet geweest. wel fijn om weer meer bij haar stil te staan. Soms word je zo geleefd met een kleine baby. Wil ook tijd voor mijn meisje maken.