Och meid wat heftig!! Wat zul jij in spanning zitten zeg... Ook volledige bedrust nu dan??? Ik ga heeeeel erg voor je duimen en hopen dat je de komende tijd goed doorkomt en dat ze nog even lekker bij je blijft zitten!!!
Nou precies wat je zegt idd... Alles staat voor mijn gevoel in t teken van mijn zwangerschap! Ik werk wel maar merk echt dat ik er niet 100% bij ben! T liefst was ik nu al met verlof gegaan en focus ik mij echt helemaal op de kleine in mijn buik... Ook ben ik idd erg ongeduldig: heb nog net geen aftelkalender gemaakt tot augustus Wij hebben Emma uit liefde laten gaan, dus idd ook de zwangerschap afgebroken... Er waren teveel afwijkingen (en na de onderzoeken bleken dat er nog meer te zijn) ze kon niet leven zo... Maar wat mis ik haar nog elke dag!
Simmy... Wat heftig zeg. Poe, schrik ervan. Ik ga ook heel hard duimen voor je dat dit kindje bij jullie mag blijven. Heftig zeg, zonopeens allemaal dat je meteen in ziekenhuis ligt. Trek je het een beetje? Neem aan dat ze goed voor jullie zorgen? Dikke knuffel (en lief dat je het fijn vind dat onze zwangerschappen goed gaan, maar focus je lekker op jullie beeb. Iedereen verdiend dat namelijk!!) Kaatje, ik mis Malin ook. Elke minuut. Mijn hart huilt fulltime om haar te knuffelen en te kussen. Soms ben ik ook beetje boos op der.. Zoveel pijn heeft ze ons gedaan omdat ze zo sterk was en zo groot gegroeid was. Maar daarin tegen had ik haar ook nooit willen missen. Ben wel beetje bang voor straks, weer bevallen. En dan krijg je wel een baby? Vind ZO onbegrijpelijk. Ik had bij Malin niks gekocht dus ben bij Billy helemaal los gegaan. Beetje om te compenseren denk ik. En ik dacht, is toch maar geld. Kamertje is bijna af. Maar je moet doen wat goed voelt voor jouw. En als je er nog geen behoefte aan heb dan niet. Mijn dus is onlangs bevallen, en nu kost mijn mama toen pas een bedje en box. Zo bang was ze dat er misschien nog geen kleinkind kwam. Dat deed mij wel zeer, Malin heeft ZO veel mensen geraakt in mijn omgeving. Ook collega's. Heb nog nooit zoveel mensen aan t huilen gemaakt. Bijzonder vond ik dat om te zien. Maar snap niet zo goed hoe leven er straks met baby uitziet. En de liefde die je voelt als je bevalt, ik ben bang dat dat mij Malin nog meer doet missen. En ik weet helemaal niet of ik dat wel aankan...
Dat vind ik dus ook erg spannend inderdaad... Straks is er wel echt een kindje! En dan? Wordt ik lamgeslagen door liefde of door verdriet? Geluk zal er zeker zijn, maar ti's ook eng! Ik had bij Emma zelf ook niks gekocht, wel wat cadeautjes gekregen. Die liggen nog steeds bij mijn ouders op zolder... Kan t nog niet! Wel al heel veel gekocht voor deze kleine, en morgen gaan we het kamertje bestellen... Aan de ene kant kan ik niet wachten, aan de andere kant heel eng! Maar ik denk dat het zo zal gaan blijven, daar kunnen we niks aan veranderen denk ik! Maar elke keer als ik haar nu voel schoppen is dat wel even. Een geluksmomentje moet ik zeggen... Idd apart om te merken hoeveel mensen zoiets raakt hè, iedereen leeft zo met je mee! Oen we deze zwangerschap aankondigde zei iedereen ook: het is jullie zo gegund! Daar kan ik dan weer niks mee, elke zwangerschap is iedereen gegund! Waarom ons meer als een ander?? Ik snap wel dat mensen het zeggen hoor... Maar Emma was ons ook gegund! Boos ben ik niet op haar... Eigenlijk alleen maar trots dat ze zo sterk was! Ook al heeft het niet zo mogen zijn. Heel f en toe denk ik wel: als Emma er wel mocht zijn was deze beeb er niet geweest, en dan voel ik me weer schuldig ri deze kleine... Ik zou wel eens een uitknopje op mijn hoofd willen...
hoi dames, ben er even tijdje tussen uitgeweest werd me allemaal te veel vind het zoo moeilijk en spannend! Simmy eerste een dikke knuf voor jou. wat erg dat je in zo spannende situatie zit ik duim voor je dat alles goed gaat en het kindje nog even blijft zitten! Nikkei gefeliciteerd met je zwangerschap lea welkom. ooh wat zijn jullie verhalen en frustraties herkenbaar. ook hier zijn die er zo veel zo heb ik veel mensen in mijn directe omgeving die zeggen deze x gaat het gaat heb er een goed gevoel over... ( ooh dus de vorige x niet ..? ) en nog zo veel meer opmerkingen.. ik heb zelf zoveel moeite met spullen kopen.... zo bang om dit kindje te verliezen denk dat ik pas opgelcht ben al ze er is ... en leeft. en inderdaad ook bang hoe ik me straks ga voelen mocht dit kindje er wel komen.... verder ben ik nu begonnen met toch wat spulletjes van mijn zoontje op te ruimen met heel veel tranen en moeite ... omdat ik toch ook voor dit kindje iets aan het kamertje wil doen alleen voelt alles zo dubbel.... allemaal een hele dikke knuf en veel liefs X
Micloveally, het blijft ook heel spannend... Tot we allemaal een gezonde baby in ons handen hebben! Daar doen we het voor! Moeilijk he, spulletjes opruimen. Ik kan al huilen bij een stomme reclame nu... Ik kreeg gister voor eerst harde buik... Nooit gehad bij Malin. Maar ging niet weg?! Dus ik heb de Vu maar even gebeld en vanmorgen 3 uur in ziekenhuis gelegen. Blaasontsteking. Niks ergs dus maar toch. Weeeeer iets ahhhhh! Rust en antibiotica. Vind moeilijk om te bepalen wanneer genoeg genoeg is. Vind het idee om nu thuis te gaan zitten ook vreselijk. Zit ik nog 15 weken alleen thuis te wachten?! Gelukkig nu lang weekend. Ik werk momenteel 36 uur en loop en sta veel (ben bestralingstherapeute) Wat doen jullie in dagelijks leven?
@amber ik ben oefentherapeut... Redelijk regelmatig zitten, maar ik behandel ook veel kinderen en das volop bewegen en merk dat dat wel zwaarder begint te worden! @simmy hoe is t met je meid? Heeft de bedrust geholpen??? Ik blijf duimen voor je!
Ik hoop natuurlijk dat het met iedereen ok gaat maar Simmy, ik durfde bijna niet te kijken op dit forum... Hoop zo dat alles in orde is met jullie! Knuffel
Simmy alles oke met je ? of weten de andere dames hoe het met haar gaat? kaatje dat lijkt me inderdaad zwaar met de kinderen. maar je houdt het nog wel vol? of ga je dan eerder met verlof?
Ben eventjes gaan zoeken... laatste bericht van Simmy stond bij een topic van iemand met dezelfde problematiek! Voor wie het wil lezen: http://www.zwangerschapspagina.nl/onderzoeken-echos/510277-verkorte-baarmoederhals-ervaring.html#post16932237 Hoop dat Simmy dit goed vind! Maar we leven allemaal zo mee... post is alweer van vorige week, maar ik hoop zo dat deze positieve trend zich heeft voortgezet voor haar! Voorlopig niet eerder met verlof hier... gewoon aankijken hoe het gaat!
Hallo dames. ik had net een heel verhaal getypt maar het is weg. Dus nu in t kort... Fijn dat jullie zo mee leven. Mijn situatie is heel anders dan de meesten van jullie hier. Ik wacht af of ik 30 weken zwangerschap ga halen. Net terug van 2.5 week ziekenhuis en bedrust.
sluit ik me helemaal bij aan zal blijven duimen voor je! Kaatje bedankt voor het topic van simmy neer te zetten. hoe is het verder met jullie dames redden jullie het nog een beetje ? dikke knuf vanuit hier
Pfft nou sterkte simmy, hopelijk blijft de baby nog een poosje zitten!! Ik ga voor je duimen..... Hier heb ik de bab afgelopen dagen gevoeld, heel lichtjes, maar een rustige bevestiging dat de kleine het nog goed doet. Vandaag ben ik wat ongeruster aangezien ik het nog niet heb gevoeld...... Zo eventjes ontspannen op bed liggen kijken of ik dan wat voeL.........
Hier alles redelijk rustig... Met vlagen heeeeel emotioneel! En dan ook heel erg met Emma bezig. Veel/vaak haar foto's bekeken afgelopen tijd, daar had ik eerst geen behoefte aan... Maar ook positief emotioneel! Wij zijn eruit qua naam voor onze kleine en elke dag sta ik er meer achter... Gisteren begonnen aan een naamslinger van vilt! Ben verliefd aan t worden geloof ik, zo'n gek gevoel! Maar merk dat ik ook heel ongeduldig ben... Het lijkt eeuwen te duren voor t augustus is... Hoe is t met jullie verder?
@Lea dat herken ik zo... Als de baby niet beweegt kan ik heel snel in paniek raken. Nu wordt hij steeds sterker dus voel hem heeeeeel veel! Merk wel dat ik het wat zwaarder ga vinden, eerder moe en lig niet meer zo lekker in mijn bed. Draaien is zoooo lastig Nog 1 weekje werken en dan heb ik 2 weken vakantie, lekker!! Zo'n zin in. Aan het einde van de vakantie, groei echo, heel benieuwd hoe groot hij dan al is! Daarna nog maar 4 weekjes tot aan verlof en zo wordt het langzaam augustus 😊 @Kaatje, jeeeej! Fijn dat je (weer) verliefd wordt. Je zult van allebei houden ❤️
Ooo dat minder voelen van de kleine is zoooo herkenbaar!!! Ik heb dat op een of andere manier altijd in t weekend... Dan is de kleine minder actief, heb ook t idee dat mijn buik dan meer groeit... Maar de onzekerheid die t met zich meebrengt is echt zooooo vervelend! Net in mijn "clubje" die rond dezelfde tijd bevallen berichtje van een vrouw waarvan haar zoontje is overleden vandaag, placenta werkte onboldoende! Ppffff voor haar zo heftig.... Weet zo goed waar ze nu doorheen gaat! Maar voor mij ook ff erg moeilijk... Weet niet zo goed hoe ermee om te gaan
ja inderdaad dat is zo herkenbaar over het voelen van het kindje! En dan zegt de gyn soms je hoeft het bij deze termijn nog niet iedere dag te voelen maar ik word echt zenuwachtig als ik haar tijdje niet heb gevoeld. Amber hoeveel weken ben je nu? kaatje jeetje ja dat is moeilijk ik zo het daar ook heel moeilijk mee hebben hoor. bij ons was het vorige x daardoor fout gegaan door oa een niet goed aangelegde placenta. maar het brengt jou natuurlijk ook terug naar alles met Emma. hier van het weekend een discussie met mijn schoonmoeder: komt ze met een maxi cosi aan die mijn zwager heeft gebruikt en nu niet meer nodig hebben. maar ik wil helemaal nog niet dat soort dingen in huis!! Vindt dat gewoon erg moeilijk. dus ik zeg kun je hem weer meenemen want ik wil dit nog niet... zegt ze je hebt toch ook al een ledikantje staan.... UUh ja maar die stond er al van de vorige zwangerschap en die kan ik niet weghalen (ook omdat ons zoontje er een paar dagen in heeft gelegen voor de begrafenis), maar vind het gewoon nog moeilijk om nieuwe spullen in huis te halen . Hele discussie over dat het niet uitmaakt en het gaat toch goed nu .Pfff wordt er moe en verdrietig van. Ja tuurlijk op dit moment gaat het goed maar aangezien mijn placenta gewoon kan ophouden wil ik pas spullen halen en in huis zetten als ik weet dat dit kindje een kans heeft en daar voor zullen we echt de 26 weken en een bepaald gewicht moeten halen... Wordt er gewoon moe om steeds je gevoelens uit te moeten leggen en er dingen worden opgedwongen.... sorry voor het lange verhaal maar moest het even kwijt knuffel voor jullie allemaal
Lastig is dat. Spullen aan moeten nemen terwijl je daar nog niet aan toe bent. Ik ken dat wel een beetje. Er rouleer allerlei babyspul in de Fam. En ik ben de laatste met een zwangerschap dus tja dan weet je het wel, kan alles onze kant op. Ik heb in het begin echt duidelijk gezegd dat ik nog niks wilde, maar nu begin ik er wat minder moeite mee te krijgen......... Oei Kaatje dat is erg heftig van dat kindje uit je club. Alles komt dan zo dichtbij weer. Bah wat een verdriet......
Micloveally, moeilijk hè? Ik word altijd extra onzeker door dat soort verhalen. Er kan ZO veel mis gaan lijkt soms wel onmogelijk om "normaal" zwanger te zijn. Ik zit nu op 27+3, en heb gisteravond weer even in ziekenhuis gelegen wegens harde buik maar baby is helemaal ok. Mijn vakantie start dus een dag eerder met een dagje "ziek" of meer "rust". Heb hoofdpijn van de spanningen. Spullen krijgen waar je niet klaar vond bent is heel vervelend, en ik vind ook dat mensen daar begrip voor moeten tonen. Soms is het niet uit te leggen, en überhaupt je gevoelens uitleggen is heel moeilijk en vermoeiend. Ik haat echo's bijv. Omdat dat de enige foto's zijn waar ik Malin levend gezien heb hoef ik die van andere niet zo nodig te zien en tegenwoordig appt of zet iedereen alles maar op Facebook pfff vreselijk vind ik dat. Maar ja, ik snap dat als je geen nare ervaring heb je vreselijk trots bent op een echo plaatje. 26 mei 2013 komt dichtbij, de dag dat ik er achter kwam zwanger te zijn van Malin. En nu? Nu mis ik haar al 32 weken, en hoe blij ik ook ben met deze gezonde baby in mijn buik. Die inmiddels al 6 weken ouder is dan Malin, mis is haar zo. Moederdag komt eraan, hmm had ik toch wel anders verwacht!! Nu wel mama maar wel 1 met lege armen... Doet zo'n zeer soms!! Dikke knuffel voor jullie!! Hoewel ik het niemand gun deze ervaring heb ik veel steun om te merken dat mijn gevoelens, gedachtes en ideeën "normaal" zijn voor iemand met deze ervaring.