hallo allemaal, ik pas hier denk ik niet zo tussen hoewel ik wilde dat het wél zo was: alvast weer zwanger na een groot verlies.. ik ben mijn meisje 5,5 weken geleden pas verloren, met ruim 38 weken zwangerschap. ik ben er eigenlijk nog van in shock, maar is het gek dat ik wel weer denk aan zwanger worden? ik slik voor de zekerheid alweer foliumzuur en je weet maar nooit.. ik denk zelf dat het "beter" is over een maand of wat, maar het verlangen is zo groot om een (mijn,óns) kindje in de armen te houden.. dit topic is al een jaar geleden of zo gestart, maar de titel sprak me aan, vandaar dat ik toch reageer. liefs, C, mama van Noa Hanna*
Lieve conejita, Maar natuurlijk ben je welkom! Ook al is t topic al eventjes oud... Allereerst gecondoleerd wat ontzettend heftig moet dit geweest zijn... Helaas weten we allemaal hier wat t is om een kindje te verliezen. Mag ik vragen of je weet hoe t zo is gekomen?? Dat je alweer denkt aan zwanger worden is helemaal niet gek! Dat hebben we allemaal hier (gehad), je bent moeder geworden maar kunt niets met je moedergevoelens... Een ding: doe dit op jouw tempo en neem je tijd! En als je iets kwijt wil: wees welkom! Liefs karin
Hoi Kaatje, dankjewel.. fijn om me toch bij jullie aan te sluiten. hoewel ik nog niet ´actief ´bezig ben hoor, met ´klussen´zoals dat hier zo mooi genoemd wordt alhoewel... we gebruiken geen anticonceptie en zijn ook weer seksueel actief dus you never know.. misschien een beetje snel na de bevalling maar fysiek kon het (geen bloedverlies meer, hechtingen geheeld) en we hadden juíst zo´n behoefte aan intimiteit. juíst nu we ons meisje niet in onze armen hebben. mijn verhaal staat in de Vlindertuin (v.a.25 wkn), bij "ik ben hier nieuw". mijn meisje is stil geboren, we weten niet waarom. alles zag er goed uit tot op het laatste moment. woensdag hebben we een gesprek met de gyn en e.v. uitslagen van wat onderzoekjes (haar huidweefsel, de placenta, mijn bloed, het vruchtwater en een scan. autopsie wilden we niet). ze was helemaal perfect en af en supermooi. één week voor de geplande keizersnee (ze lag in stuit) hebben we haar verloren. echt vreselijk. ik mis haar erg. maar wil inderdaad weer zwanger worden. klopt het dat je extra vruchtbaar bent na een bevalling of is dat nonsens? ik zie dat jij ook een dochtjertje hebt verloren. Emma* wat een mooie naam! hebben wij ook over na gedacht, het is de tweede naam van mijn moeder (Hanna de eerste). misschien als we nog een dochtertje krijgen... staat jou verhaal hier ook? wat spannend, bijna aan het einde vj zwangerschap! zal wel extra spannend zijn allemaal. jij bent ook vlot zwanger geworden na Emma*? ze wordt vast een trotse grote zus!! liefs C, mama van Noa Hanna*
Ha Conejita, ik ben inmiddels bevallen van ons wondertje Eva! Wat een groot geluk is dat... maar ook heel moeilijk! vooral de dag dat ze naar huis mocht is voor mij heel emotioneel geweest... De dagen ervoor en erna ook hoor! Maar deze dag extra... Mijn verhaal staat in de groep vlindertjes 16 t/m ... weken. Maar dan moet je even terugscrollen naar september vorig jaar. Toen zijn wij onze Emma* na een zwangerschap van 20 weken verloren. Ze had teveel afwijkingen om het te kunnen redden in deze wereld... ZOveel pijn heb ik echt nog nooit gehad! Dit wens je niemand toe... Hoop dat het met jou inmiddels weer een btje gaat... Met nadruk op een btje want ik weet uit ervaring dat het echt diepe dalen zijn waar je soms doorheen gaat... X Kaatje
Kaatje... Gefeliciteerd! Ik ben een week na jouw bevallen. Niel is onze prachtige nieuwe aanwinst. Ben blij dat jij ook je baby in je armen heb! Conejita, welkom....wat een vreselijk verhaal. Ik kon na Malin, (geboren 20-9-2013) na een zwangerschap van 20+5 ivm meerdere ernstige hartafwijkingen aan niks anders denken dan zwanger worden. Ik had de mazzel na 1x ongesteld meteen zeanger te zijn van Niel mijn zoon van nu dus 5 dagen oud. Vind nog steeds erg spannen hoor, de zwangerschap vond ik ook zwaar. Je blijft je zorgen maken, en bij jullie wat vreselijk zo op het einde. Wordt er helemaal naar van. De wereld is ZO hard. Neem je tijd, en de rouw wordt anders maar de pijn blijft en gaat met je mee. Er zal nooit een dag voorbij gaan dat ik niet aan mijn Malin denk, nu kan ik gelukkig als ik haar mis der broertje ff extra knuffelen. Maar het is iets wat voor de rest van je leven mee gaat. Dikke knuffel!!
@ kaatje, gefeliciteerd met Eva! Wil het toeval nou dat ik ook Eva heet . Ja, het gaat idd weer een beetje. Het komt in golven en dat is maar goed ook, anders zou ik het echt niet redden. Ik heb ook veel steun aan vrienden en mijn man leert nu ook om er over te praten, we gaan naar een counselor. Aangeboden door de kerk. Echt heel fijn. We zitten nu ook nog eens midden in een verhuizing maar hebben heel veel hulp. Echt heel fijn. Ik zal je verhaal lezen als ik het wat rustiger heb. Geniet van je mooie dochtertje! @amber, gefeliciteerd met Niel! Wat een heerlijk nieuws allemaal. Dat geeft hoop. Ik hoop ook snel zwanger te zijn maar een maand of twee drie zou better zijn. Want het is toch een zware klap en ik had een voldragen zwangerschap . Mijn lijf een geest wil ik een beetje rust geven ook. Inderdaad zitten onze kindjes diep in ons hart en kunnen nieuwe babies niet onze engeltjes vervangen. Maar wel een zegen dat er gezonde kindjes geboren kunnen worden na zo'n drama. Knuffel jij nog maar even met je zoontje, mijn tijd komt hoop ik ook nog xxxx Knuffs, Conejita
Amber gefeliciteeerd!!! Wat heerlijk ook voor jullie... Geniet ervan! Alles goed gegaan met de bevalling enzo?
Amber gefeliciteerd! Wat fijn. Nu kan het echte genieten beginnen! Ik ben op zondag 27 juli bevallen van onze dochter Olivia. Ingeleid na een grote bloeding, zomaar en de oorzaak is niet gevonden, dus weer paniek maar gelukkig is alles goed. Ik ben ontzettend blij en gelukkig dat ze er is na deze moeizame zwangerschap!! Maar als ik naar haar kijk is het het allemaal waard geweest.
Hallo Conejita, Wat verschrikkelijk dat je je kindje verloren bent. Ik weet even niet zo goed wat ik moet schrijven aan je omdat ik het zo moeilijk en verdrietig vind. Iedereen hier voelt de pijn en weet hoe het voelt en hoe verschrikkelijk en ondragelijk het is... Maar we zijn hier om elkaar te steunen en om deze moeilijke momenten te delen maar ook de mooie momenten...En natuurlijk komt die dag ook voor jou, al heb je daar nu nog niks aan X Shanna
Gefeliciteerd lieve SImmy!!! wat heeeerlijk... eindelijk mag je nu je kleine Olivia (gave naam trouwens!) in de armen sluiten! geniet van alles en doe rustig aan! Hoe is t bij jou gegaan qua emoties na de bevalling?? De kraamtranen kwamen bij mij iets sneller dan anders En met name de dag dat ze naar huis mocht was heel emotioneel! Want Eva mocht wel mee naar huis... We genieten intens van haar en wat voelt dit goed, alleen Emma wordt nu wel eventjes extra gemist...
hallo, ik ben nieuw hier op het forum en lees jullie verhalen graag mee. wij hebben bijna 5 mnd geleden ons zoontje verloren bij een zwangerschap van 37 weken. nu ben ik na 3 mnd voor het eerst ongesteld geworden en moest afgfelopen vrijdag het weer worden ( wat dus niet zo is) zwanger ben ik niet want wij hebben veilig gevreeen. waren jullie cyclussen ook zo in de war? ik lees dat jullie best wel weer vlot zwanger waren.. nu ik niet ongesteld wordt ga je allemaal alweer rare dingen in je hoofd halen dat je lichaam niet in orde is ofzo... herkend iemand dit? ben trouwens bevallen via een keizersnee..
Lieve mama's, Mag ik met jullie mee kletsen hier? Wij zijn in december onze kleine man verloren. Sommigen zullen ons verhaal wel kennen. In februari dit jaar kregen we groen licht om weer voor een zwangerschap te gaan. Helaas duurt het nu ook weer erg lang ( zijn sinds januari 2011 al bezig voor ons 1e kindje) en daarom mogen we met IUI gaan beginnen. We gaan eerst nog 2 weken op vakantie eind september, voor die tijd krijg ik nog een HSG en een afspraak om alle recepten en prik instructies te krijgen. Al met al best wel veel wat er op me af komt, ben er best van slag van terwijl ik dacht er echt wel aan toe te zijn.
Dag Madelein, Wat vreselijk dat je je hier moet melden en zo lang moet wachten. Ik vond zelf al dat het lang duurde... En ik was een maand na bevalling dochter alweer zwanger van mijn (gezonde) zoon. Volgende maand zou ze een jaar geworden zijn, pfff. Gemis en de rouw gaat nooit weg of wordt minder. Maar een kindje in je armen izorgt er wel voor dat je moedergevoelens kunt uitten. Ik hoop dat er spoedig voor jullie een wondertje op komst is!
@amber: dank voor je lieve woorden. Het scheelt dat we zelf ook niet erop gerekend hadden dat het nu wel snel zou gaan. Ik word moeilijk zwanger helaas. Waarom weten ze niet. Wat fijn te lezen dat je naast je engeltje ook een mooi kindje bij je hebt mogen houden. Kan me voorstellen dat dat afleiding geeft en ervoor zorgt dat je je gevoelens kwijt kunt. Vooral de eerste 2 maanden na de bevalling heb ik het daar erg moeilijk mee gehad. Je voelt je mama maar er is niks om voor te zorgen.
Kaatje en Simmy, om een of andere vagen reden had ik jullie berichtjes helemaal niet gezien! Gefeliciteerd!! Eva en Oliva 😊 beide prachtige namen. Bevalling hier was pittig, werd ingeleid met 38+5 omdat ik echt aan het zwanger zijn onder door ging... Ik was zo bang dat hij alsnog dood zou gaan. Dus mijn man heeft aan de bel getrokken in het ziekenhuis en 24 uur later had ik een levende baby op mijn buik. Er was wat mis gegaan met ruggenprik dus ik moest blijven. Was lastig voor mijn man, mocht weer zonder kind naar huis maar goed 48 uur later gingen we dan toch echt. Erg emotioneel vond ik dat. Nu inmiddels is hij morgen 5 weken en dik een kilo aangekomen en 3 cm langer haha! Gaat zo snel de tijd nu! En zwanger zijn is maar eindeloos! Merk wel nu Malin der datum dichterbij komt.. (20 September) ik er weer meer aan denk. Denk altijd al eel aan haar maar nu intenser ofzo. Heb vandaag der foto's weer eens bekeken en Ow, ik mis mijn popje nog steeds! Ondanks dat je een modus vind om in te leven en zelfs te genieten van het leven, het gemis van je kind blijft elke dag even aanwezig en pijnlijk. Ik hoop dat het goed met jullie gaat en de baby's! Dikke knuffel
Hoi lieve mama's, hoe gaat het met jullie? Ik ben na het overlijden en geboorte van mijn meisje Noa* nu 10 w verder en nog niet ongesteld geworden .. dit is niet ongebruikelijk, toch? Hoe lang was dat bij jullie? Ik hoop stiekum dat ik weer zwanger ben maar testen heeft geen zin toch, omdat ik miss nog zwangerschapshormonen in mijn lijf heb...?
Haai, ik was na 5 weken weer ongesteld en de keer daarop zwanger... Ik vind al knap van je dat je niet getest heb. Ik hoop het voor je... En geen idee of het normaal is om na bevalling lang niet ongesteld te zijn. Nu zeiden ze tegen mij tussen de 6/8 weken. Ik duim!
Gefeliciteerd iedereen met baby s die ik nog niet had gefeliciteerd! Wat fijn al die blijde berichtjes...... Conejita, ik was na volgens mij 6 weken ongesteld....jij had een voldragen zwangerschap toch? Ik kan me voorstellen dat het dan nog bij het ontzwangeren hoort........je hormoon zal wel al uit je lijf zijn denk ik? Volgens mij gaat dat wel behoorlijk snel.....dus tja een testje kan je natuurlijk proberen...... Hier morgen 34 weken. Aftellen mag haast beginnen......enorme bekkenpijn, kan eigenlijk niet meer lopen. Fietsen gaat nog wel....erg zwaar allemaal. Maar hopelijk straks een gezonde baby in onze armen..... 12 oktober ben ik uitgerekend en 26 okt vorig jaar ben ik bevallen van ons vlindertje. Raar dat zo ineens weer een jaar voorbij is..... Amber, jou bevalling klinkt behoorlijk heftig. Mooi dat je kindje zo lekker groeit, dat doet een moeder toch altijd goed!
We zijn verhuisd en de testen zitten nog "ergens" in een doos haha vandaar dat ik nog niet getest heb Maar ga vanmiddag maar eens "opruimen"
@lea ik telde al af vanaf na de 20 weken... Duurde erg lang ook! Fijn dat je 2 maanden echt een kindje heb wat je kan knuffelen. Jammer dat je het lichamelijk zwaar heb. Ik vond zwanger zijn ook zwaar, laatste weken vooral psychisch. Ben nu bijna ff kluts kwijt dat ik mij nergens mee bezig hoef te houden, kwa mijn lijf dan. Ik ben ook geen borstvoeding gaan geven kon dus "druk" die dan weer op mijn lijf zou liggen niet aan. 9 september vorig jaar kregen wij het vreselijke nieuws. 10 dagen later bevallen. Ben ook beetje huiverig voor die data nu. Blijft gek.