Weer proberen zwanger te worden, Wie ook?

@conejita, gewoon hier mee blijven lezen/schrijven op momenten dat jou het uitkomt! Snap heel goed dat je daar niet altijd behoefte aan zult hebben, maar dat het ook fijn is om hier je verhaal kwijt te kunnen.
Zou inderdaad ook willen dat ik meer voor je zou kunnen betekenen... weet dat ik veel aan jullie denk en heel erg hard hoop dat jullie wens nog uit zal komen!
Voor nu ontzettend veel sterkte! Veel succes morgen bij de gyn, hopelijk kan zij jullie weer een beetje moed geven.

@khloe, lastig, he, zo'n eerste dag weer op je werk? Maar je hebt het toch maar mooi gedaan!!! Je zult zien dat het steeds een beetje makkelijker wordt, al zullen de tranen je af en toe nog verrassen (zo is bij mij de ervaring tenminste). Vragen als; hoe gaat het met je, zijn enorme triggers, zeker in het begin, maar daar leer je uiteindelijk wel mee om te gaan. Het is in ieder geval erg fijn dat je de ruimte krijgt op je werk om te gaan als het niet gaat, maar huilen is ook niet erg hoor! Heel veel succes, de eersye stap is al gezet!
Hoop dat je ovulatietesten snel wat op gaan lopen. Je hebt gelijk als je geen half jaar gaat wachten, je hebt al lang genoeg gewacht!

@bee, wat ontzettend slecht dat het ziekenhuis vandaag niet gebeld heeft, frustrerend, lijkt me. Hopelijk krijg je morgen meer te weten weten, ben benieuwd!

hier begint de spanning toch wel weer een beetje op te lopen. Weet niet zo goed wat ik er van kan verwachten komend weekend, kan gewoon 2 kanten op! Hoop natuurlijk heel erg dat het raak is, maar weet het gewoon niet! Spannend!!! Ga pas echt op z'n vroegst zondag een testje wagen, als ik dat al doe, zie dan wel.
Het is inderdaad wat khloe en conejita zeggen, het is zo fijn omhier alles kwijt te kunnen! Ergens toch ook wel heel bijzonder!
Fijne avond!
x

 

Zo daar ben ik weer. Slechte dag gehad, ben zo verdrietig steeds. Ik wil zo graag zwanger zijn, komt ook door alles in mijn omgeving. Ik durf niet zo goed omdat ik de gyn nog niet heb gesproken en omdat ik nog niet ongesteld ben geweest. Sorry mijn lange verhaal van gisteren wordt iets beknopter ook, heb al meer om op te reageren haha.

@conejita Meid wat goed dat je meeschrijft! Ondanks het nare nieuws blijft je wens voor een kindje toch even groot. Ik hoop zo voor je na alles dat je toch gauw zwanger mag raken! Ik snap dat je je extra druk maakt om je leeftijd. Ik heb dat ook, dat haast gevoel.
En dan ook nog heel naar gedoe met je hond. Komt dat nog goed of is dit blijvend?
Ik hoop dat je in het nieuwe jaar weer kansen krijgt met medicijnen en testen ofzo?

@khloe877 Logisch toch dat je op het forum meer kwijt kan. Geen oordelen van bekenden of onbegrip. Hier is iedereen echt heel lief hoor maar ik zeg toch niet alles omdat ik weet dat ze het gevoel niet kennen en begrijpen.
Fijn dat je een goede afspraak hebt gehad trouwens!! Goed gevoel ook toch om de 2 weken controle straks.

Hoe is dat boek trouwens dat je leest? Ik had een ander boek besteld, wel herkenning, maar ik putte er geen troost uit. Ik weet zo even de titel niet maar was vooral fotografie en begeleidende tekst.

Die ovulatietesten die jij hebt. Moet je dan per dag vergelijken? Ik ken ze alleen van clearblue met een smiley of een rondje.

@bee1986 wat slordig zeg dat je niks hebt gehoord van het ziekenhuis! Zeker bellen anders hoor.
En logisch toch dat je opziet tegen de feestdagen! Ik heb dat zelf ook, terwijl ik nog een ukje van 2 hier heb rondlopen wat veel afleiding betekent.

Hier in mijn omgeving ook wel wat rare opmerkingen soms maar dan over hoe het met mij gaat.Of mensen die doen of er niks aan de hand is. Heel moeilijk vind ik dat die reacties van anderen. Ook wat jij zegt, mensen om je heen die het wegwuiven als het ware wat je meemaakt. Tuurlijk is het fijn dat je weer zwanger bent, maar dit opnieuw beleven is niet niks.

@Anneke Wat herken ik mezelf toch in jouw verhaal! En hoe jij en je vriend erin staan. Goed hoor dat jullie hebben gepraat.
Maar wat moeilijk dan je broer en schoonzus die goed nieuws hebben. Tuurlijk gun je het zo heus wel. Maar je wil zelf zo graag.
Ik gun het al die mensen om me heen ook heus wel. En ik zeg al die mensen want pff wat veel. Maar het gaat bij iedereen zo makkelijk, bevallingen, het zwanger raken, ik ben dan echt jaloers. Wat ik ook weer erg vind van mezelf hoor.
Die kraamvisites moeten van mezelf. Of ik nu ga of over 2 maanden, het is toch wel erg.

@daisykesie
Maar bij jou dus ook een zwangere vriendin. Moeilijk dan hè dat blij zijn voor anderen. Bij mij is er nog steeds geen menstruatie geweest. Ik heb wel 5 weken lang bloedverlies gehad variërend van erg naar minder en weer erger.

@ovulatietesten Toch even een vraagje erover. Denken jullie dat ik beter eerst eem menstruatie af kan wachten en dan testen of toch nu al testen? Werken ze dan wel zonder menstruatie? Ik heb eigenlijk geen idee. Ook niet welke ik dan moet nemen enzo. Een eisprong heb ik echt nog nooit gevoeld, dus daar kan ik niet op af gaan.

@werk Ik ben nog niet aan het werk geweest. Begin januari weer rustig aan beginnen. Wanneer zijn jullie weer gaan werken eigenlijk? Ik vind het ook gek om straks weer aan het werk te zijn en dan al snel te moeten melden dat ik zwanger. Stom he dat ik zo al denk, het kan wel heel lang duren. Maar de reacties van anderen als ik misschien wel snel zwanger mag raken daar zie ik alweer tegenop.

 

Heey binalo

Tot nu toe lees ik veel herkenning in het boek.
Ben nog niet ver.
Maar gaat over hoe je je voelt, wat mensen vaak vragen, wat en hoe naar volgende zwangerschap toe werke en met volgende zwangerschap.
Amc raden mij het aan om het te lezen.
Collega van gyn heeft mede het boek ontwikkeld.

K heb ovulatie testen van zwanger en kids (internet) zijn van die dipsticks kan je elke dag mee testen, en hoe donkere ze worden hoe dichter bij de eisprong komt.
Dit is voor my de eerste ronde met ovulatie testen heb het voor heen nog nooit gebruikt dus ben benieuwd,
Krijg wel meer in zicht in m'n cyclus.
En voel m'n eisprong ook niet net zoals jij zei.

Je zou nu wel kunne testen maar je weet niet waar je nu in je cyclus zit, k heb gewacht op menstruatie en toen dat over was gaan testen zodat k weer inzicht krijg.
K heb dipsticks gekozen zijn goedkoop en makkelijk.

K ben deze maandag voor eerst wezen werken en vanaf volgende week vrijdag ga k weer aan de slag zit m'n verlof van 16weken er op.
Maar ga half op kantoor en half in winkel werken. Heel afwisselend.
Weetje als je straks wel zwanger bent en meld het dit, zulle sommige mensen oordeel hebben en sommige niet. Maar uit eindelijk gaat het er om dat jij er goed bij voelt.
Nieuwe kindje vervangt niet ons overleden kind ( staat trouwens ook een stuk over in het boek)
Het krijgt juist overvloed van liefde, wat we nu niet kwijt kunnen.

Xxx

 

Wat een gezelligheid gisteravond! Veel om bij te lezen.

Lieve Conejita, dikke knuffel voor jou, natuurlijk blijf je hier. Het lijkt me een vreselijke tijd die je doormaakt, alleen de gedachte dat het bij mij nu nog misgaat maakt me erg verdrietig, laat staan staat dat het gebeurt... Zoals bij jou. Ik vind dat je zo dapper en sterk overkomt, ook al voel je je misschien helemaal niet zo nu. Ik hoop dat jullie samen, met de steun van God, jullie moed op het gegeven moment weer herpakken en dat het medisch hopelijk ook helpt nu je steeds meer weet over sstollingsproblemen. Wie weet is dat de oplossing, hoe laat die nu ook komt. Je bent al 36, maar dat betekent niet dat het niet meer kan. Ik ken moeders die pas op na hun 40e kindjes kregen. Houd moed, hoe moeilijk ook. Hopelijk brengt 2015 jullie meer geluk dan dit jaar. Heel veel succes bij de gyn!

@Klhloe: was dus wel heftig even op je werk, knap dat je je er doorheen geslapen hebt. Inmiddels alweer gewerkt? Hoe ging het? Ik zou gewoon even doortesten met je ovu's. Mijn eerste cyclus na mijn 1e ongi weer, was 36 dagen en had toen pas op dag 23 een positieve ovutest, daarna was m'n cyclus weer normaler. Je ei kan dus zeker nog komen! Geduld is moeilijk in onze situatie, maar het kan dus heel normaal zijn.

@Anneke: wat spannend zeg! Voel je ook iets anders dan anders? Hoop het echt voor je. En idd, wat jij en de rest zeggen, het is fijn om hier alles eruit te kunnen gooien omdat jullie het begrijpen.

@binalo: wat vervelend dat je zo'n slechte dag had, dat mag en is logisch, maar voelt zo ellendig.. Hopelijk gaat het vandaag weer ietsje beter. Misschien zin om iets te ondernemen? Lekker naar de bios, gedachten verzetten? Als je daar behoefte aan hebt natuurlijk.
het maakt op zich niet uit als je nu met ovu's begint. Ik ben ook 2 weken na mijn bevalling begonnen en doorgetest totdat ik mijn eerste ongi kreeg, zonder positieve ovu. Dus denk dat ik toen geen eisprong heb gehad, of al eerder, maar de meesten hebben denk ik wel direct weer een eisprong en dan is het heel fijn als je die nu kunt opsporen toch en je toch een kansje maakt. Als jullie er nu al voor willen/durven gaan.
Ik ben na ca 6 weken weer begonnen met opbouwen op mijn werk. Ongeveer 5 weken opgebouwd en toen werkte ik weer fulltime en was prima tempo. Maar is voor iedereen anders. Ik heb me ook heel erg druk gemaakt om de reacties toen ik weer zwanger was, omdat ik dan weer ze tot last zou zijn... Nou iedereen reageerde super, en ze zullen ook bij jou onwijs blij voor je zijn, dat weet ik zeker. Dus niet nu al over in zitten. Kijk je verder erg op tegen werk of heb je ook wel zin om je collega's weer te zien?

@hier: hopelijk vandaag meer nieuws, anders bel ik zelf. Vanmiddag wel combitest in het ziekenhuis, dus misschien kan ik dan haar nog even een paar minuten spreken.
Vandaag ook eindejaarsgesprek op mijn werk, zie ik best wel tegenop. Ze zijn blij met mijn werk, dat weet ik, en ik vind het ook heel leuk. Maar ze nemen tot nu toe wat ik zeg over de periode straks niet echt serieus en dat is vervelend. Ik wil niet meer buiten mijn stad komen vanaf januari. En toch krijg ik een uitnodiging voor een afspraak ergens anders. En ga ook aangeven dat ze er echt rekening mee moeten gaan houden dat ik straks rustiger aan zal moeten gaan doen, mentaal en fysiek. Heb niet het idee dat ze dat doorhebben, best lastig.
Jullie horen wel hoe het gegaan is met alles

Jullie herkennen het allemaal hè, die lastige opmerkingen. Gisteren nog vriendinnen die ik in vertrouwen nam over dat we toch voor een cerclage willen gaan, wou dat ik het niet had gezegd: ze zeiden dat ik me gek laat maken met alles wat ik lees, dat het ook goed kan gaan en niet perse mis hoeft te gaan, dat ik ook moet genieten... Toen moesten we opeens weg ergens naartoe, maar het zat me wel dwars. Ze snappen het gewoon echt niet. Heb toen uiteindelijk besloten hen een berichtje te sturen gisteravond waarin ik heb verteld hoe het voor ons is. Dat ik mezelf niet gek maakt, maar dat onze angst terecht is. En dat ik zeker weet dat iedere vrouw, ook zij, als ze een kind zouden hebben verloren en weten wat de oorzaak is, er alles aan zouden doen en al het mogelijke zouden willen weten om de kans dat het weer gebeurt zo klein mogelijk te houden. Ik wil niet nog een keer een grafje uit hoeven zoeken... Heb er wel bij gezet dat het zeker niet als kritiek bedoelt is, maar om hen hopelijk wat meer inzicht te geven in hoe het voor ons is, omdat dat soms moeilijk onder woorden te brengen is. Voelt goed dat ik het gestuurd heb, nu afwachten wat ze terugsturen. Hopelijk vatten ze het niet verkeerd op. En anders maar wel zegt mijn man.
Maar dit zorgt er wel voor dat ik bijna denk: ik vertel niemand meer iets. Hebben jullie dat ook? Heb geen zin in discussie.

Zo, weer flink verhaal voor de vroege morgen. Fijne dag dames en knuffel voor jullie allemaal!

 

Ooh ik herken het enorm. Ik let bijna altijd op wat ik zeg. Sommige vertel ik niet eens meer dingen.
Een aantal heb ik ook wel eens aangesproken en daarna veranderden ze wel, waren voorzichtiger.
Een enkeling vond dat ik maar moest begrijpen dat anderen het goed bedoelen. Die vertel ik dus niks meer nu.

Goed dat je je hebt uitgesproken hoor! En je vriend heeft gelijk. Als ze verontwaardigd zijn, nou dan maar. Sorry maar het gaat nu echt even om jou.

 

Hoi dames, even een berichtje vanuit centerparcs, ik ben een paar dagen mee met mijn ouders. Even er tussenuit. Dus het is wat lastig reageren op mijn telefoon.

@Conejita: echt zo moeilijk, ik kan me voorstellen dat het teveel is. Maar blijf gezellig meepraten wanneer je daar behoefte aan hebt. Ik hoop zo dat het jullie gegund is! Hopelijk pakt de extra kennis over de bloedstollingsproblemen positief uit!

@Bee: goed dat je dat bericht hebt gestuurd. Ze zullen misschien nooit precies begrijpen hoe je je voelt, maar een extra uitleg werkt misschien wel. En idd zoals je man zegt, zo niet dan niet. Maar dan heb jij in ieder geval een poging gedaan het ze duidelijk te maken. En gek laten maken? Zoals je al zegt, je angst is na zoiets absoluut gegrond.

@werk: ik zat in de ww en daarna ben ik in de ziektewet gegaan vanwege de groeiachterstand van Delilah*. Dus nu zou ik na mijn verlof weer de ww in moeten. Maar als ik nu denk aan werken raak ik al in paniek. Ik kan me totaal niet concentreren, heb moeite met beslissingen maken en ben extreem snel moe. Als ik even naar vrienden ben geweest ofzo ben ik al helemaal bekaf. Ik huil op onverwachte momenten en merk dat ik me vooral prettig voel als ik veilig in mn huisje zit met mn man en kleine meid. Ik zou nu dus echt nog niet moeten denken aan werken. Gelukkig heb ik nog tot eind jan, wie weet gaat het dan al een stuk beter.

@hier: gisteren was echt een rotdag. Ik huil bijna nooit in het openbaar, hou me automatisch groot om vervolgens thuis dan in te storten. Maar gister kon ik me niet langer groot houden. We gingen zwemmen en jeetje, wat een hoop baby's! En het waren ook nog eens veel pasgeboren meisjes. Ik brak op een gegeven moment en heb daar echt even moeten huilen. Ik mis mn meisje zo enorm! Gelukkig ging het daarna weer wat beter en kon ik weer een beetje genieten.
Ik probeer mezelf ook zoveel mogelijk af te leiden, ben aan het haken, heb een kleurboek voor volwassenen gehaald...even proberen mijn hoofd leeg te maken.

Nou, het is toch een iets langer bericht geworden dan ik dacht hopelijk hebben jullie een fijne dag vandaag!

 

Goedemorgen!

@Binalo, knap dat je toch op kraamvisite wil. Inderdaad, je 'moet' toch een keer. Ik heb aangegeven toen ik op visite ging dat er kans zou zijn dat ik zou moeten huilen, werd heel lief op gereageerd en toen ik er eenmaal was, heb ik niet eens gehuild!
Wat werk betreft ben ik na 6 weken weer langzaamaan begonnen. Moest eerst echt herstellen van de bevalling (was veel bloed verloren). Zou beginnen met 2x 2 uurtjes, maar dat was meteen al wat langer, omdat het eigenlijk best goed ging. Werk nu 2 dagen bijna volledig en pak daar nog een middag bij. Zal uiteindelijk weer naar 4 dagen moeten. Het is alleen wat lastig om mijn taken op te pakken, sta in het speciaal basisonderwijs in een schoolverlatersgroep en moet emotioneel wel sterk zijn om dat aan te kunnen, dat is soms nog lastig, hoewel mijn groep me erg graag terug ziet komen. Doe nu dus nog voornamelijk ondersteunende taken, maar dat voelt wel goed. Zorgt ook echt wel voor afleiding.
Zie alleen wel erg op tegen januari, zou dan eigenlijk met verlof gegaan zijn en nu moet ik gewoon gaan werken... maar goed, zien wel hoe het dan gaat.
Heb jij werk waar je de boel langzaam weer een beetje op kunt pakken? En anders gewoon beginnen met een keer koffie drinken ofzo, die stap is vaak al lastig genoeg!

@bee, lastig hoor, toch zo weinig begrip van je vriendinnen al zullen zij het vast ook goed bedoelen. Ik vind totaal niet dat je je gek laat maken. Jullie hebben volgens mij hele goede afwegingen gemaakt. Je wilt geen risico lopen, je slaat jezelf inderdaad voor je kop als je het niet doet en het toch weer mis zou gaan. Ben benieuwd of ze nog iets laten horen en zo niet, dan inderdaad niet. Laat je vooral door hen niet gek maken!
Succes met je jaar gesprek en hopelijk meer duidelijkheid van het ziekenhuis. Ook weer even kijken naar de kleine vandaag dus, geniet er maar van!

@daisykesie, fijn om er even lekker tussenuit te zijn, maar wat heftig om dan zo veel pasgeboren baby's te zien. Niet gek dat het emotioneel dan gewoon teveel wordt! Hoop dat je wat afleiding vindt met het haken en kleuren!

@conejita,nogmaals veel succes en sterkte vandaag!

Ga maar eens stoppen, mijn zoontje is mijn haar 'mooi aan het maken' maar weet niet zo goed of wij daar hetzelfde onder verstaan...
Fijne dag!
x

 

@ binalo, ja, ik blijf idd lekker meeschrijven. de wens voor een kindje is heel groot! maar de angst en het verdriet ook. zwanger worden is het probleem niet. zwanger blijven wel...
knap dat je op kraamvisite gaat. ik ben in principe ook best snel alles "aangegaan". vooral bij vrienden kun je er niet omheen. en huilen moet je toch (meestal). maar als het iets verder weg-vrienden zijn doe ik het niet. niet nu.
het boek Zwanger na Verlies heb ik ook. ik las het in één keer uit zowat, vóórdat ik zwanger was haha . ja heel fijn boek met veel herkenning maar ook tips en zo. aanrader. hij is er ook soms tweedehands.
ovu-testen: je kan gewoon beginnen volgens mij. ik heb ook goedkope, als je ze hebt, waarom niet? of je moet er gestresst van worden..

@ Bee, succes met telefoontje en gesprek op je werk! ja ze moeten het wel echt beseffen hoe belangrijk het is dat je rustig aan gaat doen straks. hoe was de combi test uitslag eigenlijk?
en bedankt voor je lieve woorden

@daisykaisy: oef lastig al die babietjes.. het is ook nog zo kort geleden bij jou he. ik huilde ook veel in het begin (en nu weer, na mk). maar dat wordt wel minder. het blijft wel steken, of ik word gewoon verdrietig van binnen..
hoop dat je verder een beetje "geniet" van je weekendje weg. goed dat je zo crea bezig bent! wil ik eigenijk ook weer gaan doen, maar ben na het werk zo moe... (en ben daar ook crea soms). als ik niet de hele tijd zit te typen haha

@Anneke, is je kapsel mooi geworden ? wat fijn dat je een zoontje hebt.

@werk: ik na 3 maanden begonnen, 20 u per week. daarvoor hielp ik wel mee in onze bedrijfjes. en we zijn verhuisd in die 3 mnd. 20 uur is goed voor mij. ga missch iets meer werken maar niet veel meer.

@hier: gyn geweest. was eigenlijk na-controle na mk maar ben toch maar gegaan. had beter in me bed kunnen blijven liggen. ze kon me helemaal niks vertellen (ze is ook niet mijn gyn hoor), had de verkeerde patient voor zich op het scherm en ik moest blij zijn dat ik vruchtbaar was. maar: ze wist wél hoe ik me voelde . zucht...
ik moet gewoon de afspr op 9 januari afwachten met mijn nieuwe gyn die ervaring heeft met "gevallen" zoals ik. de mw-er zegt dat dit een fijne man is.
er zijn nog wel testen die ze kunnen doen, zei deze gyn op het laatst. maar verder wist ze er niks van. ze wist niks maar zei wel dat mijn mk-en niks met elkaar te maken hadden.
nou nou wat heb ik er weer veel aan gehad :x
mijn anti trombine was nu 81 ipv 74. normaal is 80-140. dus het was nu beter. anti trombine zorgt ervoor dat je bloed niet stolt. dus een goede uitslag alhoewel ik er niet heel gerust op ben.
ik hoor van de meiden op het miskraam forum dat je eigenlijk metéén zodra je vermoed dat je zwanger bent, met bloedverdunners moet beginnen.(k begon nu pas in week 6.5 maar het moet echt eerder want in week 5 worden de meest belangrijke dingen ontwikkeld in de embryo. als je daarna pas begint, kan het te laat zijn). heparine én aspirine. dus mócht ik vóór 9 jan zwanger worden (toevallig ) dan doe ik dat gewoon. het kan nl ook geen kwaad.
ik wil ook utrogestan vragen, dat is progesteron, en kan helpen om mk-en te voorkomen.
volg week woe heb ik afspr bij dr Obargi, de privé-gyn. dus ik neem al mijn vragen mee naar haar en zal vragen wat ik moet doen als ik vóór 9 jan zwanger word (stiekum wel een leuk gedachte ).

nou sorry weer een lang verhaal. ik moest het blijkbaar weer effe kwijt.

 

Lieve meiden, even kort egoberichtje: ik krijg een cerclage!!! En morgen al, gaat supersnel allemaal, pff. Ben nog steeds hyper.

Moet nu nog wat dingen regelen, afzeggend spullen pakken en dan morgenochtend naar het ziekenhuis. Dank voor jullie lieve berichtjes! Morgenavond ben ik nog in het ziekenhuis en zal ik op jullie reageren, moet een nachtje blijven waarschijnlijk. Jullie horen dan ook hoe het gegaan is. Superspannend dit

 

Bee, wat fijn! Krijg er gewoon kippenvel van!
Wel snel inderdaad dat het morgen al mag, maar je zult je vast nog prettiger voelen na morgen!
Heel erg veel succes morgen!
x

 

@khloe
Dat klinkt wel interessant dan dat boek. Ik ga er ook voor kijken.

Jij gaat dus bijna weer aan de slag. Hoe was het afgelopen maandag? Ging het een beetje? Bij mij komen maandag weer collegas op bezoek en ik moet ook nog een keer koffie drinken waar ik tegenop zie.
Straks weer werken. Stom he dat ik opzie tegen reacties van anderen. Zo ken ik mezelf helemaal niet. Ik zie ook op tegen het werken, het concentreren ook.

@ Bee wat goed dat je een cerclage krijgt! Morgen ook al! Wauw wat snel! Spannend allemaal! Veel succes!!
Hoe ging je gesprek op t werk?

En wat jammer van het onbegrip bij je vriendinnen! Supergoed dat je een berichtje hebt gestuurd. Hopelijk krijgen ze iets meer begrip. Knap hoor hoe je dat gedaan hebt!
Ik herken het ook, maar vertel dan ook steeds minder omdat ik gewoon zo graag wil dat ze het begrijpen en niet teleurgesteld wil worden.

@daisykesie Wat goed om er even tussenuit te zijn! Ook al tref je dan al die babys in het zwembad. Pfff heftig! Maar knap dat je toch meegegaan bent!
Wat jij schrijft over werk en de deur uitgaan dat heb ik precies zo! Ik ben ook zoo moe en zit t liefste thuis. Maar ik merk dat anderen dat steeds minder begrijpen.

@ovulatietesten hier. Bedankt voor jullie info. Toch maar kijken naar die testen dan. Ik vind het al prettig als ik weet wanneer ik vruchtbaar ben, heb nu geen flauw idee.
Bee jij bent dus ook snel begonnen met testen. Had jij ook die waar je op de kleur moet letten? Net als khloe?

@Anneke Knap van je al met 6 weken al zo opbouwen met werk! Ik zit nu op 6 weken maar zie er enorm tegenop. Straks in januari zou ik met verlof gaan, ook zo dubbel. Langzaam oppakken kan bij mijn werk wel maar heb veel reistijd. Koffie drinken moet dus ook al snel van de arbo arts..

@conejita Wat balen dat het bij de gyn zo is gegaan. Waardeloos dan he. 9 januari klinkt nog zo ver weg om tot die tijd te wachten. Gelukkig dan volgende week naar die andere arts. Misschien wel fijn gevoel om er zo mee bezig te zijn en alles uit te zoeken?

Vandaag verder de deur niet uitgeweest door t slechte weer. Heb maar gepoetst in huis om me nuttig te maken

 

Hey binalo.

Mijn collega's zijn allemaal langs geweest.
Hebbe foto's gezien enzo.
Ben 2x langs geweest voor trainingen(Werk in parfumerie)
Maandag ging het opzich wel.
Maar een mevrouw van etaleur bedrijf vroeg wat het was geworden
Dat was lastig.
En dat zal nog wel paar keer gebeuren denk ik als ik weer terug ben.
Volgende week vrijdag moet k beginnen.
Zie beetje tegen op.
Weet niet wat m'n vaste klante vrage of reageren, en hoe ik reageer.
Maar daar zal k door heen moeten.
Voorheen was totaal niet bang voor wat iemand dacht.

@beel wat fijn dat je een cerlage krijgt. Suc6 morgen zal aan je denken.

@ conejita dikke knuffel voor jou.

@daisy probeer lekker te genieten, maar snap je gevoel.

Xxx

 

Hoi Khloe,

Oh wat lastig dan als iemand vraagt wat het is geworden! Kan me voorstellen dat je opziet tegen de vaste klanten en hoe zij reageren.
Ik heb geel veel collega's dus die komen niet allemaal langs. Wel een aantal hoor. Ook daar zie ik steeds tegenop. Moet ik gewoon doorheen.

Morgen hebben we een feestje. Ik wil er eigenlijk niet heen. Zie ook op tegen de reacties van kennissen en mensen die ik nog niet heb gezien. Mijn vriend vind dat ik gewoon moet gaan. Maar ik heb geen zin in een feestje enzo nog.

 

hola!

@Binalo, meid, het eerste wat ik wil zeggen is dat ga je toch niet? feestje is het laatste wat je "moet" toch? belangrijk is jouw herstel, gevoelens en proces. alles daarna kan even wachten lijkt mij?
Ik ben drie weken na Noa naar een verjaardag gegaan nou vréselijk! echt, ergste dag van mij leven. er werd met geen woord over Noa gepraat en zat me daar een potje ongelukkig te wezen. Nu denk ik: waarom ben ik in hemelsnaam gegaan? Mijn man wilde na een paar weken ook "verder" een klaagde dat ik niet actief genoeg was. echt belachelijk!! hij wilde gewoon zijn gevoel niet voelen (te moeilijk) maar gelukkig is hij bijgedraaid. wat ik wil zeggen is dat je soms echt moet kiezen voor jezelf ook al zeggen anderen iets anders. echt moeilijk maar JIJ bent nu belangrijk en het is niet niks wat je hebt meegemaakt! (sorry voor mijn strenge toon, t komt uit een goed hart )
maar ik kan het niet voor jou beslissen natuurlijk.

ik snap ook goed dat je opziet tegen werk. ik heb eigen bedrijfje en werk met man en familie dus zijn bekenden. maar wel veel vaste klanten die ernaar vragen en ook veel mensen in de buurt waar ik woonde. ik barste in huilen uit, bij de groente boer, de bakker, etc. ik heb er geen problemen mee in het openbaar te huilen. mensen waren ook heel lief, kreeg veel knuffels en sommigen huilden mee (echt, bij de bakker!) het is loodzwaar maar het wordt daarna "makkelijker" is mijn ervaring. alle eerste keren zijn het ergst.

ja, 9 januari is ver maar aan de andere kant ben ik zó moe dat ik denk dat het wel goed is om het even op rust te zetten. en áls ik zwanger word begin ik gewoon met bloedverdunners en bel ik wel of zo. ja het is fijn om het uit te zoeken. geeft een soort gevoel van controle en hoop merk ik.
ik lees ook over schildklierafwijkingen of vitamine b12 tekort. er is veel om uit te zoeken en dat geeft een doel zeg maar. bij het miskraam topic zijn meiden die echt veel weten dus ik heb al veel info verzameld.

@Bee: woaw! wat spannend. je bent nu in het ziekenhuis! wat "fijn"! of niet? hoe is het gegaan? was het een operatie dus? en moet je dan nu in bed blijven?

@khloe: wat lijkt me dat bijzonder wel, dat je collega´s langskomen om de fotos te zien. ik zorg vaak dat ik een foto bij me heb, en laat die dan zien (ook aan vaste klanten in de winkel). dan zien ze dat het een echt mensje was en wordt het niet zo makkelijk weggewuifd of vergeten. dan hebben ze er een beeld bij. en dan kon ik ook laten zie hoe trots ik was.
hoe gaat het met je testen meid?
dikke knuff, ik vind dat je het zo goed doet!!

Anneke, Daisykaisy hoe gaat het met jullie?
Anneke, wanneer mocht j nou testen, dit weekend? hoe voel je je?

 

Heey

@binalo,
Als je d'r niet klaar voor bent niet doen,
Ik hadt namelijk precies het zelfde, m'n vriendin d'r zoontje werd een jaar, k met m'n goeie gedrag heen( zag er tegen op nergens zin in)
Toen k daar was kwam het hard binnen overal kleine kinderen, en wij, ja wij stonde weer met legen handen toe te kijken.
Niemand zei wat, of onze elise er nooit was geweest.
Zwijgen, stilte, of er geen aandacht voor ons was.
Waren wel vrienden en familie van onze vrienden ma toch deed het pijn. Niemand durfde wat te zeggen.
De eene keer kan ik er beter tegen/hebben dan de andere keer.
Niks moet he alles mag zolang jij je maar goed voelt.
Jij hebt je kindje al die tijd bij je gedragen en dat is toch bij een man ff andere.

@ conejita
M'n teste worden steeds bekeren meer Tuur tot bijna niks.
Dus denk dat k moet wachten en onder tussen blijven we gezellig doen samen.
Dankje, lief dat je dat zegt.
Voel me soms nog wel is eenzaam, derest gaat door terwijl voor ons eigenlijk stil staat.
Hadt gistere me dag niet en heb ff lekker potje gejankt om alles.
We zoude met kerst bijzonder thuis zijn voor elise en bij oud en nieuw bij vriend van ons die hadt helemaal bedje voor d'r gekocht, en daar staan we dan.. Met legen handen.
Hopelijk staan we allemaal volgend jaar met een wonder in onze armen.
En lekker kletse en foto's poste hiero over onze wonders.
Hoe gaat het met jou?
K vind jou enorm sterk, hoe jij dinge aanpakt, onderzoek en achter aan gaat, geeft mij hoop.
Hoop dat k net als jij alles moet pakken om te proberen ons droom in vervulling te laten gaan.

Xxx

 

@binalo, lastig he, al die eerste keren. Ik vond (en nu soms nog) het zo moeilijk om weer de eerste keer naar school te gaan, de eerste keer vrienden te zien, de eerste keer weer peuterzwemmen en zo nog tig andere dingen. Ik had (en ook hier soms nog steeds) vooral veel moeite met het zien dat alles gewoon door gaat, terwijl bij jezelf ( zoals khloe ook zegt) alles even slit lijkt te staan.
Je hebt gelijk dat je zegt, het zal toch een keer moeten, overal voor weg blijven is ook niet de oplossing. Het is aan jou te bepalen wanneer je weer aan bepaalde dingen toe bent. En dat is niet makkelijk en zal ook zeker niet zonder een traan gaan. Je zult wel merken dat als je eenmaal weer iets gedaan hebt, het de volgende keer een klein stukje makkelijker gaat.
Kan me wel voorstellen dat je opziet tegen het feestje morgen. Wat vind je het lastigste? Dat er tranen komen? Ik had dat de ene keer wel, ik wilde niet altijd overal huilen en ee ander moment had ik er gewoon lak aan, dan zien ze maar dat ik verdriet heb! Heb je eventueel de mogelijkheid om eerder weg te gaan als het niet gaat of ben je afhankelijk van vervoer? Doen wat voor jou goed voelt!
Je schreef ook dat je in januari met verlof zou gaan, ik ook, zou na de vakantie niet meer gaan werken, nu wel. Vind dat nog steeds erg moeilijk. Wanneer zou jij uitgerekend zijn? Ik 11 februari, ook al iets waar ik tegenop zie...

@conejita, ik vind jou ook erg sterk, hoe je nu alweer mee schrijft in dit clubje, bewondering!
Ben je nu ook alweer aan het werk?
Misschien wel fijn ja, even geen ziekenhuis meer, even rust. Knap dat je zelf wel kritisch en alert blijft en op onderzoek uit gaat! Hoop echt dat je antwoorden gaat vinden en zo 9 januari goed voorbereid op gesprek kunt, laat ze maar eens een poepie ruiken!

@Khloe, wat lastig en moeilijk die feestdagen. Onze kleine zou er dan nog niet geweest zijn, Elise* had er gewoon moeten zijn! Lief van die vriend dat hij een bedje gekocht had! Hopelijk kun je je vasthouden aan de gedachten dat dat bedje nog wel een keer gebruikt gaat worden, dat daar nog een keer een trots broertje of zusje in komt te liggen.
Jammer dat je ovutesten nog niet oplopen. Ben je nog wel aan het testen? Lekker gezellig houden, zou ik zeggen!

@bee, hoe is het gegaan vandaag? Hoe voel je je? Ben erg benieuwd!

@hier. Vandaag een collega gesproken die ook zwanger blijkt te zijn. Ze zitten alleen wel enorm in spanning, want op de echo bleek ze 12 dagen minder ver te zijn dan verwacht (zou nu ruim 8 weken moeten zijn). Het kan goed gaan, maar ze moeten er ook rekening mee houden dar het fout kan gaan. Heb erg met haar te doen, ook zij zitten in de mmm en hadden nu blij moeten zijn. Heb wel een prettig gesprek met haar gehad. Ze vond het moeilijk het me te vertellen, maar ik had ook wel het idee dat ze het op een of andere manier fijn vond. Ze zijn erg nuchter en houden ook met alles rekening, dus dat vind ik knap. Hoop echt voor ze dar het goed komt.
Dan vandaag, geloof het of niet, de zwangerbox van ouders van nu binnen gekregen! Zij belden mij nota bene in de week van mijn bevalling op (om de zwangerschap te bevestigen) en zouden me voor alles afgemeld hebben, krijg ik dat ding nu nog! Twijfel nog of ik er op zal reageren. Mijn vriend zei; we bewaren m gewoon. Dus nu staat ie op zolder...
Verder nemen de kriebels in mijn buik toe. Ik heb nu al ruim een week wat gevoeligere borsten en af en toe steken in mijn buik ook ben ik sinds een paar dagen wat sneller moe (maar heb ook weer meer gewerkt). Nu heeft mijn lichaam mij al vaker voor de gek gehouden, dus ik durf eigenlijk nergens op te hopen. Ik wacht maar af. Ben nog steeds van plan zondag te testen, maar weetniet hoe ik daar morgenvroeg over denk!
We zullen zien!
Fijn weekend!
X

 

Hallo meiden!

Zou ik met jullie mee mogen praten? Ik ben mijn zoontje eind juli verloren met 36 weken zwangerschap, de oorzaak is niet echt bekend, het enige wat er gevonden is dat er veel draaiingen in de navelstreng zaten waardoor het zou kunnen dat hij daaraan overleden is.
Het verdriet is net als bij jullie enorm en ondanks het nu 4.5 maand geleden is wordt het er niet makkelijker op. De wens om opnieuw zwanger te worden is ook ontzettend groot en ik merk wel dat als het dan weer niet raak is, het verdriet erg groot is. Ik heb bijna tot geen eisprong van mezelf daarom krijg ik hormonen om een eisprong op te wekken, ben nu aan de 3e kuur bezig en ik hoop echt heel erg dat het deze maand raak is. Ook druk met ovulatie testen bezig.
Als ik jullie verhalen lees herken ik daar zoveel in.
Ook ik heb het boek : altijd een kind tekort gelezen en dit vind ik ook een heel fijn en herkenbaar boek om te lezen.

Fijn om te lezen dat er al een aantal van jullie zwanger zijn en ik hoop dat er heel snel meer meiden dit hier kunnen vertellen!!
Dank jullie alvast..
Xxx

 

Hoi Daan,

Even snel: welkom hier, helaas ... Zo ongelofelijk veel sorry van je zoontje. het is heel zwaar he.
Schrijf en lees maar lekker mee en ik hoop dat je snel goed nieuws mag vertellen hier!

Lfs, morgen meer.

 

Wat fijn! En spannend, hopelijk is alles goed gegaan!

@Anneke: zo spannend!! Ik hoop echt zo enorm dat je ons na dit weekend goed nieuws zou kunnen vertellen En wat een stomme stunt zeg, die zwangerbox! En helemaal omdat jij het aan hun hebt doorgegeven.

@Khloe: zo moeilijk he, die feestdagen? Ik zie vooral op tegen oud&nieuw. Ik wil geen afscheid nemen van 2014, want dat is het enige jaar dat Delilah* er is geweest Van mij mag het altijd 2014 blijven, het jaar van ons 2e dochtertje...

@conejita: wat jij beschrijft over dat feestje is ook precies waar ik bang voor was toen mijn vriendin haar verjaardag vierde. Zij vierde het ook 3 weken na mijn bevalling en had al aangegeven dat ze het zou begrijpen als ik niet kwam of eerder weg wilde. Maar ik wilde in eerste instantie gewoon gaan, het is mijn beste vriendin en wilde er graag bij zijn. Maar het was een feestje met allemaal vrienden, ook mensen die ik niet ken, een bbq in de tuin, iedereen een kerstmuts op enz. Ik zat thuis er al helemaal klaar voor, dikke trui aan, kerstmuts op....en ik kon alleen maar huilen. Zag er zo tegenop om vrolijk te moeten doen. En ben dus uiteindelijk niet gegaan. Voelde me daar dan wel weer schuldig over maar gelukkig begreep mijn vriendin me volledig.

@Binalo: als het voor jou niet goed voelt, gewoon niet gaan. Het vreet zoveel energie om daar 'vrolijk' te moeten doen. Daarna stort je thuis gewoon in, daar zit je ook niet op te wachten. Het kan ook een fijne afleiding zijn, maar alleen als jij daar behoefte aan hebt.

@hier: vandaag teruggekomen van Centerparcs. Was toch wel even fijn (heb ook goed geslapen daar ), maar eenmaal thuis doet alles weer aan mijn meisje denken. Op zich niet erg, maar het verdriet komt dan ook weer meteen dubbel en dwars binnen. En ik heb vanavond iets gedaan waar ik zo enorm tegenop zag; de box weghalen uit de huiskamer Die stond net een week toen Delilah stil geboren werd en ik kon het toen echt nog niet om de box weer weg te halen. Van het kamertje kan ik de deur gewoon dicht doen en het kamertje blijft gewoon zoals die is totdat er weer een kindje op komst is. Maar de box stond daar nu maar leeg te staan (en kaal te worden voor niks, met die ondeugende peuter van ons die overal tegenaan stoot hihi). Dus vanavond toch maar opgeruimd. Nu staat er een grote kerstboom, om de leegte een soort van op te vullen.

@ovulatietesten: ik heb ze ook besteld. Volgende week even kijken of ik mijn ei heb op niet. Het leek er toch echt op dat ik ongesteld was afgelopen week. Vrijdag had ik ineens weer bloedverlies (met lichte kramp), de afgelopen 2 dagen was het al minder en sinds vandaag is het zo goed als weg. Dus ben benieuwd!

 

Dames, sorry even kort want ben heel gaar dus ga zo slapen, reageer snel op jullie. Maar alles is goed gegaan vandaag en blijf nu een nachtje hier. Liep allemaal erg uit, maar operatie zelf viel mee al werkte de ruggenprik eerst niet voldoende (dus toen ze begonnen deed het pijn) maar paar minuten later voelde ik niks meer gelukkig.
Blij dat het achter de rug is en net nog even echo gehad. Ons kleintje doet het super gelukkig.

@daan01: helaas welkom, maar wel van harte welkom! Fijn dat je mee komt kletsen na het ontzettend verdrietige verlies van jullie zoontje.

@anneke: wat spannend! Hopelijk is het gewoon echt raak, ga duimen voor een positieve test.

@conejita: vind jou zo sterk!! Wou ik even kwijt.

@alle lieve dames: reageren gauw op jullie, bedankt voor jullie medeleven vandaag en dikke knuffel voor jullie allemaal!