Hier alle laatste sprankjes hoop verdwenen (als die er nog wel waren, was gisteren al behoorlijk overtuigd en ken mijn lichaam ook wel een beetje inmiddels). Ben wel erg blij dat ik de ovulatietesten heb gebruikt, anders had ik nooit geweten dat mijn eisprong later was geweest dan gedacht. Kan ik er nu dan ook vanuit gaa dat ik mijn eisprong toch heb gehad op dezelfde dag als de positieve ovutest??? (Heb de testen van kruidvat gebruikt en testte maar 1 keer per dag, wel steeds rond dezelfde tijd). Ben in ieder geval weer van plan testen te gaan gebruiken, want vind het toch wel fijn, geeft echt wel wat inzicht! En zoals ik al zei, hebben we over een week vakantie, dus echt tijd samen, hoop dus ook op wat meer gezelligheid! komt vast goed! Mooi idee van die potjes, het kan eigenlijk best simpel zijn, het is de draai die je er zelf aan geeft dat het zo mooi maakt. Ikzelf heb daar (nog) niet zo'n behoefte aan, denk echt dat dat komt door het gevoel dat ik bij deze zwangerschap had. Ik heb die symbolische steen van het ziekenhuis en het vlindertje aan mijn armband en dat vind ik voor nu voldoende. Weet niet hoe ik daar over een tijdje over denk. Ik krijg wel echt kippenvel wanneer ik jullie verhalen en ideeen zo lees, zo lief, zo warm, zo mooi! @conejita, ik ben trouwens 31, was 28 toen mijn zoontje geboren werd. Ik had ook gehoopt op wat eerder de 2de, maar wij moesten sowieso al een jaar wachten vanwege de keizersnede. En nu zit er dus nog meer tijd tussen, maar snap wel wat je zegt wat betreft grens verleggen, doe ik nu ook. Dan gaat mijn zoontje maar bijna naar school als er eventueel nog een kindje komt, heb ik daar weer wat meer tijd voor. Zo probeer ik maar te denken. 36 is misschien niet wat je ooit in gedachten had, maar vind het goed dat je je droom niet opgeeft! Er zijn zoveel vrouwen van die leeftijd die kinderen krijgen en inderdaad, nog wel ouder ook. Jij geeft echt niet minder liefde dan een jongere moeder! Blijf gewoon hopen dat 2015 het jaar voor ons allemaal gaat worden! Nou, voel me nu nog niet al te rot, hoop dat dat zo blijft... X
hey meis, dus je bent ongi geworden? trouwens, je hebt na een posi ovu test in de komende 24-36 uur je ovu, dus niet op die dag zelf! dus missch heb je morgen of overmorgen pas je NOD ja, weet je, die grens verleggen, je wil gewoon een levend kind. simpel gezegd. het "ideale" plaatje is toch al weg. ik heb gewoon heel erg geleerd om te leven met wat het leven je brengt, na Noa. ook met emigreren moet je echt leren het te doen met wat je hebt. ik heb bijv een hond erbij gekregen, terwijl ik geneens een dierenliefhebber ben. en nu is het een lid van ons gezin. en je maakt er wat van, of je nou wil of niet. ik heb het gevoel dat ik veel dingen zoals ik het in mijn hoofd had, moet loslaten. en ik wacht tot God/ het Universum mijn leven weer "op orde" brengt (want het voelt als een chaos). tot nu toe heeft "Hij" dat altijd fantastisch gedaan, ook al zag het er op het eerste gezicht niet zo uit. zo ben ik ook aan mijn man gekomen en de hele emigratie was ook zo gekomen en had nooit durven dromen van zo´n fantastische man. ook leven in Spanje heb ik geen moment spijt van, ik hoor gewoon hier. en dat zijn ook dingen die ik me nóóit had kunnen bedenken van tevoren. dus daar vertrouw ik dan maar op, dat het "goed" komt... ook al zal het een ander plaatje zijn dan ik oorspronkelijk in mijn hoofd had. en Hij zal me vrede en vreugde geven. ook dát heb ik al zovaak ervaren als ik dingen "los laat". dus dat is de uitdaging voor mij... nu wel moeilijker dan ooit natuurlijk.
zien jullie de bijlage? dit heb ik aan de muur van Noa. en ik heb trouwens ook gewoon geboorte-overlijdenskaartjes gestuurd. zo konden ze haar toch "leren kennen". vond ik mooi <3
Prachtig...ook een hele mooie foto van jullie mooie meisje. Zo lief! Fijn dat je toch zo'n mooie foto van je dochtertje hebt. Ik ben ook nog steeds zo dankbaar voor de foto's die wij hebben. Wij hebben daarvan deze 3 aan de muur hangen (moeten er nog 1 van Vienna en Delilah* samen bestellen, we wilden de foto's eerst onder elkaar hangen, maar nu hangen ze toch in een vierkant...dus laten we er nog 1 extra afdrukken) Foto's zijn trouwens op hout: https://scontent-a-ams.xx.fbcdn.net/hphotos-xpa1/v/t1.0-9/10502310_10152872698074049_663722656462232434_n.jpg?oh=d7cdbecda02ddb2e4f0357de845ec2d2&oe=54FF62A6
oooh wat mooi!! wat een mooi gezin zijn jullie! mooi ook dat hout! heb nog wat in te richten in mijn huis, dus goed idee
Onze dochter, elise. Deze foto is niet bewerkt. Heb nu deze foto late bewerke zodat bij handje en neus donkere weg is en op aluminium laten drukken. Helaas hadde wij geen kleertjes bij ons, en hebbe we deze kleertjes gehad van amc. Later hebben wij eigen kleertjes gekocht en aan gedaan. Xx
@conejita wat mooie dochter, mooi kaart zeg. @daisy wat mooi op hout. Wat mooi jullie gezin samen. Ben er ff stil van. Xx
Nog zo'n prachtig kindje! Wat zijn ze toch al mooi af he, zelfs onder de 30 weken al. Mooie kleine wondertjes...
práchtig!! khloe ik ook tranen in mijn ogen... ze ziet er zo lief en vredig uit.. waarschijnlijk zijn ze ook in vrede nu. alleen wij niet wat een prachtigkindjes hebben we !
Hoop dat onze kindjes allemaal samen zijn. Ik ben er nog ff stil van Ze zijn allemaal zo volmaakt en perfect.. Dromen/denke jullie ook wel is aan hoe het zal zijn om straks kindje te krijgen? Zal ze op ons 1e kindje lijken... Zulle we vergelijkingen zien enzo. Ik heb vanacht heel raar gedroomd. Xx
Nu ik gezien heb hoeveel Delilah* op haar grote zus lijkt denk ik dat nog extra veel... 'hoe zal de volgende eruit zien? Ook een kopie van grote zus Vienna? Hadden Delilah* en Vienna als ze ouder waren nog steeds zo veel op elkaar geleken?' enz. Hier had ik Vienna en Delilah* naast elkaar gezet, allebei net geboren. Ik schrok er gewoon van hoe identiek ze bijna zijn. Mijn mooie meiden...
Wat een prachtige foto's van prachtige kindjes en wat een trots straalt er van jullie af... Hier ook met tranen in m'n ogen, hoe oneerlijk het is dat deze mooie kindjes geen kans mochten krijgen. Hopelijk spelen ze nu samen met mijn mannetje op de regenboog... Heel mooi gedaan ook allemaal, Conejita: heel mooi kaartje met jullie prachtige Noa er op en mooi met haar naam op het hout, Khloe: wat ligt jullie meisje er tevreden bij, mooi gezichtje, Daisykesuie: jullie zijn zo'n mooi gezinnetje, en wat lijken je dochters op elkaar. En vergelijken zullen we denk ik allemaal doen bij volgende kindje, of het nou jongetje of meisje wordt, ik denk dat ik ook ga zoeken naar gelijkenissen. Ons mannetje had de oortjes en gezichtje van mijn man, heel erg benieuwd of z'n broertje of zusje dat ook heeft. Hoe graag ik ons ventje ook aan jullie wil showen, ik plaats zijn foto hier niet ivm evt herkenning (daarom ook zijn naam niet hier). Wil wel z'n mooiste foto aan jullie pb-en, als jullie hem willen zien ? Hebben een mooie foto in zwart-wit bewerkt van ons prachtige mannetje.
Heey bee Ja ik zou graag je mooie zoon bewonderen. Maar snap je keus over herkenning om het hier niet neer te zetten. Hoe gaat het nu met je? Xx
Dank jullie voor het lieve welkom!! @anneke, wat onwijs balen. Weer ongesteld. Dat zijn weer van die rotdagen die het weer extra moeilijk maken. Ik was weer helemaal terug bij af leek wel vorige week. Toen ik ongesteld werd. Blegh. Wat kan je dan toch op die dagen zitten he. Vooral die laatste week lijkt wel eindeloos te duren. @ Conejita, Wat een ontzettend mooi kaartje, voor een heel mooi kindje! Daar kan je inderdaad trots op zijn!! @Daisykesie, wat een mooie gedenkplaats bij jullie thuis. En die foto's!! Wow, wat een mooie meiden. En ze lijken inderdaad ontzettend veel op elkaar. Wij hebben niet zulke mooie foto's. Ons meisje was natuurlijk nog heel jong met ook nog een groeiachterstand. Ze is met 20+6 geboren. Wat ik vooral ontzettend herkende bij ons meisje is het lipje. Die was hetzelfde als bij haar zus. Verder hebben we mooie foto's van vooral haar voetjes. Maar als ik de foto's van haar hele lijfje bekijk, dan zie ik vooral de blauwe enorme navelklem. Dat doet me veel verdriet. En ik merk dat ik het heel moeilijk vind dat ik haar niet heb aangeraakt. Ik was heel bang dat ik haar vingers/teentjes eraf zou trekken. Want ze was echt heel klein en breekbaar. Daar zijn we ontzettend slecht in begeleid. We hebben ook niet heel lang afscheid genomen en een paar foto's zijn wazig. Niks meer aan te doen. Maar samen met de rest van de slecht begeleiding hebben we daar wel een bericht over gestuurd naar het ziekenhuis. Nu hopen dat ze er iets van leren voor een volgende bevalling van een stil kindje. @Khloe, wat een af kindje is het al bij 28 weken. Heel bijzonder die foto. Maar wat een verdriet om dan al na 4 dgn afscheid te moeten nemen. Zo heftig. @Binalo, ben je inmiddels al ongesteld geweest? Of ben je gestart met de ovulatietesten? Bij mij geven de testen wat rust. Dan heb je een week extra dat je niks eraan kunt doen. Herkennen jullie dat? 1 week ongesteld (verdrietig vooral de eerste dag) dan ovulatietesten en om de dag proberen om een nieuwe baby te maken, dan een week niks (beetje rust in het hoofd, want genoeg eraan gedaan), en daarna een week nagelbijten tot je niet meer kunt wachten om te testen, te vroeg een test doet (negatief) en dan hopen op geen bloed. @Daan, wat een verdriet ook bij jou. Ze weten ook niet hoe je kindje overleden is he? @Bee, wat een spannende tijd bij jou. Kan me ook zo voorstellen dat je het liefst voor de veiligheid de hele dag in bed gaat liggen.... Maar ja, dat is natuurlijk ook niet goed voor jou en babbie. Sterkte met wachten en hopen dat de cerclage heel goed zijn werk doet. @hier. Weer een pittige week achter de rug. Mijn zoon is 2 wkn geleden geopereerd. Lange operatie en aardig wat zorg erbij. Maar daardoor kwam het hele zwanger worden verhaal en het verdriet om mijn kleine meisje toch een beetje minder eruit. Dacht dus serieus dat het wat beter ging en ik mijn verdriet 'onder controle' had. Maar niets is minder waar. Ik werk maandag ongesteld en kon vervolgens niet meer stoppen met huilen. Een hele avond gehuild. De volgende ochtend gehuild. Bizar hoe je lijf toch wel een weg vindt om het verdriet eruit te gooien. Vervolgens zat ook mijn hele lijf op slot. Hebben jullie daar ook last van? Dat de stress/frustratie gelijk op je spieren slaat? Ik heb wat ontspanningsoefeningen gekregen van de fysio. Die wilde ze eerst daar gaan doen. Maar merk dat als ik ga ontspannen ik gelijk begin te huilen. Dus dat heb ik maar eens thuis gedaan. Hoe doen jullie dat? Verder heb ik veel afleiding van onze 3 kinders. Ik heb dan ook regelmatig het idee dat ik niet veel te klagen heb. Maar ben dan te streng voor mezelf merk ik. Dat ik geen verdriet mag hebben omdat die 3 er al zijn. Dat maakt het verdriet om mijn kleine meisje niet minder. Maar het maakt het wel beter te dragen omdat ik wat meer afleiding heb. Hebben jullie nog meegedaan aan lichtjesdag? Wij hebben in de tuin sterretjes afgestoken en er hebben de hele avond 3 fakkels gebrand in de tuin. (1 voor elk sterretjeskind, heb nl ook 2 hele vroege miskramen gehad). Mijn jongste zoon heeft een mooie nieuwe kaars voor ons kleine meisje uitgezocht. Haar kaars van het crematorium was opgebrand. Nu heeft hij een klein bolkaarsje uitgezocht van lichtrose. Het moest perse dat kleine bolletje zijn en perse lichtrose!! Duidelijk verhaal, dus die staat er nu. En die moet ook elke avond aan. Ze praten er niet veel over, maar ze zijn er toch ook wel mee bezig merk je dan. Wat ontzettend fijn om mijn gedachten te kunnen ventileren hier. En om toch zo ontzettend veel herkenning te lezen in jullie verhalen. Hoe verdrietig het ook voor jullie allemaal is...... Maar fijn dat je elkaar dan toch kunt vinden. Fijne dag
@Wendy. wat erg dat jullie zo slecht zijn begeleid. hoe ging het dan precies, als je het wil vertellen? en je hebt haar dus niet vastgehouden... ik herkend heel erg van die gespannen spieren: rusten bewegen (langzaam aan) en huilen helpt bij mij (ook onstpanningsoefeningen en meditatie muziek en zo). vooral vóór mijn miskraam die ik na Noa had, was ik erg gespannen. nu niet meer. het lijkt wel of ik me over heb gegeven. ergens geeft het wel rust maar ik ben ook minder strijdbaar. herken ook wat je zegt van die weken vj cyclus haha. ook dat heb ik nu even niet meer na mijn mk. ik heb er effe geen zin meer in. in ben dan ook de enige hier die niet heel actief bezig is om zwanger te worden. maar ik zat al in dit groepje en ik wilde niet weg wat lief van je zoon dat ie zo precies wist wat hij wilde kiezen voor zijn zusje! is hij nu beter? heel veel sterkte, ik hoop alles goed met hem nu. @ Daan: hoe gaat het nu met jou?