Hier ook pas 2 maanden geleden, en ook veel ups en downs. Ben ook continu in de war wat mn gevoelens betreft. Als ik vrolijk ben snap ik dat niet, als ik huil wil ik stoppen met huilen en soms voel ik me gewoon blanco. Ik heb ook nu zo'n standaard antwoord als mensen vragen hoe het gaat; "met pieken en dalen, maar we moeten door voor Vienna". Mensen weten dan vaak niet hoe ze daarop moeten reageren, vaak krijg ik te horen dat ik er 'goed uitzie en sterk overkom'. Maar dat is maar schijn vaak helaas. Met mijn beste vriendin kan ik gelukkig goed over Delilah* praten. Ook al probeer ik het over andere dingen te hebben, ze prikt er vaak doorheen en vraagt dan toch weer even naar dr. Dan kan ik weer even mn ei kwijt Maar verder houd ik het zoveel mogelijk oppervlakkig qua gespreksonderwerpen. Totdat mensen zelf er een beetje naar sturen, dan begin ik wel over mn meisje.
Ben eigenlijk altijd zo bang om in huilen uit te barsten om momenten dat ik vind dat het niet kan (op t schoolplein) dus hou inderdaad de gesprekken ook oppervlakkig.
Ik lees weer zeer veel herkenbare dingen, uitsparaken als 'het gaat met ups en downs' en 'we doen ons best' gebruik ik ook erg vaak. Soms ook om er dan maar van af te zijn, op momenten dat ik geen zin heb om erover te praten, maar vaak vragen mensen ook gewoon niet door. Weet soms niet waarom niet. Doen ze dat niet omdat zij het moeilijk vinden of doen ze het niet omdat ze vinden dat het 'onderhand wel over moet zijn'. Vooral van dat laatste heb ik veel last, soms heb ik echt het idee dat mensen niet begrijpen waarom ik nog niet volledig werk, of waarom ik af e toe nog huil (hou me net als jullie ook erg vaak in). Vind ik zo lastig! Den, wat knap dat je na 3 weken al weer aan het werk was. Ik ben na 6 weken begonnen, mede omdat ik een pittige bevalling heb gehad. Werk nu 3 dagen en moet weer naar 4. Doe wat goed voelt, zou ik zeggen! Dat verdriet op de meest onverwachte momenten herken ik ook hoor, heel vervelend. Soms geef ik er aan toe, soms hou ik me in (met name als ik niet thuis ben). Ik vroeg me in het begin ook af of dat wel normaal is, maar vond hier al snel herkenning! Gerommel in mijn buik betekent bij mij meestal dat ik snel ongesteld word. Zijn jullie al wel weer bezig met een nieuwe zwangerschap, of wacht je nog even af? Hier ongesteld geworden. Kan er de klok bijna op gelijk zetten. Inderdaad al behoorlijk weer wat gehuild vandaag, had ik vorige 2 keer niet zoveel last van als nu. Naast enorm balen, zit er nu ook angst, hoe vaak mag het niet meer lukken? Wil het daar vanavond toch nog met mijn vriend over hebben. Heb ook een aantal andere dingen opgeschreven, gewoon om even mijn hart te luchten. Ik wil me niet zo voelen zoals ik me de afgelopen week heb gevoeld, vind dat voor hem ook helemaal niet leuk. Hij zei het afgelopen weekend nog, hij wil graag de vrolijke meid terug waar hij een paar jaar geleden verliefd op is geworden. Hij voelt zichbest machteloos als het met mij niet lekker gaat. Hoe is dat bij jullie mannen/vrienden? Ga mijn kleine uit bed halen, die is wakker. X
@anneke, ahh wat ontzettend balen meid, ik snap hartstikke dat je een rotdag heb, wat jammer nou, elke keer die teleurstelling ook. Ik hoop dat je er vanavond met je vriend een goed gesprek over kunt hebben. Inderdaad is dat bij mijn vriend ook dat hij zich erg machteloos voelt soms en niet goed weet hoe hij met me verdriet om moet gaan. En hij heeft ook heel veel geroepen dat hij wou dat ik weer zo was als een jaar geleden. Heel veel sterkte hoor!! @den, jij bent inderdaad heel snel weer aan het werk gegaan. Ik dacht bij mij na zo korte tijd ook wel dat ging maar de klap kwam echt pas na een week of 7, leek wel of het toen allemaal pas doordring. Inderdaad gaat het echt met up en downs, ik merk wel dat de periodes van de ups steeds iets langer gaan worden maar soms kun je dan zomaar op een onverwacht moment weer ontzettend verdrietig zijn, het blijft lastig. @wendy, wat naar die opmerkingen allemaal, wel fijn dat je je hart hebt kunnen luchten en dat ze nu tenminste weten hoe je je voelt, scheelt vaak ook een heel stuk. En inderdaad meer dan je best kun je niet doen, daar moeten ze het maar mee doen. Liefs voor de rest allemaal.. xxxx
Anneke wat ontzettend balen van je ongesteldheid. Wat duurt het lang.... de wachtweken. En dan toch weer teleurstelling.
Blegh!!! Even hier mijn gal spuwen hoor! Een goede vriendin van me is zwanger en krijgt over 2 dagen te horen wat ze gaat krijgen. Dus ze heeft nu op fb gevraagd wat iedereen denkt dat het wordt. Ik probeer zo vrolijk mogelijk te reageren, maar vind het zoooooo moeilijk!! Mijn nicht is ook zwanger en ook daar probeer ik lief op te reageren, maar bah! Ik mis mijn meisje zo!!!! En beiden reageren ze niet heel veel op wat ik zeg. Misschien weten ze niet wat te zeggen, bang dat ze me misschien kwetsen als ze te vrolijk doen over hun kindje. Of ze voelen aan dat ik mijn positiviteit richting hun forceer. Bah, ik wou dat ik gewoon écht blij kon doen tegen ze en dat ze dat ook tegen mij konden doen. Ik had dit zo graag op een leuke manier met ze willen delen. En nu is het alleen maar pijnlijk
Oooh daisy, ik herken het zo erg! Hier ook een schoonzus en collega/vriendin zwanger en ik doe zo mijn best om blij voor hun te zijn, maar het kost me zo ontzettend veel energie en het doet inderdaad pijn. Dit wil je gewoon niet (ook voor hen niet!) Kan inderdaad zijn dat zij je geforceerdheid voelen, dat denk ik soms ook wel... Zo moeilijk! Sterkte meid! X
Hee ladies Even een berichtje vanuit de andere kant van de wereld. Den welkom sorry dat ook jij je zoontje moet missen Anneke wat naar voor je toch ongi geworden. Die hoop die dan toch weer de grond in wordt gedrukt @de rest wat een herkenning allemaal. Het kost zoveel energie idd vrolijk en geinteresseerd doen richting de zwangere. Vraag ook telkens aan een goede vriendin hoe t met haar pasgeboren zoontje gaat maar eigenlijk wil ik t antwoord helemaal niet wete Rest van mijn omgeving idd zelfde antwoord; ups en downs. Het valt me btw dat veel mensen ook niet vragen hoe t gaat. De meeste zeggen; goed dat je erbij bent. Voelt niet altijd als opening voor gesprek om t over mijn meisje te hebben. @hier merk dat ik nog emotioneler ben dan thuis. Des te meer vanwege t besef waarom ik hier ben en mijn uitgerekende datum komt steeds dichterbij. Nergens geen zin in. En ben zooo moe. Hoop dat t nog een beetje bij gaat trekken de komende dagen. Vanavond bij de luna bar geweest. Heel speciaal maar ook weer heel emo. Voor jullie allemaal een dikke knuffel
Wat een gezellige drukte hier weer ! @Den: welkom hier! Goed dat je meeschrijft, het helpt je vast om hier alles te kunnen delen. En je wens is heel herkenbaar voor iedereen hier. En bedankt voor de tip van een doppler! Zijn het aan het overwegen, maar ben ook bang voor evt stress als ik het hartje niet kan vinden. En na 3 weken alweer aan het werk! Heel knap natuurlijk, maar ben je zo snel begonnen omdat mensen het van je verwachtten of omdat je het zelf weer zag zitten en graag wou? Want als je het puur voor anderen hebt gedaan, dan hoop ik niet dat het te snel is geweest. Verdrietige momenten zullen blijven, ook na maanden (heb ze nog steeds regelmatig) maar heb wel eerst de tijd genomen voordat ik weer ging werken. Maar als het werk je goed doet, kan dat ook natuurlijk. Het is bij iedereen anders . Luister iig naar je eigen gevoel (is heel moeilijk soms) en als je nu beseft dat het te snel is geweest, is het dan een idee om weer een stapje terug te doen? @Binalo: nog weer getest? Ja voelen is wel heel bijzonder! Maar nog niet iedere dag, hopelijk snel. Is zo'n fijne geruststelling iedere dag. @Khloe: morgen je eerste echo! Superspannend! Veel succes/plezier, hopelijk een mooi kloppend hartje. @Daisykesie: ook al heb je nog veel kleertjes, het geeft een goed gevoel om dan weer iets te kunnen kopen voor je kleintje. Hopelijk mag jij ook snel! @Daan: ja kleertjes kopen is heel bijzonder weer! En geeft me ook een bevestiging van het vertrouwen dat we voelen ofzo. Wij hadden nog maar heel weinig voor ons mannetje*, waren van plan om na de fatale vakantie los te gaan! maar dat was niet meer nodig... Ben op zich wel blij dat we nog niet zoveel hadden achteraf. @Anneke: vind het heel erg voor je dat je weer ongi bent terwijl je zo goede hoop had... Is gewoon zwaar sh*t (sorry). Ik weet nog de pijn die ik voelde toen ik weer ongi werd, en jij hebt dat nu weer... Enige positieve is dat je cyclus zo regelmatig is, maar daar koop je natuurlijk niets voor. Hopelijk ziet je man het nog wel een tijdje zitten om verder te proberen, maar goed dat je het bespreekbaar maakt. Al hoop ik niet dat er dan teveel druk op komt voor je, dat helpt ook niet denk ik. Dikke knuffel meid! @dewendy: wat super dat het theater toch leuk was! Ook al was het even heftig dat de bom ontplofte na die opmerking (hoe kunnen zij er nou over oordelen denk je dan he), vind het superknap dat je gewoon hebt vertelt hoe het voor je voelde. Moet echt een opluchting zijn en de spanning ook wat weg hebben gehaald. Goed gedaan meid! Wat een ongemakkelijk situatie dat die zwangere op het schoolplein je lijkt te ontlopen. Ze weet waarschijnlijk gewoon echt niet wat ze moet zeggen en misschien vermijdt ze je juist bewust omdat ze je niet met haar buik wil confronteren, maar een lastige situatie is het wel. De moeite waard om haar aan te spreken of zie je dat niet zitten? En huilen: gewoon doen, ook al voelt het allemaal even heel zwart, soms moet het er gewoon allemaal even uit. @Conejita: hoe gaat ie met jou? Nou ik ga even eten! Kom straks nog even vertellen hoe het hier gaat en reageren op de vriendinnen-kwesties. X
Hoi allemaal, Eerst even m'n gal spuwen.. Had ik eindelijk beetje een redelijke dag(collega'tje was er) lekker achter de naaimachine gezeten. Gaat ineens de deurbel rn komt er iemand de "blije doos" afleveren.. Eerst dik janken natuurlijk..zit er een brief bij dat ik omdat ik m niet zelf heb opgehaald 4,95 moet betalen omdat ze m (ongevraagd) hebben verstuurd! Was effe helemaal overstuur..het blijft je maar achtervolgen.. Snap dat ze t niet kunnen weten maar ze kunnen toch een herinnering ofzo sturen? Of stel ik me aan dat ik er zo boos over ben.. @Bee, vooral zo snel aant werk omdat m'n man ook weer aant werk was en niet zoveel alleen thuis wou zitten... Ook omdat ik graag wil dat alles weer normaal is al weet ik dat dat niet zo is.. @Anneke sorry dat je toch weer ongesteld bent geworden... En idd bespreek t maar goed met je vriend.. Is denk ik erg belangrijk. Hij mag best weten hoe je je voelt toch? En wil idd wel weer maar ben nog maar 1x ongesteld geweest en er klopt niks van m'n cyclus.. Dus m'n lijf moet eerst weer normaal gaan doen.. Erg frustrerend.. @daisy snap heel goed je gevoel.. Al die zwangere (dan bedoel ik niet degene die hier in deze groep zitten natuurlijk) een week na het overlijden van Max kwamen 3 vriendinnetjes me vertellen dat ze zwanger waren.. Heel fijn allemaal.. Ze vonden dat wij t eerst moesten weten :x Dus ik snap je gevoel.. Het zou allemaal zou leuk geweest zijn als... Echt ### allemaal. Ik gun t je heel erg en hoop dat je snel weer een frummel in je buik mag krijgen.. En idd weet ook geen antwoord op de vraag hoe gaat t.. Wil soms zeggen: same shit different day.. Maar komt ook zo onbeleefd over.. T gaat echt niet van de ene op de andere dag beter! Maar ze zullen t wel goed bedoelen.. Lastig allemaal! Knuffel aan jullie allen!
Den: wat naar van die blije doos! Zo confronterend en dan ook nog moeten betalen voelt zo oneerlijk. Die mensen kunnen er weinig aan doen maar snap je boosheid heel goed hoor. Goed te lezen dat je zelf de keuze hebt gemaakt weer aan het werk te gaan, maar alsnog hoop ik dat het je ook lukt om als het nodig is weer even een stapje terug te doen. Jij bent zelf nu het belangrijkste en het is allang super en knap dat je er zo snel weer bent. @vriendinnen/zwangeren/lastige situaties: same here... Al wel vaker hier over gehad natuurlijk, maar een paar vrienden die er super voor ons zijn geweest en waar we nog steeds als we willen ons verhaal kwijt kunnen. Maar helaas ook vrienden en vriendinnen die amper nog hebben gevraagd sinds de begrafenis hoe het met ons gaat, weten niet hoe ze er mee om moeten gaan (daar gelukkig een openhartig gesprek met 1 vriendin over gehad), en dat snappen we ook, maar is wel lastig. We kunnen voor ons gevoel niet meer echt onszelf zijn bij hen en dat vind ik heel erg. Mijn man denkt er wat makkelijker over, maar ik vind het heel jammer dat vriendschappen toch veranderd zijn. We kunnen het nog steeds gezellig hebben, maar er blijft een soort spanning. Als ik zelf probeer iets ter sprake te brengen, valt het stil. Er volgt geen gesprek oid. En op een gegeven moment zeg je dan maar niets meer over ons mannetje omdat ik het gevoel heb dat die mensen er klaar mee zijn ofzo. Dat het er niet meer mag zijn. Terwijl ons mannetje ALTIJD en overal onderdeel van ons leven zal zijn. Wat ik ook merk is dat mensen nu enorm enthousiast en gefocust zijn op deze zwangerschap en daardoor dus denken dat ze het weer ongegeneerd over hun pasgeboren babietjes kunnen hebben. Collega's bv. En dat mogen ze natuurljk ook, maar ik vind het nog steeds heel moeilijk, ook al ben ik weer zwanger. En dan mijn buren: vorige week een zoontje geboren naast ons. Heel blij voor hen! Maar nu hebben we een whatsapp groepje met alle buren van onze portiek en vanmorgen post ze een filmpje van haar zoontje zodat we kunnen zien hoe schattig hij is. En alle buren reageren daar natuurlijk ook enthousiast op. Ze hebben heel veel rekening met ons gehouden tijdens de zwangerschap, en kan hen hun roze wolk ook niet kwalijk nemen, maar vond het wel heel confronterend. Ik ben van plan om binnenkort bij ze langs te gaan op kraamvisite en dat vind ik heel wat, maar dan kan ik me er wat op voorbereiden en dit werd me opeens opgedrongen. Moeilijk. @zwangerschap: geniet van de mooie dingetjes: de kleertjes kopen en eerste bewegingen, maar afgelopen dagen ook nogal angstig geweest. Buik is onrustig en heel naar gedroomd... Dat ik dit kindje ook weer verloor, opeens eruit hij viel . Vanmorgen overwogen om thuis te werken, maar omdat een collega zich ziekmelde me toch verplicht gevoeld om te gaan. En dat moet ik dus niet meer doen. Voelde me enorm onprettig, tranen in mijn ogen thuisgekomen. Voelde echt niet goed en dit moet ik niet meer doen, vergeef het mezelf nooit als ik mijn gevoel negeer en het toch mis gaat. Ben nu wel weer wat rustiger, maar als ik te vaak zulke dagen heb ga ik het niet trekken en moet ik misschien toch overwegen minder/niet meer te werken.. Liefst blijf ik een beetje leven en meedraaien met alles, maar dit kindje is het belangrijkste en daar moet en wil ik alles voor doen. Kan het maar 1x doen. Sorry voor mijn enorme geklaag maar moest het even kwijt. X
Wat leuk dat je een berichtje stuurt! Maar wat naar om te lezen dat het zo emotioneel is allemaal... Bijna je uitgerekende datum . Wanneer precies? Hou je taai en hopelijk lukt het toch nog een beetje te genieten, ook al is het besef er zo sterk dat jullie daar niet hadden moeten zijn nu en dat het allemaal anders had moeten zijn. Dikke knuffel!
Hè Bee, over je zwangerschap, je moet gewoon echt rustig aan doen hoor! Proberen niet aan andere te denken maar aan jezelf en jullie kleintje.. Ik weet dat dat lastig is want zit zelf ook zo in elkaar (vandaar dat snel weer aant werk) dus moet je t soms van iemand anders horen.. Want uit je verhalen en belangstelling merk ik dat je iemand bent die er altijd voor andere is en voor iedereen klaarstaat. Maar nu ben jezelf aan de beurt.. Laat ze nu maar eens voor jou klaarstaan. Jij en die kleine in je buik zijn nu t aller belangrijkst!! En als t echt te zwaar wordt (fysiek en emotioneel) moet je misschien toch overwegen om minder of even niet meer te werken... Tot na je zwangerschap (die nog heel lang duurt ) misschien overleggen met arts of bedrijfsarts? Heel veel sterkte! En denk aan jullie zelf!
Daisy wat moeilijk he dat soort dingen. Je gunt ze een mooie zwschap. Maar je had het jezelf ook zo gegund. Den 3 vriendinnen zwanger. Gatver wat confronterend. Sterkte. Bee doe je ajb rustig aan..... en bij onrustige buik idd zeker niet gaan werken. Zelfs niet bij een zieke. Je vergeeft t jezelf nooit. Nu even de ochtend starten.
hoi lieve meiden, even een kort berichtje van mij. ben helemaal op. ben zó moe en beetje burn out gevoel (niet de eerste x dat ik dit schrijf) dus ik ben even niet zoveel hier. hoofd zit gewoon vol ik neem rust waar ik kan, wandel en huil, werk en probeer te ontspannen. donderdag tm zondag komt lief vriendinnetje uit Ned op bezoek. heel leuk. gan we ook ff shoppen in uitverkoop, wijntjes en theetjes drinken, tapas eten, over Noa* praten, haar alle foto´s etc laten zien (heb haar nog niet gezien na Noa*) Denk dat het fijn gaat worden. Ik denk aan jullie, ik kom wel weer schrijven en lezen wanneer ik weer energie heb. liefsssss en knufss!!! tot laters ps ze hebben nog niet gebeld vh ziekenhuis voor de testen. ik probeer al deze tijd te nemen om goed voor mezelf te zorgen zodat ik straks, als we erweer voor gaan, ook me "goed" voor (voor zover mogelijk) nog maals liefs ik mis jullie nu al
Heey meide @den, Aah zo herkenbaar van die doos. Heb dat ook gehad, zelfs gehoordtest stond voor m'n neus(als ze goed dossier hadde geleze zou ziekenhuis dat doen), kraamhulp belde voor intake terwijl m'n meisje al 3weken weg was) Verloskunde stond op de stoep, om het feit dat k niet terug belde (gek he als je 4dagen lang in ziekenhuis zit en geen een minuut van m'n meisje weg wou zijn)ze kwam precies de dag dat k afscheid hadt genomen, aleen wist mijn verloskunde praktijk het nog niet dus ze zei gefeliciteerd.... Belasting dienst kinderbijslag 2x moete Belle omdat ze briefe bleven sturen.. Grrr zo boos geweest op deze acties van mensen. Ik hoop dat je het jou bespaard word met nog meer van zulke acties. @bee, neem je rust hoor. Alles voor jou baby. Hoop dat je gauw weer wat beter voeld, ik denk aan je. @conejita veel plezier met je vriendin, hoop datjullie het heel gezellig krijge samen. Pas goed op jezelf, neem de tijd. Dikke knuffel wijffie. @hiero, zenuwachtig voor vanmiddag. Xxx
Succes khloe!! Conejita, begtijp het helemaal. Eerst genieten van tijd met vriendinnetje. Fijn dat ze komt! En de blije doos. Blegh
Hey meiden, @khloe: succes vanmiddag!! Hopen op een mooie eerste echo! @conejita: snap het heel goed hoor meid. Gewoon meekletsen wanneer je er behoefte aan hebt, en even rust wanneer je er geen behoefte aan hebt @Den: wat rot van die blije doos Ben wel heel blij dat mijn verloskundige mij voor al die dingen had afgemeld. @Bee: rustig aan doen hoor, wat de rest en jijzelf ook al zegt; jij en je kleine mannetje zijn het allerbelangrijkste! @Pluis: hopelijk gaat het al iets beter? Zodat je ook een beetje kunt genieten van je vakantie. Je kleine meisje ziet haar mama het allerliefst gelukkig, ook al kan ik me zo goed voorstellen dat dat niet altijd even makkelijk is. @de rest: zwaai en knuf (hihi, ik doe het ook ff zo ) @hier: hèhè, eindelijk komt er een beetje verandering in mn ovutesten!! https://scontent-a-ams.xx.fbcdn.net/hphotos-xpa1/v/t1.0-9/10427315_10153018692724049_4297685019290225074_n.jpg?oh=d65faa814f47b7f2f9d408dcee7ae57f&oe=5532B157 Nu geen tuurstreepje, maar een licht streepje Mijn temp was gister ook een stukje lager, dus ik gok dat ik morgen een mooie donkere streep heb. En nu maar hopen dat ik niet wéér 5 dagen na mijn ei ongesteld wordt....
@khloe succes straks!!!! Dames wat schrijven jullie al weer gezellig veel! Wat geven we allemaal een standaard antwoorden he als iemand vraag thoe het gaat Heb wel bij sommigen zoiets van: ik geef iedere keer hetzelfde antwoord. Ik weet gewoon niks anders te zeggen dan de ups en downs... @Anneke. Hoe gaat het met je? Balen hoor dat we niet samen de eerste licht positieve testen hebben. Dat had ik zo gehoopt! Heb je nog gesprek gehad met je vriend? Probeer een beetje de hoop erin te houden meid! Ik weet het makkelijker gezegd dan gedaan.. Mijn vriend wil ook mijn vrolijke persoontje terug. Ik denk dat we nooit meer dat terug krijgen hoe het was. Heus wel dat we de dingen positiever in zien maar dat kost gewoon veel tijd. @Daisy Bah dat vrolijke zwangere gedoe ook van anderen steeds. Pijnlijk he. Ik kan gewoon niet blij voor ze zijn. Denk steeds: wacht eerst maar af of het goed gaat. @Pluis. Wat lief dat je ons even een berichtje stuurt! Hoop dat je ondanks het emotionele toch een klein beetje kan genieten @Den Jeetje wat naar zeg die blije doos. Je stelt je echt niet aan dat je boos bent!! @Bee Wat jij zegt dat mensen juist gefocust zijn op je nieuwe zwangerschap.. precies daar ben ik ook bang voor. Dat wil ik niet. Straks denken ze dat het verdriet minder is of dat je erg blij bent nu. En wat naar joh zo'n rotdroom! Maarreh Bee, doe alsjeblieft rustig aan! Denk om jezelf en die kleine in je buik!! @conejita. Ach wat naar allemaal voor je! Doe rustig aan en neem je tijd! Wij zien je wel weer verschijnen! Fijn vooruitzicht dat je vriendin komt en jullie leuke dingen gaan doen en ook veel over Noa praten! @ Daisy Eindelijk een streepje!! Ik heb zelf trouwens nooit een donker streepje gehad bij de Ovulatietesten. @hier. Ik heb niet meer getest. Gisteren niet ongesteld geworden en vandaag ook niet. Ga morgen testen nog een keer. Gek he ik ben nog niet eens heel erg blij. Vanmorgen kwam een vriendin langs. Ze vroeg of ik misschien al zwanger was. Tja jeetje wat moest ik zeggen.. Heb maar gezegd dat ik dat niet denk. @uwv Even een ander onderwerp/vraag. Werden jullie ook steeds gebeld door het UWV? Ik vandaag weer. Eerst belde ze, zat ik net op toilet, dus gemiste oproep. Stond er op de voicemail dat ze het nog 1 keer probeerde en dat ze anders helaas het dossier moeten sluiten.. Tss nogal bot vond ik dat. Terugbellen kon niet want het was een anoniem nummer. Later belde ze terug (ik enorm gefocust op mijn telefoon dat ik het maar niet zou missen). Stelt ze de vraag wanneer ik weer ga werken en mijn opbouwschema enzo. Dus ik vertel haar dat. Luistert ze maar voor de helft want toen zei ze, als je morgen op je werk bent... Ik heb geen moment gezegd dat ik naar m'n werk ga morgen. Dan vertel ik haar het opbouwschema van de arbo arts. Luistert ze weer niet goed, en herhaalt zij het anders en noemt ze het dubbele aantal uren op. Pfff Nu moet ik volgende week op het werk zeggen dat ze aan het UWV wekelijk moeten doorgeven hoeveel ik werk, maar dan hoeveel uur ik daadwerkelijk productief ben. Tja ik heb een kantoorbaan, niet echt te meten hoe productief ik ben voor een ander. Dus dan moet ik dat blijkbaar doorgeven aan mijn collega's van personeelszaken n dan geven zij dat weer door ofzo. Jeetje wat een gedoe. Kan ik er ook nog wel bij hebben dat gecontroleer. Sorry voor mijn lange verhaal en geklaag hoor.. Hebben jullie dat ook of gehad bij het UWV?
Heey binalo Met hoeveel weken was je bevallen? Ben het ff kwijt. K weet dat als je na 24weken bevalt heb je sowieso recht op 16weken verlof. Ze kunnen je niet verplichte. Om eerder te komen. Deze 16 weken vallen gewoon onder zwangerschapsverlof en krijgt het bedrijf vergoed. Beval je voor 24weken, heb je sowieso wel 4weken nodig om te herstellen, we hebben tenslotte gewoon bevalling gehad. Daarna kan je in combinatie UWV en bedrijfsarts gesprek hebben of je het al aan kan om te werken maar opbouwend, lukt dat nog niet dan ga je over in de ziektewet. Dan zal je onder behandeling/begeleiding van bedrijfsarts staan. Laat je niet onder druk zetten he, Je kan ook rechtsbijstand, rechtshulp of bedrijfsarts in schadelijk voor meer informatie en waar je recht op hebt. Xxx