Mijn dochter van bijna drie wil ALLES zelf doen. Ze kleed zichzelf helemaal alleen aan incl. het sluiten van knoopjes, ritsen etc, met mes en vork eten net als papa en mama en ga zo maar door. Ze wil alles maar dan ook echt alles zelf doen. Ze kan ook heel veel zelf. Maar wat me vooral opvalt is dat ze ook alles goed wilt doen en lukt dat even niet is ze hartstikke gefrustreerd. Vorige week wilde ze niet kleuren omdat ze niet zo goed kon kleuren als mama, dus binnen de lijntjes. Ze heeft een tijdje staan kijken hoe ik kleurde om daarna ook binnen de lijntjes te gaan kleuren. En zo zijn er nog wat voorbeelden te noemen. Wij vinden zelf dat ze de lat voor zichzelf erg hoog legt. Wij laten haar vrij en lekker kind zijn, het is dus niks wat van ons uit komt. Zijn er hier nog meer kindjes die zo perfectionistisch willen zijn?
Nee, ik herken het niet. Mijn dochter wil soms dingen zelf doen, soms heeft ze er helemaal geen zin in en/of wil ze perse dat ik het doe.. Ook geen frustraties als dingen niet lukken, behalve met aankleden (shirt, de rest kan ze wel). Maar dan help ik gewoon en is het meestal wel prima. Als je het gevoel hebt dat ze de lat voor zichzelf vaak te hoog legt, zou ik maar rustig blijven benadrukken dat het niet hoeft. Ze hoeft het niet te kunnen en allemaal goed te doen. Het is niet erg dat niet alles in een keer helemaal goed gaat. 'Kindjes moeten alles nog leren en dat duurt vaak een tijdje'. Mijn dochter vraagt vaak wanneer ze iets kan, bijv fluiten. Dan zeg ik een leeftijd (ver) in de toekomst. Als ik 5 ben, kan ik fluiten he? Voor ongeveer iedere leeftijd heeft ze wel iets wat ze dan kan of krijgt, ze kijkt er erg naar uit, dat wel (Ze is overigens wel erg bezig met leeftijden (maar ook andere tijden/dagen etc), weet precies hoe oud iedereen is en hoe oud ze dus worden als ze jarig zijn )
We maken haar inderdaad duidelijk dat ze niet alles hoeft te kunnen/kennen. Nu heeft ze het er de hele tijd over dat ze naar school gaat, geen idee hoe ze eraan komt. Maar goed dat kan ze natuurlijk overal opgevangen hebben. Ze stelt ook de hele dag vragen, Hoe heet die? Hoe oud is die? Wat doet die? Waarom....? Hoe vaak....? Hoe laat...? Wanneer....? en ga zo maar door en door en door hahaha. En als ik dan zeg dat ik iets niet weet zegt ze "Jawel, dat weet je wel?" En wat ik wel eens doe als ze die vragen stelt, is haar dezelfde vraag stellen en dan blijkt 99,9% van de keren dat ze het antwoord zelf gewoon weet. Lijkt wel alsof ze alleen maar wat vraagt om bevestigd te krijgen dat hetgeen wat zijn denkt ook klopt. Of zoals vorige week kwam ze met de vraag (ze kon niet slapen) "Mama, konijntjes kunnen best wel praten hè?" Mijn man was gelukkig zo slim om haar te vertellen dat alleen Bobo dat kon. Hiermee was ze gerustgesteld. Maar ik vind het niet gek dat ze niet kan slapen als ze hierover ligt te piekeren in bed. Moet wel erbij zeggen dat ze over het algemeen gewoon goed slaapt. Kinderdagverblijf heeft me ook al een paar keer gezegd dat ze erg zelfstandig is en dat ze hele gesprekken met haar kunnen voeren. Vorige week is ze in het nieuwe groepje gaan oefenen en vanuit die groep kwam blijkbaar dezelfde opmerking. Soms ben ik zo bang dat ze zichzelf voorbij rent. Aan de andere kant is het een supervrolijke meid dus zal ze er zelf niet al te veel last van hebben.
Das wel herkenbaar Hier ook zo'n kletskous. Die vragen zijn volgens mij niet perse ter bevestiging, maar ook gewoon omdat ze het vragen stellen hebben uitgevonden en leuk vinden, willen oefenen ofzo.