Hey meiden, Ik was altijd een nuchter type (heeel nuchter type). Maar toen ik zwanger was werdt ik al "milder" maar nu ik bevallen ben?? Ik ben zo'n weekdier geworden. Vind alles zielig/mooi/etc. etc. Als ik al maar aan mn bevalling/kraamweek/zwangerschap denk schieten de (geluks) tranen me al te binnen..(zou zo mn kraamweek 100x over willen doen) En dan de eerste "mijlpalen" van zoonlief afgelopen weken.. eerste pakje dat niet meer paste en in "zijn" doos ging, de eerste bigsmile etc. etc. Zo ook vandaag; Ik heb de felicitatiekaarten opgeruimd en in een doos gedaan voor mn mannetje voor "later". Zo ook mijn zwangerschaps kaart etc. En o wat voeld dat klote.. Net of ik een fase afsluit, dat het "feest" voorbij is. Slaat nergens op, t begint allemaal pas maar toch voelde het zo naar om alles in zijn doos te stoppen.. Het is zo kaal nu ook binnen.. Herkenbaar?En blijf je zo soft of zijn het die hormonsters nog steeds??
kweenie wanneer het minder gaat worden....hier iig nog niet....volgens mij is 6 maanden na de bevalling dit emotionele weer op een hoogtepunt. bij mij wel in ieder geval enne bedankt wen....weer precies een verwoording zoals ik het ook voel
Ik heb het wat de zwangerschap betreft wel een beetje. Volgende week heb ik de laatste keer een afspraak bij de verloskundige. Ik vind het zo jammer dat ik daar niet meer naar toe hoef. Dat je nu valt onder het cb. Ik heb niets met die mensen en met de verloskundige wel. Stom he! Verder probeer ik te genieten van mijn kindje, want het gaat allemaal al hard genoeg. Voor je het weet loopt hij. Maar het zijn inderdaad wel iedere keer perioden die je afsluit en afscheid van neemt. Ja precies wanneer haal je alle geboorte kaarten weg. En de versiering rondom je huis. Het is nu al bijna 6 weken geleden, maar eigelijk wil ik er nog niet aan. Ik heb ook alle dingen van mijn zwangerschap...echo's, kaart informatie e.d in een tas gestopt en daar ga ik nog wel wat mee doen als herinnering voor later. Maare Wendy je bent echt niet de enige
@Pandora Fijn dat we elkaar weer gevonden hebben! Haha.. @Andere meiden, ik wacht dus maar gewoon af.. Heb vd week ook de sticker van t raam afgehaald, nu is mn huis echt weer as usual.. Maar goed t moest er ook weer eens van komen.. Marike hier heeft het dus tot vd week gehangen (kaarten) en raamsticker. Heb nu ook al mn visite gehad, dus vond dat het nu wel eens keer weg moest..
Present! Ik hoef niet om alles te huilen, die eerste pakjes naar zolder brengen enzo doen me niet zoveel. Maar laatst moest ik bijna huilen van geluk om de GEDACHTE alleen nog maar dat ze straks voor het eerst bij me voor op de fiets zit. Wat een mutserige actie vond ik dat van mezelf zeg. Voor de zwangerschap was ik ook best nuchter, hoefde niet snel ergens om te huilen, maar wat een ander vond kon me wel veel schelen! Nu is het eerder andersom. Ik heb veel meer lak aan anderen (lekker joh ), maar daarin tegen ben ik ook een enorm zacht ei op gebied van zwangerschap en kinderen geworden. Ik huil de ogen uit m'n hoofd bij het zien van een documentaire over prematuurtjes, ik kan wel huilen van dat vreselijke nieuwsbericht uit Belgie, De Gelukkige Huisvrouw was een grote tranentrekker hier... Dat soort dingen raken me nu echt!
k WAS ook altijd nuchter... Lekker met beide benen stevig op de grond... Maar je weet t precies te verwoorden... Dat eerste (echt niet meer passende) pakje, de eerste grijns, t echte baby zijn (dat is er hier wel n btje af zo om te zien), zelfs de bevalling... Als k alleen maar zie of lees dat iemand bijna uitgerekend is of net bevallen... Nou dan wil k terug in de tijd... Hoop wel dat t minder word, want soms word k kriegel van mezelf... k Ben dolblij met mn kleine man, maar k mis nou al dattie net n paar minuutjes oud was, nog die ieniemini kleertjes/luiers paste... Heeee bahhh... Maar daarentegen wel fijn om te weten dat er meer "softies" rondlopen...