Ik breek in , succes alvast . Ben benieuwd of je dan ook gebruik gaat maken van die mogelijkheid dat je eitje bevrucht kan worden?
Ivy spannend he die cryo. Wij mogen na een miskraam nu ook weer in februari/maart (als mijn volgende menstruatie op tijd komt) en twijfel of we het in kunstmatige of natuurlijke cyclus gaan doen. Ik denk dan dat jouw cyclus helemaal in orde is?
Ik vond de cryocycli ook zenuwslopend Gelukkig ontdooide de weinige cryo's die we destijds hadden goed! Helaas bleven ze niet plakken. Onze dochter is ook van een verse tp (1 van 2 emmies die toen teruggeplaatst zijn) Heel gek, maar ergens kijk ik er ook weer naar uit. Niet al die hormonen spuiten enzo, maar het er mee bezig zijn. Het was een intense, bijzondere en intieme periode. Haha nu logistiek een wat grotere uitdaging omdat ik mijn dochtertje zo min mogelijk wil meenemen. Houd je ons op de hoogte?
Ja het is wat meer gedoe met een klein meisje wat in de rondte loopt. Maar goed, uiteindelijk heb ik iedereen het maar weer verteld en dan hoef ik ook niet zo moeilijk te doen met oppas. Vandaag ongi geworden! Stom eigenlijk om daar blij mee te zijn. Volgende week vrijdag de eerste FM. Ben benieuwd. Mijn cyclus kon ik, voordat ik de pil gebruikte, de klok op gelijk zetten. Nu was dat eigenlijk weer zo, nu alleen een dag eerder ongi geworden.
Afgelopen vrijdag de eerste FM gehad. Ik zat op dag 10 en er was nog niet zoveel actie, eentje van 10mm. Ik moet dinsdag terugkomen. Op de echo zagen ze wel dat ik endometriose in de spier heb (oke, het lijkt op endometriose maar het heet anders, kom er even niet op. Endometriose zit in de buik, dit zit dus in de spier) heel apart, bij mijn dochter hebben ze dit eigenlijk nooit gezien op de echo. Het is wel tijdens mijn kijkoperatie geconstateerd maar dus niet met een echo. Afijn, dinsdag FM nummer 2.
Inmiddels een ei van 14,5mm. Donderdag weer kijken. Recept voor pregnyl ook in de tas. Komt nu toch allemaal wel dichtbij.
Oef, nou vanmiddag komt er een eskimo aan boord! Ontdooien is iig gelukt. Ik werk nu thuis, wat handiger als je toch weg moet midden op de dag maar op de een of andere manier ben ik redelijk opgewonden . Oh, we hebben ook van de mogelijkheid gebruik gemaakt dat het nu gesprongen eitje bevrucht kan worden. Daar zeiden ze dan weer helemaal niets over in het ziekenhuis
Wat heerlijk dat het erop zit! Wel jammer dat nu het ellendige wachten begint... Of ben jij daar goed in... Helaas ben ik eergistermiddag ongesteld geworden. Het was toen 20dpo, dus een 'misnesteling' (weer afgestoten innesteling). Ben er behoorlijk ondersteboven van, zowel geestelijk als lichamelijk. We hebben nu een maand rust. Veel geluk jij! 🍀🍀
He bah, wat naar. Ik hoop dat jou eskimo's je wat meer geluk brengen. Nee ik ben niet zo goed in wachten maar in de auto terug bedacht ik me dat de wachtweken er al voor de helft opzitten. Ik mag 7 maart testen, dus twee weekenden wachten. Meestal wordt ik al eerder ongesteld dus ik weet niet of ik het tot 7 maart uithoud.
Nou inmiddels is de psychische rollercoaster ook een feit. Afgelopen maandagmiddag begonnen de o zo bekende ongikrampen . Compleet met ietwat gekleurd slijm was ik redelijk van slag dat deze poging dus waarschijnlijk niet gelukt was. (en zoals ik ben zag ik mijn geest al dwalen dat de overige cryos niet zouden pakken en ik me al bedacht had dat ik echt niet helemaal opnieuw wilde beginnen) Dinsdag hielden de krampen en en was mijn stemming omgeslagen in een: "kom nou maar op met dat bloed dan kan ik verder" irritatie. Al wat er gebeurde, mijn maandverbandje bleef schoon, helemaal niks, zelfs geen gekleurd slijm. Gisteren wederom krampen en weer wat gekleurd slijm. Overigens moet je je daarbij voorstellen dat het alleen bij afvegen is en dat het (sorry) licht caramelkleurig was . Inmiddels dus nog steeds geen bloed. Normaal gesproken duurt mijn cyclus hoogstens 29 dagen. Dat zou ongi betekenen vandaag. Maar: meestal begint het laat sávonds en teken ik de ongi aan de volgende dag. Dus ik ben nu wel later. De krampen zijn nu eigenlijk weg (tenzij ik eraan denk, dan lijken ze wel spontaan terug te komen), beetje raar gevoel in mn buik maar ja, ik let er nu ook wel op. En nu, krijg ik dus een beetje hoop en ben ik dus bang dat mijn lijf nu zorgt voor twee teleurstellingen deze cyclus. Ik heb geen testjes in huis. Maandag mag ik officieel testen. Ik wilde eigenlijk morgen testen maar ik kom er niet aan toe om vandaag testjes te halen (ook durf ik niet zo goed, beetje bang om ongeluk over me af te roepen) Eigenlijk wilde ik nu even mijn "ei" kwijt haha.
Las je verhaal en oh wat herkenbaar! Momenteel nog geen wachtbankje voor mij, maar wat herken ik de rollercoaster. Het ene moment denken dat het niet gelukt is, het volgende moment er weer in beginnen te geloven en dat wisselt zich dan, zeker de laatste dagen, in rap tempo af... Succes nog even!