Hoi hoi, Vandaag heb ik de laatste dag kraamzorg gehad, en nu heb ik het toch wel erg moeilijk. ik heb een super zwangerschap, een superbevalling en een zware maar ook goede kraamtijd (gehad). mijn vlossen zijn echt ontzettend leuk en ik had een heel goede kraamhulp. heb van alles intens genoten en keek steeds zo uit naar mijn mannetje nu is hij vorige week geboren en de kraamtijd is dus over nu. ik voel me nu echt superverdrietig omdat die bijzondere periode over is. van de enorme roze wolk moet ik nu weer terug naar "real life" en daar heb ik echt heel zwaar mee. gelukkig is mijn vriend nog een week thuis anders was dat gevoel nog erger. maandag komt de vlos voor het laatst en dan word ik overgedragen aan het consultatiebureau. dat vind ik helemaal niets, was liever onder controle van de vlos gebleven wie heeft dit gevoel nog meer? ik word er echt heel verdrietig van ook al is mijn zoontje helemaal geweldig. zou best de tijd een week terug willen zetten groetjes Marieke
Dat had ik ook hoor, ik vond het zo fijn de eerste week.. Maar ik was er na een week alweer aan gewend. Ik moet zeggen dat ik de 6 weken controle heel apart vond, iemand die zo ontzettend dichtbij je is geweest en die zie je dan misschien nooit meer.. zo apart. daar heb ik wel om moeten huilen , toen had ik pas echt het gevoel van 'nu sta ik er alleen voor' hoe dramatisch dat ook klinkt
Ik herken het niet Zelf had ik in mijn kraamweek zo een pijn van mijn hechtingen en die rot stuwing...het enorm wennen aan Yasemin en mijn 'nieuw leventje' als mama... Nee hoor, ik had juist een kraamdip... En nu gaat het juist lekker. Nu iedereen uit beeld is verdwenen. Kraamzorg vond ik heel tof, maar was wel blij toen ik ineens alleen de zorg had over Yasemin. Nee, ik kijk dus niet happy terug op mijn eerste 2 kraamweken. Wel op mijn zwangerschap want had niks te klagen
Hier hetzelfe, mijn fantastische kraamhulp was gister voor het laatst. Ik heb echt een topweek gehad, voelde me redelijk goed. De verloskundige was hier ook voor het laatst gister. Nu moeten we helemaal zelf doen en dat is best eng. Gelukkig heb ik ook mijn man nog 3 weken thuis, dus dat scheelt enorm.
ik had een leuke kraamhulp, maar was zo blij dat ze weg was.. dan mag je het namelijk echt zelf doen! tenminste zo voelde ik het... was heel spannend, maar ben nu zo trots op ons dat de eerste maand probleemloos verlopen is.. rust lekker uit, huil lekker.. ontzwangeren valt soms tegen! x
helemaal niet herkenbaar. Ik was blij dat de kraamhulp weg was. Lekker weer het huis voor ons zelf om lekker met z'n tweeen te genieten van ons mannetje. Ik vond de kraamweek zwaar vermoeiend. Was blij dat het voorbij was, daara was het pas echt genieten.
Bedenk wel dat de tips die de kraamzorg je meegeeft vaak gelden voor de eerste 10 dagen na de bevalling. Dat was bij mij zo, maar mij niet verteld door de kraamzorg. En huppaaaa nadat de kraamzorg weg was maakte mijn meisje allerlei veranderingen door waar ik niks van snapte!!! Dus ik dacht: zie je wel, ik red het niet alleen! Totdat met 2 weken het consultatiebureau langskwam...wat een verademing. Ze legde me alles uit en ineens snapte ik waarom Yasemin zich ineens zo raar gedroeg.. Het was te wijten aan de huiluurtjes, darmkrampjes, regeldagen.. treden allemaal op vanaf de 2 weken. Ik was helemaal gefrustreerd dat ik mijn kind niet begreep! Het consultatiebureau zei toen lachend: 'daarom komen we ook langs met 2 weken...is dan ook wel nodig zoals je merkt'. En vanaf die dag gaat het juist super!! Ik begrijp Yasemin nu veel beter en dat bespaart heel wat irritaties.
Ik heb zoooo gehuild toen de kraamhulp weg was. Ik had echt een goeie en was zo blij met haar. Mijn man was nog een week thuis, dat vond ik erg prettig. Daarna stond ik er alleen voor. Ik vond het reuze spannend maar had mijn moeder achter de hand. Ik ben 8 weken afhankelijk geweest van andere mensen doordat ik nog complicaties had. Daarna was ik zo blij dat ik alles zelf weer kon. Had toen ook een beetje een ritme. Maar idd de eerste dagen na kraamhulp zijn heftig. Sterkte, maar het lukt je echt wel. Blijf lekker veel met je mannetje knuffelen en geniet van hem!
ik bedoel ook niet zozeer dat we nu alles zelf moeten doen, dat lukt op zich wel, maar meer de afsluiting van die bijzondere periode. moet wel zeggen dat ik me vandaag alweer een stuk beter voel, maar als morgen de vlos voor het laatst komt zal ik wel weer even moeten slikken denk ik.
Ik heb op de schouder van de kraamhulp staan huilen toen ze wegging...ik was echt zoooooo intens verdrietig Maak je niet te druk om dat gevoel. Als je verdriet hebt, dan is dat volkomen logisch, want je hebt net de grootste verandering in je leven ondergaan. Een kind krijgen is niet niks! Het is gewoon verschrikkelijk hard werken en WENNEN. Dat herinner ik me nog heel goed van toen ik zelf net moeder was. Dat onwerkelijke gevoel. Niks was meer zoals het was, mijn leven stond volledig op zijn kop. Ik voelde me zelfs een vreemde in mijn eigen huis, laat staan dat ik de straat op durfde met mijn kleintje. Maar...en daar komt het cliché: HET KOMT ECHT GOED!! De eerste tijd is het even doorbijten, maar je gaat steeds meer wennen, en op een gegeven moment vind je vanzelf een nieuw ritme. Sterkte, en veel plezier met je beebje
eerste week lag mijn dochter nog in het zh dus die tijd was al helemaal niks. ook had ik veel pijn aan de onderkant. We hebben maar 2 dagen een kraamverzorgster gehad want we hadden niet recht op meer. Maar die 2 dagen waren fijn omdat ze zoveel uit handen nam en me me heel zeker liet voelen. Verder heb ik de eerste week zeker niet als heel fijn ervaren. meer dor de pijn en de zorg van mijn dochter omdat ze in het ziekenhuis lag. nu kan i steeds meer genieten. ook al is mijn dochter nog niet helemaal gezond (ze heeft een verlamde arm en aar hebben we veel zorgen over). Ik werk niet en ik denk als je weer moet werken je helemaal weer in the real life komt. maar ik begrijp wel wat je bedoelt. Het is weer zo apart dat je in het gewone leven komt. Nog heb ik het ideedat ik niet helemaal in het echte leven zit maar dat vind ik nu niet erg eigenlijk.