Hoi allemaal, Mijn vriend en ik hadden nog niet concreet in de planning om aan kinderen te beginnen, maar mijn kinderwens is wel heel sterk. Nu het zo onrustig en bedreigend is in de wereld, en nu het ook steeds dichterbij komt, heb ik wel sterk zoiets van: als het allemaal zo blijft, wil ik eerst geen kinderen op deze wereld zetten. Hoe staan jullie hierin? Ik ben gewoon benieuwd.
Ik heb het hier ook uitgebreid met mijn vriend over gehad. Ook vriendin die al kindjes heeft kaartte het aan. Maar wij hebben allebei het gevoel dat wij ons leven niet stil willen gaan zetten om een "ander". Dit is natuurlijk een ontzettend erge situatie maar het had over 10 jaar ook kunnen gebeuren. Ook kunnen je kindjes ziek worden, een ongeluk krijgen. Je kunt ze niet overal voor behoeden, ook niet voor deze wereld. (Ja het kan wel, en ik snap ook precies waar je weg komt en waarom.) Maar onze mening is dat als de thuishaven veilig en goed is, de wereld 10 jaar geleden ook al bedorven was.
Ik denk ook dat je je kinderwens niet hoeft uit te stellen, omdat je niet weet hoe het gaat lopen met de wereld om je heen. Dit is namelijk niet te voorspellen. Als je zelf echt midden in de ellende zit, dan is het iets anders natuurlijk. Maar heel praktisch gedacht: de wereld kan alleen 'ten goede' veranderen als er genoeg mensen met heel veel liefde worden opgevoed. Denk ik. Het is zoiets natuurlijks om kinderen op de wereld te willen zetten, dat ik denk dat het enorm aan je gaat knagen, als je je hierin laat tegenhouden door hoe de wereld er (mogelijk) uit zal zien in de toekomst. (m.a.w. door een onzeker toekomstbeeld) Het is dan eigenlijk de vraag, welk 'lijden' wil je voorkomen met je keuze wel of niet voor een kind te kiezen? Wil je voorkomen dat jouw kind met de ellende van de wereld te maken krijgt, of is het voorkomen van lijden van een onvervulde kinderwens ook belangrijk? (een moeilijke keuze eigenlijk!) Persoonlijk denk ik dat je toch niet kunt voorkomen dat je kind te maken krijgt met ellende en tegenspoed. (net als dat er altijd mooie dingen zullen zijn) Het beste dat je mijns inziens kunt doen, is je kind leren ermee om te gaan en leren creatief te zijn in moeilijke situaties, te leren zich te ontwikkelen en zich te bekwamen in dingen. (enz enz) Maar ik snap de gedachtegang natuurlijk wel hoor. Je moet er wel achter staan, een kind op de wereld te zetten! Het blijft gek, dat je dit voor een ander (je kind dus) beslist, en hij/zij zelf geen stem hierin heeft....
Het valt niet te voorspellen of het echt dichterbij komt. Ik weet dat er nu van alles aan de hand is in europa, maar dat is niet voor het eerst. Voor hetzelfde geld gebeurt er de eerstkomende 10 jaar niets in Nederland, wie weet nog wel langer. Laten we het hopen. Heb je dan over 10 jaar niet heel veel spijt dat je gewacht hebt? Ik snap dat je bang bent, dat ben ik ook. Maar als het gebeurt, dan is dat het leven, en heeft niemand van ons daar controle op. Ik vind zeker niet dat je het daarom moet laten om een kind op de wereld te zetten. Waar je nu aan het denkt is het fictief lijden van je ongeboren kind. Het is niet echt. En het zeker niet waard om daarom te wachten. Maar dat is mijn mening. Je moet doen waar je je goed bij voelt.
Ik heb er inderdaad ook zo over gedacht. Maar toen bedacht ik me ook dat er altijd wel een reden is om 'nog maar niet zwanger proberen te worden'. Als het de situatie in de wereld niet is, dan is het wel je financiële situatie, je woonomgeving, je carrière of weet ik veel wat. Wij hadden zoiets van we gaan ervoor en we maken er het beste van. En inderdaad, over 1, 5 of 10 jaar kan er ook nog een heleboel mis gaan. Ik wil daar niet bij stil blijven staan. Ik kijk vooral naar onszelf: hebben we ons leventje op de rit en zien we ons samen ouders worden? Ja
Ik las laatst ergens dat er nog nooit zoveel vrede en welvaart is geweest in de wereld als in de afgelopen 10 jaar. Oorlog en crises zijn van alle tijden, maar als je naar het grote geheel kijkt, wordt de wereld steeds stabieler. Dat voelt voor ons niet zo omdat de informatievoorziening tegenwoordig zo goed is: je wordt elke dag meerdere malen geconfronteerd met alle problemen.
Daar denk ik soms ook wel eens aan, in wat voor wereld zouden we ze brengen? Maar vroeger waren er ook oorlogen en dingen gaande in de wereld en onze generatie is toch ook daarin opgevoed Dus eigenlijk maak ik me daar niet meer zo 'n zorgen om
Bedankt voor jullie reacties. Bovenstaande is natuurlijk ook wel weer zo, dat je tegenwoordig echt veel meer meekrijgt van alle ellende in de wereld. En inderdaad, elke generatie heeft z'n eigen ellende. Onze situatie is er op het moment nog niet naar om aan kinderen te kunnen beginnen (gezondheid, financiën). Ik ben benieuwd hoe alles zich gaat ontwikkelen, en dan zien we op het geschikte moment wel weer hoe ik erover denk