Weer verliefd worden op je man...

Geen idee hoe je dat doet. Ik denk dat er veel huwelijken stuklopen hierop.. Heb eens gelezen dat vrouwen een beetje "verslaafd" zijn aan verliefd zijn. Denk dat dat wel een beetje klopt en al die romantische films helpen er niet aan mee. Af en toe een romantisch weekendje weg helpt tijdelijk wel en waarderen wat er voor de verliefdheid in de plaats is gekomen ook..

 

Wij gaan regelmatig een avondje of een dagje samen weg, en verrassen elkaar regelmatig met iets waarvan we weten dat de ander het nodig heeft of net aan zat te denken.. Dan worden de vlinders in de buik weer wakker

Overigens ben ik gelukkig niet zo verslaafd aan verliefd zijn, ik ben nooit heel harmonieus verliefd geweest, maar heel heftig met onzekerheid en jaloezie. Vind de rustige liefde en volledig vertrouwen veel fijner

 

Ik ben niet meer echt verliefd (na 13 jaar samen te zijn), maar voel me niet compleet als hij niet bij me is. Smsen nog regelmatig als we beiden werken, lieve berichtjes. Hij zegt nog bijna elke dag hoe mooi en lief hij mij vind, en krijg nog altijd dat bijzondere gevoel als ik hem zie lopen in de menigte of als ik op afstand naar hem kijk.

Natuurlijk hebben wij ook onze dieptepunten gehad, maar ben inderdaad na dat dieptepunt alweer/nog steeds dol op hem. Besef mij steeds vaker hoe bijzonder onze relatie is, dat we elkaar zo aanvoelen en op ons gemak zijn.

Poeh,.. Als ik het zo teruglees... Lijk ik weer die verliefde puber van 15

 

o haha, dat bedoelde ik ook niet hoor!

 

Ik snap wat je bedoeld. Toen je elkaar net leerde kennen, is dat heel spannend en leuk en allemaal nieuw. Dat is nu gewoon weg en komt niet meer terug inderdaad. Dus ik weet niet wat je zou moeten doen haha. Samen dagjes weg, een leuke film kijken op de bank onder een deken, uit eten.. Dit soort dingetjes denk ik, hotel pakken..

 

Wij gaan ook bijna geen nachten samen weg, maar wel een avondje. Dan liggen de kinderen al op bed, oma komt hier zitten en gaan wij lekker eten, naar de bios of gaan een drankje doen.

Ik ben achter gekomen dat je in een relatie toch moet werken aan het bijzondere gevoel samen. Voor mij is romantiek meer als sex, maar die speciale aandacht voor elkaar.
Man en ik waren bijv deze week naar de bios, the hunger games deel 2 gekeken. Ik kan moeilijk tegen als een film midden in een verhaal stopt, maar heb dat niet echt gezegd. Volgende avond vond ik het boek van deel 3 onder mijn kussen omdat mijn man weet dat ik graag wil weten hoe het verder gaat. En dan weet ik weer waarom ik zo dol op hem ben

 

oeh! Ik heb laatst gelezen (jaja, ik heb de leesmap... schaam...) dat het helpt om (de leesmap de deur uit te doen haha) samen nieuwe dingen te doen. Dus niet weeeeeeer uit eten, maar samen te gaan wandklimmen, schaatsen, skieën, paardrijden, whatever jullie nog nooit hebben gedaan. Ook een goede tip aan mezelf want ik was het weer vergeten...

 

Ik ken mijn man nu 17 jaar en krijg nog vlinders!
Natuurlijk lig ik nu niet meer iedere avond zwijmdezwijmel naast hem, maar toen ik 2e kerstdag uit het keukenraam keek en mijn man in de tuin zag roken dacht ik toch echt: Dat is gewoon helemaal van mij!

Ook wij hebben echt vreselijke periodes gehad. Ook uit elkaar geweest, maar wij kunnen uiteindelijk echt niet zonder elkaar.
Beide geprobeerd met een ander en toch weer tot de conclusie komen dat wij niet zonder elkaar kunnen

 

Bij ons is het de vakantie die het hem vaak doet.
De eerste twee dagen verlopen vaak met kleine irritaties. We zijn namelijk nooit vaak tegelijk thuis en zitten dan ineens samen. Dus vandaat de irritatie.
Maar daarna lijken we elkaar weer helemaal gevonden te hebben. Zijn ook echt hartstikke verliefd op elkaar.
En als de vakantie voorbij is, mis ik hem, tel ik de uren tot we elkaar weer zien en dan na een week of twee wordt het weer gewoon.
Tot de volgende vakantie

 

Dat is echt vreselijk lief!

Hier ook een man op wie ik nog elke dag echt gek ben. En soms, als we ergens zijn en ik kijk naar m, oef.. wat een knapperd denk ik dan, helemaal van mij..

Wij doen nu veel dingen samen omdat er nog geen kleine is kan dat ook makkelijk natuurlijk ik hoop dat wij over 50 jaar nog zo gelukkig zijn samen

 

Ik ben nu 4 jaar samen met mijn vriend en nog steeds heel erg verliefd!
Wij proberen standaard altijd nieuwe dingen uit. Wat jippie84 ook al zegt; niet weer uiteten, of weer naar de bios.

 

Ik ben nog steeds heel erg verliefd op mijn man en toch is het anders. Ik denk dat het ligt aan de periode waarin je elkaar nog niet goed kent, heeft iets spannends en mysterieus.. maar dat kan je denk ik niet echt terughalen. Je gaat elkaar gewoon door en door leren kennen en dan is het mysterieuze er wel zo'n beetje af.

 

Ik herken helemaal wat je schrijft TS. Wij houden veel van elkaar maar het is niet meer zoals in het begin, en dan hadden wij ook nog een lange afstandsrelatie, dat was zo heftig (en ook helemaal niet leuk eigenlijk) maar het moment als je elkaar dan weer zag na 3 maanden....Wauw! Ook al wil ik die tijd niet terug, die momenten mis ik soms wel. Sinds de geboorte van de oudste hebben we eigenlijk niets meer samen gedaan. We zijn deze zomer 10 jaar samen dus eigenlijk wil ik dan wel echt 'iets' gaan doen.

 

Mijn vriend en ik zijn nu ruim 8 jaar samen en zijn jong ouders geworden (20 en 21), maar ik ben na al die tijd écht nog hartstikke verliefd op hem.
We hebben best moeilijke tijden doorstaan, maar toch is de verliefdheid gelukkig wel altijd gebleven. Alhoewel ik, door de sleur waarin we kwamen na de geboorte van onze zoon, ook echt wel eens getwijfeld heb en me afgevraagd heb of ik dit wel wilde allemaal. Gelukkig hebben we de sleur kunnen doorbreken en hebben we gemerkt wat we belangrijk vinden en wat ons gelukkig maakt.

Ik merk dat ik mij verliefd voel als mijn vriend echt zichzelf kan zijn en dingen doet die bij hem horen en hem gelukkig maken. Dus niet de dagelijkse sleur, maar gewoon léven. Zowel samen als als individu.
Mijn vriend gaat sowieso 2x per jaar op trainingskamp. Meestal 5 tot 10 dagen en dan mis ik hem écht heel erg hoor. Heerlijk.

Wij vinden het echt belangrijk dat we beiden ook echt een eigen leven hebbenen geen saaie huismussen zijn die buiten hun gezin om eigenlijk niets doen/hebben/meemaken. Ik zou dat echt enorm onaantrekkelijk vinden. (Dit kan voor iemand anders natuurlijk totaal anders zijn)

We gaan twee keer per jaar met ons gezin op vakantie, maar daarnaast gaan wij ook 1x per jaar met ons tweetjes op vakantie. Meestal een stedentrip zoals Rome, Londen, Barcelona, Parijs. Even een paar dagen heerlijk met elkaar samen zijn. En zeker 1x per maand een avondje met elkaar (of met vrienden erbij) weg.

We zijn ook heel ondernemend met de kinderen, werken beiden 32 uur én sporten veel dus volgens mij voorkomen we de sleur wel haha.

O en we maken ook echt wel eens ruzie hoor en dan vinden we elkaar ook echt even helemaal niet zo leuk haha.

 

Wij gaan elk jaar samen een weekend weg zonder de kinderen en dat doet onze relatie heel erg goed. De voorpret alleen al!!!!!

Over 2 maanden is mijn vriend jarig en ik geef hem dan een weekend weg naar een kasteel in de Ardennen, ik weet dat hij dat heel graag wil.

Met oud en nieuw had ik ook geregeld dat de kinderen uit logeren waren en toen heb ik lekker gekookt met coquilles en kreeft en daarna lekker samen op de bank met een flesje bubbels filmpje kijken. Na middernacht gezellig borrelen met veel buren. De volgende dag uitslapen, heerlijk!!!!!!

Wij verassen elkaar met dit soort dingen, al doe ik het wel wat vaker dan mijn vriend maar dat vind ik niet erg. Hij zegt elke dag dat hij van me houd en hij gaat nooit de deur uit zonder een knuffel. Wij zijn nu 14 jaar samen.

 

Ja, zo doenwij het ook. Heerlijk in de kerstvakantie nog een nachtje met zijn tweetjes weg geweest. Door even uit je omgeving en dagelijkse beslommeringen te stappen krijg je weer vlinders en waardering voor elkaar als man en vrouw, en niet alleen als partner en papa en mama.