als je dit verhaal nou meteen in je eerste post had gezet, had je waarschijnlijk veel minder negatieve reacties gekregen. en bovendien blijf ik van mening dat als je iets op een openbaar forum post, je er rekening mee moet houden dat je daar ook ongewenste/ negatieve reacties krijgt. ik zie hier soms topics van vrouwen (en daar bedoel ik jou dus niet mee) die zichzelf enorm in de nesten hebben gewerkt, maar alleen maar positieve reacties willen krijgen. tja, dat werkt gewoon niet. als je met een raar/ netelig verhaal komt, kun je ook rekenen op kritiek.
Maar snap je ook dat ik alleen maar vroeg om dames in soortgelijke situaties, om met hun t erover te hebben hoe zij deze moeilijke tijd doorkomen. Dan verwacht je toch geen negatieve reacties?
allereerst.. wat fijn dat je man weer thuis komt.. En onterecht vastzitten lijkt me echt vreselijk.. voor alle betrokkenen. Gelukkig zijn ze er achter gekomen (ik geoof nml dat er ook mensen onschuldig vastzitten waarbij ze er niet achter komen) Maar even over de reacties.. (ja ja.. deze spuitelf heeft ook een mening) Ik geloof dat je zelf een beetje debet aan bent. Jou toon is nml vrij aanvallend. Waarschijnlijk heeft het er mee te maken dat je moe bent van het verdedigen van je man. het ging mis op het moment dat er mensen waren die zich konden voorstellen dat sommige mannen niet bij de bevalling van hun kind mochten zijn. Jij trok dit naar jou situatie toe, maar volgens mij was daat niet de strekking van die post. Ik kan mij bij sommige delicten best voorstellen dat men een man niet vrijaf geeft voor een bevalling. Hoe pijnlijk dat ook is.. Anyway.. Daar ging het niet om.. jou man komt gelukkig terug! En voor de overige dames hoop ik ook dat hun leven snel normaliseren kan
T gaat mij niet om jullie reacties meiden, en nee mijn vriend zit niet voor niks vast inderdaad!!!! Maar daar wil ik niet over praten hier. Ik kom hier om te praten over t verdriet dat t mijn dochter en mij brengt want wij zijn toch slachtoffer zonder daar om te hebben gevraagd. Jlover ik hoop voor jullie dat je man snel weer thuis is hoor!!!! Weetje ik vind schuldig of onschuldig.... Jij houdt van hem en dat is wat telt!!!! Mijn man zit voorlopig nog wel in voorarrest volgende week weer verlenging. Onderzoek loopt nog. Lies hier ook dat programma gevolgd en het is ook verschrikkelijk dat kinderen die mee moeten maken. Schuldig zijn is 1 ding maar de hele familie en vooral t thuisfront lijdt eronder. Ik vind t ook echt verschrikkelijk dat mijn kindje dit mee moet maken. Ze natuurlijk nog erg klein maar toch mist ze haar vader dat weet ik zeker! En wordt mijn man veroordeeld dan is dat zijn eigen schuld maar wel heel triest voor ons kindje en mij. Dus dat standpunt begrijp ik
dat zal idd heel zwaar voor jou en je kindje zijn! sterkte!! enne....neus omhoog! want een verkeerde beslissing van je partner, daar hoef jij (en je kindje) niet voor door het stof.
1 ding is zeker, als je man/levenspartner vastzit zit je zelf ook vast. Uit respect en liefde naar je man, ga je niet stappen of leuke dingen doen voor jezelf. Uiteraard wel met je kindje maar niet puur voor jezelf. Mijn vriend heeft ook weleens gezeten dat hij schuldig was, wel vaker helaas. Maar dat is voor mijn tijd. Hij heeft zijn leven gebeterd en ookal zou hij idd schuldig zijn, IK hou van hem, onze dochter houd van hem en dat zal altijd zo blijven. Hier gelukkig onschuldig maar begrijp jou heel goed Anneke.
Nou zo is het maar net lies!!! Ik mis mijn vent ontzettend maar dat neemt niet weg dat ik dolgelukkig ben met ons mooie meisje en ik daar ondanks alles met volle teugen van geniet
Ja dat is ook zo jlover de eerste maanden dat mijn man vast zat draaide alles om hem ik zorgde dat hij geen enkele reden had om te denken dat ik me vermaakte enz. Ik zat als een broedkip op de telefoon voor als hij belde. Verjaardagen en feestjes sloeg ik over en als ik iets lekkers at voelde ik me schuldig en als hij ernaar vroeg zei ik oww pfff ik heb brood gegeten. Een paar weken voor mijn bevalling kon ik niet meer en werd ik opgenomen in het ziekenhuis voor tien dagen omdat ons meisje achter liep op groei en vooral omdat de gyn vond dat ik tot rust moest komen. Hij zei ook dat ze me niet tot t eind zouden laten lopen maar dat ik n keizersnede zou krijgen omdat ik niet genoeg kracht meer had. Toen ging de knop om en ben ik volledig in de rust modus gegaan waardoor ons kindje weer ging groeien en ik enorm aansterkte om met 39 weken en 6 dagen op de natuurlijke wijze ons kindje te baren. En nu ga ik nog wel elke week met liberty bij Papabeert op bezoek en zorg ik dat ik thuis ben op de momenten dat hij mag bellen maar verder draait t nu om ons meisje op mij en dan pas om hem. Juist omdat ik zo van hem hou moet ik door leven anders raakt hij me juist kwijt.
Zitting is afgelast pfff. Zou morgen zijn maar nu wordt het over ongeveer 3 weken! Achja, in ieder geval al te horen gekregen dat hij sowieso binnen 8 weken thuis is!
Dat overkomt je als vrouw ook wel eens als je man niet gevangen zit hoor. En zo'n drama is bevallen zonder man er bij nou ook weer niet.
Nou ik weet niet wat voor een steun jij aan je man/partner heb gehad maar blijkbaar vrij weinig! Het is voor mij HEEL erg belangrijk hem erbij te hebben, hij is mijn zielsverwant! Zoiets moois wil je delen met hem! Jeetje, ik wist niet dat dit bestond hoor pfff...
Ik zou ook gewoon willen dat mijn man erbij zou zijn hoor! Bij zoonlief hoefde hij niet veel te doen maar ik kon wel de weeën goed opvangen door een beetje aan hem te hangen Maar verder moest hij wel zijn mond houden en niet te veel praten,.wilde me concentreren. Maar inderdaad de eerste momenten dat je baby op de wereld is wil je zeker wel samen zijn!!!
Wij houden zielsveel van elkaar hoor! Maar soms is de situatie nou eenmaal zo als ie is. En bevallen is uiteindelijk toch iets dat je als vrouw zelf doet. Support van je omgeving is fijn, maar uiteindelijk duw JIJ dat kind naar buiten, niet je man of wie dan ook. En als je man niet bij de uitdrijving is, er komen met een kind nog ontelbare mooie momenten om te delen. Het is echt niet het einde van de wereld.
Nou zo denkt niet iedereen erover! Als de omstandigheden anders zijn dan is dat zo,maar dat zal niet de bewuste keuze zijn van welke vrouw/man dan ook... Kan ik me tenminste niet voorstellen hoor!!
Ik heb je verhaal met dubbele gevoelens zitten lezen... In 1 ding kan ik me inleven en dat is het feit dat hij een verleden heeft waar hij nog steeds op beoordeeld wordt. Mijn man heeft een drugsverleden (hij is overigens al 14 jaar van de drugs af), wat ruim 14 jaar geleden is, maar er zijn nog steeds mensen die hem daarop aankijken. Ook al heeft hij in de jaren erna zijn school afgemaakt, zijn rijbewijs gehaald, heeft hij een vaste baan gekregen, zijn schulden afbetaald, is hij getrouwd, is hij nooit meer aanraking gekomen met justitie en wordt hij papa... Sommige mensen kunnen het verleden niet los laten en dat zegt meer over hen dan over hem. Wat ik moeilijk te geloven vindt, is dat 1 persoon meerdere keren 'onschuldig' wordt vast gezet. Alleen maar vanwege zijn naam en verleden... Ik vertrouw echt niet blind op het rechtsysteem en ik weet dat er fouten gemaakt worden (mijn man heeft in de PI gewerkt) maar voor anderen is bovenstaande moeilijk te plaatsen. Ik zeg eerlijk dat ook ik mijn twijfels erbij heb. Ik hoop hoe dan ook voor je dat je man er op tijd kan zijn om de geboorte van jullie kindje mee te maken. Niet één moeder zou zoiets alleen moeten hoeven doen!
Ik moet zelf HEEL eerlijk toegeven dat zelfs ik twijfelde. Maar ik heb het dossier mogen inzien bij de advocaat en ik zie gewoon zwart op wit op papier staan dat hij al zijn onschuld KAN bewijzen! We hebben gewoon echt heel veel pech met de zitting die nu weer afgelast is maar de advocaat zei zelf al van ja hij komt HOE DAN OOK tijdens de inhoudelijke zitting vrij! Dus daar vertrouw ik op en leef ik naartoe. Verder zijn het 2 verschillende gerechtssystemen. Vorige keer was het in Nederland...nu helaas net over de grens hier. En iedereen weet dat Duitsland heel wat minder soepel is..
Ik heb vanmorgen mijn man weg gebracht... helaas na een 7 jaar durende rechtzaak omdat justitie het niet belangrijk genoeg vind moet hij nu alsnog naar half open. Gelukkig 1 keer per 4 weken thuis.. maar zwaar voor ons zoontje van bijna 2 en ben nu 31 weken zwanger van de 2e. Hij heeft helemaal geen ervaring met justitie of wat dan ook.. Nu slaat het ook helemaal nergens op dat hij daar zit.. (valse verklaring, 3x veranderd.. maar toch word het "slachtoffer" gelooft)
Hallo meiden, Ik hen niet alles terug gelezen maar wat vind ik sommige mensen hard zeg. Ik respecteer ieders mening hoor meiden. Maar ik vind bevallen zonder man erbij bijvoorbeeld echt vreselijk. Ik heb het geluk gehad dat mijn man 6 dagen geschorst werd. Maar ik moet er niet aan denken dat ik het zonder hem had moeten doen. Ik denk dat het voor iedereen anders voelt en dat iedereen er anders tegen aankijkt. En natuurlijk zitten ze over het al gemeen genomen niet voor niks in detentie maar dat neemt niet weg dat wij van onze mannen houden en juist heeeeeeeeeeeeel sterk zijn. want als we slappe meiden waren zouden we ze laten barsten. Ik ga er niet vanuit dat alle gedetineerden een zwaar misdrijf als moord , kinderporno, verkrachting, of een ander zedendelict vast zit. Ik ga niet zeggen waarom mijn man vast zit maar hij heeft niks of niemand iets misdaan. Als gelukt was waar hij nu vast voor zit had niemand er onder hoeven lijden het had niemand geschaad. Dus waarom zou ik of wie dan ook hem veroordelen en zeggen dat hij dom of slecht is? Ik wil niemand aan vallen maar kunnen we proberen iets vriendelijker voor elkaar te zijn? Ik weet namelijk ook dat als wij zouden zeggen wij missen onze mannen omdat ze voor werk naar t buitenland zijn we veel meer begrip zouden krijgen voor t gemis en nee we ziijn absoluut niet zielig en ik ben ook geen heilige maar alsjeblieft meiden mag het iets minder bot?
Onder misdaad vallen niet alleen dingen waarbij je iemand direct kwaad doet. Tuurlijk is dat wel het ergste, maar met drugssmokkel (om maar iets te noemen) doe je niemand persoonlijk kwaad, maar uiteindelijk doe je altijd iemand kwaad. Ik vind het voor vrouwen wel heel sneu als ze alleen moeten bevallen. Voor de mannen ook sneu, maar ik vind echt dat hun eigen schuld is, of dat nu bot is van mij of niet. Dat is het risico dat je toch zelf neemt. Ik heb echt een hekel aan misdaad en vind het echt niet goed te praten. Een man die veel in het buitenland werkt en daardoor de bevalling mist, ook heel sneu, maar ook eigen keus. Maar daar zou ik iets meer medelijden mee hebben. Het gaat mij dus niet om de vrouwen, voor de vrouwen vind ik het wel heel erg. Mijn vader heeft (totaal onschuldig overigens) een aantal maanden vast gezeten en dat was echt vreselijk, voor mijn moeder, en voor mij. Ik was zwanger van Lisa en wist niet of hij op tijd eruit zou zijn (gelukkig wel).